Misschien is er al een topic hierover.
Maar mag je als christen naar een bruiloft gaan als men al van te voren samen gewoond heeft ?

Geytenbeekje schreef:Misschien is er al een topic hierover.
Maar mag je als christen naar een bruiloft gaan als men al van te voren samen gewoond heeft ?

Ja.

Geytenbeekje schreef:Maar mag je als christen naar een bruiloft gaan als men al van te voren samen gewoond heeft ?

Wat zouden redenen zijn om niet te gaan?

Mag je naar een condoleance of begrafenis gaan van een samenwonend familielid?

Dat is voor mij net zo'n moeilijke vraag, als u stelt.

Gaan we ook feliciteren of naar een bruiloft van familie bij een gedwongen huwelijk bij zwangerschap voor het huwelijk?


Ik denk wel te gaan, tenzij je een bijbelse onderbouwing van bezwaar kunt geven.

Een ander gevalletje. Ik had onderburen, en die gingen scheiden... Na de scheiding gaf die buurvrouw een 'Scheidingsfeestje' en nodigde de hele buurt uit... Iedereen ging (maar wel met gemengde gevoelens...). In een andere straat hier niet ver vandaan hoor ik dat er zo drie huwelijken stranden, en dan denk je: Is het nu echt anders als vroeger, of denk ik zo ouderwets... Maar hier mogen we toch niet aan wennen!

Een feest van de scheiding maken is misschien wel wat vergaand, maar ik kan me wel voorstellen dat een ritueel om dat te markeren goed kan zijn.

Wat betreft de aanleiding van dit draadje: wat is precies het verschil met een verjaardag van een familielid dat de belasting ontduikt of regelmatig roddelt?

DDD schreef:Een feest van de scheiding maken is misschien wel wat vergaand, maar ik kan me wel voorstellen dat een ritueel om dat te markeren goed kan zijn.

Misschien de scheiding kerkelijk inzegenen ?

Wel. Een schuldbelijdenis zou wellicht beter passen. Maar een inzegening is altijd nog beter dan niets.

Overigens zijn dit geen onderwerpen om onpastorale of cynische grappen over te maken.

DDD schreef:Wel. Een schuldbelijdenis zou wellicht beter passen. Maar een inzegening is altijd nog beter dan niets.

Overigens zijn dit geen onderwerpen om onpastorale of cynische grappen over te maken.

Idd geen grappen en geen rituelen. Eens met jouw suggestie van schuldbelijdenis en empathie voor de slachtoffers van de scheiding. Vaak de kinderen!!!

-DIA- schreef:Een ander gevalletje. Ik had onderburen, en die gingen scheiden... Na de scheiding gaf die buurvrouw een 'Scheidingsfeestje' en nodigde de hele buurt uit... Iedereen ging (maar wel met gemengde gevoelens...). In een andere straat hier niet ver vandaan hoor ik dat er zo drie huwelijken stranden, en dan denk je: Is het nu echt anders als vroeger, of denk ik zo ouderwets... Maar hier mogen we toch niet aan wennen!

Het is niet Bijbels om naar een scheidingsfeestje te gaan.
Ik zou aangeven dat ik dit moeilijk vindt, en afzonderlijk met haar erover spreken, of bezoeken, en een luisterend oor leggen, als zij erg opgelucht is dat ze de scheidings-affaire achter de rug heeft.
Trouwens, ga niet zomaar naar elk feestje: zijt nuchter, en waakt....
Beter is terughoudend te zijn, om precedenten te voorkomen.

Geytenbeekje schreef:Misschien is er al een topic hierover.
Maar mag je als christen naar een bruiloft gaan als men al van te voren samen gewoond heeft ?

Vanwaar deze vraag? Speelt dit op dit moment in jouw leven? Wat vindt je zelf? Wat zou het gevolg van jouw handelen kunnen zijn en wil je dat? Stel je zelf díe vraag eens.

SecorDabar schreef:

-DIA- schreef:Een ander gevalletje. Ik had onderburen, en die gingen scheiden... Na de scheiding gaf die buurvrouw een 'Scheidingsfeestje' en nodigde de hele buurt uit... Iedereen ging (maar wel met gemengde gevoelens...). In een andere straat hier niet ver vandaan hoor ik dat er zo drie huwelijken stranden, en dan denk je: Is het nu echt anders als vroeger, of denk ik zo ouderwets... Maar hier mogen we toch niet aan wennen!

Het is niet Bijbels om naar een scheidingsfeestje te gaan.
Ik zou aangeven dat ik dit moeilijk vindt, en afzonderlijk met haar erover spreken, of bezoeken, en een luisterend oor leggen, als zij erg opgelucht is dat ze de scheidings-affaire achter de rug heeft.
Trouwens, ga niet zomaar naar elk feestje: zijt nuchter, en waakt....
Beter is terughoudend te zijn, om precedenten te voorkomen.

Zeker niet, maar we zijn in ons vanouds christelijke stadje zeer ver vervallen.

Geytenbeekje schreef:Misschien is er al een topic hierover.
Maar mag je als christen naar een bruiloft gaan als men al van te voren samen gewoond heeft ?

En als men op doktersadvies moet trouwen?

En als men op doktersadvies moet trouwen?

Is het mogelijk om dit nader toe te lichten?

CvdW schreef:En als men op doktersadvies moet trouwen?

Is het mogelijk om dit nader toe te lichten?

Als de toekomstig echtgenoot dokter is, bijvoorbeeld.