Nu ik er meer over nadenk krijg ik meer moeite om de prediking van de wet alleen impliciet te maken aan de prediking van het Evangelie en wel om twee redenen:Dat is wel juist, maar het gevaar van de wet niet te noemen is dat dit anders verstaan wordt. Alsook dat de wet slechts impliciet en terzijde aan bod komt.Posthoorn schreef:Overigens hoef je m.i. niet expliciet te zeggen dat wet én evangelie gepredikt moeten worden, het evangelie veronderstelt de wet. Immers, het evangelie wijst de mens als zondaar aan die verlossing nodig heeft.
a) De apostel benoemt de functie van de wet om de zonde te ontdekken eveneens expliciet: Door de wet is de kennis der zonde. En ook: Ik kende de zonde niet dan door de wet. De apostel zegt hier niet: .. dan door het Evangelie ..
b) Degenen die het Evangelie niet geloven (en nimmer geloven), wordt eveneens de veroordelende kracht van de wet gepredikt. De vloek van de wet blijft op hen rusten. Dat is geen wet die ondergeschikt is aan het Evangelie.
Kortom: ik heb er toch bezwaar tegen wanneer gezegd wordt dat de prediking van het Evangelie alléén genoemd mag worden. M.i. Moeten we het houden bij de noodzaak van een prediking van wet en Evangelie, waarbij zeker niet de wet, maar alleen het Evangelie de zaligheid werken kan.