Mara schreef:En ga je dus voorbij aan de vragen en de worstelingen van hen.
Daar ga ik totaal niet aan voorbij. Misschien herken ik er wel meer van dan je zou denken. Mijn punt was echter: Wat doe je met die gevoelens? Ga je boeken lezen met soortgelijke gevoelens? Dat kan veel herkenning en daarmee misschien wel erkenning geven. Maar het brengt je nergens. Meestal leidt het ook niet tot een betere luisterhouding in de kerk. Dat is mijn bezwaar tegen dit soort boeken: Niet dat het allemaal verzonnen is, maar dat er een soort gezamenlijk slachtofferschap gekoesterd wordt, dat uiteindelijk zomaar ik-centered kan zijn, zonder dat je dat beoogt. Het schept soms ook een zodanig patroon van denken dat alles vervolgens met een zwarte bril bekeken wordt.
En nogmaals: het zou zelfs kunnen dat dat allemaal terecht is. De vraag is alleen: is het verstandig? Ik denk het niet. Beter is het om je zorgen en worstelingen daar te brengen waar ze horen: voor het aangezicht van de Heere, vervolgens bij de personen met wie je moeite hebt, en eventueel met een enkele vertrouwelijke vriend of vriendin. Maar niet in een boekje? Alleen al het feit dat op dit forum één van de voorbeelden zo verschillend wordt gewogen, geeft al aan dat iedereen dit weer leest vanuit z'n eigen referentiekader. Wat is daar opbouwend aan? Voor jezelf? Voor een ander?
Mara schreef:Je gaat er gewoon van uit (net als sommige anderen hier) dat mijn doel zou zijn om een gemeente of predikant te bashen.
Totaal niet! Wijs me even aan, waar ik deze beschuldiging in je schoenen schuif? Wel vind ik je topic-titel tendentieus. Dat kan niet je bedoeling zijn, maar dat is wel het effect.
Mara schreef:Terwijl het een onderwerp is dat leeft, gezien de vele normale reacties hier. En dan afdoen met: joh, lees die boekjes toch niet. Alsof wij onnozele halsjes zijn die random een boekje uit de bieb meenemen
Nee hoor, ook weer jouw interpretatie. Het was slechts een liefdevolle raad na een heel ellendig verloop van het door jou gestarte topic. Ik heb daar inhoudelijk niet aan meegedaan, maar je alleen de suggestie gegeven, om - ook al raden anderen dat aan - dit soort boeken gewoon ongelezen te laten en je liever te richten op boeken die opbouwen.
Mara schreef:Nou Luther, bij ons in de bieb staan geen Puriteinen. En wat weet jij van mijn boekenkast trouwens? En van hetgeen de andere dames lezen?
Daar weet ik niets van. Je hoeft je niet aangevallen te voelen. Voor lezen van boeken ben je niet afhankelijk van een bibliotheek. En als daarin geen puriteinen staan (was een voorbeeld) dan blijft mijn opmerking - zie helemaal bovenaan - nog steeds staan.
Mara schreef:Nogmaals, ik heb onder zeer scherpe, afsnijdende en separerende prediking gezeten. Ik heb nimmer de neiging gehad om weg te lopen, omdat de dominee iets zei zoals het voorbeeld uit het boek. In een kerk zitten niet alleen bekeerde mensen, ook onbekeerden. Er is niemand op dit forum dat iets anders beweert. Ik ook niet! Maar ik weet wel uit ervaring wat er fout kan gaan, als je met maat 45 op een teer sprietje gaat staan. En heb ook gezien hoe die scherpe predikanten pastoraal bewogen zijn met een teer sprietje en er NAAST gaan staan. Zelfs de vieze man die de kerk in komt lopen met een plastic tas - zijn gehele bezit - zou zomaar een beginnend plantje kunnen zijn. Wat weten wij van de worstelingen van iemand? Wie kent het eigen hart? Laat staan dat van een ander.
Nu doe je net alsof ik bovenstaande niet deel. Het tegendeel is het geval. De vraag is alleen: moet je boekjes lezen waar achterelkaar allemaal dit soort ervaringen staan? Ik denk het niet. Dat bouwt op geen enkele manier op, zeker niet als je dergelijke verhalen ook nog eens wilt gaan bespreken op dit forum. Resultaat: hete hoofden, koude harten, zware polarisatie, en geen begrip.
Mara schreef:Ik kerkte bij een vrije gemeente, waar een man aan het H.A. ging, hij had lang haar in een staart gebonden, hippe jeans aan. Daar kwam commentaar op. De dominee zei: "dat haar gaat er echt nog wel af." Hij zei er dus niets over.
De volgende zondag herkende niemand die man in het nette pak, met een fris kort kapsel, die bescheiden in de achterste bank schoof.
En tijdens het Psalmen zingen zo moest huilen.
Prachtig. Maar heb ik de juistheid van een dergelijke handelwijze ergens betwist? Heb ik het ergens opgenomen voor onjuiste en eventuele lompe opmerkingen van ambtsdragers? Geenszins. Zie mijn eerste post in dit draadje.
Mara schreef:Misschien ga ik ook eens een boek schrijven.
Als je dat ontspannend vindt, moet je dat doen. Als het echter een boek is vol praktijkverhalen over wat er allemaal niet fout kan zijn aan de kerk, aan ambtsdragers, etc. dan zou ik zeggen: Niet doen! Daar staat de Bijbel al vol mee. Schrijf dan liever een boek waarmee je jongeren jaloers wilt maken voor de goedheid van de Heere, ondanks de ontrouw van zijn grondpersoneel (vrij naar Corrie ten Boom).
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
