Mag een predikant alles zeggen?

[Jantje]

Jawel.

Maar waarom kun je je niet aanpassen aan de cultuur binnen je eigen gemeente? Wat is daar nou zo moeilijk aan? Waarom perse die bloemetjesjurk, als een donkerblauwe jurk geen ergernis wekt?

Ik zie het probleem niet. Ben je zelf ook niet verkeerd bezig als je je daarin niet wenst aan te passen aan de culturen en gewoonten in de gemeente? En is het een vrucht van wedergeboorte als je zelf daarin zo op je eigen strepen blijft staan en daarover ruzie ontstaat?

[Mara]

Zeg je dat ook tegen deze 3 dames?

Ja, dat zeg ik ook tegen die drie dames (hoewel ik altijd heb gedacht dat Terri een man was).
[/quote]

En ga je dus voorbij aan de vragen en de worstelingen van hen.

Luther schreef:
Misschien kun je dat toch uitleggen?

Je gaat er gewoon van uit (net als sommige anderen hier) dat mijn doel zou zijn om een gemeente of predikant te bashen.
Terwijl het een onderwerp is dat leeft, gezien de vele normale reacties hier.
En dan afdoen met: joh, lees die boekjes toch niet. Alsof wij onnozele halsjes zijn die random een boekje uit de bieb meenemen.
Nou Luther, bij ons in de bieb staan geen Puriteinen.
En wat weet jij van mijn boekenkast trouwens? En van hetgeen de andere dames lezen?

Nogmaals, ik heb onder zeer scherpe, afsnijdende en separerende prediking gezeten. Ik heb nimmer de neiging gehad om weg te lopen, omdat de dominee iets zei zoals het voorbeeld uit het boek.
In een kerk zitten niet alleen bekeerde mensen, ook onbekeerde. Er is niemand op dit forum dat iets anders beweert. Ik ook niet!
Maar ik weet wel uit ervaring wat er fout kan gaan, als je met maat 45 op een teer sprietje gaat staan.
En heb ook gezien hoe die scherpe predikanten pastoraal bewogen zijn met een teer sprietje en er NAAST gaan staan.
Zelfs de vieze man die de kerk in komt lopen met een plastic tas - zijn gehele bezit - zou zomaar een beginnend plantje kunnen zijn.
Wat weten wij van de worstelingen van iemand? Wie kent het eigen hart? Laat staan dat van een ander.

Ik kerkte bij een vrije gemeente, waar een man aan het H.A. ging, hij had lang haar in een staart gebonden, hippe jeans aan. Daar kwam commentaar op. De dominee zei: "dat haar gaat er echt nog wel af." Hij zei er dus niets over.
De volgende zondag herkende niemand die man in het nette pak, met een fris kort kapsel, die bescheiden in de achterste bank schoof.
En tijdens het Psalmen zingen zo moest huilen.

Misschien ga ik ook eens een boek schrijven.

[Mara]

Maar waarom kun je je niet aanpassen aan de cultuur binnen je eigen gemeente? Wat is daar nou zo moeilijk aan? Waarom perse die bloemetjesjurk, als een donkerblauwe jurk geen ergernis wekt?

Ik pas me altijd aan de cultuur in elke gemeente en zelfs dan kun je nog falen.
Ga ik naar de GG waar mijn zoon kerkt, heb ik een overdeknielange jurk aan, in gedekte tint, maar mijn hoed bleek te licht van kleur te zijn. (hoorde ik later via mijn zoon)
Zomaar een voorbeeld!
Maar ik ben toch niet wezenlijk anders in die donkerblauwe jurk? Als ik een gele bloemetjesjurk draag, is het van binnen net zo gesteld. Toch?
De kern is, je kunt je van buiten zo mooi en vroom oppoetsen, terwijl de binnenkant zwart en bedorven is.
Zo'n vrouw zou dan aan het Avondmaal mogen. Maar de vrouw in de bank, die Jezus alleen ziet, moet blijven zitten, omdat ze niet aan de maatstaven voldoet.
Als God een mens bekeert, komt die verandering van binnenuit! Dat heeft meer waarde dan het aanpassen aan het cultuurtje.

[Zeeuw]

Jawel.

Maar waarom kun je je niet aanpassen aan de cultuur binnen je eigen gemeente? Wat is daar nou zo moeilijk aan? Waarom perse die bloemetjesjurk, als een donkerblauwe jurk geen ergernis wekt?

Ik zie het probleem niet. Ben je zelf ook niet verkeerd bezig als je je daarin niet wenst aan te passen aan de culturen en gewoonten in de gemeente? En is het een vrucht van wedergeboorte als je zelf daarin zo op je eigen strepen blijft staan en daarover ruzie ontstaat?

Nog een keer:
Als jezelf aan het Heilig Avondmaal mag gaan en, ipv daar verbroken door Gods goedheid alleen met jezelf en met Hem bezig bent, dan let op anderen en hun kledij, dan ben je volgens mij echt van je plaats.
Als je een nieuwe zuster mag aan zien gaan, dan bel je haar, stuur je haar een kaartje, schud je haar de hand etc. Welkom je haar in de strijd. Mocht ze nu bij de volgende 2/3 Heilig Avondmaals nog steeds in afwijkende (wat is afwijkend?) kleding aangaan, kun je haar rustig eens 1-op-1 spreken. Maar het begint bij de hartelijke blijdschap dat er een nieuw iemand aan de tafel mag komen. Het is Zijn tafel he.

[Ad Anker]

Je gaat er gewoon van uit (net als sommige anderen hier) dat mijn doel zou zijn om een gemeente of predikant te bashen.

Nee. Ik ga daar niet vanuit. Het kan wel het gevolg zijn van je postings.

[Terri]

Zeg je dat ook tegen deze 3 dames?

Ja, dat zeg ik ook tegen die drie dames (hoewel ik altijd heb gedacht dat Terri een man was).

En ga je dus voorbij aan de vragen en de worstelingen van hen.

Luther schreef:
Misschien kun je dat toch uitleggen?

Je gaat er gewoon van uit (net als sommige anderen hier) dat mijn doel zou zijn om een gemeente of predikant te bashen.
Terwijl het een onderwerp is dat leeft, gezien de vele normale reacties hier.
En dan afdoen met: joh, lees die boekjes toch niet. Alsof wij onnozele halsjes zijn die random een boekje uit de bieb meenemen.
Nou Luther, bij ons in de bieb staan geen Puriteinen.
En wat weet jij van mijn boekenkast trouwens? En van hetgeen de andere dames lezen?

Nogmaals, ik heb onder zeer scherpe, afsnijdende en separerende prediking gezeten. Ik heb nimmer de neiging gehad om weg te lopen, omdat de dominee iets zei zoals het voorbeeld uit het boek.
In een kerk zitten niet alleen bekeerde mensen, ook onbekeerde. Er is niemand op dit forum dat iets anders beweert. Ik ook niet!
Maar ik weet wel uit ervaring wat er fout kan gaan, als je met maat 45 op een teer sprietje gaat staan.
En heb ook gezien hoe die scherpe predikanten pastoraal bewogen zijn met een teer sprietje en er NAAST gaan staan.
Zelfs de vieze man die de kerk in komt lopen met een plastic tas - zijn gehele bezit - zou zomaar een beginnend plantje kunnen zijn.
Wat weten wij van de worstelingen van iemand? Wie kent het eigen hart? Laat staan dat van een ander.

Ik kerkte bij een vrije gemeente, waar een man aan het H.A. ging, hij had lang haar in een staart gebonden, hippe jeans aan. Daar kwam commentaar op. De dominee zei: "dat haar gaat er echt nog wel af." Hij zei er dus niets over.
De volgende zondag herkende niemand die man in het nette pak, met een fris kort kapsel, die bescheiden in de achterste bank schoof.
En tijdens het Psalmen zingen zo moest huilen.

Misschien ga ik ook eens een boek schrijven.[/quote]



En sorry naar @Luther, maar ik vind dat je een beetje neerbuigend ons 'dames' de les leest.
Nogmaals, het boekje is geen Maarten 't Hart, of Jan Siebelink verhaal, zelfs Franca Treur heeft een andere toon.
En niet iedereen heeft een 'leven' en hobby om enkel theologische boeken te lezen.
Eigenlijk denk ik dat het ook een beetje het verschil man-vrouw aangeeft.
Mannen verwerken hun 'teleurstellingen' anders dan vrouwen.

[Nasrani]

Jawel.

Maar waarom kun je je niet aanpassen aan de cultuur binnen je eigen gemeente? Wat is daar nou zo moeilijk aan? Waarom perse die bloemetjesjurk, als een donkerblauwe jurk geen ergernis wekt?

Ik zie het probleem niet. Ben je zelf ook niet verkeerd bezig als je je daarin niet wenst aan te passen aan de culturen en gewoonten in de gemeente? En is het een vrucht van wedergeboorte als je zelf daarin zo op je eigen strepen blijft staan en daarover ruzie ontstaat?

De andere kant is toch ook dat als iemand altijd zo gekleed gaat, ook op zondag waarom moet er dan bij deelname aan het HA iets anders aangedaan worden? En hoe ver ga je dan? Moet zo iemand dan in het zwart of donkerblauw in de week als dat de gewoonte is in de gemeente?

Als het goed is ben je aan het HA niet met de kleding van de Tafelgenoten bezig. Als dat wel zo is, dan zit je daar met een compleet verkeerde houding. En de gemeenteleden die niet aangaan hebben wel wat anders te doen lijkt me dan een oordeel te vellen over de kleding van een Avondmaalganger…
En als je toch iets vindt daarvan en je wil daar wat van zeggen, daar heeft @Zeeuw al iets moois over geschreven. Maar dan nog moet je degene daar in vrijlaten...

[Wim Anker]

Als ik griep heb ga ik geen boek lezen van mensen die ook griep hebben (gehad) en hoeveel last ze ervan hadden.
Dan lees ik een boek hoe de griep verholpen kan worden.

[Zeeuw]

Als ik griep heb ga ik geen boek lezen van mensen die ook griep hebben (gehad) en hoeveel last ze ervan hadden.
Dan lees ik een boek hoe de griep verholpen kan worden.

Ik ga er vanuit dat de meeste boeken beide facetten beetpakken. Immers, geen genezing zonder diagnose en geen diagnose zonder symptomen.

[Wim Anker]

Als ik griep heb ga ik geen boek lezen van mensen die ook griep hebben (gehad) en hoeveel last ze ervan hadden.
Dan lees ik een boek hoe de griep verholpen kan worden.

Ik ga er vanuit dat de meeste boeken beide facetten beetpakken. Immers, geen genezing zonder diagnose en geen diagnose zonder symptomen.

Zullen we dan - van onderhavig boek - de diagnose en de oplossing bespreken i.p.v. de variatie aan symptomen?

[Terri]

Als ik griep heb ga ik geen boek lezen van mensen die ook griep hebben (gehad) en hoeveel last ze ervan hadden.
Dan lees ik een boek hoe de griep verholpen kan worden.

Alsof ik m'n man hoor praten
Helemaal waar, maar soms heb je behoefte aan een soulmate en dan zie ik toch echt verschil bij (veelal) mannen en vrouwen.

[Jantje]

Prima. Doe jij de eerste voorzet, @Wim Anker?

@Zeeuw en @Nasrani,
Ik kan er niets aan doen, maar jullie gaan totaal niet in op mijn posting. Blijkbaar willen jullie het niet begrijpen. Nogmaals de vraag: waarom zou je perse in opvallende kleding willen verschijnen aan het Avondmaal? Even voor alle duidelijkheid: het zou ook iemand in een zwart pak kunnen zijn die aangaat in een gemeente waar dat geenszins de cultuur is.

[Ad Anker]

Prima. Doe jij de eerste voorzet, @Wim Anker?

@Zeeuw en @Nasrani,
Ik kan er niets aan doen, maar jullie gaan totaal niet in op mijn posting. Blijkbaar willen jullie het niet begrijpen. Nogmaals de vraag: waarom zou je perse in opvallende kleding willen verschijnen aan het Avondmaal? Even voor alle duidelijkheid: het zou ook iemand in een zwart pak kunnen zijn die aangaat in een gemeente waar dat geenszins de cultuur is.

Ik vind dit een vervelende vraag. Waarom wil je dit zo graag weten? Als je de cultuur van je gemeente kent en je daar jezelf op aanpast is het helemaal geen issue. Dat moeten we er niet van maken ook, en er helemaal geen thema van maken in een boek.

[Bezorgd]

Prima. Doe jij de eerste voorzet, @Wim Anker?

@Zeeuw en @Nasrani,
Ik kan er niets aan doen, maar jullie gaan totaal niet in op mijn posting. Blijkbaar willen jullie het niet begrijpen. Nogmaals de vraag: waarom zou je perse in opvallende kleding willen verschijnen aan het Avondmaal? Even voor alle duidelijkheid: het zou ook iemand in een zwart pak kunnen zijn die aangaat in een gemeente waar dat geenszins de cultuur is.

Omdat je dan een nieuwe wet maakt, en mensen onder een wettisch juk brengt.
Ik ken een geoefende vrouw, die altijd fleurig gekleed gaat.
Op de vraag van iemand hoe ze zich zo kan kleden heeft ze altijd hetzelfde antwoord: De Heere heeft me opgezocht in een oranje jurk, me gewezen op mijn zonden, maar nooit gezegd dat ik me anders zou moeten kleden. Als de Heere me wil hebben zoals ik gekleed ga, waarom zou ik me dan anders voordoen?

En in dezelfde gemeente was er ook een man die altijd gek was van kleding. Dure maatpakken etc. Toen hij tot geloof kwam was dat niet direct het punt dat hij in zijn leven aanpakte. Tot hij eens tijdens de bediening van het HA schrok van de tekst "Geen Avondmaalskleed aanhebbende" Voor hem werd dat een vermaning waardoor zijn hang naar dure kleding tot zonden werd, en waardoor hij later zeer sober en ook vaak in het zwart gekleed ging.
Zelfde gemeente, zelfde prediking, en deze man en vrouw gingen als een broeder en een zuster met elkaar om. En respecteerde elkaar.

[Nasrani]

Prima. Doe jij de eerste voorzet, @Wim Anker?

@Zeeuw en @Nasrani,
Ik kan er niets aan doen, maar jullie gaan totaal niet in op mijn posting. Blijkbaar willen jullie het niet begrijpen. Nogmaals de vraag: waarom zou je perse in opvallende kleding willen verschijnen aan het Avondmaal? Even voor alle duidelijkheid: het zou ook iemand in een zwart pak kunnen zijn die aangaat in een gemeente waar dat geenszins de cultuur is.

Omdat je dan een nieuwe wet maakt, en mensen onder een wettisch juk brengt.
Ik ken een geoefende vrouw, die altijd fleurig gekleed gaat.
Op de vraag van iemand hoe ze zich zo kan kleden heeft ze altijd hetzelfde antwoord: De Heere heeft me opgezocht in een oranje jurk, me gewezen op mijn zonden, maar nooit gezegd dat ik me anders zou moeten kleden. Als de Heere me wil hebben zoals ik gekleed ga, waarom zou ik me dan anders voordoen?

Je bent me voor... maar zo zie ik het ook.
Ik ben ooit ook aangesproken door mensen dat ze het niet vonden kunnen dat ik op sneakers en in een spijkerbroek boodschappen deed... Ik heb die beste broeder hetzelfde antwoord gegeven en daarbij gezegd dat ik hem respecteer zoals hij gekleed gaat (zwart/donkerblauw), maar dat ik zelf die behoefte niet voel om dat te doen. En zeker probeer je dan rekening te houden met bepaalde zaken, maar aan de andere kant moet je ook jezelf kunnen zijn en blijven.