Mara schreef:

Jantje schreef: De kerkenraad heeft het liever niet.

In hoeverre is dat een statisch dan wel dynamisch geheel?
Hij bestaat uit 8?10?12? of meer mannenbroeders, hebben die allemaal precies dezelfde starre mening?

Daar heb ik geen enkel idee van.

Overigens is het niet verboden, voor alle duidelijkheid.

Mara schreef:

Jantje schreef: De kerkenraad heeft het liever niet.

In hoeverre is dat een statisch dan wel dynamisch geheel?
Hij bestaat uit 8?10?12? of meer mannenbroeders, hebben die allemaal precies dezelfde starre mening?

Ik mag toch hopen dat de kerkenraad als met één mond spreekt.

Uiteraard. Onze kerkenraad is meestal eensgezind.

Dodo schreef:

Mara schreef:

Jantje schreef: De kerkenraad heeft het liever niet.

In hoeverre is dat een statisch dan wel dynamisch geheel?
Hij bestaat uit 8?10?12? of meer mannenbroeders, hebben die allemaal precies dezelfde starre mening?

Ik mag toch hopen dat de kerkenraad als met één mond spreekt.

Natuurlijk, daarom is een vraag naar hoe eensgezind de kerkenraad is, niet op zijn plaats.

Daar had ik nog niet eens over nagedacht. Maar je hebt helemaal gelijk. Het zou wat wezen als de kerkenraad met 2 monden ging spreken. Gelukkig is dat niet aan de orde.

Ik wil terugkomen op "zwart" als rouwkleur. Zwart is voor mij een ietwat bedenkelijke "kleur".

Ik moest ooit onderzoek doen naar wat er afspeelde in de tijd van de kerstening van ons land qua rouw en rouwgebruiken. Duidelijk werd dat onze voorouders dachten dat zwart hen onzichtbaar maakte voor het kwaad, zodat de ziel van de dode niet terug kon komen om hen te plagen. Later, na de kerstening, zag met zwart meer als de "kleur" waarmee men de duivel om de tuin leidde.

Lees hoe de rouwkleur zich in latere eeuwen ontwikkelde: https://www.parlamore.nl/rouwkleur-van-wit-naar-zwart/

Niemand is zich nog bewust van de oorspronkelijke betekenis. Gelukkig hebben bepaalde gebruiken een heel andere inhoud gekregen maar uit principe draag ik daarom liever geen zwart zonder iets fleurigs erbij. De dood is immers overwonnen. Ik heb respect voor mensen die in een rouwkleur aan de maaltijd des Heeren gaan. Maar het is geen rouwmaaltijd. Die gedachte is niet Bijbels. Ik pas me wel aan op begrafenissen. Als ik weet dat er (verplicht) zwart gedragen wordt op een begrafenis doe ik dat ook.

Gebruiken hebben zeker soms een twijfelachtige oorsprong. Maar daarom hoeft het huidige gebruik of traditie, met de hedendaagse invulling en betekenis niet minder te zijn. Zwart is in onze cultuur, maar ook in de Bijbel een teken van rouw, verdriet en verschrikking. Vooral in de psalmen en profeten is zwart daar een teken van. In het Nieuwe Testament komt dat niet tot uiting. Daar is de kleur zwart maar een enkele keer (3) terug te vinden, maar niet als teken van rouw.

Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

Maanenschijn schreef: Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

En als er verzocht wordt om een andere kleur te dragen?
Ik heb me een keer aangepast, in wit (begrafenis van een jonge baby) en donkerblauw.
Als er verzocht wordt om in fleurige kleding te komen, heb ik daar grote moeite mee.

Voor het bijwonen van een crematie moest ik een hoge drempel over. Nog steeds trouwens.
Maar ik draag dezelfde kleding.
En het valt mij op dat vrijwel alle uitvaartleiders en dragers keurig netjes in een zwart kostuum lopen.

Mara schreef:

Maanenschijn schreef: Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

En als er verzocht wordt om een andere kleur te dragen?
Ik heb me een keer aangepast, in wit (begrafenis van een jonge baby) en donkerblauw.
Als er verzocht wordt om in fleurige kleding te komen, heb ik daar grote moeite mee.

Voor het bijwonen van een crematie moest ik een hoge drempel over. Nog steeds trouwens.
Maar ik draag dezelfde kleding.
En het valt mij op dat vrijwel alle uitvaartleiders en dragers keurig netjes in een zwart kostuum lopen.

Als er expliciet gevraagd wordt om een andere kleur, zal ik overwegen dat te doen. Vaak zit er wel de gedachte achter dat de dood niet als een verschrikking (in Bijbelse zin, gevolg van de zonde) gezien wordt. Terwijl voor mij dat toch wel de betekenis en beleving is. Vandaar dat ik moeite heb met fleurige begrafenissen, of de rode roos op het graf, of het favoriete nummer, of.... Als ik me zou aanpassen zou dat alleen zijn in respect voor de nabestaanden.

Overigens herinner ik mij in dit kader een begrafenis waar mijn ouders uitgenodigd zijn. Rooms Katholieke begrafenis, waar mijn ouders/moeder als enigste in zwart gekleed, met hoed, aanwezig waren. Het heeft voor de aanwezigen geen negatieve betekenis gehad, maar respect voor de aanwezigheid, ondanks dat ze 'aaanders' waren.

Maanenschijn schreef:Gebruiken hebben zeker soms een twijfelachtige oorsprong. Maar daarom hoeft het huidige gebruik of traditie, met de hedendaagse invulling en betekenis niet minder te zijn. Zwart is in onze cultuur, maar ook in de Bijbel een teken van rouw, verdriet en verschrikking. Vooral in de psalmen en profeten is zwart daar een teken van. In het Nieuwe Testament komt dat niet tot uiting. Daar is de kleur zwart maar een enkele keer (3) terug te vinden, maar niet als teken van rouw.

Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

Ik ben het eens met wat je schrijft, behalve met wat je schrijft over zwart als teken van rouw in het Oude Testament. Er staan wel andere rouwgebruiken in het Oude Testament. Zoals je kleren inscheuren.

Arja schreef:

Maanenschijn schreef:Gebruiken hebben zeker soms een twijfelachtige oorsprong. Maar daarom hoeft het huidige gebruik of traditie, met de hedendaagse invulling en betekenis niet minder te zijn. Zwart is in onze cultuur, maar ook in de Bijbel een teken van rouw, verdriet en verschrikking. Vooral in de psalmen en profeten is zwart daar een teken van. In het Nieuwe Testament komt dat niet tot uiting. Daar is de kleur zwart maar een enkele keer (3) terug te vinden, maar niet als teken van rouw.

Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

Ik ben het eens met wat je schrijft, behalve met wat je schrijft over zwart als teken van rouw in het Oude Testament. Er staan wel andere rouwgebruiken in het Oude Testament. Zoals je kleren inscheuren.

En as op het hoofd smeren, toch? Net als baard afscheren.

Arja schreef:

Maanenschijn schreef:Gebruiken hebben zeker soms een twijfelachtige oorsprong. Maar daarom hoeft het huidige gebruik of traditie, met de hedendaagse invulling en betekenis niet minder te zijn. Zwart is in onze cultuur, maar ook in de Bijbel een teken van rouw, verdriet en verschrikking. Vooral in de psalmen en profeten is zwart daar een teken van. In het Nieuwe Testament komt dat niet tot uiting. Daar is de kleur zwart maar een enkele keer (3) terug te vinden, maar niet als teken van rouw.

Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

Ik ben het eens met wat je schrijft, behalve met wat je schrijft over zwart als teken van rouw in het Oude Testament. Er staan wel andere rouwgebruiken in het Oude Testament. Zoals je kleren inscheuren.

De kanttekeningen van psalm 38 laten de mogelijkheid staan dat in deze psalm de kleur zwart als teken van rouw gebruikt word.

Arja schreef:

Maanenschijn schreef:Gebruiken hebben zeker soms een twijfelachtige oorsprong. Maar daarom hoeft het huidige gebruik of traditie, met de hedendaagse invulling en betekenis niet minder te zijn. Zwart is in onze cultuur, maar ook in de Bijbel een teken van rouw, verdriet en verschrikking. Vooral in de psalmen en profeten is zwart daar een teken van. In het Nieuwe Testament komt dat niet tot uiting. Daar is de kleur zwart maar een enkele keer (3) terug te vinden, maar niet als teken van rouw.

Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

Ik ben het eens met wat je schrijft, behalve met wat je schrijft over zwart als teken van rouw in het Oude Testament. Er staan wel andere rouwgebruiken in het Oude Testament. Zoals je kleren inscheuren.

Zeker zijn er andere rouwgebruiken. Ben overigens best blij dat ik de kleren niet meer hoef te scheuren om rouw kenbaar te maken. Maar de kleur zwart wordt toch wel in verband gebracht met ellende, verschrikking, rouw. Zie Ps 35:14, of Mal 3:14, Jer 8:21. Uitingen van rouw, verschrikking en verdriet.

J.C. Philpot schreef:

Arja schreef:

Maanenschijn schreef:Gebruiken hebben zeker soms een twijfelachtige oorsprong. Maar daarom hoeft het huidige gebruik of traditie, met de hedendaagse invulling en betekenis niet minder te zijn. Zwart is in onze cultuur, maar ook in de Bijbel een teken van rouw, verdriet en verschrikking. Vooral in de psalmen en profeten is zwart daar een teken van. In het Nieuwe Testament komt dat niet tot uiting. Daar is de kleur zwart maar een enkele keer (3) terug te vinden, maar niet als teken van rouw.

Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

Ik ben het eens met wat je schrijft, behalve met wat je schrijft over zwart als teken van rouw in het Oude Testament. Er staan wel andere rouwgebruiken in het Oude Testament. Zoals je kleren inscheuren.

De kanttekeningen van psalm 38 laten de mogelijkheid staan dat in deze psalm de kleur zwart als teken van rouw gebruikt word.

De kanttekenaren verbinden op veel plaatsen de kleur zwart aan rouw.

Maanenschijn schreef:

J.C. Philpot schreef:

Arja schreef:

Maanenschijn schreef:Gebruiken hebben zeker soms een twijfelachtige oorsprong. Maar daarom hoeft het huidige gebruik of traditie, met de hedendaagse invulling en betekenis niet minder te zijn. Zwart is in onze cultuur, maar ook in de Bijbel een teken van rouw, verdriet en verschrikking. Vooral in de psalmen en profeten is zwart daar een teken van. In het Nieuwe Testament komt dat niet tot uiting. Daar is de kleur zwart maar een enkele keer (3) terug te vinden, maar niet als teken van rouw.

Ik ga bij een condoleance en begrafenis vrijwel zonder uitzondering in zwart of grijs. Gewoon omdat ik daarmee uiting geef van rouw en respect voor de situatie. Ik ben nog nooit aanwezig geweest bij een crematie (ik weet niet of ik dat overigens ook zou doen). Maar als dat zo zou zijn, zou ik ook daar in zwart of grijs aanwezig zijn.

Ik ben het eens met wat je schrijft, behalve met wat je schrijft over zwart als teken van rouw in het Oude Testament. Er staan wel andere rouwgebruiken in het Oude Testament. Zoals je kleren inscheuren.

De kanttekeningen van psalm 38 laten de mogelijkheid staan dat in deze psalm de kleur zwart als teken van rouw gebruikt word.

De kanttekenaren verbinden op veel plaatsen de kleur zwart aan rouw.

Alleen staat er op verschillende plaatsen waar onze Bijbel "zwart" zegt, in het Hebreeuws geen zwart.

Volgens de Joodse encyclopedie was het rouwgewaad zoiets als de de harige zak of mantel, grof geweven. Meestal van geitenhaar. Net als die gedragen werden door de bedoeïenen. Hier een plaatje: https://www.lookandlearn.com/blog/26936 ... and-ashes/

Rouw is rauw. En er zijn nou eenmaal verschillende gewoontes wereldwijd. Ik wil geen (echt) discussie opzetten over zwart of geen zwart. Het is een rouwkleur. Ik dacht alleen even terug aan de tijd dat ik al die rouwgebruiken moest bestuderen voor het schrijven van een boek. En dat zwart ook gelinkt werd aan het kwaad.