Gebruiken bij begrafenissen (uit: GG)

[windorgel]

Eens. 100%.

Maar al die wettisitiche regeltjes, die kerkenraden er bij verzinnen, zijn niet overeenkomstig die Bijbelse leer. Ik lees nergens in Gods Woord waarom je tijdens een rouwdienst niet zou mogen zingen en waarom dat bij een kind des Heeren niet een lof-Psalm zou mogen zijn.

Het zijn gewoontes uit vroeger tijden. (Net als de termijnen die vroeger gehanteerd werden voor het dragen van rouwkleding of het blinderen van de ramen in de dagen tussen overlijden en begrafenis.)
De ene gemeente houdt ze langer vast dan de ander. Niets om je druk over te maken.

[Bertiel]

Ik ben ook niet van bloemen op het graf hoor, maar heb eigenlijk nog nooit iemand gehoord die moeilijk deed over kransleggingen op 4 mei. Isdit niet in contradictie?

[DDD]

Dat laatste weet ik inderdaad.

Maar goed, als iemand niet in de kerk is opgebaard geweest, gaat hij dan dus wel mee naar de kerk voor de condoleance. Dan blijft nog over de vraag wie er bij de overledene blijft tijdens de kerkdienst en in de dagen tussen overlijden en begrafenis.

Tijdens de kerkdienst niemand, voor zover ik weet. En als de overledene thuis is opgebaard of op de kamer in het rusthuis is daar ook niet continu iemand bij. Dan, én als de overledene in een zaal van de kerk ligt opgebaard, is er alleen iemand bij als er condoleance is, en dat is meestal 's avonds.

Overigens deel ik ook de vraag van @DIA hietboven.

Ik vind dat dus best raar. Ik zou graag willen dat er steeds iemand bij is, en ik zie gelukkig hierboven dat dat breder gewoonte is. Er zal toch brand uitbreken, bijvoorbeeld. Maar dat verschilt kennelijk erg per familie.

Los daarvan vind ik het tamelijk kortzichtig om mensen met andere gewoonten en ideeën te zien als mensen buiten de werkelijkheid. De werkelijkheid is gewoon wat veelkleuriger dan jij met jouw beperkte waarneming kunt vermoeden. Dat is iets heel anders. Naast dat het een domme vraag is, komt het ook wat onaardig over.

[Dodo]

Eens. 100%.

Maar al die wettisitiche regeltjes, die kerkenraden er bij verzinnen, zijn niet overeenkomstig die Bijbelse leer. Ik lees nergens in Gods Woord waarom je tijdens een rouwdienst niet zou mogen zingen en waarom dat bij een kind des Heeren niet een lof-Psalm zou mogen zijn.

Ik denk dat veel van deze dingen er uit voortkomen dat kerkenraden niet willen dat de overledene "zalig wordt verklaard" terwijl dat voor hen als kerkenraad niet helemaal helder ligt. Dus dan maar voor de zekerheid niet zingen en dergelijke, om niet de indruk te wekken dat "iedereen" na zijn overlijden "in de hemel wordt gezet". Het zijn natuurlijk vaak de gemeentes die zo doen, waar de lat hoog ligt. Er wordt niet zo makkelijk overgenomen dat iemand goed heen is.

[Zita]

Eens. 100%.

Maar al die wettisitiche regeltjes, die kerkenraden er bij verzinnen, zijn niet overeenkomstig die Bijbelse leer. Ik lees nergens in Gods Woord waarom je tijdens een rouwdienst niet zou mogen zingen en waarom dat bij een kind des Heeren niet een lof-Psalm zou mogen zijn. Om nog maar te zwijgen over de regel dat de kist niet meer boven het maaiveld uit mag komen en allerlei andere zaken meer.

Zeker, de eis van gepaste kleding en gedekte hoofde steun ik van harte. Dat geldt ook voor het verbieden van bloemen op het graf. Maar de andere regels die er bij verzonnen worden, zijn echt wettisitich.

Ik vraag me zelfs af of je de 'gepaste kleding' verplicht zou moeten stellen. De eerste begrafenis die ik heb meegemaakt en me nu nog kan herinneren, was van een klasgenootje uit groep 7. Ik zie nu nog die moeder voor me met haar roze rok. Ze was oprecht en intens verdrietig. En ik zou niet kunnen bedenken waarom ze die roze rok niet aan had mogen hebben.

Het idee van de kerkenraad zal zijn dat we de dood serieus moeten nemen. Maar dat dwing je niet af met zulke regels over het uiterlijk.

[Hendrikus]

Eens. 100%.

Maar al die wettisitiche regeltjes, die kerkenraden er bij verzinnen, zijn niet overeenkomstig die Bijbelse leer. Ik lees nergens in Gods Woord waarom je tijdens een rouwdienst niet zou mogen zingen en waarom dat bij een kind des Heeren niet een lof-Psalm zou mogen zijn.

Het zijn gewoontes uit vroeger tijden. (Net als de termijnen die vroeger gehanteerd werden voor het dragen van rouwkleding of het blinderen van de ramen in de dagen tussen overlijden en begrafenis.)
De ene gemeente houdt ze langer vast dan de ander. Niets om je druk over te maken.

Niets om je druk over te maken - tot je ermee te maken krijgt. Zoals die familie die ik eerder vandaag noemde, kinderen die graag wilden dat er tijdens de uitvaartdienst van vader ook gezongen zou worden. Maar het mocht niet. Nou, die maakten zich daar dus wél druk over. En terecht.

[DDD]

Toch vind ik dat ook wel wat dom hoor. Je ziet zoiets toch in veel gevallen aankomen? Je kunt toch vooraf bespreken hoe je de begrafenis wilt? Als kinderen zie je hoe je ouder de andere ouder laat begraven.

Ik vind het een beetje gek om daar pas na het overlijden een punt van te maken. Ik heb niet alles tot in detail geregeld, maar de hoofdlijnen zijn bij mijn nabestaanden wel duidelijk.

[crossmountain]

Ik pas me meestal aan. Je krijgt er een beetje feeling voor. Deze week een begrafenis gehad. Ik was blij dat ik het goed aanvoelde van te voren. Ik zou echt opvallen in mijn gewone kleren. Ik heb zelfs op het nippertje een zwarte muts meegenomen. Die zat erg warm. Iedereen deed het. Maar ik deed hem af op de begraafplaats omdat ik in de volle zon stond. Alle andere vrouwen hielden hem op.

Maar een hoed tijdens een rouwdienst en op het graf is een stijlsymbool en heeft niets met een godsdienstige uiting te maken. Een rouwdienst is geen kerkdienst die geopend wordt met votum en groet en afgesloten met de zegenbede en staat niet onder kerkelijk toezicht en is dus géén kerkdienst. Ik heb geleerd op catechesatie dat een hoed hoort in een kerkdienst die onder ambtelijk gezag staat. Dat mensen het netjes vinden een hoed op te zetten is prima, maar dat is een vorm van stijl. Bij het graf een hoed op vind ik helemaal bijzonder. Ik heb dat nog niet meegemaakt.

[crossmountain]

In onze gemeente op Flakkee wordt er ook niet gezongen tijdens de rouwdienst. En staat ook de kist niet in de kerk. Ook een goede gewoonte.

Ik maakte een begrafenis mee van een ouderling in een "rechtse GG gemeente" en was hoogst verbaasd dat de kist voor de kansel stond. Maar er werd niet gezongen.

[DDD]

Kun je ook toelichten wat daar zo verbazend aan is? Dat is mij nou nog steeds niet duidelijk. Waarom zou je een overledene buiten laten staan of in een ander zaaltje.

[crossmountain]

Kun je ook toelichten wat daar zo verbazend aan is? Dat is mij nou nog steeds niet duidelijk. Waarom zou je een overledene buiten laten staan of in een ander zaaltje.

Ik was verbaasd omdat dit de eerste keer was dat ik dit meemaakte in een GG rouwdienst. Ik dacht dat dit 100% not done was maar blijkbaar dus niet.

[JSF]

Eens. 100%.

Maar al die wettisitiche regeltjes, die kerkenraden er bij verzinnen, zijn niet overeenkomstig die Bijbelse leer. Ik lees nergens in Gods Woord waarom je tijdens een rouwdienst niet zou mogen zingen en waarom dat bij een kind des Heeren niet een lof-Psalm zou mogen zijn.

Het zijn gewoontes uit vroeger tijden. (Net als de termijnen die vroeger gehanteerd werden voor het dragen van rouwkleding of het blinderen van de ramen in de dagen tussen overlijden en begrafenis.)
De ene gemeente houdt ze langer vast dan de ander. Niets om je druk over te maken.

Niets om je druk over te maken - tot je ermee te maken krijgt. Zoals die familie die ik eerder vandaag noemde, kinderen die graag wilden dat er tijdens de uitvaartdienst van vader ook gezongen zou worden. Maar het mocht niet. Nou, die maakten zich daar dus wél druk over. En terecht.

De vraag is wat vader had gewild. Kinderen kunnen soms een rouwdienst "organiseren" die ver afstaat van wat de overledene had gewild.
Dat vind ik zeer kwalijk.

Verder is het niet psalmen zingen tijdens een begrafenisdienst wel een erg vreemde gewoonte. Ik woonde eens een begrafenis bij in een GGiN omgeving waar niet gezongen werd maar na de aansluitende broodmaaltijd werd er wel een versje gezongen. Best vreemd en opmerkelijk.

[windorgel]

Eens. 100%.

Maar al die wettisitiche regeltjes, die kerkenraden er bij verzinnen, zijn niet overeenkomstig die Bijbelse leer. Ik lees nergens in Gods Woord waarom je tijdens een rouwdienst niet zou mogen zingen en waarom dat bij een kind des Heeren niet een lof-Psalm zou mogen zijn.

Het zijn gewoontes uit vroeger tijden. (Net als de termijnen die vroeger gehanteerd werden voor het dragen van rouwkleding of het blinderen van de ramen in de dagen tussen overlijden en begrafenis.)
De ene gemeente houdt ze langer vast dan de ander. Niets om je druk over te maken.

Niets om je druk over te maken - tot je ermee te maken krijgt. Zoals die familie die ik eerder vandaag noemde, kinderen die graag wilden dat er tijdens de uitvaartdienst van vader ook gezongen zou worden. Maar het mocht niet. Nou, die maakten zich daar dus wél druk over. En terecht.

Ik spreek uit ervaring. Geen enkele moeite gehad met deze gebruiken.

[crossmountain]

Eens. 100%.

Maar al die wettisitiche regeltjes, die kerkenraden er bij verzinnen, zijn niet overeenkomstig die Bijbelse leer. Ik lees nergens in Gods Woord waarom je tijdens een rouwdienst niet zou mogen zingen en waarom dat bij een kind des Heeren niet een lof-Psalm zou mogen zijn.

Het zijn gewoontes uit vroeger tijden. (Net als de termijnen die vroeger gehanteerd werden voor het dragen van rouwkleding of het blinderen van de ramen in de dagen tussen overlijden en begrafenis.)
De ene gemeente houdt ze langer vast dan de ander. Niets om je druk over te maken.

Niets om je druk over te maken - tot je ermee te maken krijgt. Zoals die familie die ik eerder vandaag noemde, kinderen die graag wilden dat er tijdens de uitvaartdienst van vader ook gezongen zou worden. Maar het mocht niet. Nou, die maakten zich daar dus wél druk over. En terecht.

De vraag is wat vader had gewild. Kinderen kunnen soms een rouwdienst "organiseren" die ver afstaat van wat de overledene had gewild.
Dat vind ik zeer kwalijk.

Verder is het niet psalmen zingen tijdens een begrafenisdienst wel een erg vreemde gewoonte. Ik woonde eens een begrafenis bij in een GGiN omgeving waar niet gezongen werd maar na de aansluitende broodmaaltijd werd er wel een versje gezongen. Best vreemd en opmerkelijk.

Wat is er toch weer veel drukte bij kerkenraden over de tradities met een kleine "t". Jammer. Dat de DKO in lijn met Calvijn bepaald heeft dat ouderlingen aftredend en niet herkiesbaar mogen zijn na 3 termijnen dat telt voor al deze kerkenraden ineens niet meer, terwijl ik dat een veel principiëler standpunt vind dan wel of niet zingen met een begrafenis, wel of geen hoed op en wel of geen kist in de kerk. Dan denk je misschien wat zit daar voor verband tussen? Heel veel, want door het negeren van de DKO ontstaan er helaas dominante meningen binnen een kerkenraad die leidend worden.
Wat heeft Dordt het toch wijs besloten om daar juist tegen te ageren:

Voor de ouderlingen en diakenen achtte Calvijn het tijdelijk dienen gewenst. Aftreden na een bepaalde tijd van dienst achtte hij nodig:
a. Opdat alle tirannie in de kerk zou worden geweerd en hiërarchie zou worden voorkomen;
b. Opdat ook de invloed van de gemeente op de regering van de kerk zou worden versterkt;
c. Opdat de verschillende krachten en gaven die in de gemeente schuilen, zoveel mogelijk tot openbaring zouden komen.

[Bezorgd]

Ik ken drie verschillende situaties rond begrafenis/rouwdienst: 1) dat er beslist niet gezongen mocht worden, 2) dat er werd gezongen op verzoek/voorstel van de predikant 3) dat er gezongen werd met uitdrukkelijke vermelding dat het op verzoek van de familie was.

Mijn ervaring, en wat ik gehoord heb is dat het plaatselijk per GG erg verschillend kan zijn.

Bij ons werd er wel gezongen als een kind van God begraven werd. Als het geen twijfelachtige zaak was werd er gezongen, zowel in de kerk als bij de geopende groeve.

In de loop van de jaren gingen steeds meer mensen wensen om te zingen tijdens een rouwdienst. Daarna is het geheel afgeschaft. Ook bij het begraven van een kind Gods wordt er niet meer gezongen.
De rouwdienst heeft een sober en plechtig karakter.

Citaat uit de Informatiegids van de Gereformeerde Gemeenten te R.:

ROUWPLECHTIGHEID
De kerkenraad hanteert de volgende richtlijnen bij rouwplechtigheid en begrafenis:
- De rouwplechtigheid (meditatie voorafgaand aan de begrafenis) en begrafenis dient plechtig en sober te zijn, waarbij de boodschap van Gods Woord centraal staat.
- De rouwplechtigheid in de kerk voorafgaand aan de begrafenis, die in zijn algemeenheid niet langer dan drie kwartier zal duren, draagt niet het karakter van een predicatie, doch van een korte meditatie.
- Er wordt uitsluitend gebruik gemaakt van de Bijbel in de Statenvertaling
- De familie wordt verzocht zoveel als mogelijk te bevorderen, dat de familie de rouwplechtigheid in gepaste kleding en de vrouwen met 'gedekt' hoofd bijwoont.
- Vanwege het sobere en eenvoudige karakter van de rouwplechtigheid, zal er geen orgelspel zijn, voor, tijdens en na de rouwplechtigheid.
- Tijdens de rouwplechtigheid in de kerk is het niet gebruikelijk dat daarbij de kist, waarin het lichaam van de overledene ligt, aanwezig is.
- Vóór dat de predikant of ouderling het woord krijgt bij het geopende graf, zal eerst de ter aardebestelling plaatsvinden. Daaronder wordt verstaan het ook daadwerkelijk geheel neerlaten van de kist in het geopende graf.
- De aanwezigheid van bloemen op of naast de kist en bij het graf verdraagt zich niet met het karakter van de onverbiddelijke dood die door de zonde in de wereld gekomen is.
- Aan het eind van de begrafenis is er op het graf gelegenheid voor een gepast, kort dankwoord. Hierbij zal de overledene niet worden toegesproken.
- Terug in de zaal van de kerk of de aula zal de rouwplechtigheid eerst door de dienstdoende ouderling met Schriftlezing (Statenvertaling) en gebed worden afgesloten, voordat er zo mogelijk nog gelegenheid is voor condoleance. Die gelegenheid tot condoleren kan overigens ook voorafgaande aan de rouwdienst geboden worden.
Tot hier het citaat.

© Informatiegids van de GG te R.

Bijzonder. Ik kan me niet voorstellen dat alle Rijssense predikanten hier voor 100% achter staan.