Johann Gottfried Walther schreef:Ik ken drie verschillende situaties rond begrafenis/rouwdienst: 1) dat er beslist niet gezongen mocht worden, 2) dat er werd gezongen op verzoek/voorstel van de predikant 3) dat er gezongen werd met uitdrukkelijke vermelding dat het op verzoek van de familie was.
Mijn ervaring, en wat ik gehoord heb is dat het plaatselijk per GG erg verschillend kan zijn.
Bij ons werd er wel gezongen als een kind van God begraven werd. Als het geen twijfelachtige zaak was werd er gezongen, zowel in de kerk als bij de geopende groeve.
In de loop van de jaren gingen steeds meer mensen wensen om te zingen tijdens een rouwdienst. Daarna is het geheel afgeschaft. Ook bij het begraven van een kind Gods wordt er niet meer gezongen.
De rouwdienst heeft een sober en plechtig karakter.
Citaat uit de Informatiegids van de Gereformeerde Gemeenten te R.:
ROUWPLECHTIGHEID
De kerkenraad hanteert de volgende richtlijnen bij rouwplechtigheid en begrafenis:
- De rouwplechtigheid (meditatie voorafgaand aan de begrafenis) en begrafenis dient plechtig en sober te zijn, waarbij de boodschap van Gods Woord centraal staat.
- De rouwplechtigheid in de kerk voorafgaand aan de begrafenis, die in zijn algemeenheid niet langer dan drie kwartier zal duren, draagt niet het karakter van een predicatie, doch van een korte meditatie.
- Er wordt uitsluitend gebruik gemaakt van de Bijbel in de Statenvertaling
- De familie wordt verzocht zoveel als mogelijk te bevorderen, dat de familie de rouwplechtigheid in gepaste kleding en de vrouwen met 'gedekt' hoofd bijwoont.
- Vanwege het sobere en eenvoudige karakter van de rouwplechtigheid, zal er geen orgelspel zijn, voor, tijdens en na de rouwplechtigheid.
- Tijdens de rouwplechtigheid in de kerk is het niet gebruikelijk dat daarbij de kist, waarin het lichaam van de overledene ligt, aanwezig is.
- Vóór dat de predikant of ouderling het woord krijgt bij het geopende graf, zal eerst de ter aardebestelling plaatsvinden. Daaronder wordt verstaan het ook daadwerkelijk geheel neerlaten van de kist in het geopende graf.
- De aanwezigheid van bloemen op of naast de kist en bij het graf verdraagt zich niet met het karakter van de onverbiddelijke dood die door de zonde in de wereld gekomen is.
- Aan het eind van de begrafenis is er op het graf gelegenheid voor een gepast, kort dankwoord. Hierbij zal de overledene niet worden toegesproken.
- Terug in de zaal van de kerk of de aula zal de rouwplechtigheid eerst door de dienstdoende ouderling met Schriftlezing (Statenvertaling) en gebed worden afgesloten, voordat er zo mogelijk nog gelegenheid is voor condoleance. Die gelegenheid tot condoleren kan overigens ook voorafgaande aan de rouwdienst geboden worden.
Tot hier het citaat.
© Informatiegids van de GG te R.