Jantje schreef:Zeeuw schreef:Jantje schreef:Ik moet echt even laten bezinken wat je hier nu schrijft.
Het kan toch niet zo zijn dat ik maar eens een liedje van Elly en Rikkert, waar ik dus precies dezelfde bezwaren bij heb als bij Opwekking, moet gaan beluisteren om in evenwicht te kunnen komen? Ik vind dit nogal een vreemde denkwijze, op zijn zachtst gezegd.
Bovendien maak je het wel heel erg simpel door ds. Klaassen en ds. De Heer ook nog op één lijn te zetten. Dat is voor sommigen al vrijwel onmogelijk, laat staan, wat jij voorstelt. Maar goed, dat is weer een heel andere discussie.
Volgens mij schrijft Parsifal dat we een open houding moeten hebben en niet alleen vanuit onze eigen opvoeding/gedachtegoed/richting. Ik denk dat dat heel goed is. Ik schreef, ik meen in een ander topic, dat je op de meest verrassende plaatsen, de meest fijne en bemoedigende gesprekken kan hebben.
Zo dan, terwijl wij tijd hebben, laat ons goeddoen aan allen, maar meest aan de huisgenoten des geloofs. (Galaten 6 vers 10)
Dat heeft volgens mij niet te maken met wat ik schrijf.
Kanttekening 46 zegt: Dat is, de gelovige Christenen, die met ons lidmaten zijn der gemeente, welke is het huis des levenden Gods, 1 Tim. 3:15. Aan dezen zijn wij meer verbonden; en het zou onbehoorlijk zijn, dat die tot één huis behoren, elkander honger en gebrek zouden laten lijden.
Dit verwijst naar het zorgen voor elkaar. Dat is zeker een groot goed. Maar wat dat te maken heeft met wat ik schrijf over verrassende plaatsen met fijne gesprekken, begrijp ik niet.
