Hendrikus schreef: Het psalmenoproer aan het eind van de 18e eeuw zorgde ook voor onrust. Mensen gingen in de kerk met elkaar op de vuist! Terwijl het over psalmen ging!

En dat ging over de snelheid van zingen, niet eens over de verandering van inhoud!

Mara schreef:

Hendrikus schreef: Het psalmenoproer aan het eind van de 18e eeuw zorgde ook voor onrust. Mensen gingen in de kerk met elkaar op de vuist! Terwijl het over psalmen ging!

En dat ging over de snelheid van zingen, niet eens over de verandering van inhoud!

Ja dat kan ook wel, want niet iedereen kon met 1773 mee. Maar degene die niet konden (waar recht en uit principe was) zullen niet met elkaar op de vuist zijn gegaan. De mens van nature is tot alles in staat, maar als het iets tegen je consciëntie ingaat ga je niet vechten, ook al kun je niet mee.

John Galt schreef:Ik vind het altijd zo aardig. Iemand is tegen verandering en gebruikt vervolgens als argument dat er onrust komt of verdeeldheid als die verandering doorgaat. Zo kun je uit behoudzucht een hele groep of gemeente gijzelen. Je kunt er ook voor kiezen om geen onrust of verdeeldheid te veroorzaken, dat lijkt me persoonlijk een betere weg. Zeker wanneer het middelmatige zaken betreft.

De geschiedenis van onze huidige gemeente leert dat in de jaren zestig/zeventig veel gemeenteleden de gemeente verlaten hebben vanwege het feit dat men tijdens de kerkdiensten geen gezangen wilde invoeren! Er zal misschien wel meer aan de hand geweest zijn, dat weet ik niet. Er is toen naast de GB-gemeente een andere gemeente opgericht.

Een tijdje geleden was er bij een bijzondere dienst een mevrouw in de kerk die destijds de gemeente verlaten heeft. Zij gaf aan: "als de gemeente toen was zoals die nu is, was ik nooit weg gegaan!"
Van oudsher zijn "hervormde" gemeenten "brede" gemeenten. Wil men in alle verscheidenheid die er zeker is, toch in liefde en verbondenheid - rondom de Bijbel - met elkaar een gemeente vormen?
Dat vergt niet alleen wijsheid van een kerkenraad en een predikant, maar ook van gemeenteleden.

-DIA- schreef:

Mara schreef:

Hendrikus schreef: Het psalmenoproer aan het eind van de 18e eeuw zorgde ook voor onrust. Mensen gingen in de kerk met elkaar op de vuist! Terwijl het over psalmen ging!

En dat ging over de snelheid van zingen, niet eens over de verandering van inhoud!

Ja dat kan ook wel, want niet iedereen kon met 1773 mee. Maar degene die niet konden (waar recht en uit principe was) zullen niet met elkaar op de vuist zijn gegaan. De mens van nature is tot alles in staat, maar als het iets tegen je consciëntie ingaat ga je niet vechten, ook al kun je niet mee.

Nee, als je het leest denk je bij jezelf, "wat bezielde deze mensen? Dit sticht toch niet"?
https://www.dagvantoen.nl/rellen-in-maa ... in-de-kerk

John Galt schreef:Ik vind het altijd zo aardig. Iemand is tegen verandering en gebruikt vervolgens als argument dat er onrust komt of verdeeldheid als die verandering doorgaat. Zo kun je uit behoudzucht een hele groep of gemeente gijzelen. Je kunt er ook voor kiezen om geen onrust of verdeeldheid te veroorzaken, dat lijkt me persoonlijk een betere weg. Zeker wanneer het middelmatige zaken betreft.

Bedoelt u mij? Ik dacht dat ik op de grondslag van dit forum probeerde te staan zoals elders omschreven. Als dat niet het geval is maak dit dan duidelijk, want nu voelt het weer alsof ik een onruststoker of rebel zou zijn. Eerlijk blijven, en eerlijk duurt het langst zeiden ze vroeger, meen ik.
Punt: Ik ben niet tegen verandering
Punt: Ik probeer met vallen en opstaan de waarheid te zeggen en dan moet ik mezelf aanklagen dat ik er zo weinig van terecht breng.
Punt: Ik kan niet jaloers worden op sommige mensen die hun paadje, zo het lijkt, zo mooi recht kunnen houden.
Punt: Is dit een on-Bijbelse gedachte?
Punt: In de meest belangrijkje zaken die er voor een mens zijn acht ik het wijs om te proberen met alle gebrek niet mee te gaan met hen die naar een verkeerde verandering staan.

Conclusie: Ik weet dat ik me hiermee niet populair maak. Maar ik kan ook niet anders.
Waarom maken we van dit forum een strijdforum, waar ieder voor zijn eigen gelijk vecht, terwijl we moesten vechten voor de Bijbelse waarheid? Vechten voor eigen zaak is altijd een teken van zwakte, vechten voor eigen zaak moet je verliezen, vroeg of laat.

Misschien dan toch beter het forum te verlaten? Want eerlijk waar, ik begin me steeds verder een vreemde te voelen. En ik meen dat anderen dit ook opmerken, als ik me niet vergis.

Mara schreef:

-DIA- schreef:

Mara schreef:

Hendrikus schreef: Het psalmenoproer aan het eind van de 18e eeuw zorgde ook voor onrust. Mensen gingen in de kerk met elkaar op de vuist! Terwijl het over psalmen ging!

En dat ging over de snelheid van zingen, niet eens over de verandering van inhoud!

Ja dat kan ook wel, want niet iedereen kon met 1773 mee. Maar degene die niet konden (waar recht en uit principe was) zullen niet met elkaar op de vuist zijn gegaan. De mens van nature is tot alles in staat, maar als het iets tegen je consciëntie ingaat ga je niet vechten, ook al kun je niet mee.

Nee, als je het leest denk je bij jezelf, "wat bezielde deze mensen? Dit sticht toch niet"?
https://www.dagvantoen.nl/rellen-in-maa ... in-de-kerk

Leuk stukje, maar niet helemaal betrouwbaar.
Na het oproer zong men in de kerken in Maassluis, net als in de meeste andere kerken in Holland, uit de nieuwe psalmberijming en bovendien ritmisch. Dat is pertinent onjuist. De korte zingtrant -de aanleiding tot het psalmenoproer- heeft het niet gered. In een paar steden is het een tijdje geprobeerd, maar betrekkelijk kort daarna zong men overal weer op hele noten. Ritmisch zingen werd pas wat algemener gebruikelijk in het begin van de 20e eeuw.

De korte zingtrant is ook niet synoniem met ritmisch zingen. Bij de korte zingtrant werd van elke regel de eerste en laatste noot lang gezongen, de tussenliggende noten kort. Dan ontstaat een ritme dat lijkt op bijvoorbeeld Psalm 68. Maar als je dat recept op elke psalmmelodie loslaat, ontstaat in de meeste gevallen een ritme dat totaal niet overeenkomt met de ritmische notatie van de psalm.

Mara schreef:

-DIA- schreef:

Mara schreef:

Hendrikus schreef: Het psalmenoproer aan het eind van de 18e eeuw zorgde ook voor onrust. Mensen gingen in de kerk met elkaar op de vuist! Terwijl het over psalmen ging!

En dat ging over de snelheid van zingen, niet eens over de verandering van inhoud!

Ja dat kan ook wel, want niet iedereen kon met 1773 mee. Maar degene die niet konden (waar recht en uit principe was) zullen niet met elkaar op de vuist zijn gegaan. De mens van nature is tot alles in staat, maar als het iets tegen je consciëntie ingaat ga je niet vechten, ook al kun je niet mee.

Nee, als je het leest denk je bij jezelf, "wat bezielde deze mensen? Dit sticht toch niet"?
https://www.dagvantoen.nl/rellen-in-maa ... in-de-kerk

Was er in de jaren 80 in Rijnsaterwoude ook miet zoiets aan de hand?

Hendrikus schreef: Leuk stukje, maar niet helemaal betrouwbaar.
Na het oproer zong men in de kerken in Maassluis, net als in de meeste andere kerken in Holland, uit de nieuwe psalmberijming en bovendien ritmisch. Dat is pertinent onjuist. De korte zingtrant -de aanleiding tot het psalmenoproer- heeft het niet gered. In een paar steden is het een tijdje geprobeerd, maar betrekkelijk kort daarna zong men overal weer op hele noten. Ritmisch zingen werd pas wat algemener gebruikelijk in het begin van de 20e eeuw.

De korte zingtrant is ook niet synoniem met ritmisch zingen. Bij de korte zingtrant werd van elke regel de eerste en laatste noot lang gezongen, de tussenliggende noten kort. Dan ontstaat een ritme dat lijkt op bijvoorbeeld Psalm 68. Maar als je dat recept op elke psalmmelodie loslaat, ontstaat in de meeste gevallen een ritme dat totaal niet overeenkomt met de ritmische notatie van de psalm.

"De nieuwe psalmen van de Statenberijming van 1773 was men aanvankelijk op de oude manier, de zogenaamde oude toon, blijven zingen: "Elke noot zo lang mogelijk aanhouden, en herkauwen als een stukje zwoerd en versieren met pralende praltrillers of monumentale mordenten", in de beschrijving van ''t Hart."

"Hij heeft zich er niet met een jantje-van-leiden van afgemaakt. Integendeel: hij dook in archieven, raadpleegde notulen, verdiepte zich in ooggetuigenverslagen, om maar een "zo nauwgezet en accuraat mogelijk verslag van de gebeurtenissen in Maassluis in 1775 en 1776 en de jaren daarna" te geven."
https://www.digibron.nl/search/detail/0 ... issersdorp

Er is een paar jaar geleden ook een docu gemaakt, die heb ik gezien. En ook die was gebaseerd op de feiten!
Je kunt M t H veel verwijten, maar niet dat hij zijn bronnen niet raadpleegt!

Ik heb destijds @Samanthi een link aangereikt waarin ze de docu kon zien, ik weet niet of zij die toen bekeken heeft?

Mara schreef:

Hendrikus schreef: Leuk stukje, maar niet helemaal betrouwbaar.
Na het oproer zong men in de kerken in Maassluis, net als in de meeste andere kerken in Holland, uit de nieuwe psalmberijming en bovendien ritmisch. Dat is pertinent onjuist. De korte zingtrant -de aanleiding tot het psalmenoproer- heeft het niet gered. In een paar steden is het een tijdje geprobeerd, maar betrekkelijk kort daarna zong men overal weer op hele noten. Ritmisch zingen werd pas wat algemener gebruikelijk in het begin van de 20e eeuw.

De korte zingtrant is ook niet synoniem met ritmisch zingen. Bij de korte zingtrant werd van elke regel de eerste en laatste noot lang gezongen, de tussenliggende noten kort. Dan ontstaat een ritme dat lijkt op bijvoorbeeld Psalm 68. Maar als je dat recept op elke psalmmelodie loslaat, ontstaat in de meeste gevallen een ritme dat totaal niet overeenkomt met de ritmische notatie van de psalm.

"De nieuwe psalmen van de Statenberijming van 1773 was men aanvankelijk op de oude manier, de zogenaamde oude toon, blijven zingen: "Elke noot zo lang mogelijk aanhouden, en herkauwen als een stukje zwoerd en versieren met pralende praltrillers of monumentale mordenten", in de beschrijving van ''t Hart."

"Hij heeft zich er niet met een jantje-van-leiden van afgemaakt. Integendeel: hij dook in archieven, raadpleegde notulen, verdiepte zich in ooggetuigenverslagen, om maar een "zo nauwgezet en accuraat mogelijk verslag van de gebeurtenissen in Maassluis in 1775 en 1776 en de jaren daarna" te geven."
https://www.digibron.nl/search/detail/0 ... issersdorp

Er is een paar jaar geleden ook een docu gemaakt, die heb ik gezien. En ook die was gebaseerd op de feiten!
Je kunt M t H veel verwijten, maar niet dat hij zijn bronnen niet raadpleegt!

Ik heb destijds @Samanthi een link aangereikt waarin ze de docu kon zien, ik weet niet of zij die toen bekeken heeft?

Ja die heb ik bekeken, idd een goed verslag van wat er toen speelde.

-DIA- schreef:

John Galt schreef:Ik vind het altijd zo aardig. Iemand is tegen verandering en gebruikt vervolgens als argument dat er onrust komt of verdeeldheid als die verandering doorgaat. Zo kun je uit behoudzucht een hele groep of gemeente gijzelen. Je kunt er ook voor kiezen om geen onrust of verdeeldheid te veroorzaken, dat lijkt me persoonlijk een betere weg. Zeker wanneer het middelmatige zaken betreft.

Bedoelt u mij? Ik dacht dat ik op de grondslag van dit forum probeerde te staan zoals elders omschreven. Als dat niet het geval is maak dit dan duidelijk, want nu voelt het weer alsof ik een onruststoker of rebel zou zijn. Eerlijk blijven, en eerlijk duurt het langst zeiden ze vroeger, meen ik.
Punt: Ik ben niet tegen verandering
Punt: Ik probeer met vallen en opstaan de waarheid te zeggen en dan moet ik mezelf aanklagen dat ik er zo weinig van terecht breng.
Punt: Ik kan niet jaloers worden op sommige mensen die hun paadje, zo het lijkt, zo mooi recht kunnen houden.
Punt: Is dit een on-Bijbelse gedachte?
Punt: In de meest belangrijkje zaken die er voor een mens zijn acht ik het wijs om te proberen met alle gebrek niet mee te gaan met hen die naar een verkeerde verandering staan.

Conclusie: Ik weet dat ik me hiermee niet populair maak. Maar ik kan ook niet anders.
Waarom maken we van dit forum een strijdforum, waar ieder voor zijn eigen gelijk vecht, terwijl we moesten vechten voor de Bijbelse waarheid? Vechten voor eigen zaak is altijd een teken van zwakte, vechten voor eigen zaak moet je verliezen, vroeg of laat.

Misschien dan toch beter het forum te verlaten? Want eerlijk waar, ik begin me steeds verder een vreemde te voelen. En ik meen dat anderen dit ook opmerken, als ik me niet vergis.

Wie de schoenen past, trekke ze aan. Ze hebben stalen neuzen.

John Galt schreef: Wie de schoenen past, trekke ze aan. Ze hebben stalen neuzen.

Handig. Als er iets op je tenen valt, dan voel je het niet.

Maar je kunt er wel hard mee schoppen.