Ik heb het niet persé over de inhoud van de prediking als zodanig. Maar ik vind het jammer dat in een huwelijksbevestiging of doopdienst, die bijgewoond wordt door onkerkelijke collega's, bevrienden en buren, de taal zo wollig blijft en er schijnbaar alleen tegen de insiders wordt gesproken. En dat de preek niet altijd één is met vreugde, omdat er getrouwd of gedoopt wordt.DDD schreef:Niet alle leden van de GG kunnen goed tegen kritiek, inderdaad. Het gekke is dat de prediking daar lang niet altijd aanleiding voor geeft, al zitten er wel dominees tussen met een extreem nauwe blik. Het is wel jammer.
Die mensen begrijpen dan niet wat er bedoeld wordt en blijven zich buitenstaander voelen.
Je moet eens (en dat lukt jou vast wel) proberen om met de oren van een onkerkelijke te luisteren. Doe dat maar eens. En soms schrik je.
Ik heb dat jaren geleden gedaan, kort nadat ik mijn man had leren kennen en hij met mij meeging. Hij was tot die tijd sporadisch in de kerk geweest en van hem weet ik dus hoe "buitenstaanders" luisteren.
Het is helaas niet over overal even gastvrij en dat is een gemiste kans. En dan heb ik het niet uitsluitend over de GG hoor!
Dan is dat bij ons toch wel anders, ongeacht hoe je eruit ziet, wat je achtergrond is, je wordt welkom geheten, er wordt uitleg gegeven hoe de dienst ingericht is, hoeveel collectes er zijn, dat we het laatste lied staande zingen enz.
Een kerk zoals de onze, is erg naar buiten gericht (is zo geworden, dat gebeurt bij veel meer stadse gemeentes) terwijl veel behoudende gemeenten teveel naar binnen gericht zijn m.i.