Grijze kerk

[eilander]

Ja....iets om over na te denken. Ook wat dat allemaal voor soms wonderlijke gedachten teweegbrengt in een kinderhoofd. Ik kreeg bijvoorbeeld nooit goed op een rijtje waarom, wanneer ik als baby was gestorven, ik dan goed heen was geweest (want gelovige ouders) en nu ik was blijven leven was ik onbekeerd. Had ik dan niet beter als baby kunnen sterven en konden dan niet alle baby's van gelovige ouders maar beter sterven?

Je kreeg het als kind niet goed op een rijtje, zeg je. Hopelijk heb je daarna dit soort onbijbelse gedachten wel achter je gelaten?

[Terri]

Ja....iets om over na te denken. Ook wat dat allemaal voor soms wonderlijke gedachten teweegbrengt in een kinderhoofd. Ik kreeg bijvoorbeeld nooit goed op een rijtje waarom, wanneer ik als baby was gestorven, ik dan goed heen was geweest (want gelovige ouders) en nu ik was blijven leven was ik onbekeerd. Had ik dan niet beter als baby kunnen sterven en konden dan niet alle baby's van gelovige ouders maar beter sterven?

Je kreeg het als kind niet goed op een rijtje, zeg je. Hopelijk heb je daarna dit soort onbijbelse gedachten wel achter je gelaten?

Je zult het niet zo cru bedoelen, maar dit is een kwetsbare ontboezeming en helemaal niet zo'n rare gedachte overigens, want er zit wel degelijk een inconsequente visie in. Of je moet het niet eens zijn met de gedachte dat alle baby's van gelovige ouders naar de hemel gaan.

[eilander]

Ja....iets om over na te denken. Ook wat dat allemaal voor soms wonderlijke gedachten teweegbrengt in een kinderhoofd. Ik kreeg bijvoorbeeld nooit goed op een rijtje waarom, wanneer ik als baby was gestorven, ik dan goed heen was geweest (want gelovige ouders) en nu ik was blijven leven was ik onbekeerd. Had ik dan niet beter als baby kunnen sterven en konden dan niet alle baby's van gelovige ouders maar beter sterven?

Je kreeg het als kind niet goed op een rijtje, zeg je. Hopelijk heb je daarna dit soort onbijbelse gedachten wel achter je gelaten?

Je zult het niet zo cru bedoelen, maar dit is een kwetsbare ontboezeming en helemaal niet zo'n rare gedachte overigens, want er zit wel degelijk een inconsequente visie in. Of je moet het niet eens zijn met de gedachte dat alle baby's van gelovige ouders naar de hemel gaan.

Dat laatste staat 1-op-1 in onze belijdenisgeschriften.
Er zit helemaal geen inconsequente visie in. 'Eer alles van mij begon te leven, was alles in Uw boek geschreven.' Wie dat belijdt, komt toch niet tot dit soort gedachten? Als je deze gedachte consequent doorredeneert, kom je tot hele rare gevolgtrekkingen.

Het staat echt zó haaks op Gods Woord, dat ik ervan schrik. Op het moment dat je denkt: was ik maar als kind gestorven, dan was ik tenminste naar de hemel gegaan, is het nog genadetijd en is de Heere nog naar je op zoek door middel van Zijn Woord. En als verbondskinderen geldt nog steeds de belofte die verzegeld is in de doop!

Voorts ga je dan totaal voorbij aan het doel waartoe de Heere ons heeft geschapen, namelijk tot uitbreiding van Zijn koninkrijk, en tot het verheerlijken van Zijn Naam op deze aarde. Het doel is niet om zo snel mogelijk van deze aarde af te gaan!

[-DIA-]

Als het tot een mens doordringt in welk een staat hij of zij verkeerd.
En hij weet dat hij/zij moet sterven.
En ook dat hij/zij weet dat hij/zij niet kan sterven zoals hij is geboren.

Dan denk ik aan reacties uit de praktijk.
Job vervloekte zijn dag, Jeremia sprak ook een wee uit over hen die
boodschapten dan hen een knechtje was geboren.
Wie daarvan het gewicht enigszins leert verstaan kan wel een tot de
vraag komen: Waartoe (niet waarom) ben ik toch geboren?
Een man van twist en krakeel!
En dan te weten dat God die Hoge Majesteit is tegen wie wij gezondigd hebben.
Ik geloof dat hier alleen wel iets van zullen leren bij wat ontdekking.
Ik geloof dat elk mens dat door God ontdekt wordt aan zijn staat hier wel komt.
Waartoe besla ik toch onnut de aarde? En vermenigvuldig ik zonde met zonde?
Waarom doe ik hetgeen ik niet wil? Ik lig machteloos gebonden. Ik doe wat
ik niet wil en het goede te doen vindt ik niet.

Zomaar een stukje uit een meditatie over Baruch van wijlen ds. A. Hofman:
Jeremia was een man van de praktijk. Hij is zielenkenner en zielenherder. De profeet belacht Baruch niet, hij is namelijk zelf in grote strikken en kuilen geweest. In grote zielenstrijd heeft hij eens uitgeroepen: Ik zal Zijner niet gedenken en niet meer in Zijn Naam spreken. Het is Jeremia gegaan als Job die eenmaal zijn geboortedag vervloekte. Als een gans moedeloze heeft hij gezegd: Waarom ben ik toch uit de baarmoeder voortgekomen om moeite en droefenis te zien, en dat mijn dagen in beschaamdheid vergaan?

[Roeline]

Ja....iets om over na te denken. Ook wat dat allemaal voor soms wonderlijke gedachten teweegbrengt in een kinderhoofd. Ik kreeg bijvoorbeeld nooit goed op een rijtje waarom, wanneer ik als baby was gestorven, ik dan goed heen was geweest (want gelovige ouders) en nu ik was blijven leven was ik onbekeerd. Had ik dan niet beter als baby kunnen sterven en konden dan niet alle baby's van gelovige ouders maar beter sterven?

Je kreeg het als kind niet goed op een rijtje, zeg je. Hopelijk heb je daarna dit soort onbijbelse gedachten wel achter je gelaten?

Je zult het niet zo cru bedoelen, maar dit is een kwetsbare ontboezeming en helemaal niet zo'n rare gedachte overigens, want er zit wel degelijk een inconsequente visie in. Of je moet het niet eens zijn met de gedachte dat alle baby's van gelovige ouders naar de hemel gaan.

Dat laatste staat 1-op-1 in onze belijdenisgeschriften.
Er zit helemaal geen inconsequente visie in. 'Eer alles van mij begon te leven, was alles in Uw boek geschreven.' Wie dat belijdt, komt toch niet tot dit soort gedachten? Als je deze gedachte consequent doorredeneert, kom je tot hele rare gevolgtrekkingen.

Het staat echt zó haaks op Gods Woord, dat ik ervan schrik. Op het moment dat je denkt: was ik maar als kind gestorven, dan was ik tenminste naar de hemel gegaan, is het nog genadetijd en is de Heere nog naar je op zoek door middel van Zijn Woord. En als verbondskinderen geldt nog steeds de belofte die verzegeld is in de doop!

Voorts ga je dan totaal voorbij aan het doel waartoe de Heere ons heeft geschapen, namelijk tot uitbreiding van Zijn koninkrijk, en tot het verheerlijken van Zijn Naam op deze aarde. Het doel is niet om zo snel mogelijk van deze aarde af te gaan!

Voor alle duidelijkheid: ik was KIND. Een jaar of zes/acht. Dan overzie je bovenstaande allemaal nog niet zo helder nee. Kindergedachten. Meer of minder kan ik er niet van maken.

[eilander]

Ja, dat begreep ik wel. Maar je schreef niet hoe het daarna verder ging. Vandaar mijn vraag.

[Zeeuw]

Voor alle duidelijkheid: ik was KIND. Een jaar of zes/acht. Dan overzie je bovenstaande allemaal nog niet zo helder nee. Kindergedachten. Meer of minder kan ik er niet van maken.

Ik kan die kind gedachten helemaal begrijpen. Zeker als je de doop vaak wordt voorgehouden als vooral 'omdat je gedoopt ben mag je dit niet, en als je dat doet dan oeioei' ipv de beloften te benoemen. Heeft mij veel langer dan 6-8 jaar gekost om daar anders over te leren denken Roeline. Wat er in geduwd wordt in de kinderjaren, verdwijnt niet zomaar.

[Roeline]

Ja, dat begreep ik wel. Maar je schreef niet hoe het daarna verder ging. Vandaar mijn vraag.

Ik heb er nog best vaak aan teruggedacht tot zo'n beetje m'n puberteit. Later ben ik gaan 'begrijpen' dat de Heere mensen doet opgroeien opdat ze tot Zijn lof gaan leven en tot nut van anderen.

Dacht over heel veel andere dingen overigens diep na zonder alle verbanden nog goed te begrijpen. Ik denk dat er bij veel kinderen wonderlijke gedachten leven. Sowieso heeft elk kind in meer of mindere mate een magische denkwereld. Het bovenaardse van het geloof sluit daar soms naadloos op aan. Best goed om daar aandacht voor te hebben.

@Zeeuw, voor mezelf label ik dit niet zo negatief. Het was een oprecht niet begrijpen: hoe kon bij opgroeien blijken dat je onbekeerd was terwijl, wanneer je als baby was gestorven, je dan wél goed heen had geweest?

[Mannetje]

Kon je met mensen om je heen over deze vragen praten?

[Roeline]

Kon je met mensen om je heen over deze vragen praten?

Door omstandigheden te weinig, achteraf.