Levensvragen

[liz boer]

We zijn het er allemaal denk ik wel over eens dat zondekennis geen voorwaarde mag zijn als het gaat om de nodiging.
En ik denk dat we het er ook allemaal wel over eens zijn dat er een bepaalde kennis van zonde en schuld nodig is om God te zien als Borg en Middelaar (voor deze schuld).

Is het niet zo, (zo ervaar ik het zelf) dat hoe meer je ziet van de grootheid van God, dat je dan ook steeds vaker en meer gaat zien hoe rotter (het spijt me voor deze term) je zelf bent?

Helemaal eens, ik ben zelf bij een preek over de hof in Gethsemane helemaal onderuit gegaan, dat had Hij over voor zondaren, hoe erg zijn die zonden dan, als de Borg over de grond kroop om voldoening te doen, Hij vroeg of het niet anders kon en het kon niet anders, helemaal de drinkbeker gedronken voor iemand als ik? om klein van te worden.

Ja, dan is er verwondering ja.
Hij moet wassen en ik minder worden...

Ja en als ik klein ben wordt Hij groot, dierbaar, liefelijk daar zijn eigenlijk geen woorden voor.

[Wandelende]

Wat er verder loskomt dat niet ieder bewust kind van God zijn schuld in komt te leven schaar ik onder ongeloofwaardig.

Heb je het idee dat het hebben van een zekere mate van zonde- en ellendekennis dreigt geloochend te worden?

Ja, ik zie het langzaam wegberedeneerd worden.

Volgens mij kan dat nooit de bedoeling zijn en is dat ook onbijbels. Nergens leert de Bijbel dat er geen schuldbesef van zonde, ellende en tekorten aanwezig is. Zelfs na ontvangen genade, zie Petrus, kan dat besef ervan nog dieper worden. Daarom geloof ik ook niet dat een mens eerst tot het dieptepunt moet komen vóórdat … Op een later moment kunnen er nog diepere en verdere lessen worden geleerd.
En verder geloof ik dat oprecht geloof altijd leert afzien van zichzelf en op te zien naar Hem, naar Christus. Ook die weg kan overigens per persoon verschillend liggen.

Ik zie wel dat het voorwaardelijke aspect dat mensen erin leggen hier worden bediscussierd. Maar misschien lees ik de discussie met andere ogen.

[liz boer]

William Guthrie beschrijft in zijn bekendste boek Des Christen groot interest dat er meerdere manieren zijn om tot Christuskennis te komen. 1 daarvan is door zondekennis, een ander is door Gods liefde gedreven en er zijn nog vele meer te noemen (aldus Guthrie). Ook Brakel heeft het in de redelijke godsdienst over 1000 manieren hoe God een mens kan bekeren. Beiden zeggen echter dat de manier waarop de meeste kinderen Gods tot geloof komen door overtuiging van hun eigen zondigheid is.

Daarnaast zal de zondekennis voorafgaand aan de geloofsomhelzing nooit zo diep zijn als daarna want je gaat je pas goed beseffen hoe slecht je bent tegen over een goeddoend God als je Zijn liefde hebt mogen proeven. Ik ben bang dat dit vaak in de tegenwoordige reformatorische omgeving vaak wordt omgedraaid.

Ik denk aan de verloren zoon, wanneer zou hij zijn zonden het meest gevoeld hebben? Toen hij bij de varkenstrog zijn "kansen"zat te berekenen of toen hij aan de maaltijd zat en het lieve gezicht van zijn vader zag?

[Junia]

Prachtig geïllustreerd, Liz Boer!

[pierre27]

Wat er verder loskomt dat niet ieder bewust kind van God zijn schuld in komt te leven schaar ik onder ongeloofwaardig.

Heb je het idee dat het hebben van een zekere mate van zonde- en ellendekennis dreigt geloochend te worden?

Ja, ik zie het langzaam wegberedeneerd worden.

Volgens mij kan dat nooit de bedoeling zijn en is dat ook onbijbels. Nergens leert de Bijbel dat er geen schuldbesef van zonde, ellende en tekorten aanwezig is. Zelfs na ontvangen genade, zie Petrus, kan dat besef ervan nog dieper worden. Daarom geloof ik ook niet dat een mens eerst tot het dieptepunt moet komen vóórdat … Op een later moment kunnen er nog diepere en verdere lessen worden geleerd.
En verder geloof ik dat oprecht geloof altijd leert afzien van zichzelf en op te zien naar Hem, naar Christus. Ook die weg kan overigens per persoon verschillend liggen.

Ik zie wel dat het voorwaardelijke aspect dat mensen erin leggen hier worden bediscussierd. Maar misschien lees ik de discussie met andere ogen.

Wellicht ja. Goed voor me om er eens even van een afstand naar te kijken. Dat afzien van onszelf en het opzien naar Hem herken en erken ik. Verder ga ik nu even de zee in en zal straks eens verder lezen.

[Zeeuw]

William Guthrie beschrijft in zijn bekendste boek Des Christen groot interest dat er meerdere manieren zijn om tot Christuskennis te komen. 1 daarvan is door zondekennis, een ander is door Gods liefde gedreven en er zijn nog vele meer te noemen (aldus Guthrie). Ook Brakel heeft het in de redelijke godsdienst over 1000 manieren hoe God een mens kan bekeren. Beiden zeggen echter dat de manier waarop de meeste kinderen Gods tot geloof komen door overtuiging van hun eigen zondigheid is.

Daarnaast zal de zondekennis voorafgaand aan de geloofsomhelzing nooit zo diep zijn als daarna want je gaat je pas goed beseffen hoe slecht je bent tegen over een goeddoend God als je Zijn liefde hebt mogen proeven. Ik ben bang dat dit vaak in de tegenwoordige reformatorische omgeving vaak wordt omgedraaid.

Ik denk aan de verloren zoon, wanneer zou hij zijn zonden het meest gevoeld hebben? Toen hij bij de varkenstrog zijn "kansen"zat te berekenen of toen hij aan de maaltijd zat en het lieve gezicht van zijn vader zag?

Exact.

[liz boer]

Wat er verder loskomt dat niet ieder bewust kind van God zijn schuld in komt te leven schaar ik onder ongeloofwaardig.

Heb je het idee dat het hebben van een zekere mate van zonde- en ellendekennis dreigt geloochend te worden?

Ja, ik zie het langzaam wegberedeneerd worden.

Het wordt uit het keurslijf van het weggetje gehaald en niet wegberedeneerd, als je Gods liefde gaat zien, zie je steeds meer wie je zelf bent.

Je krijgt de schuldbrief thuis, je komt voor de vierschaar ed en dat ga je de Heere Jezus zie... is echt niet zo scherp afgetekend als er beweerd wordt, Achab, Achan, Judas ze kregen de schuldbrief thuis en gingen er niet mee naar de Heere, Lydias hart werd geopend dat ze acht gaf op hetgeen Paulus sprak en wat sprak Paulus: Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.

[pierre27]

Wat er verder loskomt dat niet ieder bewust kind van God zijn schuld in komt te leven schaar ik onder ongeloofwaardig.

Heb je het idee dat het hebben van een zekere mate van zonde- en ellendekennis dreigt geloochend te worden?

Ja, ik zie het langzaam wegberedeneerd worden.

Het wordt uit het keurslijf van het weggetje gehaald en niet wegberedeneerd, als je Gods liefde gaat zien, zie je steeds meer wie je zelf bent.

Je krijgt de schuldbrief thuis, je komt voor de vierschaar ed en dat ga je de Heere Jezus zie... is echt niet zo scherp afgetekend als er beweerd wordt, Achab, Achan, Judas ze kregen de schuldbrief thuis en gingen er niet mee naar de Heere, Lydias hart werd geopend dat ze acht gaf op hetgeen Paulus sprak en wat sprak Paulus: Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.

Jij maakt er een keurslijf van. Oftewel een andere voorstelling zoals anderen het niet bedoelen.

[liz boer]

Pierre schreef: Jij maakt er een keurslijf van. Oftewel een andere voorstelling zoals anderen het niet bedoelen.

Ik denk het niet Pierre, ik reageer op reacties van eerst dit, dan dat, lees het maar na...

[Thuisvrouw]

Wat er verder loskomt dat niet ieder bewust kind van God zijn schuld in komt te leven schaar ik onder ongeloofwaardig.

Heb je het idee dat het hebben van een zekere mate van zonde- en ellendekennis dreigt geloochend te worden?

Ja, ik zie het langzaam wegberedeneerd worden.

Het wordt uit het keurslijf van het weggetje gehaald en niet wegberedeneerd, als je Gods liefde gaat zien, zie je steeds meer wie je zelf bent.

Je krijgt de schuldbrief thuis, je komt voor de vierschaar ed en dat ga je de Heere Jezus zie... is echt niet zo scherp afgetekend als er beweerd wordt, Achab, Achan, Judas ze kregen de schuldbrief thuis en gingen er niet mee naar de Heere, Lydias hart werd geopend dat ze acht gaf op hetgeen Paulus sprak en wat sprak Paulus: Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.

En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd.

15 En als zij gedoopt was, en haar huis, bad zij ons, zeggende: Indien gij hebt geoordeeld, dat ik den Heere getrouw ben, zo komt in mijn huis, en blijft er. En zij dwong ons.

Lydia had er in ieder geval niets op tegen om beoordeeld te worden.

God laat niet varen de werken Zijner handen. Als zodanig hebben Judas Achab enz dan ook geen schuldbrief, zondekennis etc gehad.

[GZB]

Als wij niet weten van de schuldbrief weten wij ook niets van genade.

Het zijn uitdrukkingen die wellicht binnen bepaalde kringen heel gewoon zijn, maar in mijn hele leven onder prediking van GB-predikanten heb ik dit niet gehoord.

Nou Ambtenaar, ik weet niet onder welke GB prediking jij altijd gezeten hebt, maar in de GB prediking die ik m'n hele leven al gehoord heb, hoorde ik die uitspraak wel. Ik moet wel toegeven, het is meer en meer aan het verdwijnen

[Herman]

Als wij niet weten van de schuldbrief weten wij ook niets van genade.

Het zijn uitdrukkingen die wellicht binnen bepaalde kringen heel gewoon zijn, maar in mijn hele leven onder prediking van GB-predikanten heb ik dit niet gehoord.

Nou Ambtenaar, ik weet niet onder welke GB prediking jij altijd gezeten hebt, maar in de GB prediking die ik m'n hele leven al gehoord heb, hoorde ik die uitspraak wel. Ik moet wel toegeven, het is meer en meer aan het verdwijnen

Het verdwijnen van het woord schuldbrief is dan ook symptomatisch voor het wegvallen van het adjectief gereformeerd bij bond.

[GZB]

Als wij niet weten van de schuldbrief weten wij ook niets van genade.

Het zijn uitdrukkingen die wellicht binnen bepaalde kringen heel gewoon zijn, maar in mijn hele leven onder prediking van GB-predikanten heb ik dit niet gehoord.

Nou Ambtenaar, ik weet niet onder welke GB prediking jij altijd gezeten hebt, maar in de GB prediking die ik m'n hele leven al gehoord heb, hoorde ik die uitspraak wel. Ik moet wel toegeven, het is meer en meer aan het verdwijnen

Het verdwijnen van het woord schuldbrief is dan ook symptomatisch voor het wegvallen van het adjectief gereformeerd bij bond.

Eens.

[pierre27]

Als wij niet weten van de schuldbrief weten wij ook niets van genade.

Het zijn uitdrukkingen die wellicht binnen bepaalde kringen heel gewoon zijn, maar in mijn hele leven onder prediking van GB-predikanten heb ik dit niet gehoord.

Nou Ambtenaar, ik weet niet onder welke GB prediking jij altijd gezeten hebt, maar in de GB prediking die ik m'n hele leven al gehoord heb, hoorde ik die uitspraak wel. Ik moet wel toegeven, het is meer en meer aan het verdwijnen

Dat de term verdwijnt geeft niet maar dat zaken niet meer ertoe doen is zorgelijker. Maar je net zo goed tegen een koe gaan praten...ongelooflijk.

[GZB]

Als wij niet weten van de schuldbrief weten wij ook niets van genade.

Het zijn uitdrukkingen die wellicht binnen bepaalde kringen heel gewoon zijn, maar in mijn hele leven onder prediking van GB-predikanten heb ik dit niet gehoord.

Nou Ambtenaar, ik weet niet onder welke GB prediking jij altijd gezeten hebt, maar in de GB prediking die ik m'n hele leven al gehoord heb, hoorde ik die uitspraak wel. Ik moet wel toegeven, het is meer en meer aan het verdwijnen

Dat de term verdwijnt geeft niet maar dat zaken niet meer ertoe doen is zorgelijker. Maar je net zo goed tegen een koe gaan praten...ongelooflijk.

Ook daarmee eens. Verbaas me in deze discussie zeer. Het lijkt tegenwoordig een nieuwe theologie te zijn om met zo min (klein) mogelijk ellendekennis af te kunnen doen om er toch bij te horen. Het verdedigen hiervan lijkt een doel op zichzelf te worden. Terwijl de Heidelberger heel duidelijk spreekt over "hoe groot mijn zonde en ellende is". Verdoezel dat maar niet hoor. Ook niet reactionair zijn. En voordat ik het hele forum over me heen krijg: ja, het moet zeker naar: "hoe ik van die zonde en ellende verlost worde"...en wat er volgt.