JCRyle schreef:
Met mijn visie heb ik niemand voor het hoofd willen stoten. Daar lijkt het nu wel op, dat zou jammer zijn.
1. Mijn vraag was niet persoonlijk bedoeld, maar meer in het algemeen. Ik ken jouw persoonlijke situatie niet, ook niet je werksfeer. Dat neemt niet weg dat je in elke situatie voor je principes mag uitkomen. Dit is voor een ieder persoonlijk hoe ermee om te gaan, daarin mag je niemand beknotten.
Je stootte mij niet voor het hoofd hoor, ik kan wel tegen een stootje.
Maar ik vind je heel erg stellig. En ik probeer uit te leggen dat ik voor mezelf een aantal principes heb, maar dat ik soms een afweging moet maken. Met dat beeld met as erin optillen en op verzoek ergens neerzetten, ga ik toch niet tegen mijn eigen principes in?
Dat beeld is morsdood hoor.
Mensen halen troost uit de meest vreemdsoortige verschijnselen. (Een vlinder die plots neerdaalt, een lied dat ineens uit de radio komt op een bepaald tijdstip) men ziet dat als tekens.
In een persoonlijk gesprek (bij de koffie bijv) zeg ik dan eerlijk dat ik dit zo niet beleef.
En dat ik ook geen troost vind bij een grafsteen.
Ik kreeg eens een kaart waarop stond: verzoek om in vrolijke kleuren te komen.
Of na afloop samen het glas te gaan heffen in café De vrolijke zeeman.
Kijk, daar doe ik dus onder geen beding aan mee.
Maar eerlijk gezegd, ik had gehoopt en verwacht nooit naar een crematie te hoeven.
Maar helaas, ook naaste familieleden, ook kerkmensen, kiezen hier vaker voor. Moet je dan niet gaan?