Vanmorgen zei de predikant dat hij een korte stilte zou inlassen - dus na zijn laatste dankgebed, waarin voorbede gedaan werd - voor een stil persoonlijk gebed.
Daarin kon je dan zelf bidden.
Ik heb dit één keer eerder meegemaakt, in een andere kerk.
Ik vind het een beetje lastig, omdat je niet weet hoe lang die stilte duurt. Het overviel mij ook en ik wist eigenlijk niet wat ik dan moest bidden.
Waar komt dit vandaan, is het gebruikelijk of gewoonte in sommige kerken?
Ik weet er niet goed raad mee.

Ik heb het in de kerk nooit gehoord (behalve dan dat er voor de dienst door velen een kort persoonlijk gebed gedaan wordt)
Bij andere gelegenheden gebeurt dat wel. Kan me vaag iets herinneren van Heartcry of Jijdaar. Heb het in elk geval buiten de kerk wel eens meegemaakt.

Er is altijd wel wat te bidden toch? Ook onder het gebed van de predikant haak je in je hart wel aan.

Mara schreef:Vanmorgen zei de predikant dat hij een korte stilte zou inlassen - dus na zijn laatste dankgebed, waarin voorbede gedaan werd - voor een stil persoonlijk gebed.
Daarin kon je dan zelf bidden.
Ik heb dit één keer eerder meegemaakt, in een andere kerk.
Ik vind het een beetje lastig, omdat je niet weet hoe lang die stilte duurt. Het overviel mij ook en ik wist eigenlijk niet wat ik dan moest bidden.
Waar komt dit vandaan, is het gebruikelijk of gewoonte in sommige kerken?
Ik weet er niet goed raad mee.

Dat is bij ons altijd, afsluitend met het gezamenlijke opzeggen van het Onze Vader.

Ambtenaar schreef: Dat is bij ons altijd, afsluitend met het gezamenlijke opzeggen van het Onze Vader.

Ja klopt, daarna werd het Onze Vader hardop met elkaar gebeden.
Het is niet iets wat gebruikelijk is in "onze" kerken.
En in die kerk waar ik vanmorgen was, ook niet. Ook daar werd enigszins verbaasd gereageerd.

Bij ons in de kerk kennen wij het ook niet maar ik vind het wel een mooi iets.

Henk Binnendijk sluit zijn lezingen altijd af met een moment stilte. Ik vindt dat altijd een indrukwekkend moment. Wat mij betreft mooi om de preek mee af te sluiten.

Zulke stilte geeft voor jezelf de gelegenheid om nog eens rustig de preek te verwerken, of in stilte te bidden. Dat maakt zo'n moment waardevol.
Anders is er direct weer afleiding.

In de kerk waar ik officieel nog lid ben, gebeurde dit sinds een paar jarenook wel eens.. In de kerk waar ik nu heenga, is dit bijna elke zondag. om het ingewikkeld te maken

Nou, Mr. Merel Blauwendraad...

In sommige kerken is dat standaard. Ik maak het wel regelmatig mee, maar ik heb eigenlijk geen idee waar wel en niet. Ik vind het wel een heel goede gewoonte, en het verbaast me ook dat dit in de Gereformeerde Gemeenten bij mijn weten niet of weinig voorkomt.

Als je in volgorde van belangrijkheid bidt, lijkt het me niet zo erg als je niet precies weet wanneer het eindigt. Ik heb daar in ieder geval nooit last van.

Maar hoe is het mogelijk dat je niet weet wat je dan moet bidden? Dat is misschien een onnozele vraag, maar ik vind mijzelf bepaald geen lichtend voorbeeld als het gaat om bidden, maar een minuut bidden is toch geen opgave?

DDD schreef: Maar hoe is het mogelijk dat je niet weet wat je dan moet bidden? Dat is misschien een onnozele vraag, maar ik vind mijzelf bepaald geen lichtend voorbeeld als het gaat om bidden, maar een minuut bidden is toch geen opgave?

Paulus zegt: Wij weten niet wat wij bidden zullen…

De Heilige Geest zucht ín en vóór de gelovigen, omdat zij het soms zo moeilijk hebben, omdat ze niet altijd weten wat ze moeten bidden.

DDD schreef:en het verbaast me ook dat dit in de Gereformeerde Gemeenten bij mijn weten niet of weinig voorkomt.

Verbaast dat je echt of vind je dat het daar ook zo behoort te zijn?

Eerst bidt de dominee, doet voorbede voor allerlei mensen en gebeurtenissen, vervolgens moet jij er in stilte achteraan en dan met zn allen hardop.
Wat is de meerwaarde?
Zou een interactieve kerkdienst ook iets voor je zijn, dat je kunt interrumperen?

Dit zijn typisch de discussies waarin het 'dat zijn we niet gewend' een rol speelt. Ik heb het nog nooit meegemaakt, maar principieel kun je hier mijns inziens niet op tegen zijn.
Om dit gelijk te schakelen met 'interactieve kerkdiensten' gaat mij veel te ver. Dat zou inderdaad haaks staan op wat verkondiging eigenlijk is. Maar een stil gebed, wat nu vóór de kerkdienst gebeurt, ook tijdens de kerkdienst te laten plaatsvinden, kan toch geen probleem zijn?

Hoewel ik snap dat niet alle gebeden openbaar kunnen worden uitgesproken, vind ik deze manier wel erg van het individu uitgaan. Dat is mijn eerste commentaar.

Het tweede is, waarom moet dat dan in de eredienst plaatshebben? Doe het persoonlijke gebed in je binnenkamer, zegt de Heere Jezus.

Jezus zegt nergens dat je niet in de kerk moet bidden. Maar het hoeft niet op de hoek van de straat met daarbij nog mensen die jouw rechtzinnigheid aan alle voorbijgangers aanprijzen. Dat staat mijns inziens volkomen los van elkaar.

@Mara:
Ik beweer niet dat het altijd mogelijk is om te bidden. Ik beweer ook niet dat wij altijd bidden zoals het hoort. Maar dat alles neemt niet weg dat een minuut bidden voor de meeste christenen toch mogelijk is, denk ik.

Herman schreef:Hoewel ik snap dat niet alle gebeden openbaar kunnen worden uitgesproken, vind ik deze manier wel erg van het individu uitgaan. Dat is mijn eerste commentaar.

Het tweede is, waarom moet dat dan in de eredienst plaatshebben? Doe het persoonlijke gebed in je binnenkamer, zegt de Heere Jezus.

En het stille gebed voor de dienst dan?