ejvl schreef:JCRyle schreef: Alleen is de cultuur van toen niet cultuur van nu. Nu is het een teken van meelopen met de tijdsgeest. En daarom is wereldgelijkvormigheid een legitieme reden om het af te wijzen. Of je het er nu mee eens bent of niet.
Dat was misschien in de 60-er jaren zo, nu zeker niet meer. En wie bepaalt wat meelopen met de tijdsgeest eigenlijk is? Welke definitie is dat? Is dat bijvoorbeeld ook een kostuum bij de heren? Immers is het de tijdsgeest dat mannen bij nette gelegenheden een kostuum dragen.
En wat is wereldgelijkvormigheid? Wie bepaalt wat dat is, welke zaken hier onder vallen?
Ik verwacht geen antwoorden, maar wil aangeven dat dit echt niet zo makkelijk is, het blijft selectief.
Dat mannen bij nette gelegenheden een kostuum dragen, is bepaald geen tijdgeest. Je zou dan eerder nog zeggen dat ze het niet altijd dragen, is de tijdgeest... Maar ik vind dat je dit, net als het begrip 'wereldgelijkvormigheid' niet moet gaan vatten in uiterlijke regels, het gaat over wie/wat is onze norm? Als dat alleen maar is 'anderen doen dat ook' of 'iedereen doet dat zo', is er iets niet goed.
Over wereldgelijkvormigheid zei ik eerder al eens dit:
eilander schreef:Geen definitie maar toch twee pogingen om er iets over te zeggen:
1. Een christen hoort Christus gelijkvormig te zijn ("...maar Christus leeft in mij"). Dat is in elk geval het tegenovergestelde van wereldgelijkvormigheid. En dat komt openbaar in, zoals je zegt, de manier waarop je met je geld omgaat, in naastenliefde, enzovoorts.
Daar zijn geen regeltjes voor te bedenken, en wie hier wel regels voor bepaalt is niet goed bezig. Als iemand voor mij regels gaat bedenken over hoe ik moet laten zien dat ik van mijn vrouw houd, is er ook iets niet goed.
Het gaat eenvoudigweg om: wie heeft het voor het zeggen in ons leven? Ikzelf (plezier, gemak, genot, eer/aanzien) of de Heere?
(ik vind dit zelf ook allemaal niet makkelijk, dus dit gaat niet alleen over anderen maar ook over mij...)
2. Mijn stelling is: we zijn wereldgelijkvormig als onze naaste collega's er na een lange tijd achterkomen dat we christen zijn. Deze stelling kun je overigens niet omdraaien.