Kerkelijke regels

[-DIA-]

Misschien iets om over na te denken:
Wat vinden we nu eigenlijk erger

A. Dat onze vrome vaderen pruiken droegen
of
B. Dat mannen nu gewend zijn de baard af te scheren.

Ter overweging: Beide zijn in feite onnatuurlijk en dus:
het moeten beide verschrikkelijk misdaden zijn.
Of sla ik door?

Zeker, van de onder ons geachte oudvaders waren er die pruiken droegen. Maar laten we bedenken dat ook de oudvaders zij niet onfeilbaar waren. Er waren onder deze oudvaders ook die in hun tijd grote bezwaren hadden tegen de "breedgelokte, rijkbepoederde en ettelijke duimenhoge pruiken". Ds. Borstius uit Dordrecht heeft hierover een predikatie nagelaten over 1 Korinthe 11 vers 4. Ook van Voetius is bekend dat hij streed tegen deze onbijbelse gewoonte.

Over de baard kunnen we op Digibron een lezenswaardig stuk vinden wat de heer L.M.P. Scholten geschreven heeft in De Wachter Sions van 14 september 1989. Zeer aanbevelenswaardig te lezen!

Ik denk dat ik het stuk van dhr. LMP Scholten wel heb gelezen. Ik was namelijk gewend om in DWS eerst het Antwoord per brief en daarna Terzijde te lezen. Ik denk niet dat ik alles nu nog weet, maar bij herlezing zal het me meestal wel weer in herinnering komen.

[Wandelende]

Al weken over baarden, snorren en andere haarvorming.

1 Korinthe 8 : 13 lijkt mij een betere houding: "Daarom, als het voedsel mijn broeder doet struikelen, dan zal ik in eeuwigheid geen vlees meer eten, opdat ik mijn broeder geen oorzaak geef tot struikelen."

Paulus vond dergelijke punten in het geheel niet belangrijk.

Precies, maar hij zou ook niemand willen ergeren.

Klopt. En dat geldt natuurlijk wederzijds. De woorden van Paulus zijn voor mij namelijk het voorbeeld van het hoger achten van de ander ten opzichte van jezelf.

Maar betekende dat ook dat Paulus altijd over zich heen liet lopen?
Hij beriep zich ook op zijn Romeins staatsburgerschap
Hij liet zich na zijn gevangenneming niet zomaar de stad uitzetten.
Hij wees wel op het onrecht dat hem was aangedaan, en het geniep van hen om zich van hem te ontdoen, om des te meer te laten voelen wat men hem aandeed, en daarmee de Waarheid en om het recht in het licht te stellen.

Dat is juist. Hij hield namelijk altijd dé hoofdzaak voor ogen; Christus.
En voor zichzelf liet hij omwille van Christus op bijzaken inderdaad weleens over zich heen lopen, in de positieve zin van het woord. Daar vond hij het niet belangrijk om er teveel woorden aan vuil te maken. Maar als er hoofdzaken in het gedrag kwamen of Christus verdedigd moest worden, dan stond hij pal voor de Waarheid.

Baarden en snorren zijn zo'n kleine bijzaak. Zo ontzettend klein. Het zou een voorrecht zijn als we op dat hele kleine, onbenullige punt van harte over onszelf heen zouden laten lopen. Dan blijft er namelijk veel meer ruimte, tijd, gelegenheid over voor meer zicht op Christus als het Evangelie zelf.

[Adagio]

Niet voor niks hebben de mannen bij orthodoxe joden en orthodoxe moslims allemaal een baard. De baard afscheren is tegennatuurlijk.

Is dat het argument? Knippen de orthodoxen dan wel hun nagels, of laten de vrouwen overtollige haargroei aan hun lip hangen? De chasidim (orthodoxe Joden) hebben de Talmoed (tradities). Ze proberen alle 613 mitsvot (buiten-Bijbelse geboden) te onderhouden. Minder dan 1% van de wereldwijde joodse bevolking wil alleen uit de Bijbel, het OT leven, en niet uit de Talmoed. Zij zijn de bijzonderlingen, de Karaim = 'de [Bijbel]lezers'...

[Gritje]

Misschien iets om over na te denken:
Wat vinden we nu eigenlijk erger

A. Dat onze vrome vaderen pruiken droegen
of
B. Dat mannen nu gewend zijn de baard af te scheren.

Ter overweging: Beide zijn in feite onnatuurlijk en dus:
het moeten beide verschrikkelijk misdaden zijn.
Of sla ik door?

Zeker, van de onder ons geachte oudvaders waren er die pruiken droegen. Maar laten we bedenken dat ook de oudvaders zij niet onfeilbaar waren. Er waren onder deze oudvaders ook die in hun tijd grote bezwaren hadden tegen de "breedgelokte, rijkbepoederde en ettelijke duimenhoge pruiken". Ds. Borstius uit Dordrecht heeft hierover een predikatie nagelaten over 1 Korinthe 11 vers 4. Ook van Voetius is bekend dat hij streed tegen deze onbijbelse gewoonte.

Over de baard kunnen we op Digibron een lezenswaardig stuk vinden wat de heer L.M.P. Scholten geschreven heeft in De Wachter Sions van 14 september 1989. Zeer aanbevelenswaardig te lezen!

Ik denk dat ik het stuk van dhr. LMP Scholten wel heb gelezen. Ik was namelijk gewend om in DWS eerst het Antwoord per brief en daarna Terzijde te lezen. Ik denk niet dat ik alles nu nog weet, maar bij herlezing zal het me meestal wel weer in herinnering komen.

Ik heb het stuk van LMP Scholten gelezen en ben het niet met hem eens, wat een rare conclusies trekt hij. Ik krijg nu de indruk dat tradities boven de Bijbel en de schepping staat. Op de zesde dag zag God dat het goed was, de mens (man) inclusief baard. Je hoort weleens dat er van vrouwen met make up op gezegd wordt dat ze niet tevreden zijn met hun uiterlijk maar mannen die hun baard afscheren hoor je dat nooit.
Ik vind dat het laten staan van gezichtsbeharing nooit verboden kan worden.

[Ambtenaar]

Ik heb het stuk van LMP Scholten gelezen en ben het niet met hem eens, wat een rare conclusies trekt hij. Ik krijg nu de indruk dat tradities boven de Bijbel en de schepping staat. Op de zesde dag zag God dat het goed was, de mens (man) inclusief baard. Je hoort weleens dat er van vrouwen met make up op gezegd wordt dat ze niet tevreden zijn met hun uiterlijk maar mannen die hun baard afscheren hoor je dat nooit.
Ik vind dat het laten staan van gezichtsbeharing nooit verboden kan worden.

Hij eindigt met de opmerking dat zeden en gewoonten kunnen veranderen. Dat lijkt mij de belangrijkste notie van het stuk, waarmee nu, 30 jaar later, met een gerust hart een baard kan worden gedragen.

[Delftenaar]

Die veranderende zeden en gewoonten kun je ook toepassen op vrouwen. Zodat zij een broek kunnen dragen, binnen de cultuur van vandaag.

De vrouwelijke collega's op de zaak die vandaag een broek aan hadden herkende ik nog steeds als vrouw, ondanks hun broek...

Serieus: ik heb het gevoel dat de kerkelijke regels voor vrouwen strenger zijn dan voor mannen.

[heusden-op]

[knip] Ongepaste opmerking

[Delftenaar]

Wat ik bedoel is dat, naar aanleiding van een eerdere post over zeden en gewoonten in de context van de tijd, ook de mode, c.q. gewoonten voor vrouwen veranderen in de loop van de tijd.

Dus kan, in die gedachtegang (jij denkt wellicht iets anders en dat mag ook) kan een vrouw best een broek dragen omdat in de samenleving in Nederland anno 2018 dat niet meer gezien wordt als afwijkende zede of gewoonte. De mode c.q. cultuur is immers zo.

Paulus zou, contextueel gezien, zeggen dat er hier geen probleem is (wat betreft vrouwen in mannenkleding enzo).

[Wandelende]

Dit krijgt opeens wel een hele vreemde wending.

Soort van: Wie de broek past, trekke hem aan.

[Nasrani]

Ik ben inderdaad ook overgestapt naar een andere kerk. En mijn mening over mijn oude kerkverband is ook zeker gekleurd.
Maar in dit geval is het gewoon een feitelijk iets. Tijdens de laatste ledenvergadering is daar gevraagd hoe het kan dat er van de ongeveer 2000 leden er zo'n 40 vertrekken naar 1 bepaalde kerk en dan zijn er ook nog die vertrekken naar andere kerken. En dat stopt ook niet want ook dit jaar gaat het gewoon weer door en zie je er gezinnen bijkomen. Dan is het wel heel makkelijk en goedkoop om te wijzen naar de vertrekkers dat ze het makkelijker willen. Daarmee wast zo'n kerkenraad de handen dan in onschuld en ligt het dus aan de vertrekkers alleen. Die worden dan ook nog eens met het etiketje makkelijker weggezet. Zoals ik al eerder postte gaat het daar helemaal niet om, dat merk je aan alles als je de mensen spreekt.

Hoe komt het eigenlijk dat die andere ruim 1900 gewoon blijven zitten, denkt u?

Dar heb ik zeker wel een mening over maar die discussie ga ik nu niet voeren. Mijn punt was om aan te haken bij wat @eilander benoemde. Dat een kerkenraad ten onrechte dit argument gebruikt en niet kritisch naar zichzelf durft te kijken.

Juist een kerkenraad moet kritisch naar zichzelf kijken, u heeft hierin een punt. Wanneer we echter de 'kerkoverstappers' naar de linkerzijde een tijdje volgen dan moeten we toch concluderen dat een aanzienlijk gedeelte uiteindelijk ergens belandt waar we toch beter niet kunnen wezen? In dat licht begrijp ik het standpunt van de kerkenraad wel.

Nou dat laatste wil ik voorzichtig in zijn. Zoals het nu geformuleerd wordt klinkt het toch als een veroordeling.
Ik kan nu niet voor anderen spreken maar zo'n stap is een heel proces en daar hoort ook gebed bij: Heere wijs ons Uw weg!

[Mara]

Is er een kerkelijke regel die stelt dat er altijd eerst uit de Bijbel gelezen moet worden en daarna uit de H.C. of maakt het niet uit?
M.a.w. is dit een bijzaak.

[eilander]

Is er een kerkelijke regel die stelt dat er altijd eerst uit de Bijbel gelezen moet worden en daarna uit de H.C. of maakt het niet uit?
M.a.w. is dit een bijzaak.

Het lijkt mij een bijzaak, maar wat bedoel je precies? Wat wordt er gelezen uit de HC? Of bedoel je de wet en de geloofsbelijdenis?

[JCRyle]

Is er een kerkelijke regel die stelt dat er altijd eerst uit de Bijbel gelezen moet worden en daarna uit de H.C. of maakt het niet uit?
M.a.w. is dit een bijzaak.

Het lijkt mij een bijzaak, maar wat bedoel je precies? Wat wordt er gelezen uit de HC? Of bedoel je de wet en de geloofsbelijdenis?

Ik denk dat het gaat over de vraag of de Schriftlezing eerst moet plaatsvinden, voordat er uit de Heidelbergse Catechismus gelezen wordt. Doorgaans is dat naar mijn weten ook de volgorde; eerst Schriftlezing en dan pas de Zondag van behandeling. Ook de meest logische volgorde, omdat de Zondag dan de "preektekst" is. Die wordt normaal gesproken ook pas na de Schriftlezing kenbaar gemaakt.
Voor de rest lijkt het mij een bijzaak.

Interessanter is de vraag (lijkt mij) of de Wetslezing, Geloofsbelijdenis en Schriftlezing niet na het gebed moeten plaatsvinden. We bidden om de opening van het Woord en leiding/onderwijs van Gods Geest. Dat is ook voor de Wetslezing, Geloofsbelijdenis en Schriftlezing nodig. Kan iemand hier wat meer over zeggen?

[Mara]

Is er een kerkelijke regel die stelt dat er altijd eerst uit de Bijbel gelezen moet worden en daarna uit de H.C. of maakt het niet uit?
M.a.w. is dit een bijzaak.

Het lijkt mij een bijzaak, maar wat bedoel je precies? Wat wordt er gelezen uit de HC? Of bedoel je de wet en de geloofsbelijdenis?

Ik denk dat het gaat over de vraag of de Schriftlezing eerst moet plaatsvinden, voordat er uit de Heidelbergse Catechismus gelezen wordt.

Ja, zoals ik het vroeg dus.

Doorgaans is dat naar mijn weten ook de volgorde; eerst Schriftlezing en dan pas de Zondag van behandeling.

Ik had het nooit anders gehoord, tot voor kort.
Daarbij wordt je dus het argument uit handen geslagen wat je kunt gebruiken bij de tegenstanders die het maar menselijke schrijfsels vinden en alleen het Sola Scriptura hanteren. Je kon altijd zeggen naar waarheid, nee eerst wordt het Bijbelgedeelte gelezen en pas daarna de vragen en antwoorden van de H.C.
Als je die eerst leest, stel je die toch boven de Bijbel op deze manier?

Interessanter is de vraag (lijkt mij) of de Wetslezing, Geloofsbelijdenis en Schriftlezing niet na het gebed moeten plaatsvinden. We bidden om de opening van het Woord en leiding/onderwijs van Gods Geest. Dat is ook voor de Wetslezing, Geloofsbelijdenis en Schriftlezing nodig. Kan iemand hier wat meer over zeggen?

Dat is een beetje fifty fifty. Een groot deel van de predikanten bidt eerst, maar een bijna even groot deel leest eerst. Vroeger werd het nooit anders gedaan nl.

[Mannetje]

Als het maar na het votum, waarin de afhankelijkheid van de Heere is beleden, gebeurt maakt de volgorde volgens mij niet heel veel uit.