Nou wordt het nog mooier... Je begint met een verhaal waarvan je niet weet of het wel waar was.DDD schreef:Met alle respect, maar het betrof toch een zeer vooraanstaand predikant in de CGK. Dus ik mag hopen dat hij daar een stichtelijke bedoeling mee had.eilander schreef:Dit staat m.i. zó haaks op het karakter van een eredienst en de prediking, dat ik hiervan walg. Ik kan het niet anders zeggen.DDD schreef:Eens met Gallio. Het ging mij niet om emoties, maar om wat ik beleef als gekdoenerij. Ik hoorde eens een verhaal - of het klopt weet ik niet - van een dominee die zich voornam de gemeente aan een zijde te laten lachen en aan de andere kant te laten huilen. Dat lukte met een zakdoek uit zijn broekzak.
Het is misschien prima om zo'n experiment een keer te doen, als daar een pedagogisch doel achter zit en je wilt laten zien hoe bedrieglijk emotionele manipulatie is. En het zou mooi zijn als mensen daarvan de bedrieglijkheid zouden inzien. Maar ik kan mij soms bij votum en groet ook niet aan de indruk onttrekken dat iemand er gewoon een sport van maakt om te kijken hoe gek je kunt doen en toch (ogenschijnlijk dan) door iedereen serieus te worden genomen.
En je tweede alinea gaat alleen maar over jouw indruk van de bedoelingen van een predikant. Dat hij bij votum en groet bezig is met grapjes uithalen. Hoe bedenk je dit soort rare dingen, vraag ik me dan af.
Span alsjeblieft geen 'vooraanstaand' predikant voor je karretje.