Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5643
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Dodo »

Ik snap niet dat mensen hier zo fel reageren alsof je dit in één zinnetje kunt vangen.
Onlangs las ik uit Johannes, in een en dezelfde pericoop: "Een mens kan niets aannemen, als het hem uit de hemel niet gegeven is." en een stukje verder "wie Zijn getuigenis aangenomen heeft, die heeft daarmee bezegeld dat God waarachtig is.".
Het is zowel aannemen als gegeven worden. Probeer daar voor jezelf maar eens over na te denken, voor je op een forum een ander neersabelt. "Dus jij wil zeggen dat...".
JCRyle
Berichten: 2287
Lid geworden op: 29 mei 2017, 13:08

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door JCRyle »

samanthi schreef: Nee hoor de wedergeboorte gaat zonder ons net zoals je jezelf ook niet geboren kunt laten worden.
Maar geloven doe je zelf als vrucht vsn de wedergeboorte. Je zonden belijden doe je ook zelf.
Eerst was je dood. Je voelde geen schuld. Je geloofde niet eat God zei in Zijn oordeel niet en in Zijn belofte niet. Maar nu je wedergeboren bent kun je eel voelen geloven en daarom ga je soms met veel verschriking soms liefelijk denk aan Christen, Christana, Barmhartige. Getrouwe. Hopende. De een zus de ander zo maar ze komen in aktie als vrucht van de wedergeboorte. Omdat God door Zijn Geest dit gewerkt heeft.
Laten we maar zeggen dat we er anders over denken.
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door samanthi »

huisman schreef:
samanthi schreef:
JCRyle schreef:
Orchidee schreef:Je kunt beter met je armen over elkaar afwachten of er nog iets zou mogen gebeuren :-(

Verstuurd vanaf mijn RAINBOW JAM met Tapatalk
Met je armen over elkaar afwachten? Nee, maar wel met gevouwen handen het verwachten van de Heere. Hij moet het werken, Hij wil het werken en Hij zal het werken, maar wel in de Bijbelse weg.
En niet buiten ons om
Niet buiten ons maar wel zonder ons..
DL 3/4-12. En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt
Ik heb er iets over geschreven ik ben benieuwd of je het er mee eens ben.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door samanthi »

JCRyle schreef:
samanthi schreef: Nee hoor de wedergeboorte gaat zonder ons net zoals je jezelf ook niet geboren kunt laten worden.
Maar geloven doe je zelf als vrucht vsn de wedergeboorte. Je zonden belijden doe je ook zelf.
Eerst was je dood. Je voelde geen schuld. Je geloofde niet eat God zei in Zijn oordeel niet en in Zijn belofte niet. Maar nu je wedergeboren bent kun je eel voelen geloven en daarom ga je soms met veel verschriking soms liefelijk denk aan Christen, Christana, Barmhartige. Getrouwe. Hopende. De een zus de ander zo maar ze komen in aktie als vrucht van de wedergeboorte. Omdat God door Zijn Geest dit gewerkt heeft.
Laten we maar zeggen dat we er anders over denken.
Dat kan en dat mag, maar ik ben wel benieuwd hoe je het dat ziet.
De Geest werkt het willen en het werken?
Hoe is het anders dan?
Geloof je God dan of blijf je alleen de middelen gebruiken en blijf je wie je bent. Dat kan toch niet. De wedergeboorte is krachtig dat doet iets met je, dat kan niet anders.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door eilander »

Wel on-topic blijven graag.
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Luther »

Ditbenik schreef:
Luther schreef:
Ditbenik schreef:1. Het gaat me in eerste instantie om de vraag waarom we alleen Psalmen, dus Oudtestamentische gedeelten mogen zingen. Los van de vraag of er Nieuwtestamentische gedeelten berijmd zijn (en ja, die er zijn) hebben we genoeg mensen die in staat zijn om tekst te berijmen en muziek daar voor te schrijven.
2. Maar nergens wordt Jezus genoemd als de gekruisigde en opgestane Heer, terwijl dat de kern is van het NT.
3. Ik schreef niet 'niet' maar 'vrijwel nooit'.
Ad 1: Het liedboek dat in de Bijbel staat en door de Heilige Geest Zelf is geïnspireerd, is het Psalmenboek. Als de Heere Jezus Zelf zegt dat ze van Hem getuigen, dan hebben wij dat niet te ontkennen, maar misschien hebben we dan nog niet lang genoeg op de tekst geklopt?
Ad 2: Afgezien van het feit dat ik allergisch ben voor de benaming 'Heer' voor de Heere Jezus, heb je dan wel een heel beperkte blik op het OT, en op de Psalmen. Juist Christus als Profeet, Priester en Koning is met NT-licht bezien op elke bladzijde van het psalmboek aanwezig. We kunnen het hebben over een berijming, maar niet over de feitelijkheid van de christologie in de Psalmen.
Ad 3: Vrijwel nooit, dat lijkt me tamelijk bizar; het ging om nogal bekende Psalmen.
Ad 1. Je kunt 1773 niet bepaald door de Heilige Geest geinspireerd noemen. Vaak wijkt de berijming af van de Bijbeltekst en inhoudelijk slaat de berijming op verschillende plaatsen de plank mis. Verder ontken ik helemaal niet dat de Schriften van Jezus getuigen. Iemand dingen in de mond leggen waarvan je weet dat hij het tegenovergestelde leert, is een vuile manier van discussiëren en dienen we achterwege te laten. Wat ik zei is dat de Psalmen niet zingen over de gekruisigde en opgestane Heer.
Los van dat alles vind ik het heerlijk om Psalmen te zingen. Mensen die mij kennen weten dat. Wat mij stoort is de opvatting dat je delen uit het NT niet zou mogen berijmen en zingen in de eredienst.
Ad 2. Lijkt me heel vervelend voor je om allergisch te zijn voor een bijbelse titel. Maar van mij mag je er gerust de naamvals e achter zetten als dat allergische reacties voorkomt.
Ad 3. Ga de lijstjes er maar op nakijken. Dan zul je het zien.
Ad 1: Waar sprak ik over 1773? Ik leg je geen dingen in de mond, je herhaalt het hier zelfs, namelijk dat de Psalmen niet zingen van de gekruisigde en opgestane Heere Jezus. Mijn stelling daarbij handhaaf ik: als je dat werkelijk vindt, dan heb je maar een beperkte blik op het Psalmenboek, waar bladzijde na bladzijde met NT-licht de Heere Jezus als Profeet, Priester en Koning wordt bezongen.
Ad 2: Je weet prima wat ik bedoel. Voorts gaat het niet om een naamvals-e, maar om een titel die in onze taal ook het grote onderscheid aangeeft tussen een gewone aardse meneer (de heer Janssen) en de eeuwige Zoon van God in het vlees (de Heere Jezus). Het feit dat de benaming 'Heer' ook in de gereformeerde gezindte steeds meer gewoon lijkt te worden, is voor mij bepaald zorgwekkend. Het is namelijk een uiting van toenemende evangelicalisering. Het overnemen van opwekkingsliedjes en het bijbehorend taalgebruik uit zich steeds vaker in het gebruik van de titel 'Heer'. Want het moet vooral allemaal heel gewoon zijn.
Ad 3: Ik houd geen psalemnlijstjes bij, maar je had het over Psalm 2, 16 en 24. Dat zijn heel normale psalmen die regelmatig gezongen worden. Afgelopen zondag stond bij ons Psalm 16 op de lijst; drie weken geleden Psalm 2. En mijn jongste zoontje leert op dit moment Psalm 24: 4, een Psalm die met NT-licht de hemelvaart van Christus bezingt. Niet bedekt, maar duidelijk.
Wat het lijden betreft: Psalm 22. De opstanding: Psalm 118. Vele Psalmen bezingen het werk van de Heilige Geest. etc etc.

Disclaimer: ik ben sterk voor het alleen zingen van Psalmen in de eredienst, de berijming is voor mij echt plan 2. Afgezien van de Psalmen voor nu, ken ik uit de vele berijmingen veel mooie verzen. Ik zing liever geen gezangen in de eredienst, maar als een kerkenraad daar dan toch voor kiest, zou ik het anno 2018 houden bij de bundel Weerklank, waarin de meeste liederen wat mij betreft Bijbels verantwoord zijn.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Moderamen
Berichten: 676
Lid geworden op: 18 jan 2017, 19:36

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Moderamen »

Kan me bijna helemaal vinden in je post Luther, m.u.v.:
Luther schreef: En mijn jongste zoontje leert op dit moment Psalm 24: 4, een Psalm die met NT-licht de hemelvaart van Christus bezingt. Niet bedekt, maar duidelijk.
Aangezien de psalmen OT zijn, spreken ze m.i. toch altijd bedekt over Christus. Maar dat is wellicht een definitiekwestie.
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Luther »

Moderamen schreef:Kan me bijna helemaal vinden in je post Luther, m.u.v.:
Luther schreef: En mijn jongste zoontje leert op dit moment Psalm 24: 4, een Psalm die met NT-licht de hemelvaart van Christus bezingt. Niet bedekt, maar duidelijk.
Aangezien de psalmen OT zijn, spreken ze m.i. toch altijd bedekt over Christus. Maar dat is wellicht een definitiekwestie.
Ik snap wel wat je bedoelt, maar dat kun je alleen staande houden bij een strikte boedelscheiding tussen Oude en Nieuwe Testament. Als je heel systematisch het NT doorgaat op de manier waarop de evangelisten, de apostelen en in het bijzonder Paulus de Psalmen in het NT citeren en van een heldere christologische uitleg voorzien, dan is voor óns het OT-spreken over Christus niet meer zo bedekt als het voor de OT-gelovigen was.
Een goed boek om dit te doordenken:
Richard B. Hays - Achteruitlezen (Boekencentrum)
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Jongere »

Ik ben een groot voorstander van een centrale plaats voor psalmen in de eredienst. En ik denk dat de psalmen voor de christologie van de NT-schrijvers misschien wel de belangrijkste bron zijn geweest. "Bedekt" is daarom misschien niet het goede woord.

En toch, is er een nieuwtestamentisch "meer". Hoe rijk het OT ook spreekt, het spreekt altijd vanuit de profetie en nooit vanuit de vervulling.
"Van welke zaligheid ondervraagd en onderzocht hebben de profeten, die geprofeteerd hebben van de genade, aan u geschied;
Onderzoekende, op welken of hoedanigen tijd de Geest van Christus, Die in hen was, beduidde en te voren getuigde, het lijden, dat op Christus komen zou, en de heerlijkheid daarna volgende.
Denwelken geopenbaard is, dat zij niet zichzelven, maar ons bedienden deze dingen, die u nu aangediend zijn bij degenen, die u het Evangelie verkondigd hebben door den Heiligen Geest, Die van den hemel gezonden is; in welke dingen de engelen begerig zijn in te zien."


"God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon"

Hoezeer de eenheid van OT en NT ook uitgangspunt moet zijn, ik denk dat we weleens te weinig beseffen wat het grote voorrecht is om in de tijd van de vervulling te leven. Simeon besefte dat: "want mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien". Dat wordt weleens heilsordelijk gelezen, maar ik denk dat hij daar vooral staat als vertegenwoordiger van Israël, heilshistorisch: met de vervulling van de belofte in de armen.

En wie in het OT had ooit kunnen vermoeden hoe de belofte tot vervulling zou komen? Is het niet totaal ongedacht, anders en wonderlijk gebeurd in Jezus? We citeren de volgende verzen vaak alsof ze over de hemel gaan, maar Paulus gebruikt ze om te spreken over wat er in Christus is gebeurd(!):
" Welke niemand van de oversten dezer wereld gekend heeft; want indien zij ze gekend hadden, zo zouden zij den Heere der heerlijkheid niet gekruist hebben.
Maar gelijk geschreven is: Hetgeen het oog niet heeft gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen, hetgeen God bereid heeft dien, die Hem liefhebben.
Doch God heeft het ons geopenbaard door Zijn Geest"


Geen oudtestamentisch oog heeft het gezien, geen oor gehoord, de zaligheid die God bereid heeft. Maar aan ons is het geopenbaard, dat Christus de wijsheid Gods is.

Allemaal nieuwtestamentische tekenen die wijzen op een grotere heerlijkheid in de vervulling, dan in de belofte. Als we dat zien, moeten we niet denken dat dat afdoet aan de rijkdom van de profetie of belofte. Het doet alleen toe aan de heerlijkheid van de vervulling!

En dat is de reden dat ik toch voorstander ben van het nieuwtestamentisch lied in de gemeente. Het is bovendien in navolging van de eerste christelijke gemeente, die zelf ook al liederen schreef vanuit de vervulling. Bekende voorbeelden zijn de Christushymne uit Fil. 2:6-11 of het lied dat Paulus citeert in Ef. 5:14.

De door God geopenbaarde Naam, onder de hemel gegeven, moet bezongen worden. Laat de wereld en de duivel het maar horen, en Gods kerk tot hun troost: "vraagt gij Zijn Naam? Zo weet, dat Hij de Christus heet!"
Ik heb het al vaker geschreven, maar ik vind het verdrietig dat in onze kerkelijke situatie we in zo'n gespannen toestand zijn gekomen rond deze liederen. Er zijn veel gereformeerde kerken wereldwijd, waar die spanning niet aanwezig is. Ik zie het als een gemis dat in onze erediensten, waar ik me zeer aan verbonden weet, de Naam van Christus niet 'onbedekt' wordt bezongen. En geloof me, ik zie in de psalmen Zijn heerlijkheid ook schitteren en ik verheug me er iedere zondag weer over dat we daaruit over Hem mogen zingen. Als we het psalmboek zouden verliezen, zouden we het meest wezenlijke liedboek van de kerk kwijtraken, dat God ons Zelf gegeven heeft. Ik zie in de psalmen ook grotere waarde liggen, dan in onze eigen gemaakte nieuwtestamentische liederen. Ze hoeven elkaar echter niet uit te sluiten: het lied van het oude Israël en van de christelijke gemeente.
Wel moet ik erbij zeggen dat ik in onze huidige context nooit zou overwegen binnen de kerk een pleidooi te voeren voor andere liederen dan psalmen in de eredienst. Mijn standpunt is duidelijk, maar door onze context zou dat alleen verwijdering en conflict opleveren. Dat is dit niet waard, mede gezien de rijkdom die we in het psalmboek gekregen hebben.

@ mods, knipje?
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Luther »

Eens met de bijdrage van @Jongere.
Mijn punt was vooral dat @Ditbenik stelde dat het in de Psalmen niet over de gekruisigde en opgestane Christus zou gaan, en dat dat de reden zou zijn om niet alleen Psalmen te zingen. Met die reden ben ik het fundamenteel oneens. Maar zie ook de disclaimer onder mijn laatste post richting @Ditbenik.

Wel is het helaas zo dat de meeste dwalingen in de kerkgeschiedenis via de liturgie (en wijzigingen daarin) de kerk zijn binnengekomen. Alleen al die wetenschap lijkt me voldoende reden om zeer argwanend te staan tegenover allerlei liturgische vernieuwingen of het makkelijk invoeren van andere liederen in de eredienst.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
ZWP
Berichten: 1663
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:43

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door ZWP »

Jongere schreef: Wel moet ik erbij zeggen dat ik in onze huidige context nooit zou overwegen binnen de kerk een pleidooi te voeren voor andere liederen dan psalmen in de eredienst. Mijn standpunt is duidelijk, maar door onze context zou dat alleen verwijdering en conflict opleveren. Dat is dit niet waard, mede gezien de rijkdom die we in het psalmboek gekregen hebben.
Toch is dit een uitermate teleurstellend einde in een post waar ik het van harte mee eens ben.

Je noemt een paar sterke argumenten vóór het zingen van liederen die direct over Christus gaan, maar... onze huidige context.
Hoe doorbreken we die 'context' die blijkbaar zo is dat we dit prachtige pleidooi niet kunnen voeren zonder verwijdering en conflict? Hoe halen we die angel eruit?
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Posthoorn »

Luther schreef:Ad 2: Je weet prima wat ik bedoel. Voorts gaat het niet om een naamvals-e, maar om een titel die in onze taal ook het grote onderscheid aangeeft tussen een gewone aardse meneer (de heer Janssen) en de eeuwige Zoon van God in het vlees (de Heere Jezus). Het feit dat de benaming 'Heer' ook in de gereformeerde gezindte steeds meer gewoon lijkt te worden, is voor mij bepaald zorgwekkend. Het is namelijk een uiting van toenemende evangelicalisering. Het overnemen van opwekkingsliedjes en het bijbehorend taalgebruik uit zich steeds vaker in het gebruik van de titel 'Heer'. Want het moet vooral allemaal heel gewoon zijn.
Het bijzondere van het woord 'Heer' is, dat het een titel is en niet een eigennaam. In het Duits 'der Herr', in het Engels 'the Lord'. Zo zou het ook in het Nederlands moeten zijn: de Heer, niet 'een' heer, maar dé Heer.
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Jongere »

Posthoorn schreef:
Luther schreef:Ad 2: Je weet prima wat ik bedoel. Voorts gaat het niet om een naamvals-e, maar om een titel die in onze taal ook het grote onderscheid aangeeft tussen een gewone aardse meneer (de heer Janssen) en de eeuwige Zoon van God in het vlees (de Heere Jezus). Het feit dat de benaming 'Heer' ook in de gereformeerde gezindte steeds meer gewoon lijkt te worden, is voor mij bepaald zorgwekkend. Het is namelijk een uiting van toenemende evangelicalisering. Het overnemen van opwekkingsliedjes en het bijbehorend taalgebruik uit zich steeds vaker in het gebruik van de titel 'Heer'. Want het moet vooral allemaal heel gewoon zijn.
Het bijzondere van het woord 'Heer' is, dat het een titel is en niet een eigennaam. In het Duits 'der Herr', in het Engels 'the Lord'. Zo zou het ook in het Nederlands moeten zijn: de Heer, niet 'een' heer, maar dé Heer.
We hebben hier vaker over gesproken. Er zit namelijk iets dubbels in deze naam.
- Enerzijds is er de letterlijke vertaling van kurios, parallel met adonai, dat inderdaad heer of bezitter betekent. In dat geval is het een titel, die zowel op de drie-enige God als op Jezus wordt toegepast.
- Daarnaast is er echter nog een aspect, namelijk dat de Joden óók de Godsnaam JHWH als adonai zijn gaan uitspreken, vanuit de overtuiging dat Gods eigen naam niet mocht worden uitgesproken. Daarmee is adonai náást de titel als bezitter, in de Joodse religie ook meer en meer als eigennaam voor de Verbondsgod (HEERE) gaan functioneren. De Septuaginta heeft dit gebruik overgenomen, door overal JHWH als Kurios te vertalen. Dit was dus gangbaar gebruik in de tijd van de Heere Jezus.

Als het NT vervolgens Jezus Kurios noemt, was dat voor de toenmalige lezers dus veel meer dan alleen een titel. Het mooie in het Nederlands is, dat de naam 'Heere' ook in onze taal nog beide aspecten verenigt. Het herbergt nog de (oudnederlandse) titel 'heer' in zich, maar is bij ons ook als een eigennaam gaan functioneren. Die wij eveneens gebruiken in het spreken over de Verbondsnaam van God.
Als je Jezus' naam als kurios consequent als 'Heer' aanduidt, dreigt daarin vervlakking. Je verliest dan inderdaad het idee van de eigennaam, en houdt slechts de titel over. Technisch/taalkundig gezien wellicht niet verkeerd - theologisch gezien denk ik toch dat je meer verliest dan alleen een naamvalslettertje.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door eilander »

ZWP schreef:
Jongere schreef: Wel moet ik erbij zeggen dat ik in onze huidige context nooit zou overwegen binnen de kerk een pleidooi te voeren voor andere liederen dan psalmen in de eredienst. Mijn standpunt is duidelijk, maar door onze context zou dat alleen verwijdering en conflict opleveren. Dat is dit niet waard, mede gezien de rijkdom die we in het psalmboek gekregen hebben.
Toch is dit een uitermate teleurstellend einde in een post waar ik het van harte mee eens ben.

Je noemt een paar sterke argumenten vóór het zingen van liederen die direct over Christus gaan, maar... onze huidige context.
Hoe doorbreken we die 'context' die blijkbaar zo is dat we dit prachtige pleidooi niet kunnen voeren zonder verwijdering en conflict? Hoe halen we die angel eruit?
Een hele goede vraag, maar ik meen dat dit nu juist een geval zou moeten zijn waarin we degene die moeite heeft met de andere liederen, moeten verdragen. Dat heeft alles met de onderlinge band te maken die je in een gemeente met elkaar mag hebben.
Als het goed is (en we spreken nu over een ideaal) zal ook degene die er moeite mee heeft, steeds open staan voor een goed gesprek hierover. En dat gaat heel wat verder dan: 'dat hebben we nooit gedaan'.
Ik schrok wel een beetje van de opstelling van @Ditbenik, die in mijn ogen veel te weinig oog heeft voor Christus in het Oude Testament, en dus in de Psalmen.
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Ontwikkelingen binnen de gereformeerde bond

Bericht door Posthoorn »

Jongere schreef:We hebben hier vaker over gesproken. Er zit namelijk iets dubbels in deze naam.
- Enerzijds is er de letterlijke vertaling van kurios, parallel met adonai, dat inderdaad heer of bezitter betekent. In dat geval is het een titel, die zowel op de drie-enige God als op Jezus wordt toegepast.
- Daarnaast is er echter nog een aspect, namelijk dat de Joden óók de Godsnaam JHWH als adonai zijn gaan uitspreken, vanuit de overtuiging dat Gods eigen naam niet mocht worden uitgesproken. Daarmee is adonai náást de titel als bezitter, in de Joodse religie ook meer en meer als eigennaam voor de Verbondsgod (HEERE) gaan functioneren. De Septuaginta heeft dit gebruik overgenomen, door overal JHWH als Kurios te vertalen. Dit was dus gangbaar gebruik in de tijd van de Heere Jezus.

Als het NT vervolgens Jezus Kurios noemt, was dat voor de toenmalige lezers dus veel meer dan alleen een titel. Het mooie in het Nederlands is, dat de naam 'Heere' ook in onze taal nog beide aspecten verenigt. Het herbergt nog de (oudnederlandse) titel 'heer' in zich, maar is bij ons ook als een eigennaam gaan functioneren. Die wij eveneens gebruiken in het spreken over de Verbondsnaam van God.
Als je Jezus' naam als kurios consequent als 'Heer' aanduidt, dreigt daarin vervlakking. Je verliest dan inderdaad het idee van de eigennaam, en houdt slechts de titel over. Technisch/taalkundig gezien wellicht niet verkeerd - theologisch gezien denk ik toch dat je meer verliest dan alleen een naamvalslettertje.
Ook als 'Heer' fungeert als eigennaam, is het niet zinvol om een naamsval-e erachter te zitten die er oorspronkelijk niet bij hoort. Ik vind in de HSV de combinatie van de naamvals-e met 'van de' ook bijzonder lelijk. Maar goed, het is verder niet zó belangrijk, een principekwestie moet je er m.i. helemaal niet van maken.
Gesloten