Ik heb hier moeite mee. Als je een gesprek wilt voeren over een onderwerp waarvoor je bijbelse argumenten aandraagt, moet daarvoor de Bijbel op tafel komen. Dan moeten we de houding aannemen van eerbiedig luisteren naar de Bijbel, wat zegt de Heere? En dat betekent dat we de bijbelse argumenten van elkaar moeten onderzoeken. Dat we dus onze eigenejvl schreef:Dit vind ik wel interessant eigenlijk.eilander schreef: Ik vind het nu lastig worden. Een bijbels beargumenteerd standpunt kan wat mij betreft niet gecombineerd worden met zoveel nuancering. Op deze manier verschrompelt je standpunt tot hetzelfde argument dat ik gebruik, nl. de heersende cultuur.
Ik ben het me je eens als het om absolute waarheden gaat. Maar er zijn vele zaken waar een beroep op Gods Woord wordt gedaan, waar de mening, of argumenten, nogal eens van veranderen.
Bijvoorbeeld:
Ik vind dat de zondagsrust in ere moet worden gehouden. Maar ik durf de duizenden christenen uit andere landen, met een andere cultuur, niet te veroordelen als zij de zondag anders indelen door bijvoorbeeld uit eten te gaan. (Wat overigens echt zo is in een bepaalde cultuur).
Ik ben een voorstander van de kinderdoop, ik denk dat dit absoluut Bijbels is. Maar ik durf de Strict Baptists bijvoorbeeld niet te veroordelen.
Misschien komt dit wat vreemd over, maar voor mijzelf heb ik hele duidelijke standpunten, voor mijzelf is er wat dat betreft geen twijfel, maar ik ben wel altijd heel voorzichtig en terughoudend om andere standpunten als "fout" te bestempelen. Dat durf ik gerust met bepaalde predikanten binnen de PKN die Jezus ontkennen, maar niet de Strict Baptists bijvoorbeeld.
Maar het past niet om de bijbelse argumenten weg te strepen tegen ‘nu ja, in onze cultuur is dat anders’. Dan moet óf de Bijbel vóórgaan, óf ons argument is toch niet zo op de Bijbel gegrond als we dachten. Toegepast op dit onderwerp: als je vindt dat er bijbelse argumenten zijn om een baard te dragen, moet je wél wijken als iemand anders betere bijbelse argumenten heeft, maar niet als iemand (zoals ik) met argumenten vanuit de cultuur aankomt.