Einde van de Refozuil?

[Ditbenik]

Ik kwam ergens deze blog tegen https://goo.gl/6rbLt5 over het einde van de Refozuil. Zit deze jongeman er helemaal naast of geeft hij een juiste analyse van de toestand van RefoNederland op dit moment?

[Herman]

Een blog met het gebruikelijke commentaar. Het is maar een deel waar het zo is, in die zin dat er altijd meelopers zijn onder de ware gelovigen. En dat is van alle tijden. Dus ik zie het niet zo somber in.

[Laag]

Er zit wel een kern van waarheid in, maar...

* Het elkaar niet kunnen luchten of zien, dat zie ik steeds minder, althans hier ter plaatse.
* Ruzies zijn van alle tijden, niet dat het goed is, maar dat is er altijd geweest.
* Het vasthouden aan het 'eigen gelijk'. Daar kan ik zo weinig mee, een ieder heeft z'n overtuiging, Bijbels gefundeerd, of traditioneel 'gefundeerd'. Daar is een gemeente grotendeels op gebaseerd, de Ger Gem in Ned op de scheuring van '53, de Ger Gem op 1907, de HHK op 2004, enz.

Een analyse maken is niet zo moeilijk, het passende antwoord wel....

Of de zuil verrot is weet ik niet. Dat hij dunner word wel, en dat hij van plaats veranderd. Zie de discussie over het vrouwenstandpunt in de SGP.

[Mara]

Terugkerend gehuil van krokodillentranen over de verdwijning van de refozuil.
Ik pas niet in de groep, en wil er ook niet toe behoren.
Het zegt nl. helemaal niets. En wanneer behoor je er nu bij en wanneer niet?

Of de zuil verrot is weet ik niet. Dat hij dunner word wel, en dat hij van plaats veranderd.

In refoland is de wereldgelijkvormigheid ook doorgedrongen.
Al draag je een rok of een zwart kostuum, zegt dat niets over de mens als zodanig.

[Framboos]

Ja, het einde van de refozuil is nabij.... omdat ook de wederkomst van Christus nabij is. Hoe nabij weten we niet, maar Christus zelf wijst ons erop dat we moeten waken en bidden. En zien op de tekenen van de eindtijd. We zullen horen van aardbevingen, oorlogen enz. Wat mijzelf de laatste tijd opvalt, is dat we zo weinig liefde hebben tot elkaar. Wordt hierin niet vervuld dat de liefde van velen zal verkillen? De vele ruzies op kerkelijk erf getuigen ervan. En tot mijn schande moet ik bekennen dat ik mijn naaste zo weinig oprecht bewogen waarschuw, voor de eeuwigheid. Liefde, als ik mijn naaste zo verloren kan laten gaan?

Is dit alles alleen van de laatste jaren? Nee. Moeten we het daarom maar weg wuiven? Nee! Waakt en bidt!

[-DIA-]

Maar de mannen roeiden, om het schip weder te brengen aan het droge, doch zij konden niet; want de zee werd hoe langer hoe onstuimiger tegen hen.

(Jona 1 vers 13)

[Wandelende]

Wees van harte blij als "de Refozuil" verdwijnt.

[Laag]

Wees van harte blij als "de Refozuil" verdwijnt.

Ik weet uit welke hoek deze wind waait....

Moet ik dan ook blij zijn als de SGP verdwijnt, onze reformatorische scholen, de school met de Bijbel, de christelijke voetbalvereniging, de christelijke boekhandel......

Waar houdt 'de Refozuil' op, en wanneer moet ik mijn blijdschap omzetten in droefheid?

[Mannetje]

Wees van harte blij als "de Refozuil" verdwijnt.

Zonder zuil had ik bepaalde mooie herinneringen uit mijn jeugd niet gehad. De bijbelvertelling op de basisschool waarbij je proefde dat de juf wist waar ze het over had. De docenten op de middelbare school die ook voor een kritisch denkende VWO-er een boodschap hadden, enz.

Natuurlijk is er van alles mis met de zuil, enz. enz. Maar gooi het kind met het badwater niet weg.

[eilander]

Wees van harte blij als "de Refozuil" verdwijnt.

Ik weet uit welke hoek deze wind waait....

Moet ik dan ook blij zijn als de SGP verdwijnt, onze reformatorische scholen, de school met de Bijbel, de christelijke voetbalvereniging, de christelijke boekhandel......

Waar houdt 'de Refozuil' op, en wanneer moet ik mijn blijdschap omzetten in droefheid?

Het lijkt mij nogal van belang waarom de zuil verdwijnt. Het lijkt nu te gebeuren door uitholling van binnenuit; dat is absoluut geen reden om 'van harte blij' te zijn. Het zou iets anders zijn als het verdwijnen van de zuil zou gebeuren door het besef dat de zuil ons in de weg staat bij het naar buiten brengen van de boodschap.

Overigens ben ik helemaal niet blij met het einde van de refozuil (al is dat wat al te dramatisch aangezet overigens...).
Groen van Prinsterer zei al "In het isolement ligt onze kracht" en hij bedoelde daar ook helemáál niet mee dat we ons moesten terugtrekken in veilige bastions om alleen door de ramen naar de o zo zondige buitenwereld te kijken.
Zeker moeten we met onze boodschap naar buiten (zoals Groen dat ook zei: "tegen de revolutie het Evangelie!") maar voor onze bagage om het Evangelie door woord en daad naar buiten te laten schijnen, halen we binnen. In onze kerken, christelijke scholen, door goede artikelen in een christelijke krant, enzovoorts.

Twee kanttekeningen daarbij: (1) er is genoeg te zeggen over de kwaliteit van die vorming. Krijgen we door scholen en krant wel de inhoudelijk juiste bagage mee, van voldoende diepgang? Maar het gaat me nu even om het principe van de zuil.
(2) De zuilen zijn natuurlijk wel doorgeslagen. Ik zou het wel willen beperken tot die plaatsen e.d. waar je ook echt bagage meekrijgt. Een reformatorische zaalvoetbalvereniging kan me gestolen worden, en niet alleen omdat ik niet van zaalvoetbal houd, maar omdat het gewoon niets te maken heeft met vorming etc.

[Mara]

Twee kanttekeningen daarbij: (1) er is genoeg te zeggen over de kwaliteit van die vorming. Krijgen we door scholen en krant wel de inhoudelijk juiste bagage mee, van voldoende diepgang? Maar het gaat me nu even om het principe van de zuil.
(2) De zuilen zijn natuurlijk wel doorgeslagen. Ik zou het wel willen beperken tot die plaatsen e.d. waar je ook echt bagage meekrijgt. Een reformatorische zaalvoetbalvereniging kan me gestolen worden, en niet alleen omdat ik niet van zaalvoetbal houd, maar omdat het gewoon niets te maken heeft met vorming etc.

Toen ik kind was, was er geen reformatorische school. Maar je ging naar een prot. christelijke en daar werd op verantwoorde wijze les gegeven. Elke maandag moesten we een Psalm leren, de juf of meester begon en eindigde met een gebed, 4 x p dag dus.
Elke morgen hoorden we een bijbelverhaal.
Als er een kind was overleden, (dat kon ook een broetje of zusje zijn) riep de bovenmeester alle kinderen bij elkaar in de gymzaal en we zongen en baden met elkaar en sprak hij een ernstig woord.
Onze kerk viel niet onder de noemer reformatorisch. Er waren ook geen winkels met dat predikaat.
We groeiden met elkaar op, hervormd, gereformeerd, chr. gereformeerd. Het kon!
Als ik nu hoor hoe het eraan toegaat op diezelfde prot. chr. school, springen de tranen in de ogen.
Ik vind dat persoonlijk veel zorgelijker dan het verdwijnen van een refozuil.
Een groep mensen probeert vast te houden en wil dit graag doen met een eigen krant, een eigen politieke partij, eigen bedrijven. Het liefst in een soort afgesloten reservaat, althans, op een vakantiepark.
Dat het "onder elkaar" helemaal niet zo warm en vredig is, kunnen we helaas regelmatig lezen.
Ik leef temidden van heidenen en dat valt niet altijd mee.
Maar de zuil biedt ook geen bescherming meer.
Eilander, is het niet maar een woord?

[eilander]

Twee kanttekeningen daarbij: (1) er is genoeg te zeggen over de kwaliteit van die vorming. Krijgen we door scholen en krant wel de inhoudelijk juiste bagage mee, van voldoende diepgang? Maar het gaat me nu even om het principe van de zuil.
(2) De zuilen zijn natuurlijk wel doorgeslagen. Ik zou het wel willen beperken tot die plaatsen e.d. waar je ook echt bagage meekrijgt. Een reformatorische zaalvoetbalvereniging kan me gestolen worden, en niet alleen omdat ik niet van zaalvoetbal houd, maar omdat het gewoon niets te maken heeft met vorming etc.

Toen ik kind was, was er geen reformatorische school. Maar je ging naar een prot. christelijke en daar werd op verantwoorde wijze les gegeven. Elke maandag moesten we een Psalm leren, de juf of meester begon en eindigde met een gebed, 4 x p dag dus.
Elke morgen hoorden we een bijbelverhaal.
Als er een kind was overleden, (dat kon ook een broetje of zusje zijn) riep de bovenmeester alle kinderen bij elkaar in de gymzaal en we zongen en baden met elkaar en sprak hij een ernstig woord.
Onze kerk viel niet onder de noemer reformatorisch. Er waren ook geen winkels met dat predikaat.
We groeiden met elkaar op, hervormd, gereformeerd, chr. gereformeerd. Het kon!
Als ik nu hoor hoe het eraan toegaat op diezelfde prot. chr. school, springen de tranen in de ogen.
Ik vind dat persoonlijk veel zorgelijker dan het verdwijnen van een refozuil.
Een groep mensen probeert vast te houden en wil dit graag doen met een eigen krant, een eigen politieke partij, eigen bedrijven. Het liefst in een soort afgesloten reservaat, althans, op een vakantiepark.
Dat het "onder elkaar" helemaal niet zo warm en vredig is, kunnen we helaas regelmatig lezen.
Ik leef temidden van heidenen en dat valt niet altijd mee.
Maar de zuil biedt ook geen bescherming meer.

Hier benoem je een deel van wat ik bedoelde met 'kwaliteit van die vorming'. Er zijn genoeg zorgen over hoe het in de zuil eraan toegaat/toeging. Maar het ging mij dan ook om het principe.

Eilander, is het niet maar een woord?

Neen, nadrukkelijk niet. Groen van Prinsterer heeft het 'isolement' niet als 'maar een woord' bedoeld.

[Mara]

Hier benoem je een deel van wat ik bedoelde met 'kwaliteit van die vorming'. Er zijn genoeg zorgen over hoe het in de zuil eraan toegaat/toeging. Maar het ging mij dan ook om het principe.

Ik bedoelde meer dat je je kind met een gerust hart op een hervormde of gereformeerde school kon aanmelden.
Ik zou dat nu beslist niet meer zeggen, op een enkele uitzondering na.
Nu is er onderwijzend personeel die niet eens kerkelijk meelevend zijn!
Ik hoef mijn jurkje niet in een reformatorisch winkeltje te kopen, of mijn auto bij een reformatorische garage.
We zijn er helaas een paar keer flink door teleurgesteld.
Maar we hadden gewoon de Rotterdammer,- een gezellige krant - moeder las de Eva en de Libelle, ik mocht een abonnement op de Tina.
Dat kan dus allemaal niet meer! Dat vind ik erger dan het verdwijnen van een zuil = leeg begrip.

[eilander]

Hier benoem je een deel van wat ik bedoelde met 'kwaliteit van die vorming'. Er zijn genoeg zorgen over hoe het in de zuil eraan toegaat/toeging. Maar het ging mij dan ook om het principe.

Ik bedoelde meer dat je je kind met een gerust hart op een hervormde of gereformeerde school kon aanmelden.
Ik zou dat nu beslist niet meer zeggen, op een enkele uitzondering na.
Nu is er onderwijzend personeel die niet eens kerkelijk meelevend zijn!
Ik hoef mijn jurkje niet in een reformatorisch winkeltje te kopen, of mijn auto bij een reformatorische garage.
We zijn er helaas een paar keer flink door teleurgesteld.
Maar we hadden gewoon de Rotterdammer,- een gezellige krant - moeder las de Eva en de Libelle, ik mocht een abonnement op de Tina.
Dat kan dus allemaal niet meer! Dat vind ik erger dan het verdwijnen van een zuil = leeg begrip.

Ik deel je mening in het geheel niet. De zuil is in principe geen leeg begrip, integendeel! Denk je echt dat Groen van Prinsterer het zo heeft bedoeld: in het isolement ligt onze kracht, dus laten we vooral reformatorische winkeltjes beginnen? Kom nou.
En een reformatorische garage bestaat niet, als een garagehouder dat zou claimen zou dat misbruik zijn, vind ik.

[Herman]

En een reformatorische garage bestaat niet, als een garagehouder dat zou claimen zou dat misbruik zijn, vind ik.

Ik zou willen dat ze bestonden.