eilander schreef:
Ik ben blij dat onze dominee het dubbele van de tijd gebruikt (50 min.). Hij wil al zoveel zeggen in die tijd, dat het mij geen goed idee lijkt om het nog compacter te doen. Ik ervaar dit overigens ook zelden als een probleem.
Dan wil hij waarschijnlijk teveel zeggen in één keer. In de kerk zit een gemêleerd gezelschap, van jonge kinderen tot oude mensen, van laag opleidingsniveau tot een hoog opleidingsniveau. Dan moet je als predikant niet eigenwijs willen zijn, maar je aanpassen op je publiek. En niet je publiek willen aanpassen aan jou.
Ik vind het eigenlijk best raar om één richtlijn te hanteren voor de spanningsboog van de gemiddelde mens. De dominee kan hier toch ook in zijn presentatie en opbouw van de preek rekening mee houden? Als iemand een boeiend betoog houdt, en dat op een goede manier brengt, kun je beter drie kwartier de aandacht vasthouden dan bij een uitermate saai gebrachte voordracht van een kwartier.
Helemaal mee eens met dit laatste, maar waarom zou je niet uitgaan van de gemiddelde mens?
DIA heeft er al meerdere keren op gewezen dat er ook andere, hogere factoren een rol spelen, en daar ben ik het ook helemaal mee eens. Mijn aanpak in deze posting gaat daar totaal aan voorbij. Daarom nog dit: het kan zeker voorkomen dat de prediker alle 'presentatievaardigheden' mist, maar dat het Woord je grijpt. Dan houdt je kritiek op, zowel op de voordracht als op de lengte.
Bij DIA krijg ik altijd het gevoel dat vroeger alles altijd beter was. Als predikant moet je uitgaan van de huidige tijd, en dan heb je te maken met mensen die zich wellicht moeilijk kunnen concentreren.
Vroeger hoorde ik ook vaak preken die vaak 45 minuten of langer duurden. Wat mij daar van bij staat is dat het vaak ook makkelijk in 20 minuten gezegd had kunnen worden. Dat zag je met name bij predikanten die uit het hoofd preekten.
Als ik een presentatie van mijn werk heb, bereid ik die ook vaak goed voor om de beschikbare tijd zo goed mogelijk te kunnen benutten. En met een boodschap afgestemd op het gehoor.