Roos2017 schreef:
Sorry lui, maar wat verlang ik naar de nuchtere tijd van vroeger, excessen daargelaten.
Binnen het huidige pedagogische kader vraag je je wel eens af hoe je het allemaal hebt overleefd.
Echt verlangen doe ik er niet naar, maar het slaat nu vaak wel door.
Kinderen worden tegenwoordig bewust "genomen". En je kunt hen zelfs laten perfectioneren nu, je knutselt wat aan een gen en hup. Daar is het gewenste prinsje of prinsesje.
Het mag hen vooral aan niets ontbreken.
Hoogopgeleid worden, de toekomst ziet er veelbelovend uit met al die slimme kinderen.
Maar een tegelzetter of dakdekker is straks nauwelijks nog te vinden. Want dat leer je niet op het HBO of uni.
Straf moet ook bij je passen (als ouder) als je er zelf ongelukkig van wordt, moet je het niet doen.
Ik heb mijn dochter eens op de gang gezet voor een time out, ik stond zelf aan de andere kant van de deur te janken.
Ik zat helemaal fout, zo bleek. En leg dat maar eens uit aan een 4 jarige.
Ik kon vroeger best wel driftig worden, ik denk dat ik daarom niet wilde slaan.
eilander schreef:als ouders hun kinderen kastijden, omdat in de Bijbel staat dat God Zijn kinderen kastijdt, kunnen we dat zien als 'zitten op de troon van God'.
Met die stelling ben ik het wel eens. God straft in Zijn wijsheid en Almacht, die wij missen. We hebben zo te maken met onze tekortkomingen.