Kerstnachtdienst, uit: GS CGK 2016

[Wim Anker]

Toen David de ark ging halen op een wagen moest hij toch wel leren dat goede bedoelingen niet normerend zijn. Ook de uitvoering moet zijn naar de Schrift. Die notie mis ik wel een beetje in deze discussie.

[Mara]

Als je de kop van het RD mag geloven is de kerstmarkt in Berlijn de christelijke ziel:
De vermoedelijke terreuraanslag maandagavond op een Kerstmarkt in Berlijn zou een „aanslag op de christelijke ziel” kunnen zijn.
Dat zei veiligheidsdeskundige Peter Wijninga van het Haagse Centrum voor Strategische Studies (HCSS) maandagavond desgevraagd in een eerste reactie op het drama in Berlijn.

Met een slag om de arm zegt Wijninga: „Als blijkt dat IS achter dit drama in Berlijn zit, dan ligt het voor de hand ervan uit te gaan dat men zich richt tegen mensen die in hun ogen christenhonden zijn. Dat de terroristen zo vlak voor Kerst de christelijke ziel willen raken.”

Als een buitenstaander - in dit geval een moslim - nu denkt dat dit de ultieme kerstbeleving is van veel christenen, wat kan een kerstnachtdienst hier dan aan veranderen?

Ook de uitvoering moet zijn naar de Schrift. Die notie mis ik wel een beetje in deze discussie.

Ja en nee.
In kerken waar de zondagse eredienst heel sober is, kan op kerstavond uitgepakt worden met zang, orkest en gedicht.
Waarom?

[eilander]

Toen David de ark ging halen op een wagen moest hij toch wel leren dat goede bedoelingen niet normerend zijn. Ook de uitvoering moet zijn naar de Schrift. Die notie mis ik wel een beetje in deze discussie.

Terecht punt, maar ik denk dat een aantal dingen toch wel onder de 'christelijke vrijheid' vallen. Voor mij hoeven kaarsjes niet, maar ik geloof niet dat je dat als strikt onbijbels kunt bestempelen. Nogmaals: de boodschap die er gebracht wordt, moet wel zuiver zijn.
Aan welke dingen denk je als je het over 'de uitvoering' hebt?

[Jongere]

Ik verlang naar de soberheid en rijkdom van de prediking van de heilsfeiten maar ik ben bang dat ik daarvoor te laat geboren ben.

Als je dat mist in je gemeente dan zul je daarover in gesprek moeten met je kerkenraad, huisman.

Ik hoor zulke prediking gelukkig nog wel, zelfs in kerstnachtdiensten. Overigens ben ik het met helma eens dat het dan wel gaat om evangelisatieactiviteiten. De kerstnachtdienst moet niet als een soort opleuking van kerst functioneren voor de eigen gemeente.
En dat er veel mis gaat is inderdaad bekend. Het voorbeeld dat mara in dit topic aanhaalt is natuurlijk verdrietig. Maar het is wel zo eerlijk om daarbij te vermelden dat het dan gaat om een gemeente waar naar alle waarschijnlijkheid op zondag precies dezelfde lege boodschap zal klinken. Dan valt er inderdaad helaas weinig te verwachten. Ik denk niet dat er één forummer te vinden is die voor zulke prediking pleit.
Ik ken ook andere voorbeelden. Ik heb inmiddels in verschillende behoudende gemeenten dit soort diensten meegemaakt. Zonder opsmuk, met de eerbied voor het Woord centraal. Maar tegelijk wel met buitenstaanders die in de kerk kwamen en een boodschap hoorden die op hen toegespitst was. Ik blijf me niet herkennen in de tegenstelling die in dit topic voortdurend wordt gecreëerd, alsof zoiets niet mogelijk zou zijn.
Ik kan dit alleen maar als winst zien. Hoeveel buitenkerkelijken zullen in de diensten op Eerste Kerstdag zitten onder de behoudende prediking? Hoeveel in jouw gemeente, huisman? Ik kan voor jou niet spreken, maar als ik naar mijn eigen situatie kijk moet ik met schaamte zeggen dat we eraan gewend zijn geraakt om een kerstevangelie te horen voor kerkmensen. Dat we het gewoon zijn gaan vinden dat als de blijde boodschap voor de wereld klinkt op kerstmorgen er niemand van die wereld in onze gemeente aanwezig is.

[ejvl]

In kerken waar de zondagse eredienst heel sober is, kan op kerstavond uitgepakt worden met zang, orkest en gedicht.
Waarom?

Waarom niet? Als het blijkt dat je daarmee buitenstaanders naar de kerken kunt trekken, heel mooi toch?
Nogmaals, alleen vergezeld van een goede evangelieboodschap.
Niet of-of maar en-en.

[Erik]

het item verwordt tot borstklopperij in de zin van; kijk ons toch eens über gereformeerd zijn zonder onze kerstnachtdienst

[huisman]

Ik verlang naar de soberheid en rijkdom van de prediking van de heilsfeiten maar ik ben bang dat ik daarvoor te laat geboren ben.

Als je dat mist in je gemeente dan zul je daarover in gesprek moeten met je kerkenraad, huisman.

Ik hoor zulke prediking gelukkig nog wel, zelfs in kerstnachtdiensten. Overigens ben ik het met helma eens dat het dan wel gaat om evangelisatieactiviteiten. De kerstnachtdienst moet niet als een soort opleuking van kerst functioneren voor de eigen gemeente.
En dat er veel mis gaat is inderdaad bekend. Het voorbeeld dat mara in dit topic aanhaalt is natuurlijk verdrietig. Maar het is wel zo eerlijk om daarbij te vermelden dat het dan gaat om een gemeente waar naar alle waarschijnlijkheid op zondag precies dezelfde lege boodschap zal klinken. Dan valt er inderdaad helaas weinig te verwachten. Ik denk niet dat er één forummer te vinden is die voor zulke prediking pleit.
Ik ken ook andere voorbeelden. Ik heb inmiddels in verschillende behoudende gemeenten dit soort diensten meegemaakt. Zonder opsmuk, met de eerbied voor het Woord centraal. Maar tegelijk wel met buitenstaanders die in de kerk kwamen en een boodschap hoorden die op hen toegespitst was. Ik blijf me niet herkennen in de tegenstelling die in dit topic voortdurend wordt gecreëerd, alsof zoiets niet mogelijk zou zijn.
Ik kan dit alleen maar als winst zien. Hoeveel buitenkerkelijken zullen in de diensten op Eerste Kerstdag zitten onder de behoudende prediking? Hoeveel in jouw gemeente, huisman? Ik kan voor jou niet spreken, maar als ik naar mijn eigen situatie kijk moet ik met schaamte zeggen dat we eraan gewend zijn geraakt om een kerstevangelie te horen voor kerkmensen. Dat we het gewoon zijn gaan vinden dat als de blijde boodschap voor de wereld klinkt op kerstmorgen er niemand van die wereld in onze gemeente aanwezig is.

Toch is er een andere kant die helaas in de CGK praktijk is geworden. Of dit typisch CGK is kan ik niet beoordelen.
Door op een gemeente/kerkdienst het stempel missionair te zetten kwamen er opeens allerlei mogelijkheden om de diensten te veranderen. Van deze situatie is binnen de CGK misbruik gemaakt om bijvoorbeeld de NBV in te voeren.
Op 22-10-2004 nam de synode een besluit dat de NBV alleen in bijzondere situaties gebruikt mocht worden.
Die bijzondere situatie was het houden van een missionaire dienst of het zijn van een missionaire gemeente.
Na dit besluit regende het opeens van de missionaire gemeenten die zo de NBV (legaal?)konden invoeren.
In diverse gemeenten zijn liturgische vernieuwingen ingevoerd onder het mom van evangelisatie toch zie je ook in deze gemeenten amper ooit een buitenkerkelijke laat staan dat zo iemand lid wordt. Bewijs is te vinden in elk kerkelijk jaarboek waar uit de tellingen blijkt dat er maar zeer mondjesmaat mensen uit " niks" overkomen naar de kerk.
Het missionair zijn is vaak een schaamlap om de vernieuwingsdrift achter te verbergen.

[Hendrikus]

het item verwordt tot borstklopperij in de zin van; kijk ons toch eens über gereformeerd zijn zonder onze kerstnachtdienst

Dat wou ik nou niet zeggen

[Curatorium]

In principe gebeurt er op hervormingsdiensten hetzelfde als op een kerstnachtdienst. Die worden dan gehouden in een monumentale dorpskerk, afgehuurd. Er worden bloemen neergezet, een mooie liturgie gemaakt, een meditatie en tussendoor veel koor- en samenzang, soms nog een verhaaltje voor de kinderen.

Het missionair zijn is vaak een schaamlap om de vernieuwingsdrift achter te verbergen.

Een medaille heeft natuurlijk twee kanten. Missionair zijn, ben ik helemaal met je eens, is vaak gewoon een 'synoniem' voor vernieuwingsdrift. Anderzijds, wanneer ik naar de evangelisatieposten van de GG kijk, dan wordt ik wel wat treurig. Men is daar zo bang voor vernieuwingsdrift zijn er zulke strenge regels van bovenhand opgelegd dat het gewoonweg niet lukt om een vaste groep bezoekers te krijgen en gemeenten te institueren, er is totaal geen aansluiting op de leefwereld van de maatschappij. Wat dat betreft kan je ook het positieve inzien van het vieren van de teugels door de CGK synode. Het probleem is dat een middenweg tussen vernieuwingsdrift - > vasthouden aan het oude toch indirect na een aantal jaar uitmond op allerlei vernieuwingen die weinig baat hebben, noch leiden tot overkomers uit de wereld. Het blijft een lastig dilemma.

[Luther]

Het is een bekend gegeven dat mensen die normaal niet gewend zijn om naar een kerk te gaan, wel bereid zijn om dit op kerstavond te doen. Waarom zouden we dat gegeven niet aangrijpen? Waarom zouden we dat overlaten aan initiatieven zoals @Mara beschreef, of zoals de RKK dat heeft? Al zou heel de gemeente er zitten en één buitenstaander dan is het nog de moeite waard!

Overigens eens met @huisman dat onder het stickertje 'missionair' nogal eens kwalijke vernieuwings(vernielings?)drang schuil gaat. Maar zo hoeft een kerstnachtdienst niet ingericht te worden. Het kan gewoon zoals altijd zijn, alleen voorheen noemden we het kerstzangavond.

[DDD]

In principe gebeurt er op hervormingsdiensten hetzelfde als op een kerstnachtdienst. Die worden dan gehouden in een monumentale dorpskerk, afgehuurd. Er worden bloemen neergezet, een mooie liturgie gemaakt, een meditatie en tussendoor veel koor- en samenzang, soms nog een verhaaltje voor de kinderen.

Het missionair zijn is vaak een schaamlap om de vernieuwingsdrift achter te verbergen.

Een medaille heeft natuurlijk twee kanten. Missionair zijn, ben ik helemaal met je eens, is vaak gewoon een 'synoniem' voor vernieuwingsdrift. Anderzijds, wanneer ik naar de evangelisatieposten van de GG kijk, dan wordt ik wel wat treurig. Men is daar zo bang voor vernieuwingsdrift zijn er zulke strenge regels van bovenhand opgelegd dat het gewoonweg niet lukt om een vaste groep bezoekers te krijgen en gemeenten te institueren, er is totaal geen aansluiting op de leefwereld van de maatschappij. Wat dat betreft kan je ook het positieve inzien van het vieren van de teugels door de CGK synode. Het probleem is dat een middenweg tussen vernieuwingsdrift - > vasthouden aan het oude toch indirect na een aantal jaar uitmond op allerlei vernieuwingen die weinig baat hebben, noch leiden tot overkomers uit de wereld. Het blijft een lastig dilemma.

Precies. De spijker op de kop. Het is mijns inziens nutteloos om geld uit te geven aan deze vormen van evangelisatie. Het is weggegooid geld, omdat er heel weinig resultaten worden bereikt, zeker als je dat vergelijkt met initiatieven vanuit de GKV en de CGK.
Het lijkt meer een liefhebberij ter stilling van het geweten.

[Zita]

In principe gebeurt er op hervormingsdiensten hetzelfde als op een kerstnachtdienst. Die worden dan gehouden in een monumentale dorpskerk, afgehuurd. Er worden bloemen neergezet, een mooie liturgie gemaakt, een meditatie en tussendoor veel koor- en samenzang, soms nog een verhaaltje voor de kinderen.

Het missionair zijn is vaak een schaamlap om de vernieuwingsdrift achter te verbergen.

Een medaille heeft natuurlijk twee kanten. Missionair zijn, ben ik helemaal met je eens, is vaak gewoon een 'synoniem' voor vernieuwingsdrift. Anderzijds, wanneer ik naar de evangelisatieposten van de GG kijk, dan wordt ik wel wat treurig. Men is daar zo bang voor vernieuwingsdrift zijn er zulke strenge regels van bovenhand opgelegd dat het gewoonweg niet lukt om een vaste groep bezoekers te krijgen en gemeenten te institueren, er is totaal geen aansluiting op de leefwereld van de maatschappij. Wat dat betreft kan je ook het positieve inzien van het vieren van de teugels door de CGK synode. Het probleem is dat een middenweg tussen vernieuwingsdrift - > vasthouden aan het oude toch indirect na een aantal jaar uitmond op allerlei vernieuwingen die weinig baat hebben, noch leiden tot overkomers uit de wereld. Het blijft een lastig dilemma.

Precies. De spijker op de kop. Het is mijns inziens nutteloos om geld uit te geven aan deze vormen van evangelisatie. Het is weggegooid geld, omdat er heel weinig resultaten worden bereikt, zeker als je dat vergelijkt met initiatieven vanuit de GKV en de CGK.
Het lijkt meer een liefhebberij ter stilling van het geweten.

Ik denk niet dat het juist is om de oprechtheid van de intenties af te meten aan het succes van de initiatieven.

[huisman]

In principe gebeurt er op hervormingsdiensten hetzelfde als op een kerstnachtdienst. Die worden dan gehouden in een monumentale dorpskerk, afgehuurd. Er worden bloemen neergezet, een mooie liturgie gemaakt, een meditatie en tussendoor veel koor- en samenzang, soms nog een verhaaltje voor de kinderen.

Het missionair zijn is vaak een schaamlap om de vernieuwingsdrift achter te verbergen.

Een medaille heeft natuurlijk twee kanten. Missionair zijn, ben ik helemaal met je eens, is vaak gewoon een 'synoniem' voor vernieuwingsdrift. Anderzijds, wanneer ik naar de evangelisatieposten van de GG kijk, dan wordt ik wel wat treurig. Men is daar zo bang voor vernieuwingsdrift zijn er zulke strenge regels van bovenhand opgelegd dat het gewoonweg niet lukt om een vaste groep bezoekers te krijgen en gemeenten te institueren, er is totaal geen aansluiting op de leefwereld van de maatschappij. Wat dat betreft kan je ook het positieve inzien van het vieren van de teugels door de CGK synode. Het probleem is dat een middenweg tussen vernieuwingsdrift - > vasthouden aan het oude toch indirect na een aantal jaar uitmond op allerlei vernieuwingen die weinig baat hebben, noch leiden tot overkomers uit de wereld. Het blijft een lastig dilemma.

Precies. De spijker op de kop. Het is mijns inziens nutteloos om geld uit te geven aan deze vormen van evangelisatie. Het is weggegooid geld, omdat er heel weinig resultaten worden bereikt, zeker als je dat vergelijkt met initiatieven vanuit de GKV en de CGK.
Het lijkt meer een liefhebberij ter stilling van het geweten.

Dat laatste geldt dan ook voor de CGK? Ook in de "lichte" CGK vleugel komt amper ooit een ongedoopte wereldling zover dat hij/zij aansluiting zoekt bij zo'n gemeente.
De kloof tussen wereld en kerk (van evangelisch tot GGiN) is onvoorstelbaar groot geworden. Een jongere die nog nooit in een kerk is geweest begrijpt van een GKv dienst echt niet meer als van een GG dienst.

Evangelisatie ja.! Hoe? Wie het weet mag het zeggen.

Onder de preken van b.v. Spurgeon,Whitefield,Edwards kwamen er met grote regelmaat mensen uit de wereld tot bekering. Juist deze 3 predikanten brachten een scherpe prediking van zonde en genade, hemel of hel, brede en smalle weg, behouden of verloren.
Durven wij deze scherpte nog te preken tegen onze onkerkelijke omgeving? Of vertellen wij wat liefelijke vertelsels om maar vooral niemand voor het hoofd te stoten.

[DDD]

Misschien is het wat off-topic, maar volgens mij is dit gewoon niet waar. Als je kijkt naar 'De Wegwijzer' in Almere of Via Nova in Amsterdam, dan bereiken deze gemeenten/gemeenschappen wel degelijk mensen die onbekend waren met het Evangelie.

[Sheba]

In principe gebeurt er op hervormingsdiensten hetzelfde als op een kerstnachtdienst. Die worden dan gehouden in een monumentale dorpskerk, afgehuurd. Er worden bloemen neergezet, een mooie liturgie gemaakt, een meditatie en tussendoor veel koor- en samenzang, soms nog een verhaaltje voor de kinderen.

Het missionair zijn is vaak een schaamlap om de vernieuwingsdrift achter te verbergen.

Een medaille heeft natuurlijk twee kanten. Missionair zijn, ben ik helemaal met je eens, is vaak gewoon een 'synoniem' voor vernieuwingsdrift. Anderzijds, wanneer ik naar de evangelisatieposten van de GG kijk, dan wordt ik wel wat treurig. Men is daar zo bang voor vernieuwingsdrift zijn er zulke strenge regels van bovenhand opgelegd dat het gewoonweg niet lukt om een vaste groep bezoekers te krijgen en gemeenten te institueren, er is totaal geen aansluiting op de leefwereld van de maatschappij. Wat dat betreft kan je ook het positieve inzien van het vieren van de teugels door de CGK synode. Het probleem is dat een middenweg tussen vernieuwingsdrift - > vasthouden aan het oude toch indirect na een aantal jaar uitmond op allerlei vernieuwingen die weinig baat hebben, noch leiden tot overkomers uit de wereld. Het blijft een lastig dilemma.

Precies. De spijker op de kop. Het is mijns inziens nutteloos om geld uit te geven aan deze vormen van evangelisatie. Het is weggegooid geld, omdat er heel weinig resultaten worden bereikt, zeker als je dat vergelijkt met initiatieven vanuit de GKV en de CGK.
Het lijkt meer een liefhebberij ter stilling van het geweten.

Dat laatste geldt dan ook voor de CGK? Ook in de "lichte" CGK vleugel komt amper ooit een ongedoopte wereldling zover dat hij/zij aansluiting zoekt bij zo'n gemeente.
De kloof tussen wereld en kerk (van evangelisch tot GGiN) is onvoorstelbaar groot geworden. Een jongere die nog nooit in een kerk is geweest begrijpt van een GKv dienst echt niet meer als van een GG dienst.

Evangelisatie ja.! Hoe? Wie het weet mag het zeggen.

Onder de preken van b.v. Spurgeon,Whitefield,Edwards kwamen er met grote regelmaat mensen uit de wereld tot bekering. Juist deze 3 predikanten brachten een scherpe prediking van zonde en genade, hemel of hel, brede en smalle weg, behouden of verloren.
Durven wij deze scherpte nog te preken tegen onze onkerkelijke omgeving? Of vertellen wij wat liefelijke vertelsels om maar vooral niemand voor het hoofd te stoten.

Laat dan ook eerlijk de heersende prediking binnen de kerken onder de loep worden genomen. Waar veel van de scherpte wordt ontdaan door bijv. belevingen iets te maken. Etc. scherp, ja. Binnen of buiten ja, dus niet alleen tegen de onkerkelijke omgeving. Maar tegen de hele wereld, binnen en buiten de kerk. En dan zouden we niet vreemd opkijken als daar mensen van buiten zullen komen. Want dan verandert er binnen ook iets. Daar zal wat vanuit gaan....

Het gevaar in discussies als dit is dat er met de vinger naar anderen wordt gewezen. Oppervlakkige prediking, moderniseringsdrang ( heus terecht hoor) . Maar vergeet niet dat er dan drie vingers naar onszelf wijzen. En misschien moesten we dat maar eens meer serieus nemen...

En ach dan is zo'n discussie over kerstnachtdiensten voor eigen parochie ook niet meer nodig