Einde van de reformatorische zuil?
Re: Einde van de reformatorische zuil?
Zaterdag en zondag het boek gelezen van M. Tijssen 'De krant en het pand'. Daarin toont hij zondermeer aan dat de zuil voorbij is. I.i.g. voor het aandeel van de gezamenlijke krant die we lezen.
Wat overigens zeer slecht uit het boek naar voren komt en waar ik erg nieuwsgierig naar ben is de gehele christelijke doordenking van het brengen van nieuws. Nu lijkt de krant (en dat is typisch branche-eigen) als zelfbevestiging te functioneren van het eigen nut binnen de eigen groep. Maar de kritische doordenking van zowel het eigene van de krant, als de christelijke opdracht lijkt in de discussies (tot nog toe) geen enkele rol gespeeld te hebben.
Wat overigens zeer slecht uit het boek naar voren komt en waar ik erg nieuwsgierig naar ben is de gehele christelijke doordenking van het brengen van nieuws. Nu lijkt de krant (en dat is typisch branche-eigen) als zelfbevestiging te functioneren van het eigen nut binnen de eigen groep. Maar de kritische doordenking van zowel het eigene van de krant, als de christelijke opdracht lijkt in de discussies (tot nog toe) geen enkele rol gespeeld te hebben.
Re: Einde van de reformatorische zuil?
De auteur staat niet bekend om zijn nuance. Ik vind hem wel gevoel voor humor hebben en hij heeft soms iets zinnigs te melden. Zijn linkse preken zijn echter vele malen manipulatiever dan die van welke predikant uit de gereformeerde gezindte dan ook.vlinder schreef:Wat een walgelijk stuk is dit: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opi ... ookiecheck
Zo'n stuk moet je dus met een flinke schep zout nemen. Ik vermoed dat hij christelijke buren prima zou kunnen accepteren.
Overigens is dit stuk weer een voorbeeld van mijn stelling dat Arjen Lubach er goed aan zou doen een opleiding filosofie of op zijn minst argumentatieleer te volgen. De drogredenen springen in zijn programma's van het scherm. Daar staat tegenover dat hij een enkele keer een originele invalshoek kiest en dat hij prikkelend communiceert, wat sommige mensen misschien aan het denken kan zetten.
Bijvoorbeeld in dit artikel. Want is het nu christenpesten als een atheïst voor zijn belangen opkomt? Nee toch. Al is het een twijfelgeval als Greenpeace wel en de kerk niet gebruik mag maken van het GBA (geen idee of dat zo is, maar in ieder geval is de bestreden voorziening ook voor andere maatschappelijke organisaties beschikbaar.. Het is de vraag of Arjen Lubach wel goed geïnformeerd is over de voorwaarden. Als ik het artikel zo lees, is dat niet zo. Maar dat is een vrij algemeen probleem in de journalistiek, helaas. Het zijn niet de mensen met de grootste algemene ontwikkeling meer die artikelen schrijven, maar de mensen die boeiend en snel schrijven. Dat gaat vaak wat minder goed samen met grondigheid.
Re: Einde van de reformatorische zuil?
Je bent lekker snel met reageren.DDD schreef:De auteur staat niet bekend om zijn nuance. Ik vind hem wel gevoel voor humor hebben en hij heeft soms iets zinnigs te melden. Zijn linkse preken zijn echter vele malen manipulatiever dan die van welke predikant uit de gereformeerde gezindte dan ook.vlinder schreef:Wat een walgelijk stuk is dit: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opi ... ookiecheck
Maar naar deze meneer kijken dus heel veel jongeren. Ook refojongeren!
Zijn tv programma is mateloos populair.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: einde van de reformatorische zuil?
Dat is zeker waar, maar de mens gaat andere wegen. Menselijk gesproken heeft het open zetten van de deuren naar de samenleving geen goede precedenten. Kijk naar gang van de kerken die nu de PKN uitmaken, de katholieken sinds de jaren 60, en naar de GKV op dit eigenste moment. Kijk naar de NCRV destijds en de EO nu/recent. Het wrange is dat hun motieven voor openheid edel, althans niet verkeerd waren. Wat hen dreef is het oprechte uitreiken naar de ander, naar de naaste - ja juist die naaste die anders is. Een paradox lijkt het wel. Dat met die oprechte bewogenheid, mét dat uitreiken naar de ander, degene/de kerk die compassie betoont onvermijdelijk ook met de vrijzinnigheid van die ander wordt geinfecteerd, tot zelfdestructens toe.dennis schreef:Uiteindelijk gaat het niet om de zuil, maar om het Koninkrijk van God. En dat houdt de Heere zelf in stand.
Re: einde van de reformatorische zuil?
Een bijzonder rake omschrijving!Chan2 schreef:Dat is zeker waar, maar de mens gaat andere wegen. Menselijk gesproken heeft het open zetten van de deuren naar de samenleving geen goede precedenten. Kijk naar gang van de kerken die nu de PKN uitmaken, de katholieken sinds de jaren 60, en naar de GKV op dit eigenste moment. Kijk naar de NCRV destijds en de EO nu/recent. Het wrange is dat hun motieven voor openheid edel, althans niet verkeerd waren. Wat hen dreef is het oprechte uitreiken naar de ander, naar de naaste - ja juist die naaste die anders is. Een paradox lijkt het wel. Dat met die oprechte bewogenheid, mét dat uitreiken naar de ander, degene/de kerk die compassie betoont onvermijdelijk ook met de vrijzinnigheid van die ander wordt geinfecteerd, tot zelfdestructens toe.dennis schreef:Uiteindelijk gaat het niet om de zuil, maar om het Koninkrijk van God. En dat houdt de Heere zelf in stand.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: einde van de reformatorische zuil?
Maar het het zijn voor de oude waarheid of het terugtrekken in een zuil zijn we net zo ver van de Heere af als alles wat je noemt...Chan2 schreef:Dat is zeker waar, maar de mens gaat andere wegen. Menselijk gesproken heeft het open zetten van de deuren naar de samenleving geen goede precedenten. Kijk naar gang van de kerken die nu de PKN uitmaken, de katholieken sinds de jaren 60, en naar de GKV op dit eigenste moment. Kijk naar de NCRV destijds en de EO nu/recent. Het wrange is dat hun motieven voor openheid edel, althans niet verkeerd waren. Wat hen dreef is het oprechte uitreiken naar de ander, naar de naaste - ja juist die naaste die anders is. Een paradox lijkt het wel. Dat met die oprechte bewogenheid, mét dat uitreiken naar de ander, degene/de kerk die compassie betoont onvermijdelijk ook met de vrijzinnigheid van die ander wordt geinfecteerd, tot zelfdestructens toe.dennis schreef:Uiteindelijk gaat het niet om de zuil, maar om het Koninkrijk van God. En dat houdt de Heere zelf in stand.
Het maakt de duivel echt niets uit of je nu eo-achtig bent of reformatorisch en opkomt voor de oude waarheid.
Het gaat erom of we tot Hem vluchten of we Hem te voet vallen met al onze zonden en onbekeerlijkheid.
Zo God voor ons is, wie kan tegen ons zijn?
Re: einde van de reformatorische zuil?
U begrijpt het niet, denk ik.liz boer schreef:Maar het het zijn voor de oude waarheid of het terugtrekken in een zuil zijn we net zo ver van de Heere af als alles wat je noemt...Chan2 schreef:Dat is zeker waar, maar de mens gaat andere wegen. Menselijk gesproken heeft het open zetten van de deuren naar de samenleving geen goede precedenten. Kijk naar gang van de kerken die nu de PKN uitmaken, de katholieken sinds de jaren 60, en naar de GKV op dit eigenste moment. Kijk naar de NCRV destijds en de EO nu/recent. Het wrange is dat hun motieven voor openheid edel, althans niet verkeerd waren. Wat hen dreef is het oprechte uitreiken naar de ander, naar de naaste - ja juist die naaste die anders is. Een paradox lijkt het wel. Dat met die oprechte bewogenheid, mét dat uitreiken naar de ander, degene/de kerk die compassie betoont onvermijdelijk ook met de vrijzinnigheid van die ander wordt geinfecteerd, tot zelfdestructens toe.dennis schreef:Uiteindelijk gaat het niet om de zuil, maar om het Koninkrijk van God. En dat houdt de Heere zelf in stand.
Het maakt de duivel echt niets uit of je nu eo-achtig bent of reformatorisch en opkomt voor de oude waarheid.
Het gaat erom of we tot Hem vluchten of we Hem te voet vallen met al onze zonden en onbekeerlijkheid.
Numeri 23 profeteert Bileam:
Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem en van de heuvelen aanschouw ik hem; zie, dat volk zal alleen wonen en het zal onder de heidenen niet gerekend worden.
Er wordt verwezen naar Deut. 33:28
Israël dan zal zeker alleen wonen en Jakobs oog zal zijn op een land van koren en most; ja, zijn hemel zal van dauw druipen.
Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen. Als het volk zich inlaat met de heidenen, dan zien we in Israël de invloed van de afgoden. Denk aan Dina, ze ging om de dochteren des lands te bezien. De ellende die hieruit voortkwam is ons wel bekend
Als wij onze plaats verlaten, begeven we ons in gevaar om met anderen mee te doen,
Ditzelfde zien we als we onze horizon willen verbreden, en dat soms met de beste bedoelingen. Kijk hoe het ging in de voormalige Gereformeerde Kerken, (baken in zee!) en het grootste deel van de PKN. Het onderscheid tussen kerk en wereld werd vervaagd, en in geval van Gereformeerde kerken en PKN leidde dat tot grote wereldgelijkvormigheid, en tenslotte tot een massale leegloop van de kerken.
Men werd open naar de wereld toe. En wellicht met de beste bedoelingen. En het gevolg bleek later: De wereld kwam in de kerk in plaats van de kerk in de wereld.
Hetzelfde is het gevaar wat nu de reformatorische kerken bedreigd. Blijven we pal staan of nemen we een kijkje in de wereld? Dat is dan niet meer alleen wonen, en dan wordt het de dochteren des lands bezien, terwijl er zulke waarschuwingen liggen, en de gevolgen van dien.
Het gaat dan inderdaad niet over evangelisch of reformatorisch. Laat dat in dit verband maar liggen. Het gaat erom dat de grenzen tussen kerk en wereld worden uitgevaagd.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Einde van de reformatorische zuil?
Dat gold toen voor Israël ja. Inmiddels is de Messias gekomen en die heeft nadrukkelijk de opdracht gegeven om er wel op uit te gaan. "Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb. En ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Amen." Het probleem zit niet in het uitgaan in de wereld om die blijde boodschap te verkondigen. Het probleem zit in het ontbreken van de levende relatie met de Heere Jezus. We kunnen godsdienstig en reformatorisch zijn en zonder Christus door leven. Als je dan de wereld in gaat, wordt het al snel zichtbaar dat het mis is. In de zuil kan het levenslang nog iets lijken.U begrijpt het niet, denk ik.
Numeri 23 profeteert Bileam:
Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem en van de heuvelen aanschouw ik hem; zie, dat volk zal alleen wonen en het zal onder de heidenen niet gerekend worden.
Er wordt verwezen naar Deut. 33:28
Israël dan zal zeker alleen wonen en Jakobs oog zal zijn op een land van koren en most; ja, zijn hemel zal van dauw druipen.
Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen. Als het volk zich inlaat met de heidenen, dan zien we in Israël de invloed van de afgoden.
Re: Einde van de reformatorische zuil?
Dat klopt denk ik. Maar we belijden ook dat de mens zwak en geneigd tot zonde is. Niet van, maar wel in de wereld, is dan toch wel belangrijk.Ditbenik schreef:Dat gold toen voor Israël ja. Inmiddels is de Messias gekomen en die heeft nadrukkelijk de opdracht gegeven om er wel op uit te gaan. "Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb. En ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Amen." Het probleem zit niet in het uitgaan in de wereld om die blijde boodschap te verkondigen. Het probleem zit in het ontbreken van de levende relatie met de Heere Jezus. We kunnen godsdienstig en reformatorisch zijn en zonder Christus door leven. Als je dan de wereld in gaat, wordt het al snel zichtbaar dat het mis is. In de zuil kan het levenslang nog iets lijken.U begrijpt het niet, denk ik.
Numeri 23 profeteert Bileam:
Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem en van de heuvelen aanschouw ik hem; zie, dat volk zal alleen wonen en het zal onder de heidenen niet gerekend worden.
Er wordt verwezen naar Deut. 33:28
Israël dan zal zeker alleen wonen en Jakobs oog zal zijn op een land van koren en most; ja, zijn hemel zal van dauw druipen.
Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen. Als het volk zich inlaat met de heidenen, dan zien we in Israël de invloed van de afgoden.
Re: Einde van de reformatorische zuil?
Uitgaan in deze wereld is een plicht, maar opgaan in de wereld niet. Ook in Antiochië waren de christenen duidelijk herkenbaar. En in die tijd waren christenen het mikpunt van spot, haat, onbegrip.Ditbenik schreef:Dat gold toen voor Israël ja. Inmiddels is de Messias gekomen en die heeft nadrukkelijk de opdracht gegeven om er wel op uit te gaan. "Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb. En ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Amen." Het probleem zit niet in het uitgaan in de wereld om die blijde boodschap te verkondigen. Het probleem zit in het ontbreken van de levende relatie met de Heere Jezus. We kunnen godsdienstig en reformatorisch zijn en zonder Christus door leven. Als je dan de wereld in gaat, wordt het al snel zichtbaar dat het mis is. In de zuil kan het levenslang nog iets lijken.U begrijpt het niet, denk ik.
Numeri 23 profeteert Bileam:
Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem en van de heuvelen aanschouw ik hem; zie, dat volk zal alleen wonen en het zal onder de heidenen niet gerekend worden.
Er wordt verwezen naar Deut. 33:28
Israël dan zal zeker alleen wonen en Jakobs oog zal zijn op een land van koren en most; ja, zijn hemel zal van dauw druipen.
Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen. Als het volk zich inlaat met de heidenen, dan zien we in Israël de invloed van de afgoden.
Dus als we de zuil uitleggen als ‘afgesloten van de wereld zonder je te bekommeren om wat er buiten gebeurt’ dan is de zuil in strijd met Gods Woord. Als het echter uitgelegd wordt als ‘afgezonderd, duidelijk herkenbaar, met een boodschap voor de wereld maar geen vermenging met de wereld’ dan geloof ik dat de zuil juist goed is.
Met zijn scherpe analyse heeft @Ditbenik echter ook gelijk: de ‘zuil’ heeft geen enkele waarde als we niet zelf in Christus zijn. Dan hebben we de waarheid zonder de Waarheid. Op geen enkele manier mogen we ons goed voelen bij de gedachte dat velen in de kerk Christus verwerpen. Want zo scherp ligt het wel: wie Hem niet door een waar geloof aanneemt, verwerpt Hem.
Re: einde van de reformatorische zuil?
Dat gaat over het volk Israël, zij moest heilig leven, geen tweeërlei zaad op de akkers, geen tweeërlei materiaal in hun kleding, de sabbatdag, het was een volk wat apart stond. In het NT zie je dat de gelovige uitgestuurd worden, dat betekent dat we in de wereld staan, maar niet van de wereld zijn.-DIA- schreef:U begrijpt het niet, denk ik.liz boer schreef:Maar het het zijn voor de oude waarheid of het terugtrekken in een zuil zijn we net zo ver van de Heere af als alles wat je noemt...Chan2 schreef:Dat is zeker waar, maar de mens gaat andere wegen. Menselijk gesproken heeft het open zetten van de deuren naar de samenleving geen goede precedenten. Kijk naar gang van de kerken die nu de PKN uitmaken, de katholieken sinds de jaren 60, en naar de GKV op dit eigenste moment. Kijk naar de NCRV destijds en de EO nu/recent. Het wrange is dat hun motieven voor openheid edel, althans niet verkeerd waren. Wat hen dreef is het oprechte uitreiken naar de ander, naar de naaste - ja juist die naaste die anders is. Een paradox lijkt het wel. Dat met die oprechte bewogenheid, mét dat uitreiken naar de ander, degene/de kerk die compassie betoont onvermijdelijk ook met de vrijzinnigheid van die ander wordt geinfecteerd, tot zelfdestructens toe.dennis schreef:Uiteindelijk gaat het niet om de zuil, maar om het Koninkrijk van God. En dat houdt de Heere zelf in stand.
Het maakt de duivel echt niets uit of je nu eo-achtig bent of reformatorisch en opkomt voor de oude waarheid.
Het gaat erom of we tot Hem vluchten of we Hem te voet vallen met al onze zonden en onbekeerlijkheid.
Numeri 23 profeteert Bileam:
Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem en van de heuvelen aanschouw ik hem; zie, dat volk zal alleen wonen en het zal onder de heidenen niet gerekend worden.
Er wordt verwezen naar Deut. 33:28
Israël dan zal zeker alleen wonen en Jakobs oog zal zijn op een land van koren en most; ja, zijn hemel zal van dauw druipen.
Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen. Als het volk zich inlaat met de heidenen, dan zien we in Israël de invloed van de afgoden. Denk aan Dina, ze ging om de dochteren des lands te bezien. De ellende die hieruit voortkwam is ons wel bekend
Als wij onze plaats verlaten, begeven we ons in gevaar om met anderen mee te doen,
Ditzelfde zien we als we onze horizon willen verbreden, en dat soms met de beste bedoelingen. Kijk hoe het ging in de voormalige Gereformeerde Kerken, (baken in zee!) en het grootste deel van de PKN. Het onderscheid tussen kerk en wereld werd vervaagd, en in geval van Gereformeerde kerken en PKN leidde dat tot grote wereldgelijkvormigheid, en tenslotte tot een massale leegloop van de kerken.
Men werd open naar de wereld toe. En wellicht met de beste bedoelingen. En het gevolg bleek later: De wereld kwam in de kerk in plaats van de kerk in de wereld.
Hetzelfde is het gevaar wat nu de reformatorische kerken bedreigd. Blijven we pal staan of nemen we een kijkje in de wereld? Dat is dan niet meer alleen wonen, en dan wordt het de dochteren des lands bezien, terwijl er zulke waarschuwingen liggen, en de gevolgen van dien.
Het gaat dan inderdaad niet over evangelisch of reformatorisch. Laat dat in dit verband maar liggen. Het gaat erom dat de grenzen tussen kerk en wereld worden uitgevaagd.
Bovendien als je de Heere Jezus niet kent wat baat het u als je weet hoe het zou moeten zijn als je je afzondert van de wereld, als je ik weet niet wat doet, je blijft schade lijden aan je ziel.
Zo God voor ons is, wie kan tegen ons zijn?
Re: Einde van de reformatorische zuil?
eilander schreef:Dus als we de zuil uitleggen als ‘afgesloten van de wereld zonder je te bekommeren om wat er buiten gebeurt’ dan is de zuil in strijd met Gods Woord. Als het echter uitgelegd wordt als ‘afgezonderd, duidelijk herkenbaar, met een boodschap voor de wereld maar geen vermenging met de wereld’ dan geloof ik dat de zuil juist goed is.
Re: einde van de reformatorische zuil?
Oké, dat had ik waarschijnlijk niet bergrepen...liz boer schreef:Dat gaat over het volk Israël, zij moest heilig leven, geen tweeërlei zaad op de akkers, geen tweeërlei materiaal in hun kleding, de sabbatdag, het was een volk wat apart stond. In het NT zie je dat de gelovige uitgestuurd worden, dat betekent dat we in de wereld staan, maar niet van de wereld zijn.-DIA- schreef:U begrijpt het niet, denk ik.liz boer schreef:
Maar het het zijn voor de oude waarheid of het terugtrekken in een zuil zijn we net zo ver van de Heere af als alles wat je noemt...
Het maakt de duivel echt niets uit of je nu eo-achtig bent of reformatorisch en opkomt voor de oude waarheid.
Het gaat erom of we tot Hem vluchten of we Hem te voet vallen met al onze zonden en onbekeerlijkheid.
Numeri 23 profeteert Bileam:
Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem en van de heuvelen aanschouw ik hem; zie, dat volk zal alleen wonen en het zal onder de heidenen niet gerekend worden.
Er wordt verwezen naar Deut. 33:28
Israël dan zal zeker alleen wonen en Jakobs oog zal zijn op een land van koren en most; ja, zijn hemel zal van dauw druipen.
Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen. Als het volk zich inlaat met de heidenen, dan zien we in Israël de invloed van de afgoden. Denk aan Dina, ze ging om de dochteren des lands te bezien. De ellende die hieruit voortkwam is ons wel bekend
Als wij onze plaats verlaten, begeven we ons in gevaar om met anderen mee te doen,
Ditzelfde zien we als we onze horizon willen verbreden, en dat soms met de beste bedoelingen. Kijk hoe het ging in de voormalige Gereformeerde Kerken, (baken in zee!) en het grootste deel van de PKN. Het onderscheid tussen kerk en wereld werd vervaagd, en in geval van Gereformeerde kerken en PKN leidde dat tot grote wereldgelijkvormigheid, en tenslotte tot een massale leegloop van de kerken.
Men werd open naar de wereld toe. En wellicht met de beste bedoelingen. En het gevolg bleek later: De wereld kwam in de kerk in plaats van de kerk in de wereld.
Hetzelfde is het gevaar wat nu de reformatorische kerken bedreigd. Blijven we pal staan of nemen we een kijkje in de wereld? Dat is dan niet meer alleen wonen, en dan wordt het de dochteren des lands bezien, terwijl er zulke waarschuwingen liggen, en de gevolgen van dien.
Het gaat dan inderdaad niet over evangelisch of reformatorisch. Laat dat in dit verband maar liggen. Het gaat erom dat de grenzen tussen kerk en wereld worden uitgevaagd.
Bovendien als je de Heere Jezus niet kent wat baat het u als je weet hoe het zou moeten zijn als je je afzondert van de wereld, als je ik weet niet wat doet, je blijft schade lijden aan je ziel.
laten we dan maar gewoon het spoor van de EO, de voormalige Geref. Kerken en de mainstream van de PKN volgen.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: einde van de reformatorische zuil?
Wat een flauwe reactie. Het gaat om de opdracht van de Heere Jezus. Je hebt nogal lef als je die opdracht naast je neer legt met zo'n flauwe opmerking van 'laten we dan maar gewoon het spoor van de EO, de voormalige Geref. Kerken en de mainstream van de PKN volgen'.-DIA- schreef:Oké, dat had ik waarschijnlijk niet bergrepen...liz boer schreef:Dat gaat over het volk Israël, zij moest heilig leven, geen tweeërlei zaad op de akkers, geen tweeërlei materiaal in hun kleding, de sabbatdag, het was een volk wat apart stond. In het NT zie je dat de gelovige uitgestuurd worden, dat betekent dat we in de wereld staan, maar niet van de wereld zijn.-DIA- schreef:U begrijpt het niet, denk ik.liz boer schreef:
Maar het het zijn voor de oude waarheid of het terugtrekken in een zuil zijn we net zo ver van de Heere af als alles wat je noemt...
Het maakt de duivel echt niets uit of je nu eo-achtig bent of reformatorisch en opkomt voor de oude waarheid.
Het gaat erom of we tot Hem vluchten of we Hem te voet vallen met al onze zonden en onbekeerlijkheid.
Numeri 23 profeteert Bileam:
Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem en van de heuvelen aanschouw ik hem; zie, dat volk zal alleen wonen en het zal onder de heidenen niet gerekend worden.
Er wordt verwezen naar Deut. 33:28
Israël dan zal zeker alleen wonen en Jakobs oog zal zijn op een land van koren en most; ja, zijn hemel zal van dauw druipen.
Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen. Als het volk zich inlaat met de heidenen, dan zien we in Israël de invloed van de afgoden. Denk aan Dina, ze ging om de dochteren des lands te bezien. De ellende die hieruit voortkwam is ons wel bekend
Als wij onze plaats verlaten, begeven we ons in gevaar om met anderen mee te doen,
Ditzelfde zien we als we onze horizon willen verbreden, en dat soms met de beste bedoelingen. Kijk hoe het ging in de voormalige Gereformeerde Kerken, (baken in zee!) en het grootste deel van de PKN. Het onderscheid tussen kerk en wereld werd vervaagd, en in geval van Gereformeerde kerken en PKN leidde dat tot grote wereldgelijkvormigheid, en tenslotte tot een massale leegloop van de kerken.
Men werd open naar de wereld toe. En wellicht met de beste bedoelingen. En het gevolg bleek later: De wereld kwam in de kerk in plaats van de kerk in de wereld.
Hetzelfde is het gevaar wat nu de reformatorische kerken bedreigd. Blijven we pal staan of nemen we een kijkje in de wereld? Dat is dan niet meer alleen wonen, en dan wordt het de dochteren des lands bezien, terwijl er zulke waarschuwingen liggen, en de gevolgen van dien.
Het gaat dan inderdaad niet over evangelisch of reformatorisch. Laat dat in dit verband maar liggen. Het gaat erom dat de grenzen tussen kerk en wereld worden uitgevaagd.
Bovendien als je de Heere Jezus niet kent wat baat het u als je weet hoe het zou moeten zijn als je je afzondert van de wereld, als je ik weet niet wat doet, je blijft schade lijden aan je ziel.
laten we dan maar gewoon het spoor van de EO, de voormalige Geref. Kerken en de mainstream van de PKN volgen.
Re: Einde van de reformatorische zuil?
Israel is het door God uitverkoren volk, en die verkiezing had als doel aan de heidenen te laten zien, hoe goed het is om de enige ware God te dienen.-DIA- schreef:Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen. Als het volk zich inlaat met de heidenen, dan zien we in Israël de invloed van de afgoden. Denk aan Dina, ze ging om de dochteren des lands te bezien. De ellende die hieruit voortkwam is ons wel bekend
Als wij onze plaats verlaten, begeven we ons in gevaar om met anderen mee te doen
Dat zij steeds hun plaats verlieten, veroorzaakte inderdaad hen veel ellende.
Wij zijn niet het het uitverkoren volk Israel.
Laten we niet denken dat de reformatorische zuil is uitverkoren om de rest van Nederland te laten zien hoe je moet leven.
Alle wedergeboren christenen (uit alle denominaties) hebben de heilige Geest ontvangen, waardoor zij een geur van Christus kunnen verspreiden. Als het goed is, is het ook hun verlangen door hun wandel, de goedheid van de Heere te laten zien aan de mensen in hun omgeving.
Hora est!