Levensvragen

[GJdeBruijn]

Als je denkt dat je zelf nog terug kan komen dan Loochen je de totale doodstaat van de mens.

Deze stelling is onjuist. Oorzaak en gevolg zijn hier niet zomaar van toepassing. Daar is en moet meer bij gezegd worden. Daar moet je voorzichtiger in zijn.
De doodstaat is de reden waarom er een Weg ter ontkoming wordt gewezen. De doodstaat is niet een gegeven dat maakt dat we de Weg ter onkoming nooit zouden kunnen bewandelen. Dat is de kwaal en het medicijn verwarren.
De kwaal=de doodstaat
Medicijn=Prediking van de Weg, de Waarheid en het Leven.
Als het medicijn 'aanslaat' wordt de wil vernieuwd en kan een mens zelf, zij het aangedreven door Gods Geest, vrijwillig, met liefde, met droefheid en berouw zeker terug komen.

"Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u;
En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
En opstaande ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en toe lopende, viel hem om zijn hals, en kuste hem."

[Jantje]

Dat van die "met een schijnheilige farizeïstische gedachtengang" bedoel je toch in het algemeen en niet op de persoon van Geeske gespeeld, mag ik hopen? Anders vind ik dat echt niet kunnen, een mede-forummer van schijnheiligheid betichten.

Ik bedoel het niet zo zeer richting één persoon. ''Wie het vatten kan, die vatte het", zou ik willen zeggen.

@Geeske1991,
In de gelijkenis van de verloren zoon staat de vader ook op de uitkijk en tuurt hij ook telkens of zijn afgedwaalde kind nog eens terug zal komen.
Zo staat, met eerbied gesproken, ook Jezus nog op de uitkijk met uitgebreide armen en roept Hij het ons nog toe: Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde! Want Ik ben God, en niemand meer. (Jesaja 45 vers 22)

Ds. Van Aalst zei eens: "Als je dan niet meer kunt en weet te bidden, laat dan maar je lege handen zien en zeg dan maar: 'Heere, hier ben ik.'" Hij wil er om gebeden zijn!

[GJdeBruijn]

Beste vrienden,

Ik zal mij voorstellen even in het kort. Ik ben een jongen van 19 jaar volop aan het werk en studie erbij nog momenteel. Ik kerk in de HHK waar ik me best heel prettig bij voel. Na een beetje een lastige pubertijd begon ik op mijn 16e serieus na te denken over geloven. Wekelijks ging ik trouw naar de JV. Daar had ik goede gesprekken met andere jongeren. Ook het bezoeken van jongerendagen en appèlwoorden begon ongeveer in die tijd.

Ik weet niet precies meer het moment en hoe en alles daaromheen maar de noodzaak van bekering begon tot mij door te dringen. Er kwam een tijd van onderzoeken, vaak nog gepaard met vele zondige oude gewoontes. In die tijd heb ik een hoop in mogen zien dat dat niet goed was. Met name de voetbal en de film begonnen aan mij te knagen. Het is al lang geleden dus ik weet niet exact meer hoe alles gegaan is.

Inmiddels was ik 17 geworden en ik mocht zonder veel onderwijs echt wel wat liefde gevoelen voor de Heere, en de kerk, vooral dat ook. Ik durfde zelfs wel te erkennen dat de Heere echt in mijn leven werkten, wat een prachtige tijd heb ik ervaren. Soms de hele dag tijdens werken nadenken over de Heere en alle zaken daarom heen. Zeer gesteund in die moeilijke tijd, want dat was het best wel door wat zaken. Ik voelde me geestelijk dus best wel wat, maar... zonder hoogmoed of ijdelheid (of het was daar wel maar ik heb dit nooit ingezien). Ik wist dat dit alles geschonken was. Ook begon ik met het lezen van oudvaders en puriteinen.

Sinds ongeveer een jaar praat ik zo nu en dan met een man. Hij heeft mij veel geleerd over de oude waarheid, zoals dat genoemd word. Er ging werkelijk een wereld voor mij open. Want dit was volledig in strijd met wat ik de afgelopen jaren beleefd had. Ik had nog nooit zo nagedacht over dat ik afgesneden moest worden van al mijn eigen werken etc. Of dit, zonder dat ik dit zo wist, ook bij mij was gebeurd wist ik niet. Het leek mij van niet, de man die mij dit alles verteld is zeer overtuigd dat alleen langs deze weg een zondaar gered kan worden. En dat zodra er maar heel weinig van dit alles word afgedaan een mens niet zalig kan worden. Ik geloof deze man, alleen ik weet niet of het komt omdat de man met zoveel ernst en vormingen dit verteld tegen mij of dat de Heere mij dit geeft. Ik weet het echt niet.

Nu inmiddels leef ik al maanden in een geestelijk dode tijd. Het is nog erger dan dood, want ik houd mijzelf vroom voor anderen. Mooie praat over theologische visies en nog veel meer verschrikkelijke dingen, die niet werkelijk en oprecht zijn. Ik heb ook verkering nu bijna een jaar dus het zou ermee te maken hebben dat het geestelijk slechter gaat omdat er iemand anders min of meer op de eerste plek staat. Overigens heb ik het meisje werkelijk van de Heere gekregen en zijn er zeer wonderlijke dingen gebeurd bij deze zaken, dat staat buiten dit alles zeer vast.

Ik loop nu alleen met het volgende. Op het moment twijfel ik ontzettend over de oude waarheid. Niet omdat ik niet geloof dat de Heere langs die weg wil werken, want dat geloof ik vast. De man met wie ik wel is praat is zeer zeker een echt kind van God. Maar ik twijfel dus of de Heere mij langs die weg wil leiden. En of dit ook wel echt de enige weg is. Voordat ik kennis had van deze zaken was het geestelijk veel rijker in mijn leven, en mocht ik toch echt wat smaken van het werk dat in mij begonnen was. Daarom zijn mijn twijfels hierover. Was dit alles wel echt? Is het nooit een gemene list van de satan geweest? Ik zou het zo graag willen weten, om de rust in mij te krijgen, want ik word hier erg onrustig van. Zouden er waarlijk kinderen van God mij kunnen helpen hiermee? Ik heb veel vragen en weinig antwoorden. Ik hoop dat de Heere mij hulp wil geven.

Beste zoeker. Je zoekt verkeerd. Zonder Zaligmaker kunnen bijzondere ervaringen en bijzondere leidingen van de Heere wel echt zijn, maar het geeft geen houvast voor de toekomst. Om rust te krijgen is er maar één advies mogelijk: Achter Jezus aan, Hem te volgen met Petrus : Heere, tot Wien zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens.
En wij hebben geloofd en bekend, dat Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
Ware rust is Jezus te kennen en te volgen in wegen die je nooit vooraf zult weten en nooit vooraf zult begrijpen.

[Terri]

Ik schrik oprecht als ik lees hoe mensen aan een gewillige Zaligmaker voorbij gaan en zich voeden met de leugens van de vijand, die niks liever wil, dan dat wij niet de toevlucht nemen tot de Heere Jezus.
Het maakt dan niet uit of je vroom vol dogma's eerlijk onbekeerd blijft of de wereld in ga.....

[Jantje]

http://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/19232

(...)

Gemeente, dat is ook een boodschap voor nu! Het is een boodschap die doorklinkt tot op deze dag. Wat is uw godsdienst? Wat is uw leven? Waarin zoekt u uw leven? Waarin zoekt u het Koninkrijk Gods te verkrijgen? Waardoor zoekt u in het Koninkrijk Gods in te gaan? Is het iets van u? Is het alles van u? Bent u ook belast met: dit mag niet en dat mag niet, en zó moet het? En toch, er wordt geen rust in gevonden.
Zo kunnen we doorgaan in de uiterlijke betrachting van de godsdienst. Zo kunnen we doorgaan, ook in onze godsdienstige werkzaamheden. We kunnen ons belasten – zoals we dat bijvoorbeeld wel kunnen lezen in de geschiedenis van de Roomse kerk – met zeer nauwgezet een aantal gebeden bidden. We zouden kunnen spreken over het vervullen van vele plichten, maar hoe meer lasten er op ons gelegd worden, des te verder we van het Koninkrijk Gods af komen.
Onder de algemene werkingen van de Heilige Geest kunnen er algemene overtuigingen zijn, die ons aansporen om dit te laten en dat te doen. Onder de algemene overtuigingen kunnen we zo bezig zijn om onszelf te redden en te proberen ons huis, ons hart, ons leven te reinigen en te versieren, maar er komt niets wezenlijks voor in de plaats. We gaan ons best doen om tranen te schreien; we gaan proberen ons hart te verbreken; we gaan godsdienstig praten, maar rust wordt er niet gevonden. We kunnen onszelf daarin bedriegen. We worden belast met duizend en één dingen en geen rust wordt gevonden.

(...)

Hij zegt het eigenlijk maar met één woord: Hierheen! Hij wenkt met Zijn handen, Hij spreekt met Zijn mond de taal van het hart en de taal van het hart Zijns Vaders: Ja, Vader, want alzo is geweest het welbehagen voor U (Luk.10:21).
Mensen... hierheen! Lastdragers, gebogenen... hierheen!
Mensen die niet meer verder kunnen, die bezwijken onder de last van ‘raak niet, smaak niet en roer niet aan’, hierheen! Mensen die gevangen zitten in de ketenen van eigengerechtigheid… hierheen! Mensen die in de kluis van satan zijn opgesloten, mensen die gebonden zijn met zeven verse zelen… hierheen! Mensen die het ruim genot van deze wereld tot hun heilgoed achten, mensen die geen rust hebben, die niets hebben waar zij in kunnen rusten... Hij zegt: Hierheen!
Het zijn mensen op een afstand. Het zijn mensen die diep in hun hart ver van Hem zijn, want Hij zegt: Komt! Dat duidt immers op afstand. Iemand die bij Hem is hoeft niet meer te komen. Maar deze staan op afstand, gebogen onder de last van het leven, vermoeid onder de zorgen die hen drukken en geen rust hebbend. ‘Komt tot Mij’, zegt de Heere Jezus. Hierheen!
Zou dat woord ook vandaag nog gebracht mogen worden? Ja, gemeente, het moet gebracht worden! Het moet ook hier gebracht worden voor oud en jong, voor allen die nog buiten Hem zijn. Een boodschap voor hen die nog ver van Hem verwijderd zijn, onder de lasten, de zorgen en de strijd, voor hen die in langdurige worsteling gewikkeld zijn. De Heere Jezus roept Zijn welkom uit op gezag van Zijn Vader.
Hij openbaart in deze nodiging het hart van Zijn Vader. Want immers, de Heere heeft geen lust in de dood des goddelozen, maar daarin dat hij leve en zich bekere. Daarom moet u die last van uw leven niet langer zelf dragen, maar u moet een Ander zoeken! En er ís een Ander, gemeente, jongens en meisjes: Komt herwaarts tot Mij!
‘Hierheen’, zegt Jezus, ‘want waar u zich ook heen wendt, gebogen onder de last van uw eigen werk en uw eigengerechtigheid, het zal u geen rust geven.’ Waar jullie het ook zoeken, jonge mensen, je zult nergens rust vinden.

(...)

[Wandelende]

God wijst ons in Zijn Woord de weg van de zaligheid in Christus. God keurt het goed als mensen tot Hem komen (Hem gehoorzamen). Hij wijst de weg, maar dat alleen zou te arm zijn en een heilig God tekort doen. Daarom is het Hem ook aangenaam is als er een gehoorzamen is. En deze krachtdadige wil van een Drie-enig God volvoert ook Zijn Raad.

Dan dienen menselijke excuses, om niet naar deze heilige God te luisteren, te verschrompelen.

[Zeeuw]

God wijst ons in Zijn Woord de weg van de zaligheid in Christus. God keurt het goed als mensen tot Hem komen (Hem gehoorzamen). Hij wijst de weg, maar dat alleen zou te arm zijn en een heilig God tekort doen. Daarom is het Hem ook aangenaam is als er een gehoorzamen is. En deze krachtdadige wil van een Drie-enig God volvoert ook Zijn Raad.

Dan dienen menselijke excuses, om niet naar deze heilige God te luisteren, te verschrompelen.

Zo eens! We moeten kloppen, we moeten zoeken. Dit is een Goddelijk bevel. Maar nooit zal een kind van God zeggen ‘wat heb ik toch goed gezocht en hard geklopt’.

[Geeske_1991]

God wijst ons in Zijn Woord de weg van de zaligheid in Christus. God keurt het goed als mensen tot Hem komen (Hem gehoorzamen). Hij wijst de weg, maar dat alleen zou te arm zijn en een heilig God tekort doen. Daarom is het Hem ook aangenaam is als er een gehoorzamen is. En deze krachtdadige wil van een Drie-enig God volvoert ook Zijn Raad.

Dan dienen menselijke excuses, om niet naar deze heilige God te luisteren, te verschrompelen.

Zo eens! We moeten kloppen, we moeten zoeken. Dit is een Goddelijk bevel. Maar nooit zal een kind van God zeggen ‘wat heb ik toch goed gezocht en hard geklopt’.

Nee die komen er achter dat wanneer God niet naar hen had gezocht, zij ook nooit naar God gezocht hadden.
Dat is de eeuwige liefde van God voor Zijn volk wat Hij heeft uitverkoren vóór de grondlegging der wereld.

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

[DDD]

Ik vind het in het bijzonder bij dit draadje vervelend dat het niet toegestaan is om te vragen: en wat ken je daar nu zelf van?

[Zeeuw]

Ik vind het in het bijzonder bij dit draadje vervelend dat het niet toegestaan is om te vragen: en wat ken je daar nu zelf van?

Van mij mag je dat gerust DDD. Of is dat policy?

[DDD]

Dat geldt als 'op de persoon'. Dit is een feitelijke mededeling en geen bijdrage aan de discussie, want het is niet toegestaan om te discussiëren over het moderatiebeleid.

Al bedenk ik nu dat misschien de eerste zin ook wel een discussie is over het moderatiebeleid. Dat zou dan dus niet mogen en ik deed nu juist mijn best om het precies goed op te schrijven.

[Zeeuw]

God wijst ons in Zijn Woord de weg van de zaligheid in Christus. God keurt het goed als mensen tot Hem komen (Hem gehoorzamen). Hij wijst de weg, maar dat alleen zou te arm zijn en een heilig God tekort doen. Daarom is het Hem ook aangenaam is als er een gehoorzamen is. En deze krachtdadige wil van een Drie-enig God volvoert ook Zijn Raad.

Dan dienen menselijke excuses, om niet naar deze heilige God te luisteren, te verschrompelen.

Zo eens! We moeten kloppen, we moeten zoeken. Dit is een Goddelijk bevel. Maar nooit zal een kind van God zeggen ‘wat heb ik toch goed gezocht en hard geklopt’.

Nee die komen er achter dat wanneer God niet naar hen had gezocht, zij ook nooit naar God gezocht hadden.
Dat is de eeuwige liefde van God voor Zijn volk wat Hij heeft uitverkoren vóór de grondlegging der wereld.

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

En blijf je dat gebruiken als excuus of zorgt het ervoor dat je, met je beperkte en zondige krachten, toch zoekt en klopt?

[Zeeuw]

Dat geldt als 'op de persoon'. Dit is een feitelijke mededeling en geen bijdrage aan de discussie, want het is niet toegestaan om te discussiëren over het moderatiebeleid.

:-). Ik ben vrij nieuw he. En als je de vraag stelt ‘wie wil zijn/haar persoonlijke ervaring delen?’

[Geeske_1991]

Ik vind het in het bijzonder bij dit draadje vervelend dat het niet toegestaan is om te vragen: en wat ken je daar nu zelf van?

Vraag je dat aan mij?
Ik ken er niets van.
Het enige wat ik heb ondervonden is dat van mijn kant geen hoop is. Maar ik leef er rustig om door.
Ik ben wel eens onder de indruk geweest van een preek. Maar zo gauw het maandag is Ben ik het al weer vergeten.
Ik wou dat ik er verdriet om had. Maar dat heb ik niet.
Elke dag heb ik door de dwangstoornis wel gedachten en indrukken van de dood en eeuwigheid. En het ergste is dat je dat na een tijdje al bijna niet meer opmerkt.

Ik ben ook een schijnheilige. Dat wil ik best toegeven. Soms verzucht ik wel dat ik het anders zou willen maar toch als ik weer begin met bidden dan merk ik dat ik een huichelaar ben. Dat is de aard van een onwedergeboren mens. Want die zoekt niet de eer van God maar zijn eigen behoud.



Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

[Wandelende]

God wijst ons in Zijn Woord de weg van de zaligheid in Christus. God keurt het goed als mensen tot Hem komen (Hem gehoorzamen). Hij wijst de weg, maar dat alleen zou te arm zijn en een heilig God tekort doen. Daarom is het Hem ook aangenaam is als er een gehoorzamen is. En deze krachtdadige wil van een Drie-enig God volvoert ook Zijn Raad.

Dan dienen menselijke excuses, om niet naar deze heilige God te luisteren, te verschrompelen.

Zo eens! We moeten kloppen, we moeten zoeken. Dit is een Goddelijk bevel. Maar nooit zal een kind van God zeggen ‘wat heb ik toch goed gezocht en hard geklopt’.

Nee die komen er achter dat wanneer God niet naar hen had gezocht, zij ook nooit naar God gezocht hadden.
Dat is de eeuwige liefde van God voor Zijn volk wat Hij heeft uitverkoren vóór de grondlegging der wereld.

Zeker, maar stop met redeneren vanuit de predestinatie. Dat valt namelijk onder Gods verborgen wil. Het zal je zonder Gods Heilige Geest nooit aan Zijn voeten brengen. De uitverkiezing is een troost voor de gelovigen dat God genadig naar hen heeft omgezien.
Voor allen geldt dat God in Zijn Woord ons de weg tot de Zaligheid wijst en dat het Hem aangenaam is als er sprake is van een gehoorzamen.