Tour de France 2009.. hoe wordt dat onder ons beleefd?

[Lourens]

Ik denk dat dat wel lukt. Af en toe naar een wedstrijd kijken, af en toe eens een etappe zien - en van het landschap genieten.

Dat laatste is wel een heel zwak argument vind je ook niet? Van het landschap genieten kan ook prima zonder Tour de France.
En af en toe een wedstrijd/etappe kijken, nou geloof het maar niet want als ze er een paar winnen wil je de rest onherroepelijk ook zien en al helemaal als er finale plaatsen worden bereikt. Voor je het weet ga je er helemaal in op.

Ja, we hebben nu drie etappes gehad.
Heb mijn uren opgenomen om vanaf nu alles te volgen, van begin tot eind.

Hou op. Alsof dat vanzelfsprekend is. Totaal niet. Om dit te gaan generaliseren gaat mij veeeeeels te ver.

Ik ben blij dat mijn kinderen sporten. Ik help hen er ook mee door vrijwilligerswerk te doen. ik volg het eerste elftal van mijn vereniging op de voet en baal er van als ze verloren hebben.
Maar de mate is goed te bewaren hoor.

[Bonny]

Ik geniet elk jaar weer van de Tour. Het spel om de seconden, de spanning, drama en hectiek. Bovenal de verslaggeving, waardoor je de prachtigste Franse landschappen te zien krijgt. Nee, ik ben nog nooit in Frankrijk geweest.

[Hendrikus]

Bovenal de verslaggeving, waardoor je de prachtigste Franse landschappen te zien krijgt. Nee, ik ben nog nooit in Frankrijk geweest.

Op mijn radio zie ik die landschappen nooit. Hoe doe je dat toch?

[MarthaMartha]

Bovenal de verslaggeving, waardoor je de prachtigste Franse landschappen te zien krijgt. Nee, ik ben nog nooit in Frankrijk geweest.

Op mijn radio zie ik die landschappen nooit. Hoe doe je dat toch?

[Tiberius]

Daarom smijt ik er maar eens een paar stellingen tegenaan:

1. Een christen hoort aan sport (of andere lichaamsoefening) te doen. Het lichaam is te belangrijk om het niet te trainen.
2. Topsporters hebben in hun sport iets bereikt waar anderen niet aan toe komen. Bewondering van topsport is daarom gepast.
3. Vanuit de kerken zou sportbeoefening meer moeten worden bevorderd.

1a)Eens.
1b)Niet eens.
Toelichting: Normale lichaamsbeweging, zoals fietsen, wandelen, sporten, etc is voor iedereen goed; men schrijft een half uur stevige beweging per dag voor om (in dat opzicht) gezond te blijven. Dat lijkt me goed.
Trainen (oftewel stelselmatig oefenen in een tak van sport) gaat te ver. Niet dat ik er op zichzelf op tegen ben, maar zoals het er nu staat, vind ik te dwingend.

2a)Eens.
2b)Niet eens.

3)Gedeeltelijk eens.
De kerk als lichaam van Christus hoeft zich hier niet zo nodig mee bezig te houden; de kerk als een (zeg maar) sociaal verband zou dat wel kunnen bevorderen, bijvoorbeeld met een aantal gemeenteleden gaan zaalvoetballen, fietsen, etc.

[artistiek]

Ik denk dat dat wel lukt. Af en toe naar een wedstrijd kijken, af en toe eens een etappe zien - en van het landschap genieten.

Dat laatste is wel een heel zwak argument vind je ook niet? Van het landschap genieten kan ook prima zonder Tour de France.
En af en toe een wedstrijd/etappe kijken, nou geloof het maar niet want als ze er een paar winnen wil je de rest onherroepelijk ook zien en al helemaal als er finale plaatsen worden bereikt. Voor je het weet ga je er helemaal in op.

Ja, we hebben nu drie etappes gehad.
Heb mijn uren opgenomen om vanaf nu alles te volgen, van begin tot eind.

Hou op. Alsof dat vanzelfsprekend is. Totaal niet. Om dit te gaan generaliseren gaat mij veeeeeels te ver.

Ik ben blij dat mijn kinderen sporten. Ik help hen er ook mee door vrijwilligerswerk te doen. ik volg het eerste elftal van mijn vereniging op de voet en baal er van als ze verloren hebben.
Maar de mate is goed te bewaren hoor.

We moeten onszelf eens in alle eerlijkheid afvragen: zou ik alle wedstrijden willen/kunnen missen om die tijd aan de Heere te besteden? En juist ook op het moment dat de finale gespeeld wordt... zouden we dan ons scherm uit kunnen/willen zetten of er voor thuis blijven om Zijn dierbaar Woord ter hand te nemen en te bidden?
En dan ook niet achteraf nog even via uitzendinggemist alsnog de finale bekijken...
Of zeggen we dan, ja maar ik besteed al heel veel tijd aan de Heere en Zijn dienst? Zou de Heere daar genoegen mee nemen en Hem daarmee eren?

Maar nog iets, kunnen wij de alwetende heilige God een zegen vragen over het kijken naar die God-onterende kampioenschappen? Zou de allerhoogste onbevlekkelijke Majesteit, Die schrikkelijk toornt over de zonden, er Zijn goedkeuring over geven?

Niemand kan twee heren dienen; want of hij zal den enen haten en den anderen liefhebben, of hij zal den enen aanhangen en den anderen verachten; gij kunt niet God dienen en den Mammon.

En als we dan heel eerlijk met onszelf omgaan kunnen we maar één ding zeggen: Schuldig!

[Lourens]

gij kunt niet God dienen en den Mammon.

Weet je Artistiek. Ja ik kan het uitzetten en ik hoef die finale niet te zien.
Maar wat ik ook weet is dat de Heere niet vraagt om naast mijn 8-urige werkdag, 8 uur slaap vervolgens de overige 8 uur alleen met Zijn kostbaar Woord dien bezig te zijn.
Er mag tijd zijn om te ontspannen, te sporten, om met je kinderen bezig te zijn enzovoort.

[Luther]

gij kunt niet God dienen en den Mammon.

Weet je Artistiek. Ja ik kan het uitzetten en ik hoef die finale niet te zien.
Maar wat ik ook weet is dat de Heere niet vraagt om naast mijn 8-urige werkdag, 8 uur slaap vervolgens de overige 8 uur alleen met Zijn kostbaar Woord dien bezig te zijn.
Er mag tijd zijn om te ontspannen, te sporten, om met je kinderen bezig te zijn enzovoort.

Ja, fluitje, ik vind het lastig.
Want enerzijds kan de boog niet altijd gespannen zijn, maar anderzijds zegt Paulus ook: "Hetzij dat gij eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods."

[Lourens]

Is het niet de strijd wie wij altijd te voeren hebben en vervolgens de welles-nietes strijd die binnen de kerkverbanden zijn. Wat de een goed vind is voor de ander slecht enzovoort.

[artistiek]

Maar één ding is voor mij heel duidelijk: topsport is niet tot eer van God. Daarom betaamd het een mens (en zeker een christen) niet er zich mee bezig te houden dus ook niet met Tour de France.

[parsifal]

Het gaat wat ver om topsporters allemaal direct weg te zetten. Het werk wat ze doen heeft niet veel blijvende waarde inderdaad (dat geldt ook voor het werk van de meeste musici en schilders), maar ook als topsporter kun je als Christen leven.

Ik heb al eerder verwezen naar het volgende artikel:
http://www.canadianchristianity.com/cgi ... 210klassen

Maar ook in andere sporten zijn er genoeg Christenen die ook nog eens opvallen door hun gedrag (voetballers als Kaka en Lucio) of bijvoorbeeld sommige marathonschaatsers in Nederland (de Ruitenbergs onderandere).

Ik volg de tour de france niet voor de Christenen die meedoen (ik zou niet weten wie dat zijn). Maar het intrinsiek niet-Christelijke van topsport zie ik niet. Tenzij je inderdaad alle niet direct expliciet Christelijke bezigheden (zoals bidden, bijbellezen, vertellen over de Heere) als niet verantwoord ziet.

[Gijs83]

Voor aantal jaren geleden volgde ik het vrij op de voet. Ik wist de meeste namen wel die er meededen. Weinig gekeken naar 'de tour'(sowieso bijna nooit in de gelegenheid). Tegenwoordig kijk ik 's-morgens in de krant nog wel naar de uitslagen. Vind het gewoon leuk om uitslagen te lezen. Met de sportverdwazing heb ik niks.

[Erasmiaan]

Het gaat wat ver om topsporters allemaal direct weg te zetten. Het werk wat ze doen heeft niet veel blijvende waarde inderdaad (dat geldt ook voor het werk van de meeste musici en schilders), maar ook als topsporter kun je als Christen leven.

Ik heb al eerder verwezen naar het volgende artikel:
http://www.canadianchristianity.com/cgi ... 210klassen

Maar ook in andere sporten zijn er genoeg Christenen die ook nog eens opvallen door hun gedrag (voetballers als Kaka en Lucio) of bijvoorbeeld sommige marathonschaatsers in Nederland (de Ruitenbergs onderandere).

Ik volg de tour de france niet voor de Christenen die meedoen (ik zou niet weten wie dat zijn). Maar het intrinsiek niet-Christelijke van topsport zie ik niet. Tenzij je inderdaad alle niet direct expliciet Christelijke bezigheden (zoals bidden, bijbellezen, vertellen over de Heere) als niet verantwoord ziet.

Voor mij kan het niet samen gaan: christelijk en op zondag sporten waar duizenden mensen je verrichtingen volgen. Of je bent heel erg van je plaats.

[artistiek]

Voor aantal jaren geleden volgde ik het vrij op de voet. Ik wist de meeste namen wel die er meededen. Weinig gekeken naar 'de tour'(sowieso bijna nooit in de gelegenheid). Tegenwoordig kijk ik 's-morgens in de krant nog wel naar de uitslagen. Vind het gewoon leuk om uitslagen te lezen. Met de sportverdwazing heb ik niks.

Wat heb je er dan aan de uitslag te weten? Is in feite net zo dwaas toch?

[Marnix]

Het gaat wat ver om topsporters allemaal direct weg te zetten. Het werk wat ze doen heeft niet veel blijvende waarde inderdaad (dat geldt ook voor het werk van de meeste musici en schilders), maar ook als topsporter kun je als Christen leven.

Ik heb al eerder verwezen naar het volgende artikel:
http://www.canadianchristianity.com/cgi ... 210klassen

Maar ook in andere sporten zijn er genoeg Christenen die ook nog eens opvallen door hun gedrag (voetballers als Kaka en Lucio) of bijvoorbeeld sommige marathonschaatsers in Nederland (de Ruitenbergs onderandere).

Ik volg de tour de france niet voor de Christenen die meedoen (ik zou niet weten wie dat zijn). Maar het intrinsiek niet-Christelijke van topsport zie ik niet. Tenzij je inderdaad alle niet direct expliciet Christelijke bezigheden (zoals bidden, bijbellezen, vertellen over de Heere) als niet verantwoord ziet.

Voor mij kan het niet samen gaan: christelijk en op zondag sporten waar duizenden mensen je verrichtingen volgen. Of je bent heel erg van je plaats.

Heeft misschien ook te maken met de visie op de zondag. Die per land en stroming nogal sterk verschilt.

We moeten onszelf eens in alle eerlijkheid afvragen: zou ik alle wedstrijden willen/kunnen missen om die tijd aan de Heere te besteden? En juist ook op het moment dat de finale gespeeld wordt... zouden we dan ons scherm uit kunnen/willen zetten of er voor thuis blijven om Zijn dierbaar Woord ter hand te nemen en te bidden?
En dan ook niet achteraf nog even via uitzendinggemist alsnog de finale bekijken...
Of zeggen we dan, ja maar ik besteed al heel veel tijd aan de Heere en Zijn dienst? Zou de Heere daar genoegen mee nemen en Hem daarmee eren?

Als dat moet kan dat zeker. De vraag is of het altijd hoeft. Volgens mij hebben we ook gewoon tijd voor ontspanning gekregen. De een doet dat door een mooi fietstochtje te gaan maken, de ander door er naar te kijken Alleen als je dan de tv uitzet om die dingen te doen, waarom zou je dan niet later kunnen terugkijken?

God zegt niet: Ontspannen mag niet, in je vrije tijd mag je alleen Bijbel lezen (+oudvaders natuurlijk ) en bidden.

Maar één ding is voor mij heel duidelijk: topsport is niet tot eer van God. Daarom betaamd het een mens (en zeker een christen) niet er zich mee bezig te houden dus ook niet met Tour de France.

Als dat jou heel duidelijk is moet je inderdaad de Tour niet volgen.