Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Gebruikersavatar
Terri
Berichten: 3937
Lid geworden op: 21 nov 2009, 20:53

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Terri »

Hollander schreef:Ik zou voorzichtig zijn in het doen van uitspraken over het invullen van het gevoelsleven van ouders van wie een kind is gestorven.
Eens, tenzij je het zelf meegemaakt hebt, dan kun je je eigen gevoelens eventueel verwoorden.
Gebruikersavatar
Ad Anker
Moderator
Berichten: 10568
Lid geworden op: 28 feb 2012, 11:11

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Ad Anker »

Terri schreef:
Hollander schreef:Ik zou voorzichtig zijn in het doen van uitspraken over het invullen van het gevoelsleven van ouders van wie een kind is gestorven.
Eens, tenzij je het zelf meegemaakt hebt, dan kun je je eigen gevoelens eventueel verwoorden.
Dat bedoel ik. En mensen die goed kunnen vertellen over hun gevoelsleven als het gaat om verlies hebben er doorgaans minder last van en hen die er niets over vertellen. Dat is vaak weer zwaarder. Maar om van anderen te zeggen dat de glans van hun leven is... Nee, dat lijkt me niet juist.
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11933
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Herman »

Het kan ook een overgenomen uiting van de nabestaanden zijn of een terechte waarneming van hun gevoelens.

Ik vraag het me af of we nog wel medelijden kunnen hebben, als we aan elke uitspraak de conditie gaan koppelen 'dat je het eerste zelf meegemaakt moet hebben'. Volgens mij bevat zeker christelijke troost een dimensie die veel verder gaat dan deze kille voorwaarde doet voorkomen.
Gebruikersavatar
Ad Anker
Moderator
Berichten: 10568
Lid geworden op: 28 feb 2012, 11:11

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Ad Anker »

Herman schreef:Het kan ook een overgenomen uiting van de nabestaanden zijn of een terechte waarneming van hun gevoelens.

Ik vraag het me af of we nog wel medelijden kunnen hebben, als we aan elke uitspraak de conditie gaan koppelen 'dat je het eerste zelf meegemaakt moet hebben'. Volgens mij bevat zeker christelijke troost een dimensie die veel verder gaat dan deze kille voorwaarde doet voorkomen.
Helemaal eens. Het gaat ook niet over een kille voorwaarde. Ik kan meeleven en medelijden, maar weet ten diepste niet wat de ander doormaakt. Dus om dan van die ander te zeggen dat bij zo'n gebeurtenis de glans van hun leven weg is, gaat voor mij te ver.
CvdW
Berichten: 2920
Lid geworden op: 23 mar 2015, 13:07

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door CvdW »

Als 'ervaringsdeskundige' heb ik ongelukkige uitspraken voorbij zien komen. Aan de andere kant is betrokkenheid bij overlijden van kinderen of/en ouders fijn, ondanks ongelukkige uitspraken.
De een praat er makkelijker over en de ander niet, zo lijkt het voor het oog!
Het is een pijn die niet verdwijnt. Wij ervaren wel troost vanuit Gods Woord. We mogen blij zijn dat we ook 'gezonde' kinderen hebben ontvangen.
Zoals bij andere onderwerpen wel eens gezegd wordt dat het tere zaken zijn, geldt dit voor mij in deze.
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Jantje »

Hollander schreef:Ik zou voorzichtig zijn in het doen van uitspraken over het invullen van het gevoelsleven van ouders van wie een kind is gestorven.
Geheel eens. Vaak is het wel zo dat in moeilijke zaken van het leven, zoals lijden, rouw, verdriet, ziekte, zorgen en moeite, het leven wel betrekkelijker wordt en een diepere betekenis krijgt (tenzij men voortleeft onder de roepstemmen van God en zich verhardt). Maar dat is geheel iets anders dan dat de glans van het leven af zou zijn.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door samanthi »

CvdW schreef:Als 'ervaringsdeskundige' heb ik ongelukkige uitspraken voorbij zien komen. Aan de andere kant is betrokkenheid bij overlijden van kinderen of/en ouders fijn, ondanks ongelukkige uitspraken.
De een praat er makkelijker over en de ander niet, zo lijkt het voor het oog!
Het is een pijn die niet verdwijnt. Wij ervaren wel troost vanuit Gods Woord. We mogen blij zijn dat we ook 'gezonde' kinderen hebben ontvangen.
Zoals bij andere onderwerpen wel eens gezegd wordt dat het tere zaken zijn, geldt dit voor mij in deze.
Ja ongelukkige uitspraken kunnen, hoe goed bedoeld, erg naar overkomen, wij hebben een kindje na drie maanden zwangerschap verloren, het was onse zesde kindje, er kwamen mensen uit de kerk op bezoek, met (zo lief) versterkende middelen, maar we kregen ook minder fijne opmerkingen, zoals, het was toch niet goed geweest of uit je het uitdraag is het erger of je hebt er toch al vijf... we hebben er daarna nog twee gekregen, maar we tellen haar nog altijd mee.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Gebruikersavatar
Anselmus
Berichten: 1083
Lid geworden op: 27 aug 2019, 19:18

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Anselmus »

Ik denk dat de manier van begraven valt onder christelijke vrijheid. Reactie op dingen die ik las:

- de discipelen gingen bij het graf kijken: in eerste instantie alleen de vrouwen, pas daarna de discipelen. In de apologetiek wordt het ontbreken van de grafcultus gebruikt als argument voor de betrouwbaarheid van de opstanding.
- verwijzing naar Jakob: op basis van één of enkele Bijbelteksten kun je niet stellen dat het zo hoort. Er wordt ook beschreven dat 'zonen door het vuur gingen', ik hoop niet dat we dat als argument gebruiken om iets als Bijbels te classificeren.
- ik vind het treffend dat er nergens geboden staan in de Bijbel rondom begraven. Blijkbaar mag verdriet op een eigen manier vorm krijgen en de begrafenis dus ook. Mede daarom is een begrafenisdienst ook geen eredienst, al mag een kerkenraad wel grenzen stellen aan wat toegestaan is in een kerkgebouw.
- er wordt gesteld dat Orchidee minder hoog van de toren moet blazen, maar volgens mij beschrijft ze wat bij haar in de familie gebruiken is en stelt wat kritische vervolgvragen. Sommigen herkennen dit. Bij ons in de familie is het bezoeken van een graf ook niet heel gebruikelijk, alleen omdat het weer een keer echt schoongemaakt moet worden. Wanneer je daarbij opgevoed bent, is het te begrijpen dat je het tegenovergestelde niet gewend bent. Het is goed wanneer tradities niet verheven worden tot geboden. Dat gaat in tegen het idee van christelijke vrijheid.

Sowieso kwam ik er recent achter dat gewoontes rondom begrafenissen per familie anders zijn. Toen de oma van mijn wederhelft overleed ging ik controleren en weer weg. Mijn wederhelft was verbaasd en bijna beledigd dat ik niet even koffie bleef drinken of wat langer bleef, want het was oma, geen vage kennis. Zelf vind ik dat koffiedrinken niet fijn, omdat het me stoort in mijn gedachten aan de overledene. Andersom: bij mijn oma waren alle kleinkinderen aanwezig per gezin bij het condoleren, bij mijn wederhelft bijna geen. Die familie is ook groter, maar dat vond ik dan weer bijzonder. Het meest ongewone voor mij was dat er een ouderling na de maaltijd en nabegrafenis hield. Gewoontes liggen soms gevoelig en vragen fijngevoeligheid, maar het blijven gewoontes.
Fides Quaerens Intellectum
merel
Berichten: 9611
Lid geworden op: 08 jun 2015, 10:58

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door merel »

Jantje schreef:
Hollander schreef:Ik zou voorzichtig zijn in het doen van uitspraken over het invullen van het gevoelsleven van ouders van wie een kind is gestorven.
Geheel eens. Vaak is het wel zo dat in moeilijke zaken van het leven, zoals lijden, rouw, verdriet, ziekte, zorgen en moeite, het leven wel betrekkelijker wordt en een diepere betekenis krijgt (tenzij men voortleeft onder de roepstemmen van God en zich verhardt). Maar dat is geheel iets anders dan dat de glans van het leven af zou zijn.
Ook deze opmerking kan pijn doen bij mensen die dit wel zo ervaren ;)
Gebruikersavatar
Ad Anker
Moderator
Berichten: 10568
Lid geworden op: 28 feb 2012, 11:11

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Ad Anker »

merel schreef:
Jantje schreef:
Hollander schreef:Ik zou voorzichtig zijn in het doen van uitspraken over het invullen van het gevoelsleven van ouders van wie een kind is gestorven.
Geheel eens. Vaak is het wel zo dat in moeilijke zaken van het leven, zoals lijden, rouw, verdriet, ziekte, zorgen en moeite, het leven wel betrekkelijker wordt en een diepere betekenis krijgt (tenzij men voortleeft onder de roepstemmen van God en zich verhardt). Maar dat is geheel iets anders dan dat de glans van het leven af zou zijn.
Ook deze opmerking kan pijn doen bij mensen die dit wel zo ervaren ;)
Zeker. Dat geldt inderdaad twee kanten op. Dus wat Jantje doet is net zo goed weinig empathisch.
Gebruikersavatar
Hollander
Berichten: 2804
Lid geworden op: 26 aug 2019, 11:54
Locatie: Afwezig

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Hollander »

merel schreef:
Jantje schreef:
Hollander schreef:Ik zou voorzichtig zijn in het doen van uitspraken over het invullen van het gevoelsleven van ouders van wie een kind is gestorven.
Geheel eens. Vaak is het wel zo dat in moeilijke zaken van het leven, zoals lijden, rouw, verdriet, ziekte, zorgen en moeite, het leven wel betrekkelijker wordt en een diepere betekenis krijgt (tenzij men voortleeft onder de roepstemmen van God en zich verhardt). Maar dat is geheel iets anders dan dat de glans van het leven af zou zijn.
Ook deze opmerking kan pijn doen bij mensen die dit wel zo ervaren ;)
Ik neem aan dat je dit niet tegen mij hebt?
Zeeuw
Berichten: 11529
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Zeeuw »

Ad Anker schreef:
Terri schreef:
Hollander schreef:Ik zou voorzichtig zijn in het doen van uitspraken over het invullen van het gevoelsleven van ouders van wie een kind is gestorven.
Eens, tenzij je het zelf meegemaakt hebt, dan kun je je eigen gevoelens eventueel verwoorden.
Dat bedoel ik. En mensen die goed kunnen vertellen over hun gevoelsleven als het gaat om verlies hebben er doorgaans minder last van en hen die er niets over vertellen. Dat is vaak weer zwaarder. Maar om van anderen te zeggen dat de glans van hun leven is... Nee, dat lijkt me niet juist.
Maar we mogen hier toch wel delen wat we horen van mensen die dit zelf hebben meegemaakt?
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5636
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Dodo »

Ik denk dat de crux is dat je niet moet zeggen dat álle mensen die een bepaald feit hebben meegemaakt, dat op dezelfde manier beleven en met zich meedragen. Want dat is gewoon niet zo. Draagkracht en veerkracht is per persoon verschillend.
Gebruikersavatar
Orchidee
Berichten: 10418
Lid geworden op: 30 dec 2009, 15:06
Locatie: Naast de buren

Re: RE: Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Orchidee »

Anselmus schreef:Ik denk dat de manier van begraven valt onder christelijke vrijheid. Reactie op dingen die ik las:

- de discipelen gingen bij het graf kijken: in eerste instantie alleen de vrouwen, pas daarna de discipelen. In de apologetiek wordt het ontbreken van de grafcultus gebruikt als argument voor de betrouwbaarheid van de opstanding.
- verwijzing naar Jakob: op basis van één of enkele Bijbelteksten kun je niet stellen dat het zo hoort. Er wordt ook beschreven dat 'zonen door het vuur gingen', ik hoop niet dat we dat als argument gebruiken om iets als Bijbels te classificeren.
- ik vind het treffend dat er nergens geboden staan in de Bijbel rondom begraven. Blijkbaar mag verdriet op een eigen manier vorm krijgen en de begrafenis dus ook. Mede daarom is een begrafenisdienst ook geen eredienst, al mag een kerkenraad wel grenzen stellen aan wat toegestaan is in een kerkgebouw.
- er wordt gesteld dat Orchidee minder hoog van de toren moet blazen, maar volgens mij beschrijft ze wat bij haar in de familie gebruiken is en stelt wat kritische vervolgvragen. Sommigen herkennen dit. Bij ons in de familie is het bezoeken van een graf ook niet heel gebruikelijk, alleen omdat het weer een keer echt schoongemaakt moet worden. Wanneer je daarbij opgevoed bent, is het te begrijpen dat je het tegenovergestelde niet gewend bent. Het is goed wanneer tradities niet verheven worden tot geboden. Dat gaat in tegen het idee van christelijke vrijheid.

Sowieso kwam ik er recent achter dat gewoontes rondom begrafenissen per familie anders zijn. Toen de oma van mijn wederhelft overleed ging ik controleren en weer weg. Mijn wederhelft was verbaasd en bijna beledigd dat ik niet even koffie bleef drinken of wat langer bleef, want het was oma, geen vage kennis. Zelf vind ik dat koffiedrinken niet fijn, omdat het me stoort in mijn gedachten aan de overledene. Andersom: bij mijn oma waren alle kleinkinderen aanwezig per gezin bij het condoleren, bij mijn wederhelft bijna geen. Die familie is ook groter, maar dat vond ik dan weer bijzonder. Het meest ongewone voor mij was dat er een ouderling na de maaltijd en nabegrafenis hield. Gewoontes liggen soms gevoelig en vragen fijngevoeligheid, maar het blijven gewoontes.
Dank voor deze post en aanvullingAfbeelding
Ik heb met mijn bevindingen niemand veroordeeld, gekwetst of anders!
Mocht dat zo overkomen: mijn excuses!
Natuurlijk liggen deze zaken teer! En ik wil met mijn "verhaal" ook niet beweren dat "het zo hoort" oid.
Ik had ook een vader (gelukkig) en hij en zijn familie gaan weer heel anders met gebruiken/gewoonten om bij begrafenissen, dus ik heb altijd "de verschillen" gezien en meegemaakt en ik kan niet zeggen dat het één beter is/was dan het ander.
Ikzelf ga echt niet véél naar het graf van mijn vader maar ik ben bijvoorbeeld ook heel blij dat hij dat wél in zijn leven had aangegeven om een eigen graf te kopen waar ook mijn moeder en mijn zwaargehandicapte broer begraven gaan worden.
Zo kan ik (en mijn broers) als we daar behoefte aan hebben wél hun laatste rustplaats bezoeken.

Ik heb nog een voorbeeld uit mijn familie: (misschien maakt het voor sommigen hier iets duidelijker dat ik niet zomaar iets roep of beweer en géén gevoel heb)
Mijn zusje is overleden toen zij 3 weken oud was en begraven in de woonplaats waar wij toen woonden.
Omdat dat graf al 35 jaar verder "leeg" bleef en mijn vader ons niet wilde "belasten" met een graf en begrafenissen "ver weg" heeft hij het graf aan zijn zus en zwager gegeven die wél altijd in die woonplaats gewoond hadden en weinig middelen hadden zodat én het graf toch gebruikt kon worden én het (voorlopig) in de familie blijft.
Het steentje is trouwens eerst begraven, voordat mijn oom en tante daar begraven zijn en daar staat nu een steen met hun namen.
Wij als zus, broers en mijn moeder weten natuurlijk dat daar ook ons zusje begraven ligt.
Tere, verdrietige maar ook mooie herinneringen komen echt wél boven, zeker nu ik het, (zij wat onhandig en krom allemaal), allemaal zo terug denk en overdenk.....
En het bepaalt me regelmatig bij mijn eindigheid hier op aarde!
Stil mijn ziel wees stil, en wees niet bang voor de onzekerheid van morgen. God omgeeft je steeds, Hij is erbij, in je beproevingen en zorgen!
Gebruikersavatar
Van Ewijk
Berichten: 1753
Lid geworden op: 01 apr 2015, 18:05

Re: Bezoek begraafplaatsen (uit:dagje uit???)

Bericht door Van Ewijk »

Als hobyfotograaf mag ik wel eens een oud verweerd en vervallen kerkhof fotograferen.
Daarbuiten heb ik er niks mee.
''Niemand is armer dan hij die in tijden van nood zijn geloof verliest.''
Plaats reactie