Kan iemand mij vertellen waarom in de SV staat dat Eli's huis tot in eeuwigheid zal verzoend worden, terwijl in KJV en de HSV juist staat dat Eli;s huis niet verzoend zal worden? Lees ik iets over het hoofd in de SV wat ik niet begrijp?

1Sam 3:14 SV: Daarom dan heb Ik het huis van Eli gezworen: Zo de ongerechtigheid van het huis van Eli tot in eeuwigheid zal verzoend worden door slachtoffer of door spijsoffer!

1Sam 3:14 HSV: En daarom heb Ik het huis van Eli gezworen: De ongerechtigheid van het huis van Eli zal in eeuwigheid niet verzoend worden door slachtoffer of door graanoffer!

1Sam 3:14 KJV: And therefore I have sworn unto the house of Eli, that the iniquity of Eli's house shall not be purged with sacrifice nor offering for ever.

De SV gebruikt een oude manier om uit te drukken dat het zéker niet gebeuren zal. Dus alle vertalingen zeggen hetzelfde.

In de SV vind je die manier van uitdrukken vaker. Bijvoorbeeld: 'Indien zij in Mijn rust zullen ingaan!' (Hebreeën 4) Dat betekent dus ook dat ze níet zullen ingaan in die rust.

Pioenroosje schreef:De SV gebruikt een oude manier om uit te drukken dat het zéker niet gebeuren zal. Dus alle vertalingen zeggen hetzelfde.

In de SV vind je die manier van uitdrukken vaker. Bijvoorbeeld: 'Indien zij in Mijn rust zullen ingaan!' (Hebreeën 4) Dat betekent dus ook dat ze níet zullen ingaan in die rust.

O oké, vandaar, maar zou je kunnen uitleggen hoe ik dat precies kan zien voor in het vervolg bij een andere tekst. Want ik snap nog steeds niet echt wat de zin nou ontkennend maakt.

Deze formulering komt heel vaak voor in de Statenvertaling, de kanttekeningen noemen dit 'een afgebroken rede'.
Ik denk dat het te vergelijken is met zoals wij in het Nederlands zeggen: "Als ik die ooit te pakken krijg..."

Het woordje zo of indien dat in deze constructie vaak wordt gebruikt geeft een voorwaarde aan. 'Als zij in Mijn rust zullen ingaan...' of 'Als zij verzoend zullen worden...' Het lastige is dat deze voorwaarde niet genoemd wordt. Eigenlijk zou je aan kunnen vullen met: '... dan zal Ik Mezelf geweld moeten aandoen'. En omdat God dat niet kan, Hij kan niet Zichzelf voorbijgaan, kun je dit opvatten als een opmerking die zegt: dat zal dus nooit gebeuren.

Oud Nederlands, soms wat tegenstrijdig,
Kijk een naar het doopformulier
Ten derde, of gij niet belooft en u voorneemt, dit kind, als het tot zijn verstand zal gekomen zijn, waarvan gij vader (moeder) of getuige zijt, in de voorzeide leer naar uw vermogen te onderwijzen, of te doen (en te helpen) onderwijzen?

Dat is ook een aparte manier van uitdrukken.

Ook vroeger: drop, wie lust dat niet?

Of dat doen jullie toch ook nietwaar?

Als je dit al niet begrijpt, kun je beter de HSV lezen. Want op die manier snap je waarschijnlijk meer verkeerd dan goed.

DDD schreef:Als je dit al niet begrijpt, kun je beter de HSV lezen. Want op die manier snap je waarschijnlijk meer verkeerd dan goed.

Ja je kunt beter HSV lezen nietwaar.
Maar ja wie snap de SV nou niet?

Je gaat toch geen HSV lezen?

De uitdrukking heeft niets met oud-Nederlands te maken. Het is vertaald zoals het in het Hebreeuws staat. ‘Indien’ of ‘Zo’ krijgt in dergelijke uitdrukkingen de betekenis: ‘Zeker niet’. Het fungeert als een krachtige ontkenning, inderdaad in de vorm van een afgebroken rede. Met name bij eedzwering. ‘Indien ik dit doen zal...’ Dat is: Ik zal het zeker niet doen!

Bv: ‘Indien zij in Mijn rust zullen ingaan.’ (Ps. 95:11)
Dat is: Zij zullen zeker Mijn rust niet ingaan.

Dit wordt diverse malen in de kanttekeningen uitgelegd. Voor wie de SV gewend is, zal het weinig problemen opleveren. Overigens vertaalden de apostelen zulke Hebreeuwse spreekwijzen ook letterlijk in het Grieks, zie Hebr. 3:11.

Salomo schreef:

Pioenroosje schreef:De SV gebruikt een oude manier om uit te drukken dat het zéker niet gebeuren zal. Dus alle vertalingen zeggen hetzelfde.

In de SV vind je die manier van uitdrukken vaker. Bijvoorbeeld: 'Indien zij in Mijn rust zullen ingaan!' (Hebreeën 4) Dat betekent dus ook dat ze níet zullen ingaan in die rust.

O oké, vandaar, maar zou je kunnen uitleggen hoe ik dat precies kan zien voor in het vervolg bij een andere tekst. Want ik snap nog steeds niet echt wat de zin nou ontkennend maakt.

Te herkennen doordat op ‘Indien’ of ‘Zo’ geen vervolg komt, wat je wel zou verwachten. De SV helpt de lezer door de plaatsing van een uitroepteken. Verder herken je dit omdat het alleen voorkomt als plechtige eed-formule.

Valcke schreef:De uitdrukking heeft niets met oud-Nederlands te maken. Het is vertaald zoals het in het Hebreeuws staat. ‘Indien’ of ‘Zo’ krijgt in dergelijke uitdrukkingen de betekenis: ‘Zeker niet’. Het fungeert als een krachtige ontkenning, inderdaad in de vorm van een afgebroken rede. Met name bij eedzwering. ‘Indien ik dit doen zal...’ Dat is: Ik zal het zeker niet doen!

Bv: ‘Indien zij in Mijn rust zullen ingaan.’ (Ps. 95:11)
Dat is: Zij zullen zeker Mijn rust niet ingaan.

Dit wordt diverse malen in de kanttekeningen uitgelegd. Voor wie de SV gewend is, zal het weinig problemen opleveren. Overigens vertaalden de apostelen zulke Hebreeuwse spreekwijzen ook letterlijk in het Grieks, zie Hebr. 3:11.

Inderdaad, dat heeft niks met oud Nederlands te maken, of ouderwets taalgebruik, maar is een Hebreeuwse manier van spreken.
Persoonlijk vind ik dat een mooie manier van woordgebruik.

Een voorbeeld daarvan vind je ook in Psalm 137:5 :
אִם־אֶשְׁכָּחֵ֥ךְ יְ֜רֽוּשָׁלִָ֗ם תִּשְׁכַּ֥ח יְמִינִֽי
im-eshkachech jerushalayim tishkach jeminie.
Indien ik u vergeet, o Jeruzalem! zo vergete mijn rechterhand zichzelve!

Het woord 'zo' in plaats van 'als' is wel degelijk heel ouderwets Nederlands. Het woord 'indien' is op zich al een meer formeel taalregister.

Aangezien deze uitdrukking in het Nederlands nauwelijks meer voorkomt ("Als jullie het maar laten" is ook al tamelijk ouderwets) kun je er over twisten of de uitdrukking als zodanig ook niet ouderwets zou zijn.

Roos2018 schreef:

Valcke schreef:De uitdrukking heeft niets met oud-Nederlands te maken. Het is vertaald zoals het in het Hebreeuws staat. ‘Indien’ of ‘Zo’ krijgt in dergelijke uitdrukkingen de betekenis: ‘Zeker niet’. Het fungeert als een krachtige ontkenning, inderdaad in de vorm van een afgebroken rede. Met name bij eedzwering. ‘Indien ik dit doen zal...’ Dat is: Ik zal het zeker niet doen!

Bv: ‘Indien zij in Mijn rust zullen ingaan.’ (Ps. 95:11)
Dat is: Zij zullen zeker Mijn rust niet ingaan.

Dit wordt diverse malen in de kanttekeningen uitgelegd. Voor wie de SV gewend is, zal het weinig problemen opleveren. Overigens vertaalden de apostelen zulke Hebreeuwse spreekwijzen ook letterlijk in het Grieks, zie Hebr. 3:11.

Inderdaad, dat heeft niks met oud Nederlands te maken, of ouderwets taalgebruik, maar is een Hebreeuwse manier van spreken.
Persoonlijk vind ik dat een mooie manier van woordgebruik.

Een voorbeeld daarvan vind je ook in Psalm 137:5 :
אִם־אֶשְׁכָּחֵ֥ךְ יְ֜רֽוּשָׁלִָ֗ם תִּשְׁכַּ֥ח יְמִינִֽי
im-eshkachech jerushalayim tishkach jeminie.
Indien ik u vergeet, o Jeruzalem! zo vergete mijn rechterhand zichzelve!

Dan is het jammer dat het wegvertaald is, zo'n uitdrukking moet zou met een kanttekening moeten blijven.

samanthi schreef:

Roos2018 schreef:

Valcke schreef:De uitdrukking heeft niets met oud-Nederlands te maken. Het is vertaald zoals het in het Hebreeuws staat. ‘Indien’ of ‘Zo’ krijgt in dergelijke uitdrukkingen de betekenis: ‘Zeker niet’. Het fungeert als een krachtige ontkenning, inderdaad in de vorm van een afgebroken rede. Met name bij eedzwering. ‘Indien ik dit doen zal...’ Dat is: Ik zal het zeker niet doen!

Bv: ‘Indien zij in Mijn rust zullen ingaan.’ (Ps. 95:11)
Dat is: Zij zullen zeker Mijn rust niet ingaan.

Dit wordt diverse malen in de kanttekeningen uitgelegd. Voor wie de SV gewend is, zal het weinig problemen opleveren. Overigens vertaalden de apostelen zulke Hebreeuwse spreekwijzen ook letterlijk in het Grieks, zie Hebr. 3:11.

Inderdaad, dat heeft niks met oud Nederlands te maken, of ouderwets taalgebruik, maar is een Hebreeuwse manier van spreken.
Persoonlijk vind ik dat een mooie manier van woordgebruik.

Een voorbeeld daarvan vind je ook in Psalm 137:5 :
אִם־אֶשְׁכָּחֵ֥ךְ יְ֜רֽוּשָׁלִָ֗ם תִּשְׁכַּ֥ח יְמִינִֽי
im-eshkachech jerushalayim tishkach jeminie.
Indien ik u vergeet, o Jeruzalem! zo vergete mijn rechterhand zichzelve!

Dan is het jammer dat het wegvertaald is, zo'n uitdrukking moet zou met een kanttekening moeten blijven.

Het "wegvertalen" (huh? ik interpreteer het maar ff op gevoel ) op zich is nog wel te doen, maar de KT zou best wel een upgrade kunnen gebruiken.
Neem bijvoorbeeld Gen. 14:23:
Zo ik van een draad aan tot een schoenriem toe , ja, zo ik van alles, dat het uwe is, iets neme! opdat gij niet zegt: Ik heb Abram rijk gemaakt!
אִם־מִחוּט֙ וְעַ֣ד שְׂרֽוֹךְ־נַ֔עַל וְאִם־אֶקַּ֖ח מִכָּל־אֲשֶׁר־לָ֑ךְ
im-michot we´ad sroch-na´al we´im eqqach mikol-asher lach

KT:
Zo ik
Dit is een afgebroken rede, bij de Hebreën zeer gebruikelijk, waardoor zij de straf, die zij verdienen, zo zij vals zweren, plegen te verzwijgen, tonende daarmede dat zij generlei straf uitnemen, maar die overlaten aan het rechtvaardig oordeel van God. Versta dan hier: Wee mij, of God doe mij dit of dat, zo ik, enz. Zie onder Gen. 26:29.

Als native speaker van Semitische talen (Hebreeuws, Arabisch) weet ik direct wat hier wordt bedoeld, maar dat kan idd voor een Nederlandstalige wel een struikelblok vormen.
Dat heb ik me niet gerealiseerd.
Neem bijv. het vetgedrukte voorbeeld uit de KT.
Wat betekent "generlei straf uitnemen"?
Wellicht was dit enkele eeuwen geleden gangbaar Nederlands, maar in alle eerlijkheid, als we dat zinnetje zouden isoleren, hoeveel Nederlandstaligen zouden dit anno 2020 correct kunnen vertalen?

Roos2018 schreef:Neem bijvoorbeeld Gen. 14:23:
Zo ik van een draad aan tot een schoenriem toe , ja, zo ik van alles, dat het uwe is, iets neme! opdat gij niet zegt: Ik heb Abram rijk gemaakt!
אִם־מִחוּט֙ וְעַ֣ד שְׂרֽוֹךְ־נַ֔עַל וְאִם־אֶקַּ֖ח מִכָּל־אֲשֶׁר־לָ֑ךְ
im-michot we´ad sroch-na´al we´im eqqach mikol-asher lach

KT:
Zo ik
Dit is een afgebroken rede, bij de Hebreën zeer gebruikelijk, waardoor zij de straf, die zij verdienen, zo zij vals zweren, plegen te verzwijgen, tonende daarmede dat zij generlei straf uitnemen, maar die overlaten aan het rechtvaardig oordeel van God. Versta dan hier: Wee mij, of God doe mij dit of dat, zo ik, enz. Zie onder Gen. 26:29.

Als native speaker van Semitische talen (Hebreeuws, Arabisch) weet ik direct wat hier wordt bedoeld, maar dat kan idd voor een Nederlandstalige wel een struikelblok vormen.
Dat heb ik me niet gerealiseerd.
Neem bijv. het vetgedrukte voorbeeld uit de KT.
Wat betekent "generlei straf uitnemen"?
Wellicht was dit enkele eeuwen geleden gangbaar Nederlands, maar in alle eerlijkheid, als we dat zinnetje zouden isoleren, hoeveel Nederlandstaligen zouden dit anno 2020 correct kunnen vertalen?

Bij mij staat in de kanttek.: "Dit is een onvolmaakte rede, bij de Hebreeën zeer gebruikelijk, waardoor zij de straf die zij verdienen zo zij kwalijk zweren, plegen te verzwijgen, tonende daarmede dat zij generlei straf uitzonderen, maar die laten in het rechtvaardig oordeel Gods. Versta dan hierop 'wee mij' of 'God doe mij dit of dat, zo ik', enz. Zie Gen. 26:29."