Psalm 2

Het Koninkrijk van de door God gezalfde Koning en de koninkrijken van deze aarde.

Psalm 2 is een koningspsalm (net zoals 18, 20, 21, 45, 72, 110).
In deze Psalmen gaat het over de koningen van heel Israël en daarna van Juda.
De koning spreekt in de koningspsalmen over zijn vertrouwen op de HEERE, zijn afhankelijkheid van de Heere en hij dankt de HEERE voor de overwinning.
Ook wordt in de koningspsalmen een beeld geschetst van de volmaakte Koning: Ze wijzen heen naar de komst van Koning Jezus Christus.
Wat de menselijke koningen niet konden bereiken gaat God door Zijn Gezalfde (de Messias) vervullen.
Hij zal voor eeuwig zitten op de troon van David en alle vijanden overwinnen.
Psalm 2 is daarmee ook een messiaanse Psalm. In Lukas 24:44 leert Jezus dat ook de Psalmen van Hem getuigen.

Psalm 2 heeft geen opschrift maar uit Handelingen 4:25-26 weten we dat de schrijver David geweest is.
We weten niet of deze Psalm geschreven is voor een bepaalde gelegenheid: bijvoorbeeld een troonsbestijging of een jaarlijkse viering hiervan.

De Psalm bestaat uit 4 strofen:
Vers 1-3: Een samenzwering van volkeren.
Vers 4-6: Gods reactie hier op.
Vers 7-9: Het verbond met de koning.
Vers 10-12: Een oproep aan de volkeren.

De dichter maakt in deze Psalm heel veel gebruik van parallellisme/enumeratie (heel kenmerkend voor Bijbelse poëzie):
“De koningen der aarde stellen zich op” → “en de vorsten beraadslagen tezamen”
“Laat ons Hun banden verscheuren” → “en Hun touwen van ons werpen.”
“Die in den hemel woont, zal lachen;” → “de Heere zal hen bespotten.”
“Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn” → “en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.”
“Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel” → “en de einden der aarde tot Uw bezitting.”
etc. etc.

Strofe 1 “Een samenzwering van volkeren” (vers 1-3)
De Psalm begint met een retorische vraag: Waarom zijn de heidense volkeren in opstand en waarom maken zij zinloze plannen? Doordat dit opgeschreven is als een vraag zonder antwoord is het duidelijk dat de opstand en de plannen tevergeefs/zinloos zijn. In vers 4: De Heere lacht (menselijk gesproken) over de dwaasheid van de volkeren en bespot ze.

De volkeren willen vrij en onafhankelijk zijn (banden en touwen afwerpen).
Als je de Psalm verder leest zie je dat het niet gaat over een opstand van naburige staatjes tegen Israël maar dat het gaat over een wereldwijd perspectief (zie vers 8 en 10).

De rest volgt later....

Panny schreef:Psalm 2

Het Koninkrijk van de door God gezalfde Koning en de koninkrijken van deze aarde.

Psalm 2 is een koningspsalm (net zoals 18, 20, 21, 45, 72, 110).
In deze Psalmen gaat het over de koningen van heel Israël en daarna van Juda.
De koning spreekt in de koningspsalmen over zijn vertrouwen op de HEERE, zijn afhankelijkheid van de Heere en hij dankt de HEERE voor de overwinning.
Ook wordt in de koningspsalmen een beeld geschetst van de volmaakte Koning: Ze wijzen heen naar de komst van Koning Jezus Christus.
Wat de menselijke koningen niet konden bereiken gaat God door Zijn Gezalfde (de Messias) vervullen.
Hij zal voor eeuwig zitten op de troon van David en alle vijanden overwinnen.
Psalm 2 is daarmee ook een messiaanse Psalm. In Lukas 24:44 leert Jezus dat ook de Psalmen van Hem getuigen.

Psalm 2 heeft geen opschrift maar uit Handelingen 4:25-26 weten we dat de schrijver David geweest is.
We weten niet of deze Psalm geschreven is voor een bepaalde gelegenheid: bijvoorbeeld een troonsbestijging of een jaarlijkse viering hiervan.

De Psalm bestaat uit 4 strofen:
Vers 1-3: Een samenzwering van volkeren.
Vers 4-6: Gods reactie hier op.
Vers 7-9: Het verbond met de koning.
Vers 10-12: Een oproep aan de volkeren.

De dichter maakt in deze Psalm heel veel gebruik van parallellisme/enumeratie (heel kenmerkend voor Bijbelse poëzie):
“De koningen der aarde stellen zich op” → “en de vorsten beraadslagen tezamen”
“Laat ons Hun banden verscheuren” → “en Hun touwen van ons werpen.”
“Die in den hemel woont, zal lachen;” → “de Heere zal hen bespotten.”
“Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn” → “en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.”
“Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel” → “en de einden der aarde tot Uw bezitting.”
etc. etc.

Strofe 1 “Een samenzwering van volkeren” (vers 1-3)
De Psalm begint met een retorische vraag: Waarom zijn de heidense volkeren in opstand en waarom maken zij zinloze plannen? Doordat dit opgeschreven is als een vraag zonder antwoord is het duidelijk dat de opstand en de plannen tevergeefs/zinloos zijn. In vers 4: De Heere lacht (menselijk gesproken) over de dwaasheid van de volkeren en bespot ze.

De volkeren willen vrij en onafhankelijk zijn (banden en touwen afwerpen).
Als je de Psalm verder leest zie je dat het niet gaat over een opstand van naburige staatjes tegen Israël maar dat het gaat over een wereldwijd perspectief (zie vers 8 en 10).

De rest volgt later....

Wat een goede inleiding

1 Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?
2 De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:
3 Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.

J.H. Donner
De dichterlijke vorm van deze psalm is een kunstvolle. Wie hem met enige opmerkzaamheid leest, zal bespeuren dat de Heilige Geest in zijn samenstelling de kunst niet geminacht heeft,

a. Waarom woeden de heidenen: de psalmist lijkt echt verbijsterd. De naties hebben geen reden om tegen God te razen en zij hebben er geen voordeel bij om tegen Hem te razen. Hun oppositie tegen God is een zinloze bezigheid.

b. De heersers beraadslagen samen: Sinds de tijd van Babel blijven mannen zich samenbinden tegen God. Ze denken dat twee of meer mannen die tegen God zijn verenigd, een grotere kans hebben dan een man die de strijd aan gaat met Hem.

c. Tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde: zij verzetten zich zowel tegen de HEERE als tegen Zijn Gezalfde. Gezalfde spreekt over de Christus, de Gezalfde. Omdat Jezus de perfecte afspiegeling is van de Vader (Johannes 10:30, 14:9), als u zich tegen God de Vader verzet, verzet u zich tegen Jezus. Als u zich tegen Jezus verzet, verzet u zich tegen God de Vader.

C.H. Spurgeon "Merk op dat deze beweging en ontroering (vers 1) niet slechts door de volken wordt veroorzaakt; ook hun hoofden en leiders beramen het oproer. De koningen der aarde stellen zich op. In vastbesloten kwaadaardigheid scharen zij zich om tegenstand te bieden aan God. Het was geen voorbijgaand woeden, maar een diep gewortelde haat, want vastberaden stellen zij zich op om de Vredevorst te weerstaan. Zijn gaan met slim overleg ten oorlog; na rijp beraad. Gelijk farao roepen zei uit: "Laat ons wijselijk tegen hetzelve handelen!" O mochten de mensen, die God liefhebben, zich maar half zoveel er op toeleggen om Hem wijselijk te dienen, als Zijn vijanden om Hem te weerstaan."

J.H. Donner - ervaring kind van God: "Zelfs de ware christen, die zich algeheel aan Christus wil onderwerpen, hoort de stemmen van die opstand in zijn hart. De gelovige kent de foltering van de onwil en tegenstand van het vlees, die ook bij hem gewekt en aangezet wordt door de vorst der duisternis. Maar het is hem tot smart, hij strijdt ertegen, onder tranen en gebeden, en zijn getrouwe Koning, die voor Hem streed, hoort zijn zuchten en doet hem telkens weer ondervinden: Welgelukzalig zijn allen die op Hem betrouwen."

De (kleine) Westminster Catechismus zegt dat Christus het ambt van koning vervult door "ons aan Zichzelf te onderwerpen, ons te regeren en te verdedigen en al Zijn en onze vijanden in bedwang te houden en te overwinnen" (V&A; 26). Iedereen die zich tegen dit werk verzet, doet dit tevergeefs. Hij zal de harten van Zijn uitverkorenen overwinnen en ze allemaal naar Zichzelf trekken. Hij zal Zijn en onze vijanden verslaan. Hij is de machtige Koning en Heere van allen, en we hoeven niets te vrezen als we in Hem zijn.

Nu ben ik echt ver weg van de Psalm
Terug maar weer.

Psalm 2:3-4
Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.

God is geen onbewogen Monarch. Hij ziet wat er op aarde gebeurt en wat Hij ziet op aarde doet Hem verdriet (Gen. 6:6) of vult Hem met blijdschap (Ps. 147:11, Luk. 15:7). Evenzo wordt hier gezegd, dat God als het ware spot met de vorsten uit vers 1. Evenzo wordt hier gezegd, dat God als het ware spot met de vorsten uit vers 1. Bron: Ad Fontes

Deze tekst doet me ook denken aan 1 Koningen 19: 21Toen zond Jesaja, de zoon van Amoz, tot Hizkia, zeggende: Zo spreekt de HEERE, de God Israëls: Dat gij tot Mij gebeden hebt tegen Sanherib, den koning van Assyrië, heb Ik gehoord. Dit is het woord, dat de HEERE over hem gesproken heeft: De jonkvrouw, de dochter van Sion, veracht u, zij bespot u, de dochter van Jeruzalem schudt het hoofd achter u. Wien hebt gij gehoond en gelasterd? en tegen Wien hebt gij de stem verheven, en uw ogen omhoog opgeheven? Tegen den Heilige Israëls!

En ook Psalm 37:12-13 De goddeloze bedenkt listige aanslagen tegen den rechtvaardige, en hij knerst over hem met zijn tanden. De HEERE belacht hem, want Hij ziet, dat zijn dag komt.

Door de eeuwen heen hebben velen zich tegen God en zijn koninkrijk in Jezus Christus verzet. Elk van deze tegenstanders zal het onderspit delven. Wat heeft de hemel te vrezen van de aarde?

Iemand een aanvulling?

Dächsel:

Onder menselijke bewoordingen wordt hier Gods aanschouwing van deze menselijke dapperheid voorgesteld. (...) Wij willen dus vasthouden, dat wanneer God de goddelozen niet dadelijk straft, het Zijn tijd van lachen is, en wanneer wij ook soms moeten huilen, zo mag deze gedachte het hevige van de smart afzwakken, ja zelfs de tranen afwissen, dat God zich niet langzaam en zwak gedraagt, maar een tijd lang door stil verachten de moedwil van de vijanden wil breken. (...) Alle macht van de wereld kan en zal niet verhoeden, dat het Rijk van de groten Koning ongehinderd op zijn grondvesten blijft bestaan.

Arja schreef:

Psalm 2:3-4
Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.

(…)

Iemand een aanvulling?

Het lachen van God komt ook aan de orde in Spreuken 1:
20 De opperste Wijsheid roept overluid daarbuiten; Zij verheft Haar stem op de straten.
21 Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;
22 Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?
23 Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.
24 Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;
25 En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;
26 Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.
27 Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;
28 Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;
29 Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.
30 Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;
31 Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.
32 Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.
33 Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.

Voor zover ik weet zijn Psalm 2 en Spreuken 1 de enige twee plaatsen in de Bijbel waar gesproken wordt over Gods lachen.
In beide gevallen is het een triomflach over nietige opstandelingen.
In beide gevallen gaat het gepaard met een oproep dat inkeer.

Ook in Psalm 37:13, 59:9, enz.

Tiberius schreef:Ook in Psalm 37:13, 59:9, enz.

Staat daar hetzelfde woord in het Hebreeuws? Ik denk het wel, als ik het probeer te lezen, maar het gaat niet meer helemaal vanzelf...

Mijn zoekopdracht was echt naar het woord lachen en dat vond ik alleen op deze twee plaatsen. Belachen had ik niet meegenomen in het zoeken, maar het staat er zeker.

Opvallend is dat het lachen daar weer dezelfde betekenis heeft, God lacht om/belacht nietige opstandelingen.

Mannetje schreef:

Tiberius schreef:Ook in Psalm 37:13, 59:9, enz.

Staat daar hetzelfde woord in het Hebreeuws? Ik denk het wel, als ik het probeer te lezen, maar het gaat niet meer helemaal vanzelf...

Mijn zoekopdracht was echt naar het woord lachen en dat vond ik alleen op deze twee plaatsen. Belachen had ik niet meegenomen in het zoeken, maar het staat er zeker.

Opvallend is dat het lachen daar weer dezelfde betekenis heeft, God lacht om/belacht nietige opstandelingen.

Zelfde wortel/grondwoord dacht ik. @roos kan hierbij helpen.

Isa ook.

Ad Anker schreef:Berichten over proefschrift ds. de Boer verplaatst naar nieuwe topic en door Valcke geopende topic daarmee samengevoegd.

Heel goed Ad; dat is by far de meest ingewikkelde moderatieactie.

Tiberius schreef:

Ad Anker schreef:Berichten over proefschrift ds. de Boer verplaatst naar nieuwe topic en door Valcke geopende topic daarmee samengevoegd.

Heel goed Ad; dat is by far de meest ingewikkelde moderatieactie.

Was even ingewikkeld ja. Leuke reactie.

Erskinees schreef:Dächsel:

Onder menselijke bewoordingen wordt hier Gods aanschouwing van deze menselijke dapperheid voorgesteld. (...) Wij willen dus vasthouden, dat wanneer God de goddelozen niet dadelijk straft, het Zijn tijd van lachen is, en wanneer wij ook soms moeten huilen, zo mag deze gedachte het hevige van de smart afzwakken, ja zelfs de tranen afwissen, dat God zich niet langzaam en zwak gedraagt, maar een tijd lang door stil verachten de moedwil van de vijanden wil breken. (...) Alle macht van de wereld kan en zal niet verhoeden, dat het Rijk van de groten Koning ongehinderd op zijn grondvesten blijft bestaan.

Wij hebben Dächsels verklaring niet. Mooi dat je een stuk eruit deelt. Ben benieuwd wat hij zegt bij de volgende verzen.