Heb het boekje 'de droefheid naar God staan' maar nog niet gelezen. Andere boeken ken ik niet van hem. Weet wel dat ds. Wisse van de GG over zijn Chr. Gereformeerde naamgenoot zei: hij spreekt wel over het oordeel maar is er nooit onder geweest.
Ds. Wisse stond bekend om zijn ijdelheid, hij had graag een groot gehoor. Toen hij eens in Ameide sprak (een tijdrede) keek hij vooraf om het hoekje, zag weinig mensen zitten en sprak; de aarde nu was woest en ledig. Aan deze karaktertrek refereert ds. Verhagen zo mooi in zijn gedicht uit onderstaand verhaal:
In november 1951 bevond ds. Verhagen zich onder het gehoor van een oude bekende: professor Wisse. In Middelburg kwamen ze regelmatig bij elkaar over de vloer. Professor Wisse moest tot zijn spijt constateren dat ds. Verhagen na afloop van de samenkomst onmiddellijk huiswaarts was gekeerd en schreef hem een briefje met de volgende inhoud.
Waarde Broeder!
Er moet me iets van 't hart. Wat was dat een teleurstelling voor mij, dat ik voor mijn afrit geen gelegenheid kreeg om u even de hand te drukken. Hoe kwam dat? Was het woord tegen uw instemming?
Neen toch? Dat zou mij spijten. En hebt ge mij kunnen verstaan?
Gezien het verschrikkelijke weer, viel de opkomst mij enorm mee.
Nu, ik hoop dat ge mij even een lettertje verwaardigt. Dan kan ik
dit zaterdagmorgen nog hebben met de nachttreinlichting.
Vele hartelijke groeten van huis tot huis.
Heilbiddend uw toegenegen in Christus
Doom, 29-11-'51 G. Wisse
Ds. Verhagen reageerde als volgt.
Kampen, 30-11-1951
Aan den Zeergeleerden Heer Prof. G. Wisse, Doom
Waarde Broeder!
Wat WISSE preekt is zeker waar,
Toch, broeder, er dreigt een groot gevaar!
Want toch die preekstoel is zo hoog,
Blijft men wel klein in eigen oog?
De prediker is als een kaars,
Die brandende, toch moet verteren!
Dit is de grote les des Heeren,
Die al Zijn knechten moeten leren!
Uw prediking was gereformeerd,
Daar heeft u zelf iets van geleerd!
Maar wees bevreesd voor de remonstrant,
Die maakt toch alles contraband!
Het grote voorrecht dat u geniet.
Is werkelijk iets, wat men zelden ziet!
Gelet op de veelheid uwer jaren,
Zo'n schare rondom u te vergaren!
De inhoud van uw betoog was af,
U scheidde duidelijk het koren van het kaf!
De Roomse leer een vervloekte afgoderij,
Daar vielen wij van ganser harte bij!
Maar dat de belofte gaat voor de wet,
Daar heb ik zelf nooit op gelet!
Dat kon ik zo maar niet aanvaarden,
Verklaar u nader, zeer eerwaardel
Dat ik u, na de dienst, niet kwam groeten,
Daar moet u toch niet in gaan wroeten!
Ik deed dit uit bescheidenheid,
Dus, broeder, mij treft geen verwijtl
Wees met de uwen hartelijk gegroet van uw vriend en broeder,
ds. A. Verhagen
Tot zover een stukje off-topic kerkgeschiedenis, ongetwijfeld zijn er hier die wat meer over zijn boeken kunnen vertellen.