Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Valcke »

Door mij verder te verdiepen in de materie merk ik dat onder degenen die drie verbonden stellen er velen zijn die er niet van willen weten dat het verbond der genade in zijn wezen betrekking heeft op de uitverkorenen alleen. Op die manier plaatst men het geheel van de zichtbare kerk binnen het verbond. De noodzaak van wedergeboorte en persoonlijke inlijving in Christus verdwijnt op de achtergrond.

Ik wil benadrukken dat ik daar beslist afstand van neem.

Ook wil ik benadrukken dat het verbond der genade in een nauwe betrekking staat met de verkiezing. Het wezen van het verbond betreft alleen hen die persoonlijk Christus zijn of worden ingelijfd.

Ik erken wel de mogelijkheid dat het verbond der verlossing en het verbond der genade worden onderscheiden als twee verbonden, de ene in de eeuwigheid en de andere in de tijd. Maar ik erken daarmee niet dat dit ruimte geeft om het verbond der genade in zijn diepste wezen breder te maken dan een verbond met Christus en in Hem de uitverkorenen.

De kinderen der gelovigen worden in de Schrift heilig, dat is afgezonderd genoemd. Maar van verreweg de meeste kinderen zal vervolgens blijken dat zij de wedergeboorte en inwendige vernieuwing nog missen. Dan zijn zij ten diepste geen kinderen van het verbond ondanks de uitwendige betrekking die zij tot het verbond hebben.
Gebruikersavatar
Hollander
Berichten: 2804
Lid geworden op: 26 aug 2019, 11:54
Locatie: Afwezig

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Hollander »

Kernachtige omschrijving, Valcke.

Met één kanttekening dat de noodzaak van wedergeboorte en vernieuwing niet hoeft (maar wel kan) te lijden, onder de leer van de drie verbonden. Ik vermoed dat je dit ook zult bedoelen.
Dit account wordt niet meer gebruikt.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Valcke »

Hollander schreef:Kernachtige omschrijving, Valcke.

Met één kanttekening dat de noodzaak van wedergeboorte en vernieuwing niet hoeft (maar wel kan) te lijden, onder de leer van de drie verbonden. Ik vermoed dat je dit ook zult bedoelen.
Ja ik schreef dat mi ook. Zo is het bij de oudvaders die verbond der verlossing en verbond der genade onderscheiden als twee verbonden.

Maar ik merk meer en meer dat bij de nieuweren die per se willen spreken over drie verbonden de noodzaak van persoonlijke wedergeboorte en vernieuwing wél naar de achtergrond verdwijnen, doordat zij iedereen in de kerk beschouwd willen zien als bondelingen. Het besef dat er tweeërlei kinderen van het verbond zijn, is dan in theorie nog wel aanwezig maar alleen in sterk afgezwakte vorm. Het besef dat we allen van nature verloren liggen in Adam is dan geen realiteit meer en wordt niet meer diep gevoeld.

Het verschil is dus niet: twee of drie verbonden, maar wel: wordt ten volle erkend dat er tweeërlei kinderen van het verbond zijn en dat we niet door geboorte of doop tot ware kinderen van het verbond gemaakt worden, maar alleen door wedergeboorte en persoonlijke inlijving in Christus.
Gebruikersavatar
Adagio
Berichten: 906
Lid geworden op: 22 feb 2018, 15:06

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Adagio »

Ik dacht aan Jes. 28. Op de vorige pagina’s staan soms beweringen met plussen en minnen, mitsen en maren. Het doet onwillekeurig denken aan: hier een weinig, daar een weinig.
Maar omdat we de duivel geloofd, en het woord van de Heere veracht hebben, geldt dat we een verbond met de dood gemaakt hebben; en met de hel hebben wij een voorzichtig verdrag gemaakt, Jes. 28. En hetgeen heimelijk van ons geschiedt, is schandelijk ook te zeggen, Ef. 5.

Daarom is er een ander Hoofd en een ander Fundament nodig. "U dan, die gelooft, is Hij dierbaar; maar den ongehoorzamen wordt gezegd: De Steen Dien de bouwlieden verworpen hebben, Deze is geworden tot een Hoofd des hoeks, en een Steen des aanstoots, en een Rots der ergernis; Dengenen namelijk die zich aan het Woord stoten, ongehoorzaam zijnde, waartoe zij ook gezet zijn. Maar gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een verkregen volk." (1 Petr. 2) "Zegt der dochter Sions: Zie, uw heil komt; zie, Zijn loon is met Hem en Zijn arbeidsloon is voor Zijn aangezicht."
Bertiel
Berichten: 4556
Lid geworden op: 14 sep 2018, 08:49
Locatie: bertiel1306@gmail.com

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Bertiel »

Sprak ds. I Kievit in navolging van Johannes Calvijn, niet over meerdere trappen van verkiezing en daarom tweeërlei kinderen des verbonds?
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Erasmiaan
Berichten: 8596
Lid geworden op: 17 okt 2005, 21:25

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Erasmiaan »

Valcke schreef:Door mij verder te verdiepen in de materie merk ik dat onder degenen die drie verbonden stellen er velen zijn die er niet van willen weten dat het verbond der genade in zijn wezen betrekking heeft op de uitverkorenen alleen. Op die manier plaatst men het geheel van de zichtbare kerk binnen het verbond. De noodzaak van wedergeboorte en persoonlijke inlijving in Christus verdwijnt op de achtergrond.
Dit is de reden dat ds. Kersten fel is geweest in de discussie over twee- en drieverbonden. Het is daarom ook niet zoals Bezorgd nu ineens opmerkt, een discussie voor theologische scherpslijpers, als zou het gemiddelde gemeentelid er geen boodschap aan hebben. Hier staat of valt het Godsbeeld bij, de visie op de doop, de visie op gedoopte kinderen, de visie op de kinderen der gemeente en de visie op bekering en geloof.
Ook wil ik benadrukken dat het verbond der genade in een nauwe betrekking staat met de verkiezing. Het wezen van het verbond betreft alleen hen die persoonlijk Christus zijn of worden ingelijfd.

Ik erken wel de mogelijkheid dat het verbond der verlossing en het verbond der genade worden onderscheiden als twee verbonden, de ene in de eeuwigheid en de andere in de tijd. Maar ik erken daarmee niet dat dit ruimte geeft om het verbond der genade in zijn diepste wezen breder te maken dan een verbond met Christus en in Hem de uitverkorenen.
Dit is geheel conform de leeruitspraken van de Gereformeerde Gemeenten van 1931.
De kinderen der gelovigen worden in de Schrift heilig, dat is afgezonderd genoemd. Maar van verreweg de meeste kinderen zal vervolgens blijken dat zij de wedergeboorte en inwendige vernieuwing nog missen. Dan zijn zij ten diepste geen kinderen van het verbond ondanks de uitwendige betrekking die zij tot het verbond hebben.
Ik kan niet anders dan hier hartelijk mee instemmen. Zo wordt het nog steeds in de meeste Gereformeerde Gemeenten geleerd, ondanks dat er van veel zijden steeds meer nadruk komt te liggen op 'Abraham'.
Bezorgd
Berichten: 5394
Lid geworden op: 24 mar 2018, 15:53

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Bezorgd »

Erasmiaan, het gaat er mij om dat er dingen genoemd worden die ds Klaassen absoluut niet leert.
Ook in zijn prediking hoor je over de noodzaak van wedergeboorte en geloof.
Erasmiaan schreef:
Valcke schreef:
De kinderen der gelovigen worden in de Schrift heilig, dat is afgezonderd genoemd. Maar van verreweg de meeste kinderen zal vervolgens blijken dat zij de wedergeboorte en inwendige vernieuwing nog missen. Dan zijn zij ten diepste geen kinderen van het verbond ondanks de uitwendige betrekking die zij tot het verbond hebben.
Ik kan niet anders dan hier hartelijk mee instemmen. Zo wordt het nog steeds in de meeste Gereformeerde Gemeenten geleerd, ondanks dat er van veel zijden steeds meer nadruk komt te liggen op 'Abraham'.
Deze opmerking is helemaal bijzonder. Alsof er gemeenten zijn binnen de GG die dit niet meer leren.
Als je flanken binnen de PKN of CGK zou noemen, dan zou ik je helaas gelijk moeten geven. Dan wordt het zo verbondsmatig dat voor een oproep voor wedergeboorte , bekering en geloof (bijna) geen plaats meer is.
Maar dat is het vervelende in deze discussie is, en dat verwijt ik Valcke zeker niet, dat de verbondsbeschouwing zoals dr Klaassen leert, in navolging van grote delen van de gereformeerde theologie, ook in historisch opzicht, door de meer gezelschappelijke theologie gelijk als gevaarlijk bestempeld wordt. Zo horen we niet met elkaar om te gaan, als Schriftuurlijke christenen.
En inderdaad, jongeren nemen daar , gelukkig!, steeds meer afstand van.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17246
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door huisman »

Valcke schreef:
Hollander schreef:Kernachtige omschrijving, Valcke.

Met één kanttekening dat de noodzaak van wedergeboorte en vernieuwing niet hoeft (maar wel kan) te lijden, onder de leer van de drie verbonden. Ik vermoed dat je dit ook zult bedoelen.
Ja ik schreef dat mi ook. Zo is het bij de oudvaders die verbond der verlossing en verbond der genade onderscheiden als twee verbonden.

Maar ik merk meer en meer dat bij de nieuweren die per se willen spreken over drie verbonden de noodzaak van persoonlijke wedergeboorte en vernieuwing wél naar de achtergrond verdwijnen, doordat zij iedereen in de kerk beschouwd willen zien als bondelingen. Het besef dat er tweeërlei kinderen van het verbond zijn, is dan in theorie nog wel aanwezig maar alleen in sterk afgezwakte vorm. Het besef dat we allen van nature verloren liggen in Adam is dan geen realiteit meer en wordt niet meer diep gevoeld.

Het verschil is dus niet: twee of drie verbonden, maar wel: wordt ten volle erkend dat er tweeërlei kinderen van het verbond zijn en dat we niet door geboorte of doop tot ware kinderen van het verbond gemaakt worden, maar alleen door wedergeboorte en persoonlijke inlijving in Christus.
Volkomen eens met de laatste alinea. Het gevaar bij een te starre tweeverbondenleer is dat de kinderdoop heel weinig betekenis krijgt. Alleen de verantwoordelijkheid wordt benadrukt maar vraag en antwoord 74 van onze Heidelberger wordt niet voluit gepreekt. De reden die onze H.C. noemt om onze kinderen te dopen is : Dat onze kinderen in het verbond Gods begrepen zijn en dat hun door Christus bloed de verlossing van zonden en de Heilige Geest, die het geloof werkt toegezegd wordt. Bij de tweeverbondenleer is er het gevaar dat de beloften van het genadevebond worden beperkt tot de uitverkorenen en niet aan alle gedoopte kinderen toegezegd.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Erasmiaan
Berichten: 8596
Lid geworden op: 17 okt 2005, 21:25

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Erasmiaan »

Bezorgd schreef:Erasmiaan, het gaat er mij om dat er dingen genoemd worden die ds Klaassen absoluut niet leert.
Ook in zijn prediking hoor je over de noodzaak van wedergeboorte en geloof.
Dat weet ik niet en daar had ik het niet over. Maar het begint wel met een theologie waar meer ruimte is voor een soort derde weg. Ik heb geen enkel probleem met behoudende drie-verbonders. laat dat gezegd zijn. Maar het is wel een theologie die ruimte biedt aan verbondsautomatisme. En je ziet die tendensen overal aanwezig zijn. Meer nadruk op de doop, de rijkdom van de kinderdoop is het nieuwe dogma aan het worden, enz. En de kinderdoop is zeker rijk, we moeten oppassen dat we niet van de weeromstuit teveel de andere kant ophangen. Maar ik denk dat de teloorgang in de Christelijk Gereformeerde Kerken mede het gevolg is geweest van deze verbondsvisie en dat ds. Kersten dat heel scherp heeft gezien.
Bezorgd schreef:Deze opmerking is helemaal bijzonder. Alsof er gemeenten zijn binnen de GG die dit niet meer leren.
Als je flanken binnen de PKN of CGK zou noemen, dan zou ik je helaas gelijk moeten geven. Dan wordt het zo verbondsmatig dat voor een oproep voor wedergeboorte , bekering en geloof (bijna) geen plaats meer is.
Maar dat is het vervelende in deze discussie is, en dat verwijt ik Valcke zeker niet, dat de verbondsbeschouwing zoals dr Klaassen leert, in navolging van grote delen van de gereformeerde theologie, ook in historisch opzicht, door de meer gezelschappelijke theologie gelijk als gevaarlijk bestempeld wordt. Zo horen we niet met elkaar om te gaan, als Schriftuurlijke christenen.
En inderdaad, jongeren nemen daar , gelukkig!, steeds meer afstand van.
Natuurlijk mag er wel gewezen worden op het gevaar van een verbondsbeschouwing. En het is triest dat men daar afstand van neemt. Het is ook vaak niet het enige waar afstand van genomen wordt. Een echte eerlijke verbondsbeschouwing is, dat kinderen van de Gereformeerde Gemeenten met respect over hun voorgangers spreken, en proberen het goede te zien in hun opvatting. Ze zijn immers onder de bedeling van het genadeverbond op dat kerkelijk erf geboren, waarvan Bertiel ten rechte opmerkt dat Calvijn dat zag als de kleine verkiezing. Want deze verbondsbeschouwing hééft sterke papieren. Het is niet vrijblijvend welke verbondsbeschouwing je aanhangt.
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11945
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Herman »

Valcke schreef:Door mij verder te verdiepen in de materie merk ik dat onder degenen die drie verbonden stellen er velen zijn die er niet van willen weten dat het verbond der genade in zijn wezen betrekking heeft op de uitverkorenen alleen. Op die manier plaatst men het geheel van de zichtbare kerk binnen het verbond. De noodzaak van wedergeboorte en persoonlijke inlijving in Christus verdwijnt op de achtergrond.

Ik wil benadrukken dat ik daar beslist afstand van neem.
Dat is duidelijke taal.

Maar ik vind dat het geheel van de zichtbare gedoopte kerk ook onder het genadeverbond valt. Je kunt op grond van Handelingen 2 vers 39 wat mij betreft geen andere conclusie trekken. En natuurlijk wil ik dan de kant van Abraham Kuyper niet op, maar het zijn wel deze elementen die maken dat de één een iets andere invulling geeft aan de onderlinge verhouding van verbond der verlossing en verbond der genade dan de ander.

Maris en ook Van Genderen denken de verbondsleer uit aan de hand van het karakter van het genadeverbond, namelijk Gods belofte. Dat is voornamelijk geïnitieerd vanuit de volgende grondhouding.
Wanneer immers het genadeverbond met Abraham en zijn nakomelingen gelijk gesteld wordt met het "verbond der verlossing" - en daarmee dus alleen de uitverkorenen omvat, dan rijst de vraag of de woorden van het genadeverbond nog wel serieus te nemen zijn. Het genadeverbond hoort dan wezenlijk thuis in de geheimen van Gods eeuwige raad, en wat wij daarvan in onze geschiedenis horen, is dan slechts een uitwendige vorm die niet het eigenlijke is. Anders gezegd: als God een verbond sluit met Abraham en zijn nageslacht, dan zouden we daar steeds bij moeten denken: Dat meent de HERE alleen voorzover het in overeenstemming is met Zijn eeuwige besluit.
10 mei 2002 Prof. dr. J.W. Maris in De Wekker
Mijn vraag in deze discussie is hoe bijvoorbeeld Boston dan de zekerheid van de heilfsbeloften toch afgescheiden weet te houden van de beheersing van de verkiezing over deze beloften.
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Posthoorn »

Ik ben - niet zozeer naar aanleiding van deze discussie maar om andere redenen - het boek van dr. J.G. Woelderink, 'Het doopsformulier', weer eens aan het lezen. Woelderink benadrukt daarin dat de hervormers het verbond vooral zagen als het toezeggen van de belofte. Iedereen aan wie de belofte toegezegd wordt, de gehele christelijke kerk dus, inclusief de kinderen, is in het verbond.
De kinderen zijn dan in het verbond op grond van een 'toegerekend geloof' (volgens Bullinger, hij beroept zich o.a. op de tekst 'Wie een van deze kleinen die in Mij geloven ergert enz.') en worden dus voor gelovigen gehouden. Maar wel moeten ze in het opgroeien hiervan blijk geven, anders hebben ze het verbond verbroken. Een van de grondpijlers van deze visie is het verbond met Abraham. Zoals alle nakomelingen van Abraham in het verbond waren door de toezegging van de belofte, zo geldt dat voor de christelijke kerk.
Let wel: dit zegt Woelderink en hij weet dit goed te documenteren vanuit de historie.
Laatst gewijzigd door Posthoorn op 12 nov 2019, 11:22, 1 keer totaal gewijzigd.
DDD
Berichten: 28482
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door DDD »

Ik kan mij daar in veel opzichten wel in vinden, al zou ik niet er op voorhand vanuit gaan dat er geen schijngelovigen zijn.

Maar hoe verhoudt zich dat tot jouw doopvisie?
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Posthoorn »

DDD schreef:Ik kan mij daar in veel opzichten wel in vinden, al zou ik niet er op voorhand vanuit gaan dat er geen schijngelovigen zijn.

Maar hoe verhoudt zich dat tot jouw doopvisie?
Ik vraag me ernstig af of je het verbond met Abraham zomaar kunt uitbreiden naar de situatie van het nieuwe verbond. Ik haal daarom nog maar even de quote van Ridderbos naar voren over het nieuwe verbond:
Dr. J. Ridderbos zegt in de Korte Verklaring heel mooie dingen naar aanleiding van de bekende passage over het nieuwe verbond in Jer. 31. De onderstrepingen zijn van mij:

“Volgens Hebr. 8:8-13 is het nieuwe verbond de Nieuw-Testamentische bedeling. En inderdaad alleen hierbij komt de parallel met het verbond van den Sinaï tot haar volle recht. Tegenover elkander worden gesteld de wet van den Sinaï, die van buiten af komt en op stenen tafelen is geschreven, en het geven van de wet Gods in het binnenste en het schrijven van die wet op het hart, wat als kenmerk van het nieuwe verbond wordt aangeduid. Er is geen brede kennis van de Sinaïetische wet vereist, om te erkennen dat ook deze beslag wilde leggen op het hart, en dat dus de tegenstelling niet mag worden gemaakt tussen een Sinaïetische wetsvervulling die louter uitwendig , en een wetsvervulling onder het nieuwe verbond die zuiver innerlijk zou zijn. Het verschil ligt hierin, dat het Sinaïetische verbond leidt tot de constituering van een volk Gods, waarbij de bindende band louter uiterlijk was (de nationaliteit), en daarentegen het nieuwe verbond leidt tot de vorming van een nieuw volk des HEEREN, waarbij de bindende band zuiver innerlijk is. Wie tot dit volk krachtens het nieuwe verbond behoort, wordt niet bepaald door iets uiterlijks maar alleen en uitsluitend door het feit dat Gods wet in diens hart geschreven staat. Dat wordt dus alleen bepaald door een innerlijk werk Gods in de mensenziel; door de persoonlijke verhouding waarin elk individu, ten gevolge van Gods eigen genadig ingrijpen, staat tot den levenden God. Dit is de parallel tussen Sinaïetisch en nieuw verbond. Beide zijn constituerend, beide geven een nieuw begin, - heel anders dan het herstel na de ballingschap, waardoor slechts hernieuwing van de tijdelijk onderbroken verhouding geboden wordt -; en het verschil ligt in de wijze waarop de verbondsband wordt aangelegd: in het Sinaïetische verbond nationaal, en daarom komt hier de wet van buiten af met den eis om innerlijk te worden aanvaard; en in het nieuwe verbond geestelijk, door het innerlijk werk van God Zelf in het hart. Daarom zal hier het bekende woord: ‘Ik zal hun ten God en zij zullen Mij ten volk zijn’, dat ook onder de Sinaïetische bedeling altoos in zijn diepe strekking als het ideaal gold maar nimmer ten volle kon verwezenlijkt worden, zijn volledige en zuivere vervulling vinden. Het zal de innerlijke levensgemeenschap zijn die ieder bondeling in het Nieuwe Verbond met God verbindt. Daarom wordt van die bondelingen ook gezegd dat zij allen den HEERE zullen kennen.”

Merkwaardig genoeg durft dr. Ridderbos niet de consequenties uit deze opvatting te trekken, want hij schrijft verderop:

“Het spreekt vanzelf dat deze profetie van het Nieuwe Verbond uitsluitend het oog heeft op wat wij noemen de onzichtbare kerk. Het zou tot zeer verkeerde gevolgtrekkingen leiden indien men wat hier gezegd wordt wilde toepassen op de zichtbare openbaring van de kerk onder de Nieuwe Bedeling.”
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Posthoorn »

Als argument wordt overigens dan wel genoemd dat het nieuwe verbond wel tegenover het Sinaïtisch verbond staat maar niet tegenover het verbond met Abraham (prof. Baars).
Maar:
1. Waarom moest er een nieuw verbond komen als er al een bestaand, goed functionerend verbond was?
2. Zie Ps. 105: 5-11:

Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds. Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene! Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde. Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten; des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak; welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israël tot een eeuwig verbond, Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaän, het snoer van ulieder erfdeel.

Hier lijkt het verbond met Israël als natie toch één te zijn met het verbond met Abraham.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Recensie ds. A. Schot op boek dr. M. Klaassen (uit: Welk boek ben jij nu aan het lezen?)

Bericht door Valcke »

Posthoorn schreef:
DDD schreef:Ik kan mij daar in veel opzichten wel in vinden, al zou ik niet er op voorhand vanuit gaan dat er geen schijngelovigen zijn.

Maar hoe verhoudt zich dat tot jouw doopvisie?
Ik vraag me ernstig af of je het verbond met Abraham zomaar kunt uitbreiden naar de situatie van het nieuwe verbond. Ik haal daarom nog maar even de quote van Ridderbos naar voren over het nieuwe verbond:
Dr. J. Ridderbos zegt in de Korte Verklaring heel mooie dingen naar aanleiding van de bekende passage over het nieuwe verbond in Jer. 31. De onderstrepingen zijn van mij:

“Volgens Hebr. 8:8-13 is het nieuwe verbond de Nieuw-Testamentische bedeling. En inderdaad alleen hierbij komt de parallel met het verbond van den Sinaï tot haar volle recht. Tegenover elkander worden gesteld de wet van den Sinaï, die van buiten af komt en op stenen tafelen is geschreven, en het geven van de wet Gods in het binnenste en het schrijven van die wet op het hart, wat als kenmerk van het nieuwe verbond wordt aangeduid. Er is geen brede kennis van de Sinaïetische wet vereist, om te erkennen dat ook deze beslag wilde leggen op het hart, en dat dus de tegenstelling niet mag worden gemaakt tussen een Sinaïetische wetsvervulling die louter uitwendig , en een wetsvervulling onder het nieuwe verbond die zuiver innerlijk zou zijn. Het verschil ligt hierin, dat het Sinaïetische verbond leidt tot de constituering van een volk Gods, waarbij de bindende band louter uiterlijk was (de nationaliteit), en daarentegen het nieuwe verbond leidt tot de vorming van een nieuw volk des HEEREN, waarbij de bindende band zuiver innerlijk is. Wie tot dit volk krachtens het nieuwe verbond behoort, wordt niet bepaald door iets uiterlijks maar alleen en uitsluitend door het feit dat Gods wet in diens hart geschreven staat. Dat wordt dus alleen bepaald door een innerlijk werk Gods in de mensenziel; door de persoonlijke verhouding waarin elk individu, ten gevolge van Gods eigen genadig ingrijpen, staat tot den levenden God. Dit is de parallel tussen Sinaïetisch en nieuw verbond. Beide zijn constituerend, beide geven een nieuw begin, - heel anders dan het herstel na de ballingschap, waardoor slechts hernieuwing van de tijdelijk onderbroken verhouding geboden wordt -; en het verschil ligt in de wijze waarop de verbondsband wordt aangelegd: in het Sinaïetische verbond nationaal, en daarom komt hier de wet van buiten af met den eis om innerlijk te worden aanvaard; en in het nieuwe verbond geestelijk, door het innerlijk werk van God Zelf in het hart. Daarom zal hier het bekende woord: ‘Ik zal hun ten God en zij zullen Mij ten volk zijn’, dat ook onder de Sinaïetische bedeling altoos in zijn diepe strekking als het ideaal gold maar nimmer ten volle kon verwezenlijkt worden, zijn volledige en zuivere vervulling vinden. Het zal de innerlijke levensgemeenschap zijn die ieder bondeling in het Nieuwe Verbond met God verbindt. Daarom wordt van die bondelingen ook gezegd dat zij allen den HEERE zullen kennen.”

Merkwaardig genoeg durft dr. Ridderbos niet de consequenties uit deze opvatting te trekken, want hij schrijft verderop:

“Het spreekt vanzelf dat deze profetie van het Nieuwe Verbond uitsluitend het oog heeft op wat wij noemen de onzichtbare kerk. Het zou tot zeer verkeerde gevolgtrekkingen leiden indien men wat hier gezegd wordt wilde toepassen op de zichtbare openbaring van de kerk onder de Nieuwe Bedeling.”
Hebreeën 8 spreekt over de wezenlijke en innerlijke zijde zijde van het verbond, namelijk wat de Heere doet en werkt.

Je kunt dit inderdaad niet 1-op-1 overzetten naar de bediening van het verbond. Dan zou je namelijk een zichtbare gemeente moeten leren, bestaande uit uitsluitend gelovigen. Maar zo was het bv niet met de gemeenten van Sardis en Laodicea. Er zijn altijd tweeërlei kinderen van het verbond, ook onder het NT.
Plaats reactie