Boek 'Hoor nu mijn stem' (uit: Wat doen we vandaag)

Boertje
Berichten: 664
Lid geworden op: 06 feb 2019, 12:41

Re: Boek 'Hoor nu mijn stem' (uit: Wat doen we vandaag)

Bericht door Boertje »

Op naar de volgende discussie......
Charles
Berichten: 1553
Lid geworden op: 06 jan 2014, 08:44

Re: Wat doen we vandaag ? [9]

Bericht door Charles »

Ad Anker schreef:Ik heb het uit. Het gaat over het psychologisch beschreven (niet) gekozen worden. Vanuit haar jeugd heeft de schrijver het onderwerp uitverkiezing door het verhaal heen laten lopen.

Het boek leest als een trein en is onmiskenbaar knap geschreven. Ik heb het daarom oprecht een heerlijk boek genoemd.

Ik zag de hoofdpersoon lopen: vanaf het station in Middelburg naar zorgcentrum Eben Haëzer, al noemt ze het in het boek Maranatha. Ook passend. Haar omschrijving van de woongroep en van tante Sjaan en haar medebewoners is zo levensecht dat het net een film is. Knap. Ik werk op een soortgelijke woongroep waardoor het mij aanspreekt.

Haar beschrijving over tante Ma als de doorgeleide vrouw waar heel de kerkgemeenschap tegenop zag vond ik sterk. Al is die beschrijving veelal ontdaan van het positieve en wordt het negatieve sterker ingekleurd. Tante Ma beoordeelt na een avondmaalsdienst de avondmaalsgangers. Als tante Ma het niet overneemt is het twijfelachtig, zoals buurman Verhagen.
Tante Ma oefent ook gemeenschap met overledenen. Dat is een overblijfsel uit de gezelschappen en maakt tante Ma gelijk mystiek.

De schrijver beschrijft de gang van zaken op belijdeniscatechisatie. Is ook een reëel beeld. Eenrichtingsverkeer en gemis aan verbondenheid.

Er zijn smakelijke anakdotes. Ik heb met regelmaat geglimlacht.

Al met al was het boek niet vijandig. Wel heeft ze het zwarte potlood wat harder ingedrukt dan de andere kleuren.

Wat mij trof was de tekening van een alwetende, doorgeleide en verzekerde vrouw wiens mening op alle terreinen het einde is van alle tegenspraak. zo'n vrouw die het alleenrecht heeft op het beheersen van de mate van Godsvrucht van haar familie, gemeenteleden en ambtsdragers, al dan niet beoordeeld op uiterlijkheden. Zij kan daar niets aan doen, zo lijkt het. Haar omgeving maakt haar zo. In haar omgeving verkeren dan mensen die in haar omvangrijke zwarte schaduw beleven niet uitverkoren te zijn en daar geen invloed op te hebben. De zwarte schaduw uit dat namelijk met regelmaat: haar status komt voort uit een soevereine daad.

Laat het maar een spiegel zijn. Ik pak mijn kleurige potloden maar op.
Het boek in de vakantie ook gelezen. Kan me eigenlijk wel vinden in bovenstaande reactie. Boek leest als een trein (hoewel ik bijv. een Els Florijn stilistisch mooier vind) en er zit veel herkenbaars in. Is het niet uit eigen ervaring dan wel door de verhalen om je heen. Eigenlijk staat geen schrijver me in die zin zo nabij als Franca Treur. Maar ja, we delen GerGem/geboortejaar.

Minder positief vond ik dat het positieve van tante Ma (wat ze nu echt beleefd heeft) idd onderbelicht blijft. Aan de andere kant is ze heel mild wanneer ik het vergelijk met mn schoonoma die heel de familie en kerk regeerde met dr versjes. De verhaallijn met de pruik had van mij niet gehoeven (vond het slot ook niet sterk). Ook de roeping naar Canada van de buurman kan feitelijk niet (dat Engels wat hem wel ingegoten zou worden door de Geest komt dan weer bij ds Lamain vandaan). Ook de kritiek op het christendom/de bijbel (zoals de meerdere versies van de zondvloed verhalen) vond ik erg kort door de bocht. Bovendien is het milieu waar het over gaat ook maar een fractie van het wereldwijde christendom. Wat je wel merkt (ook bij Siebelink): het is dat (tante Ma) of niks.

Boek is vooral spiegel voor refowereld. Zet echt aan het denken. Geen idee wat een buitenstaander hier mee moet. Een groot deel gaat dan langs je heen.
Ouddorp
Berichten: 367
Lid geworden op: 10 jul 2012, 12:01

Re: Boek 'Hoor nu mijn stem' (uit: Wat doen we vandaag)

Bericht door Ouddorp »

Inderdaad de verhaallijn met die pruik komt heel gekunsteld over. Vooral op het eind als de zoon van haar vroegere buurjongen de pruik wil passen.
Gebruikersavatar
Terri
Berichten: 3952
Lid geworden op: 21 nov 2009, 20:53

Re: Wat doen we vandaag ? [9]

Bericht door Terri »

Charles schreef:
Ad Anker schreef:Ik heb het uit. Het gaat over het psychologisch beschreven (niet) gekozen worden. Vanuit haar jeugd heeft de schrijver het onderwerp uitverkiezing door het verhaal heen laten lopen.

Het boek leest als een trein en is onmiskenbaar knap geschreven. Ik heb het daarom oprecht een heerlijk boek genoemd.

Ik zag de hoofdpersoon lopen: vanaf het station in Middelburg naar zorgcentrum Eben Haëzer, al noemt ze het in het boek Maranatha. Ook passend. Haar omschrijving van de woongroep en van tante Sjaan en haar medebewoners is zo levensecht dat het net een film is. Knap. Ik werk op een soortgelijke woongroep waardoor het mij aanspreekt.

Haar beschrijving over tante Ma als de doorgeleide vrouw waar heel de kerkgemeenschap tegenop zag vond ik sterk. Al is die beschrijving veelal ontdaan van het positieve en wordt het negatieve sterker ingekleurd. Tante Ma beoordeelt na een avondmaalsdienst de avondmaalsgangers. Als tante Ma het niet overneemt is het twijfelachtig, zoals buurman Verhagen.
Tante Ma oefent ook gemeenschap met overledenen. Dat is een overblijfsel uit de gezelschappen en maakt tante Ma gelijk mystiek.

De schrijver beschrijft de gang van zaken op belijdeniscatechisatie. Is ook een reëel beeld. Eenrichtingsverkeer en gemis aan verbondenheid.

Er zijn smakelijke anakdotes. Ik heb met regelmaat geglimlacht.

Al met al was het boek niet vijandig. Wel heeft ze het zwarte potlood wat harder ingedrukt dan de andere kleuren.

Wat mij trof was de tekening van een alwetende, doorgeleide en verzekerde vrouw wiens mening op alle terreinen het einde is van alle tegenspraak. zo'n vrouw die het alleenrecht heeft op het beheersen van de mate van Godsvrucht van haar familie, gemeenteleden en ambtsdragers, al dan niet beoordeeld op uiterlijkheden. Zij kan daar niets aan doen, zo lijkt het. Haar omgeving maakt haar zo. In haar omgeving verkeren dan mensen die in haar omvangrijke zwarte schaduw beleven niet uitverkoren te zijn en daar geen invloed op te hebben. De zwarte schaduw uit dat namelijk met regelmaat: haar status komt voort uit een soevereine daad.

Laat het maar een spiegel zijn. Ik pak mijn kleurige potloden maar op.
Het boek in de vakantie ook gelezen. Kan me eigenlijk wel vinden in bovenstaande reactie. Boek leest als een trein (hoewel ik bijv. een Els Florijn stilistisch mooier vind) en er zit veel herkenbaars in. Is het niet uit eigen ervaring dan wel door de verhalen om je heen. Eigenlijk staat geen schrijver me in die zin zo nabij als Franca Treur. Maar ja, we delen GerGem/geboortejaar.

Minder positief vond ik dat het positieve van tante Ma (wat ze nu echt beleefd heeft) idd onderbelicht blijft. Aan de andere kant is ze heel mild wanneer ik het vergelijk met mn schoonoma die heel de familie en kerk regeerde met dr versjes. De verhaallijn met de pruik had van mij niet gehoeven (vond het slot ook niet sterk). Ook de roeping naar Canada van de buurman kan feitelijk niet (dat Engels wat hem wel ingegoten zou worden door de Geest komt dan weer bij ds Lamain vandaan). Ook de kritiek op het christendom/de bijbel (zoals de meerdere versies van de zondvloed verhalen) vond ik erg kort door de bocht. Bovendien is het milieu waar het over gaat ook maar een fractie van het wereldwijde christendom. Wat je wel merkt (ook bij Siebelink): het is dat (tante Ma) of niks.

Boek is vooral spiegel voor refowereld. Zet echt aan het denken. Geen idee wat een buitenstaander hier mee moet. Een groot deel gaat dan langs je heen.
Ik vind dat jullie beide een heel goede recensie hebben geschreven, kan me er helemaal in vinden.
Plaats reactie