Er zijn meer opties.Posthoorn schreef:Als blijkt dat je woorden misverstand hebben gewekt, kun je twee dingen doen: je opponent keihard uitlachen óf proberen duidelijk te maken wat je bedoelt.
Mara schreef:Dit ben ik niet met je eens. Je leest wel degelijk over zijn worstelingen. Over het groeiend besef van goed en kwaad, hij gaat tegen zijn zeer dominante vader in.Lilian1975 schreef: Pas gelezen scherven van hoop. Goed geschreven. Maar het liet me ook een beetje teleurgesteld. Je krijgt bijna symphatie voor de ss soldaat. Maar ondertussen blijft hij uitmaken van een regime dat moordt. Hij pleegt zelfmoord... en dat is het.
Of het joodse meisje dat ongehuwd samenwoont met SS soldaat. Je leest niets over datdat ook niet Gods wil is. Het beinvloed je denken. Omstandigheden maken zonde niet ineens goed. Hoe begrijpelijk het ook is.
En kan je dan zo'n boek eenverrijking noemen?
Het zou onrealistisch geweest zijn als er een soort radicale bekering had plaatsgevonden. Dat gebeurt in streekromans. Maar dat is niet een kijk op het echte leven.
Je maakt het verhaal nu goedkoop, terwijl jij ook wel weet dat het in die tijd puur om overleven ging.
Als er met ons een experiment zou worden uitgehaald (wat weleens gedaan is) zouden we onszelf pas echt leren kennen, wie wij eigenlijk zijn, hoe egocentrisch, of kunnen we ons opzij schuiven voor de ander?
Zulke boeken blijven mij heel lang bij. What if?
Niet iedereen die de dood in de ogen kijkt, komt tot het besef van een eeuwigheid. Het bestaan van God.
Dat is een geromantiseerd beeld.
Ik vind het uitlachen van mensen, en zelfs het persoonlijk worden richting Valcke, helemaal geen optie.DDD schreef:Er zijn meer opties.Posthoorn schreef:Als blijkt dat je woorden misverstand hebben gewekt, kun je twee dingen doen: je opponent keihard uitlachen óf proberen duidelijk te maken wat je bedoelt.
In dit geval waren er drie mensen die twee anderen meldden dat zij niet goed lezen. Op een gegeven moment wordt het dan lachwekkend.
Ik ken het boek niet, maar ik vind je enigszins naïef. Ik ken de bewuste auteur niet. Indien haar referentiekader niet is gebaseerd op het christelijke denken, moet je ook niet verwachten dat het christelijke denken in haar werken naar voren komt.Lilian1975 schreef: Pas gelezen scherven van hoop. Goed geschreven. Maar het liet me ook een beetje teleurgesteld. Je krijgt bijna symphatie voor de ss soldaat. Maar ondertussen blijft hij uitmaken van een regime dat moordt. Hij pleegt zelfmoord... en dat is het.
Of het joodse meisje dat ongehuwd samenwoont met SS soldaat. Je leest niets over datdat ook niet Gods wil is. Het beinvloed je denken. Omstandigheden maken zonde niet ineens goed. Hoe begrijpelijk het ook is.
En kan je dan zo'n boek eenverrijking noemen?
Laten we eens zien wie woorden van deze strekking naar voren heeft gebracht (naast Ambtenaar). Weliswaar niet om de Bijbel te kunnen lezen, maar wel om de Bijbel "goed" of "beter" te kunnen lezen.DDD schreef:Wie heeft opgemerkt dat het lezen van literatuur nodig is om de Bijbel te kunnen lezen? Dat is mij helemaal niet opgevallen. Dat zou mijns inziens ook echt onzin zijn.
DDD schreef:Los daarvan gaat weer niemand in op de stellingen waar het werkelijk om draait. Dat noem ik kortzichtigheid. Dat bedoel ik niet onaardig en het is niet op de persoon, maar het is precies datgene waar ik voor waarschuw: slecht en vooringenomen lezen.
Mensen die vaak genoeg literatuur lezen, die leren dat wel af en zullen alleen daarom al de bijbel beter begrijpen dan mensen die altijd uit de tekst halen wat ze zelf willen lezen.
En dan nu: "Dat is mij helemaal niet opgevallen. Dat zou mijns inziens ook echt onzin zijn."DDD schreef:Ik heb niet gezegd dat het niet goed is om veel tijd te besteden aan het lezen van de bijbel. Zolang dat maar niet betekent dat je geen tijd hebt om goede literatuur te lezen, want dan gaat er iets niet goed en zul je van de bijbel ook niet zoveel begrijpen, naar mijn verwachting. Ik moet de eerste uitzondering nog bewust tegenkomen, in ieder geval.
Het punt was ook helemaal niet of mensen voor hun ontwikkeling ook niet-theologische boeken zouden mogen lezen.Boertje schreef:Het blijft persoonlijk, voor mij zie ik niet theologische boeken als een stuk culturele ontwikkeling, net als ik graag naar musea, oude steden of kastelen ga, of een mooie ducumentaire of natuurfilm kijk. Het voegt iets toe aan je leven en culturele bagage. Natuurlijk kan je dit ook verkeerd uitleggen, maar dat kan met alles. Denk aan de wetenschap. Het is net hoe je hetzelf gebruikt, dat kan ten goede maar ook ten kwade.
En daarnaast lees ik natuurlijk ook graag in de Bijbel en de nodige theologische boeken.
Als een boek in de christelijke boekhandel verkrijgbaar is, betekent dit niet dat het dan een soort bekeringsgeschiedenis of een moralistisch verhaal is!Lilian1975 schreef: Omstandigheden maken zonden niet ineens goed. Hoe begrijpelijk het ook is.
Heeft niets met romantiek te maken. Maar wel, welke boodschap geef je de lezer mee. En dan wordt die boodschap in en boek als 38 nachten wel beter overgebracht. En in scherven van hoop eigenlijk niet. Terwijl beiden in de christelijke boekwinkels te verkrijgen zijn.
Wat dacht je, dat het in Afghanistan, Midden Oosten en Mali nu beter is?Lilian1975 schreef:Dat zelfmoord te rechtvaardigen is omdat het oorlog is...
Welnee.Lilian1975 schreef:Dat samenwonen en alles daarbij buiten het huwelijk te rechtvaardigen is in oorlog. Dat wordt ook meegegeven in dit boek. En dat is een gevaarlijk idee, m.i.
De vraag is wat je verwacht van een boek. Verwacht je van een boek dat je er een beter mens van wordt?Charles schreef:Worstel ik ook met 'wat lees je wel/niet en wat voegt het toe'. Ooit lang geleden Nooit meer slapen van WFH gelezen. Maakte toen grote indruk (moet het nog eens herlezen om te zien hoe ik het nu ervaar). Las kort daarop Au Pair van hem en voelde me bedrogen nadat ik dat dikke boek uit had. In mijn beleving was het verspilling van tijd. Idem wat betreft De donkere kamer van Damokles. Knap beschreven etc maar leerde het me iets over het leven, werd ik er een beter mens van? Nee. Kil en leeg vind ik het. Zeker toen ik daarna Clara Asscher Pinkhof las. Wat een verschil in warmte en liefde.
Ik zou volgens jou dus niet weten wat het verschil tussen een roman, (auto)biografie of een geschiedenisboekeilander schreef: - je lijkt geen verschil te maken tussen romans en geschiedenis.
Ik heb nog steeds niet kunnen zien wat nu een verwerpelijk boek zou zijn vanuit bijbels oogpunt. (wel als het uiteraard expliciet beschreven scenes, vloeken e.d. bevat)eilander schreef:niemand zal beweren dat in een literair doch vanuit Bijbels oogpunt verwerpelijk boek, geen enkele les te vinden is
Blijkbaar toch wel. Want eerder heeft o.m. Valcke het lezen van een bepaald boek scherp veroordeeld, terwijl het RD dit zelfs als aanbevolen aangaf. Dat is dan toch wel bizar.eilander schreef:niemand zal beweren dat de keuze die het RD maakt in het recenseren van boeken, betekent dat je diezelfde keuze kan/mag maken bij het lezen
Ook niet met natte.eilander schreef:We hoeven onze ogen niet te sluiten voor onrecht en zonde, maar we kunnen toch niet met droge ogen op grond van Gods Woord beweren dat het niet erg is om er verzonnen verhalen over te schrijven en te lezen, zonder dat deze zonden afgekeurd worden?
Moet je toch eens 'HhhH' van Laurent Binet lezen.eilander schreef: Ik lees ook boeken over de gruwelen van het naziregime, maar zou er nooit een roman over willen lezen.?
