Ik heb het zojuist uitgelezen. Ik vind het een heel aangrijpend boek. Het is met humor geschreven. Je ziet de priesters in gedachten zichzelf toespreken. Maar het geef ook dillema's heel invoelbaar weer.dennis schreef:Heel benieuwd wat je ervan vindt.DDD schreef:'Stilte' van Shusaku Endo.
Je ziet dat wat in de ene context godslastering is, in de andere context je roeping als christen kan zijn. De boosaardigheid van de Japanse dictatoriale heersers uit die tijd is ook mooi beschreven.
Ik vind het groots dat een katholieke christen zo over zijn pijnlijke verleden kan schrijven. Ik weet niet helemaal of het betrouwbaar is, maar dat neem ik vooralsnog aan, vooral ook omdat Tjerk de Reus in zijn recensie dat stelt.
http://www.tjerkdereus.nl/wordpress/wp- ... Stilte.pdf
Daar komt bij dat de ervaring van Gods afwezigheid ook in onze cultuur aan de orde is. Hoewel ik juist het idee heb dat God spreekt, maar dat ik zelf daar allerlei andere verklaringen voor vind, zijn er veel mensen die God als ver weg ervaren. De recensie van Willem Jan Otten van de verfilming heet 'En God kijkt toe'. Dat is een zware ervaring, zelfs als God spreekt, maar verder niets doet, zoals zo vaak in deze wereld.
https://www.groene.nl/artikel/en-god-kijkt-toe
Wat Tjerk de Reus schrijft, vond ik mooi. "Rodrigo ervaart een zwakkeling te zijn, en ontdekt dat hij alleen zo bij Christus hoort." Dat is nogal een les om te leren, denk ik.
Ook het personage van de verrader is confronterend. Hoe zou ik zelf zijn? Ik ben vrij standvastig, maar als het er op aankomt, zou ik mijzelf toch niet vertrouwen.
Ik wil zeker de verfilming van dit boek nog zien. Die heb ik helemaal gemist, gek genoeg, terwijl ik goede films toch goed probeer bij te houden.
Maar goed. Wat vond je er zelf van?