Luther schreef:
Ze hebben zojuist het spel gespeeld onder mijn toeziend oog. Mijn argumenten zijn niet veranderd. Hun argumenten ook niet en die snap ik evenzeer. Hoe kijken jullie hier tegenaan?
- Ben ik te streng?
- Hoe hebben jullie de afweging gemaakt voor dit of andere games?
- Hebben jullie een (meer) verantwoord alternatief?
Ik denk dat je de realiteitszin van kinderen gigantisch onderschat.
Ze weten beter het verschil tussen fantasie (oorlogje spelen / computerspelletjes) dan je denkt.
Ik ben ook van een generatie dat er meer buiten werd gespeeld en toen bootsten we ook televisieseries na, cowbowtje en indiaantje waren toen nog schering en inslag en later ook nog video-spelletjes.
Maar als dit je dwars zit is het raadzaam je kinderen eens goed en wel te onderhouden met geschiedenis en met de neus op de feiten te drukken.
- Ga eens een dagje uit naar een oorlogsmuseum.
- Laat ze het dagboek van Anne Frank lezen.
- Laat ze een film zoals Schindlers List zien.
- Genoeg documentaires ook te vinden over de holocaust en WW2 op zenders zoals National Geographic dezer dagen en anders is er wel genoeg over te vinden op internet.
Verbieden heeft toch geen zin omdat hier domweg geen lering van uitgaat en het alleen maar verlangen en frustratie oproept.
Ten tweede vinden ze tegenwoordig dan toch wel elders toegang of gaan ze anders het op latere leeftijd wel op zoeken.
Het scheppen van balans, daar gaat het om.
Begrip en bewustwording zijn betere leermeesters dan verboden.
Ikzelf was vroeger een fervent boksfanaat, ik mocht er ook op.
Maar mijn ouders hebben mij op soortgelijke wijze geleerd waar geweld toe kan leiden en wat de gevolgen kunnen zijn.
Resultaat: Buiten de ring, waar ik me aan de sportiviteit en de regels houd ben ik een verwoed pacifist.