Favoriet gedicht

Plaats reactie
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Favoriet gedicht

Bericht door Mara »

Wat is jullie favoriete gedicht en waarom ?
Ik kon er nog geen topic over vinden.
Ik twijfel nog even tussen
Een cel is maar 2 meter lang en nauw 2 meter breed (Campert)
of
tIs goet in t'eigen hert te kijken (Nahon)
Maar er zijn er nog meer.
Een gedicht moet ontroeren, je bij de strot pakken.
Heb je misschien zelf een gedicht geschreven en wil je dit met ons delen ?
Heel moedig zou dat zijn, want ik zou er geen kritiek op kunnen velen.
Het komt nl uit jezelf.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
memento
Berichten: 11339
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:42

Re: Favoriet gedicht

Bericht door memento »

Tussen de Engelse hymns zitten veel prachtige gedichten. Niet alleen het bekende Amazing grace, maar ook de volgende 2:

I asked the Lord that I might grow
In faith, and love, and every grace;
Might more of His salvation know,
And seek, more earnestly, His face.

’Twas He who taught me thus to pray,
And He, I trust, has answered prayer!
But it has been in such a way,
As almost drove me to despair.

I hoped that in some favored hour,
At once He’d answer my request;
And by His love’s constraining pow’r,
Subdue my sins, and give me rest.

Instead of this, He made me feel
The hidden evils of my heart;
And let the angry pow’rs of hell
Assault my soul in every part.

Yea more, with His own hand He seemed
Intent to aggravate my woe;
Crossed all the fair designs I schemed,
Blasted my gourds, and laid me low.

Lord, why is this, I trembling cried,
Wilt thou pursue thy worm to death?
“’Tis in this way, the Lord replied,
I answer prayer for grace and faith.

These inward trials I employ,
From self, and pride, to set thee free;
And break thy schemes of earthly joy,
That thou may’st find thy all in Me.”

John Newton



And can it be that I should gain
An interest in the Savior’s blood?
Died He for me, who caused His pain—
For me, who Him to death pursued?
Amazing love! How can it be,
That Thou, my God, shouldst die for me?
Amazing love! How can it be,
That Thou, my God, shouldst die for me?

’Tis mystery all: th’Immortal dies:
Who can explore His strange design?
In vain the firstborn seraph tries
To sound the depths of love divine.
’Tis mercy all! Let earth adore,
Let angel minds inquire no more.
’Tis mercy all! Let earth adore;
Let angel minds inquire no more.

He left His Father’s throne above
So free, so infinite His grace—
Emptied Himself of all but love,
And bled for Adam’s helpless race:
’Tis mercy all, immense and free,
For O my God, it found out me!
’Tis mercy all, immense and free,
For O my God, it found out me!

Long my imprisoned spirit lay,
Fast bound in sin and nature’s night;
Thine eye diffused a quickening ray—
I woke, the dungeon flamed with light;
My chains fell off, my heart was free,
I rose, went forth, and followed Thee.
My chains fell off, my heart was free,
I rose, went forth, and followed Thee.

Still the small inward voice I hear,
That whispers all my sins forgiven;
Still the atoning blood is near,
That quenched the wrath of hostile Heaven.
I feel the life His wounds impart;
I feel the Savior in my heart.
I feel the life His wounds impart;
I feel the Savior in my heart.

No condemnation now I dread;
Jesus, and all in Him, is mine;
Alive in Him, my living Head,
And clothed in righteousness divine,
Bold I approach th’eternal throne,
And claim the crown, through Christ my own.
Bold I approach th’eternal throne,
And claim the crown, through Christ my own.

Charles Wesley
Ander
Berichten: 3548
Lid geworden op: 20 mar 2007, 20:50

Re: Favoriet gedicht

Bericht door Ander »

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.
Graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrift.
Dat niets of niemand ze meer ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks als de tarwe zift.

Houd Gij mijn kinderen vast, als ik ze los moet laten
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten,
als zij niet in het schema van de wereld gaan.

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost, als ze eenzaam zijn en bang.
Wil oms Uws Naams wil, hen in Uw verbond bewaren,
en laat ze nooit van U vervreemden, nooit, hun leven lang!

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18661
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Favoriet gedicht

Bericht door helma »

Mara schreef: Heb je misschien zelf een gedicht geschreven en wil je dit met ons delen ?
Heel moedig zou dat zijn, want ik zou er geen kritiek op kunnen velen.
Het komt nl uit jezelf.
elders op het forum staat een gedicht van mijn hand.
Gebruikersavatar
hmprff
Berichten: 1474
Lid geworden op: 02 jul 2008, 19:01

Re: Favoriet gedicht

Bericht door hmprff »

Ooit van een forumster gekregen, al zo vaak heeft het precies verwoord wat ik voelde:

We have not known Thee as we ought,
Nor learned Thy wisdom, grace and power;
The things of earth have filled our thought,
And trifles of the passing hour.

We have not feared Thee as we ought,
Nor bowed beneath Thine awful eye,
Nor guarded deed and word an thought,
Remembering that God was nigh.

Lord, give us light Thy truth to see,
And make us wise in knowing Thee.
Lord, give us faith to know Thee near,
And grant the grace of holy fear.

We heave not loved Thee as we ought,
Nor cared that we are loved by Thee;
Thy precense we have coldly sought,
And feebly longed Thy face to see.
We have not served Thee as we ought,
Alas, the duties left undone,
The work with little fervor wrought,
The battles lost or scarcely won!

Lord, give a pure and loving heart
To feel and know the love Thou art.
Lord, give the zeal, and give the might,
For Thee to toil, for Thee to fight.

When shall we know Thee as we ought,
And fear and love and serve aright?
When shall we, out of trial brought,
Be perfect in the land of light?

Lord, may we day by day prepare
To see Thy face and serve Thee there.



Thomas B. Pollock (1836-1896)
Wie zoveel doet dat hij structureel tijd tekort komt voor de Heere, doet meer aardse dingen dan God van hem vraagt.
Gebruikersavatar
parel
Berichten: 364
Lid geworden op: 24 feb 2012, 11:17

Re: Favoriet gedicht

Bericht door parel »

Ander schreef:Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.
Graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrift.
Dat niets of niemand ze meer ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks als de tarwe zift.

Houd Gij mijn kinderen vast, als ik ze los moet laten
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten,
als zij niet in het schema van de wereld gaan.

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost, als ze eenzaam zijn en bang.
Wil oms Uws Naams wil, hen in Uw verbond bewaren,
en laat ze nooit van U vervreemden, nooit, hun leven lang!

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.
Zo mooi! http://www.youtube.com/watch?v=6_it6By5h2U
Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben. (Joh 8:12b)
Gebruikersavatar
J.C. Philpot
Berichten: 8916
Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08

Re: Favoriet gedicht

Bericht door J.C. Philpot »

Mijn lievelingsgezang / gedicht is:

1
Alle roem is uitgesloten,
onverdiende zaligheen
heb ik van mijn God genoten,
'k roem in vrije gunst alleen!
Ja, eer ik nog was geboren,
eer Gods hand, die alles schiep,
iets uit niets tot aanzijn riep,
heeft zijn liefde mij verkoren:
God is liefd', o eng'lenstem,
mensentong, verheerlijkt Hem!

2
Met mijn zware val bewogen,
bood Gods liefde mij de hand.
O ontfermend mededogen,
liefde boven mijn verstand!
Vijandschap was mijn bedenken,
vlees'lijk, onder 't kwaad verkocht,
had ik nimmer Hem gezocht,
Hij wou m' eerst zijn liefde schenken:
God is liefd', o eng'lenstem,
mensentong, verheerlijkt Hem!

8
Zal eens 't graf mijn stof verzaam'len,
juichend zal in stervenspijn
't laatste woord, dat ik zal staam'len,
vrije gunst, genade zijn.
Ja, die zal ik eeuwig danken,
waar 'k de Vader en de Zoon
eeuwig lofzing voor de troon,
dan herhaal ik nog die klanken:
God is liefd', o eng'lenstem,
mensentong, verheerlijkt Hem!

Waarom dit mijn lievenlingsgezang / gedicht is? Het is mij tot troost dat mijn zaligheid volkomen buiten mijzelf ligt, in God's uitverkiezing en in Christus. En omdat dit God alleen de eer geeft, wie roeme roeme in de Heere.
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.

George Whitefield
Gebruikersavatar
jakobmarin
Berichten: 3523
Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42

Re: Favoriet gedicht

Bericht door jakobmarin »

Voetstappen in het zand

Ik droomde eens en zie ik liep aan 't strand bij lage tij
Ik was daar niet alleen, want ook de Heer liep aan mijn zij
We liepen samen 't leven door en lieten in het zand,
een spoor van stappen, twee aan twee; de Heer liep aan mijn hand

Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugd, van diepe smart en hoop
Maar als ik goed het spoor bekeek, zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was maar één paar stappen staan

Ik zei toen: "Heere, waarom dan toch?" Juist toen 'k U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag op 't zwaarste deel van 't pad...
De Heer keek toen vol liefde mij aan en antwoordde op mijn vragen:
"Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was, toen heb Ik jou gedragen"

"Maar Heer", moest ik weer vragen, "dat spoor daar in het zand.
Ik dacht: zo gaat het goed; wat zijn die groeven in het strand?"
Opnieuw keek Hij mij aan en zei: "Lief kind, het moest gebeuren
Dat Ik je stevig vasthield, en je alleen was mee te sleuren..."
Ooit geweten dat hier nog een 4e couplet bij hoorde?
Wie zegt 'er is geen waarheid' heeft groot gelijk, want die bestaat wél.
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 16724
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: Favoriet gedicht

Bericht door Hendrikus »

jakobmarin schreef:
"Maar Heer", moest ik weer vragen, "dat spoor daar in het zand.
Ik dacht: zo gaat het goed; wat zijn die groeven in het strand?"
Opnieuw keek Hij mij aan en zei: "Lief kind, het moest gebeuren
Dat Ik je stevig vasthield, en je alleen was mee te sleuren..."
Ooit geweten dat hier nog een 4e couplet bij hoorde?
Dat hoort er ook niet bij.

Kijk maar naar het origineel. http://www.spiritualiteit.net/voetstappen.php
Ook al is er wat onduidelijkheid over de vraag, wie de oorspronkelijke dichter was, geen enkele versie heeft dit apocriefe staartje.
~~Soli Deo Gloria~~
Gebruikersavatar
jakobmarin
Berichten: 3523
Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42

Re: Favoriet gedicht

Bericht door jakobmarin »

Jezus
Jezus wordt niet wakker
Van de storm of van de wind
Maar ontwaakt wel uit Zijn slaap
Door het roepen van Zijn kind

Waar is nou je geloof?
'K Had gezegd: de overkant
Is waar Ik heen wil gaan
Storm of wind, we kómen daar aan land


Legio moet 't water in
Niet Zijn roepend kind
Die rennend uit de graven
Door Jezus wordt bemind

Nu mag je naar je huis
Zeg: 'k heb de Herder Zelf ontmoet
Die mij wil weiden, weg van boeien
En mijn stenen-wonden zachten doet


(N.a.v. Markus 4:35-5:20)
Wie zegt 'er is geen waarheid' heeft groot gelijk, want die bestaat wél.
Gebruikersavatar
SecorDabar
Berichten: 1541
Lid geworden op: 14 okt 2011, 16:18

Re: Favoriet gedicht

Bericht door SecorDabar »

Armoede des geestes

A rmoê des geestes, waar zijt gij te vinden?
R oekeloos ziet men u over het hoofd.
M eibloem des Geestes, geplukt door uw vrienden,
O ok als de wijnstok geen vrucht meer belooft,
E éns zal uw waarde gekend zijn Daarboven,
D áár waar een arme zo rijk wordt onthaald.
E ere zij 't Lam, en Zijn Naam is te loven,

D ie voor deze armen den prijs heeft betaald!
E re zij 't Lam, dat ter bruiloft wil leiden,
S atan ten spijt, en al 't helse gebroed!

G ave des Geestes, vol zalig verblijden,
E erzame kleding als God u ontmoet.
E én kent uw waarde, en Hij wil u prijzen,
S prekend: welzalig is 't arme gemoed!
T rek dan naar Boven, gij geestelijk armen,
E ert uwen Koning, erkent Zijn erbarmen!
S taat in Zijn Woord - daar alleen staat gij goed!


Zoals we zien: de eerste letters van elke zin vormen het woord:
Armoede des geestes.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)


Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 16724
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: Favoriet gedicht

Bericht door Hendrikus »

SecorDabar schreef: Zoals we zien: de eerste letters van elke zin vormen het woord:
Armoede des geestes.
En dat noemen we in goed Nederlands dan een acrostichon.
~~Soli Deo Gloria~~
windorgel
Berichten: 1385
Lid geworden op: 18 jan 2013, 23:40

Re: Favoriet gedicht

Bericht door windorgel »

De zomernacht werd zwart,
toen, zacht en duid'lijk klonk er
een klare stem door 't donker:
Mijn Zoon, geef Mij uw hart!
Ik aarzelde...verward...
Was het de wind die zoefde?
En weer zei, maar bedroefder,
de stem: geef Mij uw hart!
Ik wrong mij op de grond
tot ik de woorden vond:
Heer', 't moet door U genomen!
En nog eens overviel
die stille stem mijn ziel:
daartoe ben Ik gekomen.

W. de Mérode
Plaats reactie