Gedichten

Gebruikersavatar
J.C. Philpot
Berichten: 8917
Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08

Re: Gedichten

Bericht door J.C. Philpot »

Jantje schreef:Heb je het gedicht van ds. P. Blok, over het einde van het jaar, in de Saambinder van deze week ook gelezen? Ik wist niet dat hij zo mooi kon dichten. Het is een ontroerend gedicht.
Ik ben benieuwd. Kan iemand het overtypen?
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.

George Whitefield
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gedichten

Bericht door -DIA- »

  • HET EINDE

    Het jaar is ten einde,
    de reis die is verkort.
    Ik vatte niet de waarde.
    Ik het zo vaak gemord.

    Het jaar ging naar het einde,
    't beloofde een zeker land.
    'k Begreep niet steeds het oogmerk,
    'k Zag weinig van Gods Vaderhand.

    Het jaar moest naar het einde.
    Gods raad vereiste spoed.
    Opdat wij ons bezinnen,
    op ´t eeuwig zalig goed.

    Het jaar jaagt naar het einde.
    Gods molens draaien voort.
    totdat aan ´s werelds einden,
    geklonken heeft Zijn Woord.

    Het jaar roep op ons einde.
    Het leert de levenstijd.
    Wij hebben maar een stonde,
    op weg naar d´ eeuwigheid.

    Het jaar was ook ten einde,
    van genâ en genadetijd.
    Vergaan is al de glorie.
    Niets is wat nu verbeidt.

    Het jaar vloog naar het einde.
    Rust gij, o volk, in God.
    De uren zijn beloften,
    van 't eeuwig zalig lot.

    Het jaar is nu ten einde.
    Ging de genadedeur op slot?
    Vergeefs staat men te kloppen.
    Dan is er geen heil bij God.

    Het jaar moet naar het einde.
    Het wijst een nieuw verschiet.
    Kom Jezus, kom nu haast'lijk
    en schenkt het leven om niet.

    Het jaar telt nu het einde.
    De dagen zijn voorbij,
    van strijd en druk en moeite,
    door God bepaald, voor mij!


    ds. P. Blok
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Jantje »

1. Uren, dagen, maanden, jaren,
vliegen als een schaduw heen.
Ach, wij vinden, waar wij staren,
niets bestendigs hier beneên!
Op de weg, die wij betreden,
staat geen voetstap die beklijft.
Al het heden wordt verleden,
schoon 't ons toegerekend blijft.

2. Voorgeslachten kwijnden henen,
en wij bloeien op hun graf.
Ras zal 't nakroost ons bewenen:
't mensdom valt als blaad'ren af.
't Stof, door eeuwen saâmgelezen,
houdt hetzelfde graf bewaard.
Buiten U, o eeuwig Wezen,
ach, wat was de mens op aard!

3. Dat de tijd hier 't al verover',
aan geen tijdperk hangt mijn lot.
Gij, Gij blijft mij altijd over,
Gij blijft eindeloos mijn God.
Welk een ramp mij hier ook nader',
'k vind in U mijn rustpunt weer.
Gij blijft in uw Zoon mijn Vader,
wat verander', wat verkeer'.

5. Snelt dan, jaren, snelt vrij henen
met uw blijdschap en verdriet.
Welk een ramp ik moog' bewenen,
God, mijn God, verandert niet!
Blijft mij alles hier begeven,
voortgeleid door Zijne hand,
schâuw ik uit dit nietig leven
in het eeuwig Vaderland!
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Gebruikersavatar
AnJa
Berichten: 225
Lid geworden op: 17 jul 2018, 08:14

Re: Gedichten

Bericht door AnJa »

Handenarbeid

Heer, leer mij mijn dagen tellen
slechts een handbreed
is het leven
leg mijn hand
in de Uwe
en geef de vijf vingers
een taak:

laat mijn duim een
duimstok zijn
metend met Uw maat
grenzeloos vergevend
en vergetend

laat mijn wijsvinger
de ander de weg wijzen
naar Boven

laat mijn middelvinger
mij steeds laten zien
Wie het Middelpunt is
van mijn leven

laat mijn ringvinger
liefde brengen
daar
waar liefdeloosheid heerst

en laat mijn pink, Heer,
laat die kleinste vinger
de kleine dingen groot maken
de kleine wonderen van elke dag
tot één grote vreugde

laat zó mijn hand, Heer,
een werktuig zijn in Uw hand.

~J.Verwaal~
" Geeft U mij wijsheid vandaag"
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gedichten

Bericht door -DIA- »

EEUWIGHEID
(melodie: Psalm 19)

1. Wanneer dit tijdsgordijn
zal weggeschoven zijn
van voor de heil’ge schaar,
en dat het hemels licht
haar geven zal gezicht
om te beschouwen daar
Jehova’s wezen aan,
en in die zee te baan
van Zijn oneindigheden,
dan zal ’t God-dorstig volk,
gezonken in die kolk,
eerst wezen recht tevreden.

2. Ik sterf al eer ik sterf,
omdat ik ‘t eeuwig derf.
Mijn koorts neemt daag’lijks toe.
Ei, stel niet langer uit
mij hier te helpen uit.
Ik ben de tijd al moe.
O eeuwigheid, kom ras.
Och, dat ik bij u was!
‘k Zucht naar u, onverdroten.
Hoe is ‘t, o eeuwigheid,
dat gij zo wens’lijk zijt,
al zijt gij nooit genoten?

3. Och, dat de tijd zijn tijd
had uitgediend, en wijd
van ons verhuizen wou.
Of ons opbreken liet
uit dit ellendig niet
naar ‘t eeuwige gebouw.
Daar zal voor ‘t naar gekwijn,
onz’ glorie eeuwig zijn,
om d’ eeuwigheid te aanschouwen.
En worden alles kwijt,
behalve d’ eeuwigheid,
die w’ eeuwig zullen houwen.

4. Daar zullen w’ eeuwig zijn
bij ‘s levens Heilfontein;
bij ‘t algenoegzaam Goed,
bij ’t onbegrijp’lijk Licht,
daar alle glans voor zwicht;
bij Hem, Die alles doet.
Daar zullen w’ eeuwig zijn
In ‘s Bruidegoms aanschijn
en hebben vrij genieten.
En na een eeuwig zien
zal ons het eeuwig zien
van Hem nog niet verdrieten.


Willem d’Orville
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Gedichten

Bericht door Mara »

Wat een prachtig gedicht Het veldboeket waarmee Marcel Zandee terecht de gedichtenwedstrijd van het RD heeft gewonnen.
Telkens als je het leest, zie je een andere kleur.
Heel knap gedaan.
Ik hoop dat hij een bundel uit gaat geven.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
liz boer
Berichten: 2989
Lid geworden op: 18 jun 2018, 15:31

Re: Gedichten

Bericht door liz boer »

1. Hoe dichter ik nader
aan 't huis van mijn Vader,
hoe sterker ik hijg
naar de eeuwige woning,
het feest van mijn kroning
en 't eind van de krijg.

2. 'k Zie soms aan de kimmen
mijn vaderland glimmen,
maar nog is het nacht.
ik Blijf echter aan 't lopen;
geloven en hopen
geeft ijver en kracht.

3. En wat zou mij hinderen?
'k Zie de uren reeds minderen.
Laat 't werelds gedruis
mijn moed niet verslappen;
nog weinige stappen
en dan ben ik thuis!

Heronymus van Alphen
Zo God voor ons is, wie kan tegen ons zijn?
Thuisvrouw
Berichten: 571
Lid geworden op: 08 mar 2018, 10:02

Re: Gedichten

Bericht door Thuisvrouw »

Mooi gedicht. Ik hoorde een tijd geleden hier uit citeren tijdens een preek. Nu weet ik dus uit welk gedicht en wie de dichter is.
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 16724
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: Gedichten

Bericht door Hendrikus »

Thuisvrouw schreef:Mooi gedicht. Ik hoorde een tijd geleden hier uit citeren tijdens een preek. Nu weet ik dus uit welk gedicht en wie de dichter is.
Ja, de dichter van "Jantje zag eens pruimen hangen". Veelzijdig man.
~~Soli Deo Gloria~~
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Jantje »

Het gedicht is niet volledig geciteerd:

De vrolijke reiziger

1. Wijk, werelds gewemel,
Ik moet naar de hemel;
Verhinder me niet.
Weg zonden! Zwijgt, lusten!
Ik wil hier niet rusten
In ’s vijands gebied.

2. ’k Zal bossen en stromen
En rotsen niet schromen;
Maar ’t veilige pad
Kloekmoedig betreden,
Dat Jezus beneden
In ’t reizen betrad.

3. Met Hem wil ik zwerven
En ’t werelds goed derven;
Wat geef ik om schijn?
’k Zoek schatten van waarde,
En wil hier op aarde
Een vreemdeling zijn.

4. Ik lach om haar gaven;
Haar dienaars zijn slaven,
Wier zeden en spraak
Mij nimmer bekoren.
Ik wil ze niet horen;
Weg ijdel vermaak!

5. Veel schatten zijn boeien,
Vertragen het spoeien
Naar ’t hemels paleis.
’k Heb alles, mij nodig,
En al ’t overbodig’
Belemmert op reis.

6. En moet ik al dolen,
Door rotsen en holen
Geleidt mij mijn Hoofd.
Hoe lang ik moog’ dwalen,
Het eind zal niet falen;
Dat is mij beloofd!

7. ’k Zie soms aan de kimmen
Mijn vaderland glimmen;
Maar is ’t al eens nacht,
’k Blijf echter aan ’t lopen;
Geloven en hopen
Geeft ijver en kracht.

8. Verkeer ik in ’t eenzaam
Met Jezus gemeenzaam,
Dan wens ik niets meer;
En reis ik met and’ren,
Wij troosten malkand’ren
En loven de Heer’.

9. Hoe dichter ik nader
Aan ’t huis van mijn Vader,
Hoe sterker ik hijg
Naar d’ eeuwige woning,
Het feest van mijn kroning
En ’t eind’ van de krijg.

10. En wat zou mij hind’ren?
’k Zie d’ uurtjes reeds mind’ren.
Laat werelds gedruis
Mijn moed niet verslappen;
Nog weinige stappen
En dan ben ik thuis!

Hieronymus van Alphen (1746-1803)
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Gebruikersavatar
liz boer
Berichten: 2989
Lid geworden op: 18 jun 2018, 15:31

Re: Gedichten

Bericht door liz boer »

Jantje schreef:Het gedicht is niet volledig geciteerd:

De vrolijke reiziger

1. Wijk, werelds gewemel,
Ik moet naar de hemel;
Verhinder me niet.
Weg zonden! Zwijgt, lusten!
Ik wil hier niet rusten
In ’s vijands gebied.

2. ’k Zal bossen en stromen
En rotsen niet schromen;
Maar ’t veilige pad
Kloekmoedig betreden,
Dat Jezus beneden
In ’t reizen betrad.

3. Met Hem wil ik zwerven
En ’t werelds goed derven;
Wat geef ik om schijn?
’k Zoek schatten van waarde,
En wil hier op aarde
Een vreemdeling zijn.

4. Ik lach om haar gaven;
Haar dienaars zijn slaven,
Wier zeden en spraak
Mij nimmer bekoren.
Ik wil ze niet horen;
Weg ijdel vermaak!

5. Veel schatten zijn boeien,
Vertragen het spoeien
Naar ’t hemels paleis.
’k Heb alles, mij nodig,
En al ’t overbodig’
Belemmert op reis.

6. En moet ik al dolen,
Door rotsen en holen
Geleidt mij mijn Hoofd.
Hoe lang ik moog’ dwalen,
Het eind zal niet falen;
Dat is mij beloofd!

7. ’k Zie soms aan de kimmen
Mijn vaderland glimmen;
Maar is ’t al eens nacht,
’k Blijf echter aan ’t lopen;
Geloven en hopen
Geeft ijver en kracht.

8. Verkeer ik in ’t eenzaam
Met Jezus gemeenzaam,
Dan wens ik niets meer;
En reis ik met and’ren,
Wij troosten malkand’ren
En loven de Heer’.

9. Hoe dichter ik nader
Aan ’t huis van mijn Vader,
Hoe sterker ik hijg
Naar d’ eeuwige woning,
Het feest van mijn kroning
En ’t eind’ van de krijg.

10. En wat zou mij hind’ren?
’k Zie d’ uurtjes reeds mind’ren.
Laat werelds gedruis
Mijn moed niet verslappen;
Nog weinige stappen
En dan ben ik thuis!

Hieronymus van Alphen (1746-1803)
Bedankt
Zo God voor ons is, wie kan tegen ons zijn?
Pioenroosje
Berichten: 253
Lid geworden op: 24 mei 2018, 14:35

Re: Gedichten

Bericht door Pioenroosje »

Porta Nigre
(vier stemmen en de stem van Christus)

mijn hart is zwart
mijn hart is rood
mijn hart is hard
mijn hart is dood
maar ieder hart...
mijn hart is dood!
maar ieder hart...
mijn hart is rood...
maar ieder hart
't zij hard of dood
of zwart of rood
wordt wit in Mijnen Dood.

H. Marsman
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gedichten

Bericht door -DIA- »

De pruimenboom
Een leerzame vertelling voor ons allen.

Het was wel een tijd waarin de brave hendriken nogal aangeprezen werden.
Het was de tijd van het nieuwe licht, die zich al manifesteerde in de tijd van
ds. Th. van der Groe.
Daarop volgde een zeer ingezonken tijd in kerkelijk opzicht.

Precies 50 jaar na het overleden van ds. Th. van der Groe kwam er een wending.
Niet gezocht. De Afscheiding.
De Afscheiden was een wending, ook wel bij degenen die in de Vaderlandse kerk
bleven.

In die tijd had men het niet zo begrepen op de Dordtse Leerregels, en dat was
ook de reden dat men in de psalmboeken uit die tijd wel de Heidelberger, en de Geloofsbelijdenis aantreft, maar de Dordtse Leerregels werden weggelaten.
Vandaar ook dat ds. H. de Cock de Dordtse Leerregels niet kende.
Hoewel hij goed bestudeerd was.

Sporen van deze Brave Hendrikentijd kunnen we ook vinden in het de
vertelling van de pruimenboom van Hieronymus van Alphen:

Jantje zag eens pruimen hangen,
o! als eieren zo groot.
't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
schoon zijn vader 't hem verbood.

Hier is, zei hij, noch mijn vader,
noch de tuinman, die het ziet:
Aan een boom, zo vol geladen,
mist men vijf zes pruimen niet.

Maar ik wil gehoorzaam wezen,
en niet plukken: ik loop heen.
Zou ik, om een hand vol pruimen,
ongehoorzaam wezen? Neen.

Voord ging Jantje: maar zijn vader,
die hem stil beluisterd had,
Kwam hem in het loopen tegen
voor aan op het middelpad.

Kom mijn Jantje, zei de vader,
kom mijn kleine hartedief!
Nu zal ik u pruimen plukken;
nu heeft vader Jantje lief.

Daar op ging Papa aan 't schudden,
Jantje raapte schielijk op;
Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen,
en liep heen op een galop.

Hieronymus van Alphen
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Isala
Berichten: 1267
Lid geworden op: 27 sep 2013, 22:14

Re: Gedichten

Bericht door Isala »

Laat me in U blijven, groeien, bloeien,
o Heiland die de wijnstok zijt!
Uw kracht moet in mij overvloeien,
of 'k ben een wis verderf gewijd.
Doorstroom, beziel en zegen mij,
opdat ik waarlijk vruchtbaar zij!

Ik kan mijzelf geen wasdom geven:
niets kan ik zonder U, o Heer!
In uw gemeenschap kiemt er leven
en levensvolheid meer en meer!
Uw Geest moet in mij uitgestort:
de rank die U ontvalt, verdort.

Neen, Heer, ik wil van U niet scheiden,
'k blijf de Uw' altijd, blijf Gij de mijn'!
Uw liefde moet alom mij leiden,
uw leven moet mijn leven zijn,
uw licht moet schijnen in mijn huis
bij kruis naar kracht en kracht naar kruis.

Dan blijft mijn ziel voor U gewonnen,
dan wint mijn ziel door U in kracht!
Het werk in need'righeid begonnen,
wordt dan in heerlijkheid volbracht!
Wat in de winds'len sliep, ontbot,
en komt in 't licht en rijpt voor God.

- Jan Jakob Lodewijk ten Kate -
Hora est!
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gedichten

Bericht door -DIA- »

DE LEEUWERIK

De Leew’rik heeft gevonden
En worpje in den grond,
En ’t loflied opgezonden
Vroeg in den morgenstond.

Nu rijst hij uit de voren
Met hemelwaartse vlucht
En laat zijn liedje horen
Klapwiekend in de lucht.

Hij zwiert in kring op kringen
Al dwar’lend op en neer
En brengt me vrolijk zingen
Zijn dank aan God den Heer’.

O Heer’ maak ons tezamen
Zoo tot Uw lof bereid
Dan zal ons niet beschamen
Des leeuw’riks dankbaarheid


Met dank aan Hendrikus
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Plaats reactie