Bespreking teksten gezangen

[TSD]

Bedankt voor je reactie Carrie.

Dat wachten als iets negatiefs... maar wat hij er tegenover zet is geen verwachten (Bijbels!) maar concluderen.

In het 2e kan ik je niet volgen eigenlijk. Gedoopte kinderen zijn gelovigen?

Wat je punt inzake de oproep tot geloof betreft: ik blijf bij mijn punt dat hier niet met twee woorden gesproken wordt, wat de Bijbel wel doet. De wijze van spreken in dit lied vind ik in de Bijbel niet terug.

Hoe je dan bij Jona terecht komt is me echt een raadsel. Van Jona’s prediking staat alleen maar dit in de Bijbel:

“En Jona begon in de stad te gaan, een dagreis; en hij predikte, en zeide: Nog veertig dagen, dan zal Nineve worden omgekeerd.”

De straf van God over de zonde wordt hun aangezegd! Ik lees daar in het hele lied niets van!

Ongetwijfeld heeft Jona meer gezegd, maar dat is niet opgetekend. Dat deze zin wel is opgetekend is temeer een bewijs dat Jona bepaald niet eenzijdig heeft opgeroepen tot geloof, zonder de zonde te benoemen.

[Jantje]

Neem Hem als je Redder aan. Aannemen is bij ons helaas een remonstrants woord geworden.
Toch verwijst hij later in zo'n lied naar de basis van deze oproep. Allen die Hem aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden.
We mogen zijn uitgestrekte hand aannemen. En nee, we kunnen het niet, maar God vraagt het wel van ons!
Ik denk hierbij ook aan het voorbeeld van de cheque die we in mogen wisselen.

Ik kan het hier openbaar schrijven, dat wil ik van te voren even opmerken. Want de preek staat openbaar op http://www.kerkdienstgemist.nl. Maar in de preek van ds. A.T. Huijser in Vlissingen van pas (die uitvoerig behandeld is in een ander draadje) kwam het volgende aan de orde: ds. Huijser zei, in relatie tot het woord 'aannemen' het volgende (In mijn eigen woorden): "Als je nu zo'n oude kabinetkast hebt, en je zegt tegen een gehandicapt persoon die je in de rolstoel er voor zet, dat alles wat in die kast en in die laatjes zit voor hem is, terwijl hij niets kan pakken omdat hij verlamd is en niet kan bewegen, is dat dan niet hard en wreed?" Voor alle duidelijkheid: hij haalde hierin ook nog zijn eigen zoon aan, die ook gehandicapt is en in een rolstoel zit.
Begrijp je wat hij hiermee wilde zeggen?
Overigens betekende dat niet dat de oproep en de eis om ons te bekeren niet klonk, dat heeft hij daarna uitvoerig aan de orde gesteld, onder meer met een waarschuwing naar degenen die lijdelijk denken en altijd zeggen dat God het moet doen.

[Carrie]

Bedankt voor je reactie Carrie.

Dat wachten als iets negatiefs... maar wat hij er tegenover zet is geen verwachten (Bijbels!) maar concluderen.

Ben ik met je eens. alleen zie ik dat persoonlijk niet waarom dat er dan ook in moet.
Hij verwijst hier naar het lijdelijk wachten, wat ik al schreef, en ondertussen gaat de tijd voorbij.
Hij vraagt in plaats van te wachten, naar huis te komen.
Wat als de verloren zoon in plaats van bij de trog te wachten, bij de trog had gaan verwachten? Was er dan een wezenlijk verschil geweest?

In het 2e kan ik je niet volgen eigenlijk. Gedoopte kinderen zijn gelovigen?

Dit is denk dan ook weer een interpretatieprobleem.
Want ja, ik noem kerkelijke mensen en mensen binnen de christelijke gemeenschap "gelovigen"
Binnen de gelovigen is er verschil tussen kinderen van God en gelovigen die nog buiten God staan.
Maar ongelovigen vind ik mensen die niet in God en Zijn geboden geloven.

Wat je punt inzake de oproep tot geloof betreft: ik blijf bij mijn punt dat hier niet met twee woorden gesproken wordt, wat de Bijbel wel doet. De wijze van spreken in dit lied vind ik in de Bijbel niet terug.

Hoe je dan bij Jona terecht komt is me echt een raadsel. Van Jona’s prediking staat alleen maar dit in de Bijbel:

“En Jona begon in de stad te gaan, een dagreis; en hij predikte, en zeide: Nog veertig dagen, dan zal Nineve worden omgekeerd.”

De straf van God over de zonde wordt hun aangezegd! Ik lees daar in het hele lied niets van!

Ongetwijfeld heeft Jona meer gezegd, maar dat is niet opgetekend. Dat deze zin wel is opgetekend is temeer een bewijs dat Jona bepaald niet eenzijdig heeft opgeroepen tot geloof, zonder de zonde te benoemen.

Je hebt terecht een punt dat Jona niet goed gekozen is hierbij.
Misschien staat in Markus een betere verwoording:
En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.

[Carrie]

Neem Hem als je Redder aan. Aannemen is bij ons helaas een remonstrants woord geworden.
Toch verwijst hij later in zo'n lied naar de basis van deze oproep. Allen die Hem aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden.
We mogen zijn uitgestrekte hand aannemen. En nee, we kunnen het niet, maar God vraagt het wel van ons!
Ik denk hierbij ook aan het voorbeeld van de cheque die we in mogen wisselen.

Ik kan het hier openbaar schrijven, dat wil ik van te voren even opmerken. Want de preek staat openbaar op http://www.kerkdienstgemist.nl. Maar in de preek van ds. A.T. Huijser in Vlissingen van pas (die uitvoerig behandeld is in een ander draadje) kwam het volgende aan de orde: ds. Huijser zei, in relatie tot het woord 'aannemen' het volgende (In mijn eigen woorden): "Als je nu zo'n oude kabinetkast hebt, en je zegt tegen een gehandicapt persoon die je in de rolstoel er voor zet, dat alles wat in die kast en in die laatjes zit voor hem is, terwijl hij niets kan pakken omdat hij verlamd is en niet kan bewegen, is dat dan niet hard en wreed?" Voor alle duidelijkheid: hij haalde hierin ook nog zijn eigen zoon aan, die ook gehandicapt is en in een rolstoel zit.
Begrijp je wat hij hiermee wilde zeggen?
Overigens betekende dat niet dat de oproep en de eis om ons te bekeren niet klonk, dat heeft hij daarna uitvoerig aan de orde gesteld, onder meer met een waarschuwing naar degenen die lijdelijk denken en altijd zeggen dat God het moet doen.

Maar dit is toch juist het spanningsveld, maar ook de kern?

Gaan wij verloren is het 100% onze schuld
Mogen wij ons een kind van God noemen, is het 100% genade!

Ik ben even de exacte tekst kwijt, maar zoals op de enge poort staat in de Christenreis,
Aan de ene kant "Strijd om in te gaan"
Aan de andere kant "Alleen door genade zijt gij zalig geworden"

[Jantje]

Dus je bent eens met ds. Huijser, in het voorbeeld dat hij hier aanhaalt?

[Panny]

Dit schrijft Christian er zelf over:
"Duizenden mensen in allerlei kerken worstelen met geloofszekerheid. Voor hen heb ik dit lied geschreven. Mijn gebed is dat dit nummer hen zal raken en mensen tot Jezus zal brengen."

Het gaat dus in dit lied om mensen die het verlangen en zoeken naar God kennen maar denken dat ze niet welkom bij Hem zijn.
Dat ze eerst bepaalde dingen moeten ervaren, etc.
En heel veel jonge reformatorische christenen worstelen hiermee. De evangelieprediking is niet altijd meer zo helder tegenwoordig.
In die context moet je de tekst van dit lied dus lezen.

[TSD]

Bedankt voor je reactie Carrie.

Dat wachten als iets negatiefs... maar wat hij er tegenover zet is geen verwachten (Bijbels!) maar concluderen.

Ben ik met je eens. alleen zie ik dat persoonlijk niet waarom dat er dan ook in moet.
Hij verwijst hier naar het lijdelijk wachten, wat ik al schreef, en ondertussen gaat de tijd voorbij.
Hij vraagt in plaats van te wachten, naar huis te komen.
Wat als de verloren zoon in plaats van bij de trog te wachten, bij de trog had gaan verwachten? Was er dan een wezenlijk verschil geweest?

In het 2e kan ik je niet volgen eigenlijk. Gedoopte kinderen zijn gelovigen?

Dit is denk dan ook weer een interpretatieprobleem.
Want ja, ik noem kerkelijke mensen en mensen binnen de christelijke gemeenschap "gelovigen"
Binnen de gelovigen is er verschil tussen kinderen van God en gelovigen die nog buiten God staan.
Maar ongelovigen vind ik mensen die niet in God en Zijn geboden geloven.

Wat je punt inzake de oproep tot geloof betreft: ik blijf bij mijn punt dat hier niet met twee woorden gesproken wordt, wat de Bijbel wel doet. De wijze van spreken in dit lied vind ik in de Bijbel niet terug.

Hoe je dan bij Jona terecht komt is me echt een raadsel. Van Jona’s prediking staat alleen maar dit in de Bijbel:

“En Jona begon in de stad te gaan, een dagreis; en hij predikte, en zeide: Nog veertig dagen, dan zal Nineve worden omgekeerd.”

De straf van God over de zonde wordt hun aangezegd! Ik lees daar in het hele lied niets van!

Ongetwijfeld heeft Jona meer gezegd, maar dat is niet opgetekend. Dat deze zin wel is opgetekend is temeer een bewijs dat Jona bepaald niet eenzijdig heeft opgeroepen tot geloof, zonder de zonde te benoemen.

Je hebt terecht een punt dat Jona niet goed gekozen is hierbij.
Misschien staat in Markus een betere verwoording:
En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.

De verloren zoon ging in elk geval niet geloven dat hij nog een thuis had en zijn vader hem met open armen zou ontvangen. De nood dreef hem uit, hij ging niet eenvoudigweg geloven. Nee, wat er gebeurde was iets waarop niet meer had durven hopen!

Punt 2 oké, duidelijk. Maar dan begrijp ik je eerste reactie op mij toch niet, want gelovigen die nog buiten God staan, om jou woorden even te gebruiken, kan je toch niet Zijn kinderen noemen?

Mijn punt inzake de oproep is dat deze eenzijdige oproep, die voortdurend herhaald wordt, ik niet zo in de Bijbel terugvind. Wanneer je daarbij nog bedenkt dat herhaling in de Bijbel opzichzelf vrij vaak voorkomt, met als doel iets te benadrukken, dan zou dat toch tot nadenken moeten zetten.

[Carrie]

De verloren zoon ging in elk geval niet geloven dat hij nog een thuis had en zijn vader hem met open armen zou ontvangen. De nood dreef hem uit, hij ging niet eenvoudigweg geloven. Nee, wat er gebeurde was iets waarop niet meer had durven hopen!

Voor mijn idee zit hier een verschil.
Ik zie dit lied meer als de Vader die zegt, kom naar huis!
en zijn vader ziet hem nog steeds als Zijn kind!

Ik moest nog denken aan het veel gezongen lied door mannenkoren "Coming home"
Vergeleken daar mee vind ik dit lied minder eenzijdig, maar goed, dat terzijde.

Punt 2 oké, duidelijk. Maar dan begrijp ik je eerste reactie op mij toch niet, want gelovigen die nog buiten God staan, om jou woorden even te gebruiken, kan je toch niet Zijn kinderen noemen?

Dat heb ik net uitgelegd.
De Vader zegt "Kom naar huis, mijn kind, kom naar huis!

[liz boer]

Neem Hem als je Redder aan. Aannemen is bij ons helaas een remonstrants woord geworden.
Toch verwijst hij later in zo'n lied naar de basis van deze oproep. Allen die Hem aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden.
We mogen zijn uitgestrekte hand aannemen. En nee, we kunnen het niet, maar God vraagt het wel van ons!
Ik denk hierbij ook aan het voorbeeld van de cheque die we in mogen wisselen.

Ik kan het hier openbaar schrijven, dat wil ik van te voren even opmerken. Want de preek staat openbaar op http://www.kerkdienstgemist.nl. Maar in de preek van ds. A.T. Huijser in Vlissingen van pas (die uitvoerig behandeld is in een ander draadje) kwam het volgende aan de orde: ds. Huijser zei, in relatie tot het woord 'aannemen' het volgende (In mijn eigen woorden): "Als je nu zo'n oude kabinetkast hebt, en je zegt tegen een gehandicapt persoon die je in de rolstoel er voor zet, dat alles wat in die kast en in die laatjes zit voor hem is, terwijl hij niets kan pakken omdat hij verlamd is en niet kan bewegen, is dat dan niet hard en wreed?" Voor alle duidelijkheid: hij haalde hierin ook nog zijn eigen zoon aan, die ook gehandicapt is en in een rolstoel zit.
Begrijp je wat hij hiermee wilde zeggen?
Overigens betekende dat niet dat de oproep en de eis om ons te bekeren niet klonk, dat heeft hij daarna uitvoerig aan de orde gesteld, onder meer met een waarschuwing naar degenen die lijdelijk denken en altijd zeggen dat God het moet doen.

Dat is nu bij de Heere Jezus wel mogelijk, Hij zegt tegen de man met de verdorde hand strek uw hand uit... en hij doet het.


Je bent geen slachtoffer,maar een onwillige,vijandige zondaar, het is niet zo als bij een gehandicapte, dat je het niet kan, als de de Heere zou willen aannemen, dan kun je het ook, om dat HijZelf die gewilligheid werkt door wedergeboorte.

[Panny]

De verloren zoon ging in elk geval niet geloven dat hij nog een thuis had en zijn vader hem met open armen zou ontvangen. De nood dreef hem uit, hij ging niet eenvoudigweg geloven. Nee, wat er gebeurde was iets waarop niet meer had durven hopen!

Voor mijn idee zit hier een verschil.
Ik zie dit lied meer als de Vader die zegt, kom naar huis!
en zijn vader ziet hem nog steeds als Zijn kind!

Ik moest nog denken aan het veel gezongen lied door mannenkoren "Coming home"
Vergeleken daar mee vind ik dit lied minder eenzijdig, maar goed, dat terzijde.

Punt 2 oké, duidelijk. Maar dan begrijp ik je eerste reactie op mij toch niet, want gelovigen die nog buiten God staan, om jou woorden even te gebruiken, kan je toch niet Zijn kinderen noemen?

Dat heb ik net uitgelegd.
De Vader zegt "Kom naar huis, mijn kind, kom naar huis!

Dit lied is juist gericht aan mensen die worstelen met geloofszekerheid. Dus die net als de verloren zoon denken dat ze niet welkom zijn bij God.
De liefelijke nodigingen tot zondaren komen bij God vandaan.

Ik denk dat de tekst van dit lied ook zomaar niet zou opvallen in preken van onder ons bekende puriteinse predikers.
Ook zij konden heel liefelijk zondaren nodigen.

[liz boer]

De verloren zoon ging in elk geval niet geloven dat hij nog een thuis had en zijn vader hem met open armen zou ontvangen. De nood dreef hem uit, hij ging niet eenvoudigweg geloven. Nee, wat er gebeurde was iets waarop niet meer had durven hopen!

Voor mijn idee zit hier een verschil.
Ik zie dit lied meer als de Vader die zegt, kom naar huis!
en zijn vader ziet hem nog steeds als Zijn kind!

Ik moest nog denken aan het veel gezongen lied door mannenkoren "Coming home"
Vergeleken daar mee vind ik dit lied minder eenzijdig, maar goed, dat terzijde.

Punt 2 oké, duidelijk. Maar dan begrijp ik je eerste reactie op mij toch niet, want gelovigen die nog buiten God staan, om jou woorden even te gebruiken, kan je toch niet Zijn kinderen noemen?

Dat heb ik net uitgelegd.
De Vader zegt "Kom naar huis, mijn kind, kom naar huis!

Dit lied is juist gericht aan mensen die worstelen met geloofszekerheid. Dus die net als de verloren zoon denken dat ze niet welkom zijn bij God.
De liefelijke nodigingen tot zondaren komen bij God vandaan.

Ik denk dat de tekst van dit lied ook zomaar niet zou opvallen in preken van onder ons bekende puriteinse predikers.
Ook zij konden heel liefelijk zondaren nodigen.

Er staat nergens dat de verloren zoon dacht dat hij niet welkom was... hij had toch juist goede gedachten van zijn vader.

[Carrie]

De verloren zoon ging in elk geval niet geloven dat hij nog een thuis had en zijn vader hem met open armen zou ontvangen. De nood dreef hem uit, hij ging niet eenvoudigweg geloven. Nee, wat er gebeurde was iets waarop niet meer had durven hopen!

Voor mijn idee zit hier een verschil.
Ik zie dit lied meer als de Vader die zegt, kom naar huis!
en zijn vader ziet hem nog steeds als Zijn kind!

Ik moest nog denken aan het veel gezongen lied door mannenkoren "Coming home"
Vergeleken daar mee vind ik dit lied minder eenzijdig, maar goed, dat terzijde.

Punt 2 oké, duidelijk. Maar dan begrijp ik je eerste reactie op mij toch niet, want gelovigen die nog buiten God staan, om jou woorden even te gebruiken, kan je toch niet Zijn kinderen noemen?

Dat heb ik net uitgelegd.
De Vader zegt "Kom naar huis, mijn kind, kom naar huis!

Dit lied is juist gericht aan mensen die worstelen met geloofszekerheid. Dus die net als de verloren zoon denken dat ze niet welkom zijn bij God.
De liefelijke nodigingen tot zondaren komen bij God vandaan.

Ik denk dat de tekst van dit lied ook zomaar niet zou opvallen in preken van onder ons bekende puriteinse predikers.
Ook zij konden heel liefelijk zondaren nodigen.

Er staat nergens dat de verloren zoon dacht dat hij niet welkom was... hij had toch juist goede gedachten van zijn vader.

Beide staat er niet...
Hij voelde zich het niet waard om als kind naar zijn Vader te gaan.
Terwijl de Vader elke dag op de uitkijk staat en bid... Kom naar huis...

En dan staat die Vader daar met innerlijke ontferming bewogen...

[liz boer]

@carrie, bij mijn vader hebben huurlingen overvloed.
Dat zijn goede gedachten mi

[Panny]

@carrie, bij mijn vader hebben huurlingen overvloed.
Dat zijn goede gedachten mi

Iemand die worstelt met geloofszekerheid heeft toch ook juist goede gedachten van God? Hun grootste 'probleem' is dat God zo goed is en dat ik zo slecht ben. Maar een kind van God zijn is toch het liefste wat ze zouden willen.
Maar ze kunnen niet geloven dat een groot zondaar als zij zomaar welkom zijn bij God.
Ze moeten dan toch eerst heiliger worden, bijzondere dingen ervaren, etc.

[liz boer]

@carrie, bij mijn vader hebben huurlingen overvloed.
Dat zijn goede gedachten mi

Iemand die worstelt met geloofszekerheid heeft toch ook juist goede gedachten van God? Hun grootste 'probleem' is dat God zo goed is en dat ik zo slecht ben. Maar een kind van God zijn is toch het liefste wat ze zouden willen.
Maar ze kunnen niet geloven dat een groot zondaar als zij zomaar welkom zijn bij God.
Ze moeten dan toch eerst heiliger worden, bijzondere dingen ervaren, etc.

Dat is de boodschap van het lied, ze worden afgehouden van het licht, de verloren zoon vind ik hier niet op slaan, ik vind het een prachtig lied... en herkenbaar.
De zoon zei iig niet kom ik om, dan kom ik om.