Mijn rechter buurman

Gebruikersavatar
MoesTuin
Verbannen
Berichten: 887
Lid geworden op: 01 jul 2013, 10:18

Mijn rechter buurman

Bericht door MoesTuin »

Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven,

hij had een maagkwaal en is dood gebloed.

Hij had zich hier een goed bestaan verworven

Ik vraag mij af, hoe hij het boven doet ?




Ik vrees, dat ondanks deskundig overleggen,

hij deze schade zelfs niet heeft begroot.

Ik had ook, toen ’t nog kon, hem moeten zeggen

zich te verzekeren voor nà de dood !



Doch, wat ook ’t deel zij, dat hij heeft verworven,

het is voorbij, voor hem is ’t pleit beslecht.

Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven…..

en ik heb nooit een woord tot zijn behoud gezegd !



Dit gedicht haalde Mister (een forumlid) elders aan in een topic in een regel,
graag plaats ik het geheel.

Het is zo indringend.

Het roept vragen op.
Het maakt me schuldig, wat doe ik?
Als het te laat is en ik heb niks gezegd.....dat voelt zeer ernstig.
en tegelijk
Hoe had ik het kunnen / moeten zeggen, en voor als ik het geprobeerd had, en hij wilde het niet horen
enz....
Daarnaast denk ik het nooit te kunnen, ben bang om overpraat te worden, het onderspit te delven in het gesprek
Genoeg redenen te bedenken waarom het niet kan

Je kan het ook niet in het licht houden van

vanuit het uitgangspunt dat iedereen hier reformatorisch is.... de 1 heeft een reformatorische buurman (lijkt een makkie dan)
de ander een Nederlands Gereformeerde buurman (niet al te moeilijk) de ander een PKN buurman ( tja, je kan het heel moeilijk al gaan maken) en dan....dan houden we onze mond, eerst nog evangelisch.....is als buren mee te leven, graag zelfs (in kerkelijk opzicht ligt dat vast wel even anders, maar als buurman van je huis, prima.) beter dan een buurman die atheist is, of hardrocker, of zondags de pop songs door de muren heen klinken en noem maar op.

..................................vul zelf maar je eigen situatie in op de puntjes

Als eerste deel ik onderstaande lied

http://www.youtube.com/watch?v=HSUAmPHjwgg

1. Is hier een hart door vrees benard, vermoeid door 's levens strijd?
Twijfel drukt u neer, gij struikelt telkens weer,
o, vat weer moed, want God is goed en steeds tot hulp bereid!
Zo gij slechts kunt geloven, ziet gij Zijn heerlijkheid.

Refrein: Daar zijn geen grenzen aan Jezus' macht
voor elk die wond'ren van Hem verwacht.
Ja, wie Hem aanraakt, ervaart Zijn kracht.
Daar zijn geen grenzen aan Jezus' macht

2. Gaat gij gebukt, door zorg gedrukt? Leg dan uw lasten neer!
Tob niet langer voort, vertrouw op 's Heren woord!
Hij hoort uw beê en schenkt u vreê in liefde eind'loos teer.
Zo gij slechts kunt geloven, niets is onmoog'lijk meer!





Het gebed vermag veel.
Als wij zaaien (ook al is het naar ons idee, niet tot nut geweest, ) je weet nooit hoe het land in harten en dat het ooit tot kiem komt
Op de tuin zie ik het weleens, je zaait, het 1 komt op, het ander niet, soms na 2 jaar komt er nog zaad opeens tot bloei, zo is het ook in het leven.
Bij God is niets onmogelijk, dat we dit nooit vergeten.
Hoe vaak we ook struikelen over onze woorden om te getuigen, God werkt !
Nalaten is vele malen erger.


Paulus schrijft in de brief aan de Romeinen (1)

16 Want ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood, en ook voor de Griek.

17 Want de gerechtigheid van God wordt daarin geopenbaard uit geloof tot geloof, zoals geschreven is: Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven.


Nu lijkt het alsof Paulus heel sterk in zijn schoenen staat, maar niets is minder waar, meer met knikkende knieen ook

dat lezen we in de Korintiers brief 1 Kor 2

1 En ik, broeders, toen ik bij u kwam, ben niet gekomen om u met voortreffelijkheid van woorden of van wijsheid het getuigenis van God te verkondigen,

2 want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd.

3 En ik was bij u in zwakheid, met vrees en veel beven.

4 En mijn spreken en mijn prediking bestonden niet in overtuigende woorden van menselijke wijsheid, maar in het betonen van geest en kracht,

5 opdat uw geloof niet zou bestaan in wijsheid van mensen, maar in kracht van God.


Amen!

MoesTuin
Weet je dat de Vader je kent
Weet je dat je van waarde bent
Weet je dat je een Parel bent
Een Parel in Gods Hand!
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door -DIA- »

MoesTuin schreef:Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven,

hij had een maagkwaal en is dood gebloed.

Hij had zich hier een goed bestaan verworven

Ik vraag mij af, hoe hij het boven doet ?




Ik vrees, dat ondanks deskundig overleggen,

hij deze schade zelfs niet heeft begroot.

Ik had ook, toen ’t nog kon, hem moeten zeggen

zich te verzekeren voor nà de dood !



Doch, wat ook ’t deel zij, dat hij heeft verworven,

het is voorbij, voor hem is ’t pleit beslecht.

Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven…..

en ik heb nooit een woord tot zijn behoud gezegd !



Dit gedicht haalde Mister (een forumlid) elders aan in een topic in een regel,
graag plaats ik het geheel.

Het is zo indringend.

Het roept vragen op.
Het maakt me schuldig, wat doe ik?
Als het te laat is en ik heb niks gezegd.....dat voelt zeer ernstig.
en tegelijk
Hoe had ik het kunnen / moeten zeggen, en voor als ik het geprobeerd had, en hij wilde het niet horen
enz....
Daarnaast denk ik het nooit te kunnen, ben bang om overpraat te worden, het onderspit te delven in het gesprek
Genoeg redenen te bedenken waarom het niet kan

Je kan het ook niet in het licht houden van

vanuit het uitgangspunt dat iedereen hier reformatorisch is.... de 1 heeft een reformatorische buurman (lijkt een makkie dan)
de ander een Nederlands Gereformeerde buurman (niet al te moeilijk) de ander een PKN buurman ( tja, je kan het heel moeilijk al gaan maken) en dan....dan houden we onze mond, eerst nog evangelisch.....is als buren mee te leven, graag zelfs (in kerkelijk opzicht ligt dat vast wel even anders, maar als buurman van je huis, prima.) beter dan een buurman die atheist is, of hardrocker, of zondags de pop songs door de muren heen klinken en noem maar op.

..................................vul zelf maar je eigen situatie in op de puntjes

Als eerste deel ik onderstaande lied

http://www.youtube.com/watch?v=HSUAmPHjwgg

1. Is hier een hart door vrees benard, vermoeid door 's levens strijd?
Twijfel drukt u neer, gij struikelt telkens weer,
o, vat weer moed, want God is goed en steeds tot hulp bereid!
Zo gij slechts kunt geloven, ziet gij Zijn heerlijkheid.

Refrein: Daar zijn geen grenzen aan Jezus' macht
voor elk die wond'ren van Hem verwacht.
Ja, wie Hem aanraakt, ervaart Zijn kracht.
Daar zijn geen grenzen aan Jezus' macht

2. Gaat gij gebukt, door zorg gedrukt? Leg dan uw lasten neer!
Tob niet langer voort, vertrouw op 's Heren woord!
Hij hoort uw beê en schenkt u vreê in liefde eind'loos teer.
Zo gij slechts kunt geloven, niets is onmoog'lijk meer!





Het gebed vermag veel.
Als wij zaaien (ook al is het naar ons idee, niet tot nut geweest, ) je weet nooit hoe het land in harten en dat het ooit tot kiem komt
Op de tuin zie ik het weleens, je zaait, het 1 komt op, het ander niet, soms na 2 jaar komt er nog zaad opeens tot bloei, zo is het ook in het leven.
Bij God is niets onmogelijk, dat we dit nooit vergeten.
Hoe vaak we ook struikelen over onze woorden om te getuigen, God werkt !
Nalaten is vele malen erger.


Paulus schrijft in de brief aan de Romeinen (1)

16 Want ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood, en ook voor de Griek.

17 Want de gerechtigheid van God wordt daarin geopenbaard uit geloof tot geloof, zoals geschreven is: Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven.


Nu lijkt het alsof Paulus heel sterk in zijn schoenen staat, maar niets is minder waar, meer met knikkende knieen ook

dat lezen we in de Korintiers brief 1 Kor 2

1 En ik, broeders, toen ik bij u kwam, ben niet gekomen om u met voortreffelijkheid van woorden of van wijsheid het getuigenis van God te verkondigen,

2 want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd.

3 En ik was bij u in zwakheid, met vrees en veel beven.

4 En mijn spreken en mijn prediking bestonden niet in overtuigende woorden van menselijke wijsheid, maar in het betonen van geest en kracht,

5 opdat uw geloof niet zou bestaan in wijsheid van mensen, maar in kracht van God.


Amen!

MoesTuin
Ik zit op twee gedachten... in dubio, zogezegd.
Kinderlijk en naïef is nogal een verschil, dacht ik zo.
Maar ja... We kunnen niet altijd een mens doorgronden,
of een juist beeld daarvan maken.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
MoesTuin
Verbannen
Berichten: 887
Lid geworden op: 01 jul 2013, 10:18

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door MoesTuin »

Hallo Dia

Ik begrijp niet precies wat je bedoelt te zeggen.

Misschien kan je het uitleggen wat je bedoeld?

MoesTuin
Weet je dat de Vader je kent
Weet je dat je van waarde bent
Weet je dat je een Parel bent
Een Parel in Gods Hand!
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door -DIA- »

MoesTuin schreef:Hallo Dia

Ik begrijp niet precies wat je bedoelt te zeggen.

Misschien kan je het uitleggen wat je bedoeld?

MoesTuin
Laten we maar even wachten tot na de zondag.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Floppy
Berichten: 1358
Lid geworden op: 13 nov 2013, 09:20
Locatie: Een gezegend landje aan zee

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door Floppy »

Ik ben ook benieuwd, DIA; het onderwerp is iig naief noch kinderlijk zou ik zeggen?
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door -DIA- »

Floppy schreef:Ik ben ook benieuwd, DIA; het onderwerp is iig naief noch kinderlijk zou ik zeggen?
Ik vind sommige dingen wel eens wat vreemd. Dat weten we hier allen wel,
naar mijn vaste overtuiging.
Altijd kunnen zingen.... Dat zou toch goed zijn? Maar nooit echt klanken uit
de diepte van het hart?
Is men goedsmoeds dat men psalmzinge.
Dat is waar.
Maar ik denk dat je dan toch wat andere klanken hoort. Meer klanken.
Het licht en de duisternis wisselen af. Dat zien we in de praktijk maar ook,
en dat is belangrijker, ook in de Psalmen.

Dhr. Moestuin komt over als een man uit de Evangelische kringen, ofwel een
vanouds reformatorische kerk, die zeer is beïnvloedt door het evangelische denken.
Die kringen kenmerken zich door een welhaast grenzeloos optimisme.
Lichtzinnigheid is ook iets wat we niet moeten onderschatten.
De ernst des levens wordt vaak overheen gewerkt, of men is zo goedsmoeds,
dat men toch weer gaat zingen, maar uit welke grond?

Ik zei dus: Is men goedsmoeds dat men psalmzinge. Dan hoor je toch andere klanken.
Meer klanken. Afwisselende klanken. Godverheerlijkende klanken. Maar als ik een
beetje rondkijk, en ook in mijn eigen hart: Wat bedoel ik... Wie bedoel ik?
Moeten we dan niet eens echt hartenklachten lozen? Op deze door onze zonden
vervloekte aarde is het voorwaar geen paradijs meer.
Ach ik weet het wel, dan moge de 'evangelische mens' al snel de beschuldigende vinger
uitsteken. Maar dat is slechts een gebrek aan dieper inzicht.

Hartenklanken die uit de diepte opkomen. Maar ik zal niet zeggen dat deze
meneer Moestuin hier een uitzondering is, want deze zaken merk ik ook meer subtiel bij
veel andere forummers.

Pessimistisch? Mag je zeggen als je dat kunt waar maken. Ik denk eerder dat ik een
totaal andere invalshoek heb om deze wereld en haar inwoners te bezien.
Het zicht van mensen als Moestuin is wel wat naïef te noemen dacht ik. Er wordt
nogal oppervlakkig over de zaken gedacht. En dit niet alleen bij genoemde heer.

We mogen gerust eens de ernst van het leven meer op de voorgrond stellen.
We zijn immers op weg naar.... Diezelfde plek waar de 'rechterbuurman' nu is.
En dan lees ik in Job: Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Dan vallen toch
alle aardse beschouwingen en beoordelingen weg.

Toch is een leven, waarin zingen een onbekende zaak is ook geen leven.
Gij hebt een nieuw lied in mijn mond gegeven, een lofzang onzes Gods.
Dat is niet oppervlakkig, maar komt dieper weg.

Ik bedoel hiermee geen enkel mens op zich. Enkel een constatering dat de manier
waarop sommigen zingen wel erg oppervlakkig lijk. Of zoals ik zei: Naïef, dwz
niet doordenkend. Positief zijn is positief, dan kun je willen ontkennen maar dat is het
toch. Noem het positieve maar een negatief! Maar hoe vreemd: Ik zie die hier toch
regelmatig voorkomen.

Ach laat maar, ik vrees dat ik in filosofische wateren ga belanden, maar ik hoop dat
de strekking er desondanks een beetje uitkomt.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Floppy
Berichten: 1358
Lid geworden op: 13 nov 2013, 09:20
Locatie: Een gezegend landje aan zee

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door Floppy »

Volgens mij snap ik wel wat je bedoelt, en in algemene zin kan ik dat ook wel be-amen, maar in dit geval zie ik in de posting van MoesTuin juist het tegendeel van waar je moeite mee hebt. De aangehaalde liederen vallen niet in de categorie loof&prijs, maar hebben een ernstige boodschap?

Update: of is het dat je de oplossing van MoesTuin te activistisch vindt?
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17249
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door huisman »

-DIA- schreef:
Floppy schreef:Ik ben ook benieuwd, DIA; het onderwerp is iig naief noch kinderlijk zou ik zeggen?
Ik vind sommige dingen wel eens wat vreemd. Dat weten we hier allen wel,
naar mijn vaste overtuiging.
Altijd kunnen zingen.... Dat zou toch goed zijn? Maar nooit echt klanken uit
de diepte van het hart?
Is men goedsmoeds dat men psalmzinge.
Dat is waar.
Maar ik denk dat je dan toch wat andere klanken hoort. Meer klanken.
Het licht en de duisternis wisselen af. Dat zien we in de praktijk maar ook,
en dat is belangrijker, ook in de Psalmen.

Dhr. Moestuin komt over als een man uit de Evangelische kringen, ofwel een
vanouds reformatorische kerk, die zeer is beïnvloedt door het evangelische denken.
Die kringen kenmerken zich door een welhaast grenzeloos optimisme.
Lichtzinnigheid is ook iets wat we niet moeten onderschatten.
De ernst des levens wordt vaak overheen gewerkt, of men is zo goedsmoeds,
dat men toch weer gaat zingen, maar uit welke grond?

Ik zei dus: Is men goedsmoeds dat men psalmzinge. Dan hoor je toch andere klanken.
Meer klanken. Afwisselende klanken. Godverheerlijkende klanken. Maar als ik een
beetje rondkijk, en ook in mijn eigen hart: Wat bedoel ik... Wie bedoel ik?
Moeten we dan niet eens echt hartenklachten lozen? Op deze door onze zonden
vervloekte aarde is het voorwaar geen paradijs meer.
Ach ik weet het wel, dan moge de 'evangelische mens' al snel de beschuldigende vinger
uitsteken. Maar dat is slechts een gebrek aan dieper inzicht.

Hartenklanken die uit de diepte opkomen. Maar ik zal niet zeggen dat deze
meneer Moestuin hier een uitzondering is, want deze zaken merk ik ook meer subtiel bij
veel andere forummers.

Pessimistisch? Mag je zeggen als je dat kunt waar maken. Ik denk eerder dat ik een
totaal andere invalshoek heb om deze wereld en haar inwoners te bezien.
Het zicht van mensen als Moestuin is wel wat naïef te noemen dacht ik. Er wordt
nogal oppervlakkig over de zaken gedacht. En dit niet alleen bij genoemde heer.

We mogen gerust eens de ernst van het leven meer op de voorgrond stellen.
We zijn immers op weg naar.... Diezelfde plek waar de 'rechterbuurman' nu is.
En dan lees ik in Job: Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Dan vallen toch
alle aardse beschouwingen en beoordelingen weg.

Toch is een leven, waarin zingen een onbekende zaak is ook geen leven.
Gij hebt een nieuw lied in mijn mond gegeven, een lofzang onzes Gods.
Dat is niet oppervlakkig, maar komt dieper weg.

Ik bedoel hiermee geen enkel mens op zich. Enkel een constatering dat de manier
waarop sommigen zingen wel erg oppervlakkig lijk. Of zoals ik zei: Naïef, dwz
niet doordenkend. Positief zijn is positief, dan kun je willen ontkennen maar dat is het
toch. Noem het positieve maar een negatief! Maar hoe vreemd: Ik zie die hier toch
regelmatig voorkomen.

Ach laat maar, ik vrees dat ik in filosofische wateren ga belanden, maar ik hoop dat
de strekking er desondanks een beetje uitkomt.

Helemaal eens met DIA!
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
henriët
Berichten: 12915
Lid geworden op: 30 mar 2007, 17:54

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door henriët »

Wat de mens ook is, evangelisch, reformatorisch, gereformeerd... Dat kunnen we niet beoordelen, of veroordelen, dat hoeft ook niet, dat mag ook niet. De Bijbel is daar duidelijk over!

Persoonlijk denk ik dat je altijd zingen kunt. Zelfs al loop je in het donker, zingen kun je dan als gebed tot de Heere zenden..

Waarom is 't, dat Gij mij verstoot,
Waarom verbergt G' uw gunstrijk' ogen?
'k Was van der jeugd af neergebogen,
Bedrukt, en worst'lend met den dood;
Ik moet, vol angst, Uw gramschap dragen,
'k Ben twijfelmoedig en verslagen.


maar anderzijds, als de Heere Zijn Licht (opnieuw) laat schijnen, dan mag er een jubellied gezongen worden.

Maar 't vrome volk, in U verheugd,
Zal huppelen van zielevreugd,
Daar zij hun wens verkrijgen.
Hun blijdschap zal dan, onbepaald,
Door 't licht, dat van Zijn aanzicht straalt,
Ten hoogsten toppunt stijgen.
Heft Gode blijde psalmen aan;
Verhoogt, verhoogt voor Hem de baan;
Laat al wat leeft Hem eren.
Bereidt den weg, in Hem verblijd,
Die door de vlakke velden rijdt;
Zijn Naam is Heer' der heren.
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten maar de echo ervan duurt eindeloos....
Gebruikersavatar
MarthaMartha
Berichten: 13043
Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
Locatie: Linquenda

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door MarthaMartha »

huisman schreef:
-DIA- schreef:
Floppy schreef:Ik ben ook benieuwd, DIA; het onderwerp is iig naief noch kinderlijk zou ik zeggen?
Ik vind sommige dingen wel eens wat vreemd. Dat weten we hier allen wel,
naar mijn vaste overtuiging.
Altijd kunnen zingen.... Dat zou toch goed zijn? Maar nooit echt klanken uit
de diepte van het hart?
Is men goedsmoeds dat men psalmzinge.
Dat is waar.
Maar ik denk dat je dan toch wat andere klanken hoort. Meer klanken.
Het licht en de duisternis wisselen af. Dat zien we in de praktijk maar ook,
en dat is belangrijker, ook in de Psalmen.

Dhr. Moestuin komt over als een man uit de Evangelische kringen, ofwel een
vanouds reformatorische kerk, die zeer is beïnvloedt door het evangelische denken.
Die kringen kenmerken zich door een welhaast grenzeloos optimisme.
Lichtzinnigheid is ook iets wat we niet moeten onderschatten.
De ernst des levens wordt vaak overheen gewerkt, of men is zo goedsmoeds,
dat men toch weer gaat zingen, maar uit welke grond?

Ik zei dus: Is men goedsmoeds dat men psalmzinge. Dan hoor je toch andere klanken.
Meer klanken. Afwisselende klanken. Godverheerlijkende klanken. Maar als ik een
beetje rondkijk, en ook in mijn eigen hart: Wat bedoel ik... Wie bedoel ik?
Moeten we dan niet eens echt hartenklachten lozen? Op deze door onze zonden
vervloekte aarde is het voorwaar geen paradijs meer.
Ach ik weet het wel, dan moge de 'evangelische mens' al snel de beschuldigende vinger
uitsteken. Maar dat is slechts een gebrek aan dieper inzicht.

Hartenklanken die uit de diepte opkomen. Maar ik zal niet zeggen dat deze
meneer Moestuin hier een uitzondering is, want deze zaken merk ik ook meer subtiel bij
veel andere forummers.

Pessimistisch? Mag je zeggen als je dat kunt waar maken. Ik denk eerder dat ik een
totaal andere invalshoek heb om deze wereld en haar inwoners te bezien.
Het zicht van mensen als Moestuin is wel wat naïef te noemen dacht ik. Er wordt
nogal oppervlakkig over de zaken gedacht. En dit niet alleen bij genoemde heer.

We mogen gerust eens de ernst van het leven meer op de voorgrond stellen.
We zijn immers op weg naar.... Diezelfde plek waar de 'rechterbuurman' nu is.
En dan lees ik in Job: Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Dan vallen toch
alle aardse beschouwingen en beoordelingen weg.

Toch is een leven, waarin zingen een onbekende zaak is ook geen leven.
Gij hebt een nieuw lied in mijn mond gegeven, een lofzang onzes Gods.
Dat is niet oppervlakkig, maar komt dieper weg.

Ik bedoel hiermee geen enkel mens op zich. Enkel een constatering dat de manier
waarop sommigen zingen wel erg oppervlakkig lijk. Of zoals ik zei: Naïef, dwz
niet doordenkend. Positief zijn is positief, dan kun je willen ontkennen maar dat is het
toch. Noem het positieve maar een negatief! Maar hoe vreemd: Ik zie die hier toch
regelmatig voorkomen.

Ach laat maar, ik vrees dat ik in filosofische wateren ga belanden, maar ik hoop dat
de strekking er desondanks een beetje uitkomt.

Helemaal eens met DIA!
Dat verbaast me
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
DDD
Berichten: 28484
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door DDD »

Ik geloof dat hier toch wel allerlei zaken door elkaar worden gehaald. Onlangs stond in De Saambinder een serie artikelen over geloof en psyche, die zouden bij het bekijken van dit 'probleem' behulpzaam kunnen zijn.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17249
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door huisman »

MarthaMartha schreef:
huisman schreef:
-DIA- schreef:
Floppy schreef:Ik ben ook benieuwd, DIA; het onderwerp is iig naief noch kinderlijk zou ik zeggen?
Ik vind sommige dingen wel eens wat vreemd. Dat weten we hier allen wel,
naar mijn vaste overtuiging.
Altijd kunnen zingen.... Dat zou toch goed zijn? Maar nooit echt klanken uit
de diepte van het hart?
Is men goedsmoeds dat men psalmzinge.
Dat is waar.
Maar ik denk dat je dan toch wat andere klanken hoort. Meer klanken.
Het licht en de duisternis wisselen af. Dat zien we in de praktijk maar ook,
en dat is belangrijker, ook in de Psalmen.

Dhr. Moestuin komt over als een man uit de Evangelische kringen, ofwel een
vanouds reformatorische kerk, die zeer is beïnvloedt door het evangelische denken.
Die kringen kenmerken zich door een welhaast grenzeloos optimisme.
Lichtzinnigheid is ook iets wat we niet moeten onderschatten.
De ernst des levens wordt vaak overheen gewerkt, of men is zo goedsmoeds,
dat men toch weer gaat zingen, maar uit welke grond?

Ik zei dus: Is men goedsmoeds dat men psalmzinge. Dan hoor je toch andere klanken.
Meer klanken. Afwisselende klanken. Godverheerlijkende klanken. Maar als ik een
beetje rondkijk, en ook in mijn eigen hart: Wat bedoel ik... Wie bedoel ik?
Moeten we dan niet eens echt hartenklachten lozen? Op deze door onze zonden
vervloekte aarde is het voorwaar geen paradijs meer.
Ach ik weet het wel, dan moge de 'evangelische mens' al snel de beschuldigende vinger
uitsteken. Maar dat is slechts een gebrek aan dieper inzicht.

Hartenklanken die uit de diepte opkomen. Maar ik zal niet zeggen dat deze
meneer Moestuin hier een uitzondering is, want deze zaken merk ik ook meer subtiel bij
veel andere forummers.

Pessimistisch? Mag je zeggen als je dat kunt waar maken. Ik denk eerder dat ik een
totaal andere invalshoek heb om deze wereld en haar inwoners te bezien.
Het zicht van mensen als Moestuin is wel wat naïef te noemen dacht ik. Er wordt
nogal oppervlakkig over de zaken gedacht. En dit niet alleen bij genoemde heer.

We mogen gerust eens de ernst van het leven meer op de voorgrond stellen.
We zijn immers op weg naar.... Diezelfde plek waar de 'rechterbuurman' nu is.
En dan lees ik in Job: Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Dan vallen toch
alle aardse beschouwingen en beoordelingen weg.

Toch is een leven, waarin zingen een onbekende zaak is ook geen leven.
Gij hebt een nieuw lied in mijn mond gegeven, een lofzang onzes Gods.
Dat is niet oppervlakkig, maar komt dieper weg.

Ik bedoel hiermee geen enkel mens op zich. Enkel een constatering dat de manier
waarop sommigen zingen wel erg oppervlakkig lijk. Of zoals ik zei: Naïef, dwz
niet doordenkend. Positief zijn is positief, dan kun je willen ontkennen maar dat is het
toch. Noem het positieve maar een negatief! Maar hoe vreemd: Ik zie die hier toch
regelmatig voorkomen.

Ach laat maar, ik vrees dat ik in filosofische wateren ga belanden, maar ik hoop dat
de strekking er desondanks een beetje uitkomt.

Helemaal eens met DIA!
Dat verbaast me
Waarom? Ik kijk namelijk niet naar de poster maar naar de inhoud van de posting en daar kan ik het mee eens zijn.
Waar zou ik volgens jou inhoudelijk afstand van moeten nemen uit DIA's posting ?
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
MarthaMartha
Berichten: 13043
Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
Locatie: Linquenda

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door MarthaMartha »

huisman schreef:
MarthaMartha schreef:
huisman schreef:
-DIA- schreef: Ik vind sommige dingen wel eens wat vreemd. Dat weten we hier allen wel,
naar mijn vaste overtuiging.
Altijd kunnen zingen.... Dat zou toch goed zijn? Maar nooit echt klanken uit
de diepte van het hart?
Is men goedsmoeds dat men psalmzinge.
Dat is waar.
Maar ik denk dat je dan toch wat andere klanken hoort. Meer klanken.
Het licht en de duisternis wisselen af. Dat zien we in de praktijk maar ook,
en dat is belangrijker, ook in de Psalmen.

Dhr. Moestuin komt over als een man uit de Evangelische kringen, ofwel een
vanouds reformatorische kerk, die zeer is beïnvloedt door het evangelische denken.
Die kringen kenmerken zich door een welhaast grenzeloos optimisme.
Lichtzinnigheid is ook iets wat we niet moeten onderschatten.
De ernst des levens wordt vaak overheen gewerkt, of men is zo goedsmoeds,
dat men toch weer gaat zingen, maar uit welke grond?

Ik zei dus: Is men goedsmoeds dat men psalmzinge. Dan hoor je toch andere klanken.
Meer klanken. Afwisselende klanken. Godverheerlijkende klanken. Maar als ik een
beetje rondkijk, en ook in mijn eigen hart: Wat bedoel ik... Wie bedoel ik?
Moeten we dan niet eens echt hartenklachten lozen? Op deze door onze zonden
vervloekte aarde is het voorwaar geen paradijs meer.
Ach ik weet het wel, dan moge de 'evangelische mens' al snel de beschuldigende vinger
uitsteken. Maar dat is slechts een gebrek aan dieper inzicht.

Hartenklanken die uit de diepte opkomen. Maar ik zal niet zeggen dat deze
meneer Moestuin hier een uitzondering is, want deze zaken merk ik ook meer subtiel bij
veel andere forummers.

Pessimistisch? Mag je zeggen als je dat kunt waar maken. Ik denk eerder dat ik een
totaal andere invalshoek heb om deze wereld en haar inwoners te bezien.
Het zicht van mensen als Moestuin is wel wat naïef te noemen dacht ik. Er wordt
nogal oppervlakkig over de zaken gedacht. En dit niet alleen bij genoemde heer.

We mogen gerust eens de ernst van het leven meer op de voorgrond stellen.
We zijn immers op weg naar.... Diezelfde plek waar de 'rechterbuurman' nu is.
En dan lees ik in Job: Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Dan vallen toch
alle aardse beschouwingen en beoordelingen weg.

Toch is een leven, waarin zingen een onbekende zaak is ook geen leven.
Gij hebt een nieuw lied in mijn mond gegeven, een lofzang onzes Gods.
Dat is niet oppervlakkig, maar komt dieper weg.

Ik bedoel hiermee geen enkel mens op zich. Enkel een constatering dat de manier
waarop sommigen zingen wel erg oppervlakkig lijk. Of zoals ik zei: Naïef, dwz
niet doordenkend. Positief zijn is positief, dan kun je willen ontkennen maar dat is het
toch. Noem het positieve maar een negatief! Maar hoe vreemd: Ik zie die hier toch
regelmatig voorkomen.

Ach laat maar, ik vrees dat ik in filosofische wateren ga belanden, maar ik hoop dat
de strekking er desondanks een beetje uitkomt.

Helemaal eens met DIA!
Dat verbaast me
Waarom? Ik kijk namelijk niet naar de poster maar naar de inhoud van de posting en daar kan ik het mee eens zijn.
Waar zou ik volgens jou inhoudelijk afstand van moeten nemen uit DIA's posting ?
Ik snap DIA's verhaal, maar ik snap het niet in reactie op deze posting van Moestuin, zo optimistisch is het niet en over altijd maar zingen gaat niet, het lied wat wordt genoemd is n.b. Is hier een hart, door vrees benard...... Is het een naïeve reactie van Moestuin? zoals Dia ons wil vertellen? Lijkt me niet.

Het is een zoveelste veroordeling van iemand die niet dezelfde taal spreekt. Nu hoeft Dia van mij Moestuin niet bij te vallen, ik val hem ook niet altijd bij, evenmin als dat ik Dia altijd bijval. Toch zeggen ze allebei soms ware dingen. Ik vind het veroordelende wel stuitend.

Dat je Dia bijvalt in bepaalde dingen kan ik me best voorstellen, ik soms ook, maar hier zie ik een reactie die volgens mij meer is ingegeven door een beeld wat DIA zich gevormd heeft over iemand en dat dan als reactie wordt gegeven op een posting van de persoon in kwestie terwijl die posting op zich geen reden geeft voor een dergelijke reactie. En daar val ik hem dan bepaald niet in bij en ja, daarin verbaast het mij dat jij dat wel doet.
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
Gebruikersavatar
Zita
Moderator
Berichten: 10420
Lid geworden op: 11 aug 2007, 13:12

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door Zita »

Zullen we maar weer eens ontopic gaan, dus over het gedicht spreken?
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17249
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Mijn rechter buurman

Bericht door huisman »

MarthaMartha schreef:Ik snap DIA's verhaal, maar ik snap het niet in reactie op deze posting van Moestuin, zo optimistisch is het niet en over altijd maar zingen gaat niet, het lied wat wordt genoemd is n.b. Is hier een hart, door vrees benard...... Is het een naïeve reactie van Moestuin? zoals Dia ons wil vertellen? Lijkt me niet.

Het is een zoveelste veroordeling van iemand die niet dezelfde taal spreekt. Nu hoeft Dia van mij Moestuin niet bij te vallen, ik val hem ook niet altijd bij, evenmin als dat ik Dia altijd bijval. Toch zeggen ze allebei soms ware dingen. Ik vind het veroordelende wel stuitend.

Dat je Dia bijvalt in bepaalde dingen kan ik me best voorstellen, ik soms ook, maar hier zie ik een reactie die volgens mij meer is ingegeven door een beeld wat DIA zich gevormd heeft over iemand en dat dan als reactie wordt gegeven op een posting van de persoon in kwestie terwijl die posting op zich geen reden geeft voor een dergelijke reactie. En daar val ik hem dan bepaald niet in bij en ja, daarin verbaast het mij dat jij dat wel doet.
Ook met deze posting ben ik het helemaal eens....verwarrend..het zij zo.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Plaats reactie