Josephus schreef:Tiberius schreef:Om een aanzetje tot antwoorden te geven: iets heeft pas een maatschappelijke functie als de hele maatschappij er nut van heeft. Bij vele kunstuitingen is dat niet het geval en bij sport al helemaal niet.
Daar zit dus meteen al een probleem. Want wanneer is iets nuttig? Welke criteria hanteer je? Alleen economische, of ook sociologische en psychologische criteria?
Voor het kijken van een film, of het gaan naar de kerk, vallen ook sociologische en psychologische voordelen aan te wijzen zijn. Toch zit daarop geen subsidie.
Als het gaat om kunst: Slechts een verwaarloosbaar deel van de bevolking interesseert dat, dus het mogelijke nut daarvan is verwaarloosbaar, ongeacht welke criteria je hanteert. In mindere mate geldt dat ook voor muziek: Het rendement, hoe je het ook meet, blijft beperkt tot een zeer klein percentage van de bevolking. Waarom zou de héle bevolking daaraan meebetalen?
Wat betreft sport: Er zijn sociologische en psychologische voordelen aan te wijzen. Maar evengoed ook nadelen. De voordelen zitten met name op het kleinschalige niveau: Voetbalvereniging Boerengat. En die kosten niet veel geld, en kunnen vaak ook sponsors uit het bedrijfsleven vinden. En als het gaat om sport als entertainment, waarnaar volgens mij de grootste hap geld uitgaat (zeker als je politieinzet etc meerekent), dan zie ik daar meer nadelen dan voordelen. En zelfs áls de voordelen overheersen: Laat mensen lekker betalen wat het kost. Als er dan geen mensen meer komen, is dat hét bewijs dat de bevolking het het geld niet waard vindt.
huisman schreef:Bij vele kunstuitingen maar toch niet bij alle...ik vind dat de kunstschatten uit het verleden (Denk b.v. aan de schilderkunst uit de gouden eeuw) bewaard moet worden. Deze kunst moet voor een ieder toegankelijk zijn (Gratis musea zoals in b.v. Engeland)
Dit mag dus de maatschappij geld kosten!
1. Laten we in deze discussie onderscheid maken tussen het behouden van kunst, waarvan iedere Nederlander vind dat die behouden moet worden (zoals Escher, van Gogh, etc), en de subsidies naar kunstenaars die op staatskosten "kunst" produceren waar praktisch niemand op zit te wachten, en waarvan slechts 0,00001% van de bevolking zegt: Oh, wat mooi.
2. Als het gaat om het behouden van kunst, waarvan iedereen het nut inziet, is dat iets wat ook door particulieren en bedrijven gedaan kan worden. Dat gebeurt nu voor een groot gedeelte al.
(altijd stampvol mensen net als b.v. het Mauritshuis in Den Haag)