Voorlopers ChristenUnie

Gebruikersavatar
Marck
Berichten: 1424
Lid geworden op: 02 mar 2019, 10:26

Re: RE: Re: Voorlopers ChristenUnie

Bericht door Marck »

Bonny schreef:
Ronaldus schreef:
Bonny schreef:De CHU ontstond toen een groot deel uit deftige heren zich niet konden vinden in de activistische manier van politiek bedrijven door Abraham Kuijper.
Dit conflict tussen CHU en ARP ging volgens Wiki o.a. over de invoering van het algemeen kiesrecht en de politieke strategie van de ARP, namelijk de antithese: een bondgenootschap van de protestanten met de katholieken tegenover de seculiere politieke partijen
Ook waar, maar er zat ook een sociologisch aspect in dit verhaal. Volgens mij heb ik dat gelezen in de biografie van Kuijper die Jeroen Koch enige tijd geleden geschreven heeft
Ok. Is goed mogelijk. Ik zal het boek binnenkort nog eens doorkijken.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Voorlopers ChristenUnie

Bericht door -DIA- »

Om de zaken goed te verstaan is het wel eens nodig, (het kan nooit kwaad) om eens meer te verdiepen in de gang van de (ooit) christelijk partijen. Niet alleen kijken naar de voorganger, maar ook naar de praktijk. Dan zien we een ontwikkeling die voor protestants-christelijke politiek er niet zo rooskleurig uitziet, tenzij, lijkt me, meer consessies worden gedaan aan het huidige geestelijke klimaat.

Even terugkijken naar een commentaar in De Saambinder van 11 nov. 2016 kan laten zien dat er geen wending ten goede kwam. En ook dat de SGP zich verder heeft aangepast aan het huidige geestelijke klimaat, waarin feite toch min of meer afstand wordt genomen van het 'zwarte-kousen-imago'. Ondanks het vele goede wat we in de partij nog hebben zien we ook een uitholling van binnenuit.

Wat dhr. C.S.L. Janse in De Saambinder schreef. Het was toen dus 2016:

Met onze macht is het niets gedaan

Eerder dan verwacht zijn er weer verkiezingen van de Tweede Kamer. De afgelopen weken liepen de media er van over. Politici boden tegen elkaar op als het ging om de kiezer te vleien en te paaien met allerlei beloften.
Maar wat moet je er van geloven? Geen wonder dat veel kiezers lang onzeker zijn over hun keuze. "Velen zeggen: Wie zal ons het goede doen zien? " Maar in plaats dat hij op mensen zijn vertrouwen stelt, mag het Davids bede zijn: "Verhef Gij over ons het licht Uws aanschijns, o HEERE" (Psalm 4:7).

Betekent dat ook dat wij ons beter maar afzijdig kunnen houden van de politiek? Is zo'n verkiezingsstrijd niet vooral een strijd om de macht? Een strijd die vaak niet zo netjes gevoerd wordt. Hoe verhoudt zich dat met de bekende regel uit het Lutherlied "Geen aardse macht begeren wij"? Botst dat eigenlijk niet met elkaar? Wat dit versregel betreft moeten we overigens wel bedenken dat die ontsproten is aan de fantasie van ds. J.J.L. ten Kate, de 19e eeuwse berijmer van Een vaste burcht. Luther heeft het anders verwoord. „Mit unsrer Macht ist nichts getan", met onze macht is het niets gedaan, zo dichtte hij. Ook op andere punten is Ten Kate erg vrij met Luthers tekst omgesprongen. Hij heeft het lied een stuk triomfalistischer gemaakt. Dat is bepaald geen verbetering. Maar dat terzijde.

Politicofobie
In het "geen aardse macht begeren wij" zou wel eens wat door kunnen klinken van het antipolitieke standpunt van nogal wat ethische predikanten in het midden van de 19^ eeuw. Ook Ten Kate kan tot die kring gerekend worden. Men sprake wel van politicofobie: vrees voor de politiek. Die politicofobie was ook duidelijk aanwezig in de Gereformeerde Gemeenten {en bij de oud gereformeerden) toen ds. G.H. Kersten in 1918 de SGP oprichtte. De naam van ds. J. Fraanje kan in dit verband genoemd worden, maar hij was bepaald niet de enige die afwijzend stond ten opzichte van dit initiatief. Inmiddels is die principiële afkeer van de politiek in onze kringen verdwenen. Terecht. Onze gereformeerde vaderen in de tijd van de Reformatie en de Nadere Reformatie hebben zich nooit afkerig getoond van de politiek. Juist omdat ze beseften dat het daarin ging om de eer van God en de gehoorzaamheid aan Zijn geboden. Het heil van land en volk was daarbij in het geding.

Zo is er tussen de SGP en de Gereformeerde Gemeenten een nauwe band ontstaan. Die is niet alleen historisch te verklaren uit het feit dat ds. Kersten in beide verbanden een grote plaats mocht innemen. Ook in het heden geldt dat er een duidelijke aansluiting is qua geestelijk klimaat. Het is niet zonder reden dat we de inter¬ kerkelijke samenwerking zoals die in de SGP gestalte kreeg, ook op allerlei andere terreinen terugvinden: van het Reformatorisch Dagblad tot het reformatorisch onderwijs. Men heeft elkaar nodig en herkent bij elkaar dezelfde vragen en dezelfde zorgen.

Modern christelijk
Daarbij vergeleken is er bij een partij als het CDA, die zich ook altijd nog christelijk noemt, sprake van een heel ander geestelijk klimaat. Anders ook dan vroeger bij protestantse partijen als de AR en CHU te vinden was. Ook al had ds. Kersten daartegen zijn grote bezwaren, toch was er nog een zekere herkenning en overeenstemming als het ging om zaken als huwelijk en gezin, zondagsrust en openbare zedelijkheid. In het huidige CDA geven moderne protestanten en moderne rooms-katholieken {voor wie de paus op sommige punten toch wel erg achterloopt) de toon aan. Plus wat men noemt cultuurchristenen: mensen die eigenlijk niets of nauwelijks meer iets geloven, maar bepaalde christelijke waarden toch wel van grote betekenis vinden. Evenzo komt men er mensen uit de brede gereformeerde gezindte tegen, net als trouwens moslims en hindoes. Dat kan allemaal bij het CDA.

Daarbij mag zeker niet verzwegen worden dat in onze politieke verhoudingen van de drie grote partijen het CDA altijd nog het meeste gevoel heeft voor de bijbelse waarden en normen. Een kabinet zonder het CDA, zoals we dat gezien hebben ten tijde van de paarse coalitie, is erger dan een kabinet met het CDA. In het verleden, bijvoorbeeld in de tijd van Den Uyl, waren we vaak beduchter voor de socialisten dan voor de liberalen. Wie echter de ontwikkelingen bijhoudt, is de laatste jaren steeds meer geneigd dat om te keren. De WD is tegenwoordig vaak meer antigodsdienstig en daarmee ook antichristelijk dan de PvdA.
Maar uiteindelijk moet je je ook van het CDA niet te veel voorstellen. Abortus is voor deze partij geen zaak meer waar men zich druk om maakt. Het kostwinnersmodel heeft voor de christen-democraten afgedaan. Het normen- en waardenoffensief van premier Balkenende is op niets uitgelopen. Zes jaar geleden stemde de grote meerderheid van de kamerfractie tegen de invoering van het homohuwelijk. Hoe zou dat nu liggen? In ieder geval heeft het minister Wijn niet geschaad in zijn snelle carrière, dat hij destijds tot de voorstemmers behoorde.

Open naar Rome
Bij de Christenunie ligt dat duidelijk anders. Maar ook daar zie je allerlei ontwikkelingen die geen verbeteringen zijn. Tekenend is in dit verband dat de animo van deze partij om bij de verkiezingen met de SGP samen te werken, tanende is. Met zo'n ouderwets gereformeerde partij die bovendien geen vrouwen kandidaat stelt, wil men liever niet geassocieerd worden.
De voorlopers van de ChristenUnie, GPV en RPF, hadden tot op zekere hoogte een gereformeerde signatuur. Het was echter niet zonder betekenis dat toen beide partijen samengingen, in de naam van de gefuseerde partij de woorden gereformeerd of reformatorisch niet meer voorkwamen. Met de nieuwe naam van Christen- Unie kon men niet alleen de deur open zetten naar de evangelischen, maar ook naar de rooms-katholieken. Dat laatste gebeurt aarzelend, maar het is wel een trend die zich doorzet. Dat heeft zijn consequenties voor het geestelijk klimaat in de partij en voor de politieke opstelling.
Er is dan ook alle reden om ons te scharen achter de banier van de SGP. Niet dat er op die partij niets is aan te merken. Zij die leiding geven in de partij en zij die als volksvertegenwoordiger of bestuurder de op Gods Woord gegronde beginselen van de partij moeten uitdragen, zijn in zichzelf slechts zwakke mensen. Tot hinken en tot zinken ieder ogenblik gereed. Het is voor hen niet gemakkelijk om steeds weer tegen de grote meerderheid in te gaan. Om in een maatschappij die daar niet meer van weten wil, onverminderd op te komen voor waarde en het gezag van Gods geboden.

Vijandschap
De druk, om niet te zeggen de vijandschap, van buitenaf wordt immers steeds groter. Het schrappen van de overheidssubsidie aan de partij vanwege discriminatie van de vrouw, is daar een duidelijk voorbeeld van. Inmiddels is de SGP zo ver gegaan als zij vanwege haar gebondenheid aan Gods Woord maar enigszins gaan kan, door het partijlidmaatschap open te stellen voor vrouwen. De kandidaatstelling van vrouwen blijft echter uitdrukkelijk geblokkeerd, ook al stuit dat hier en daar in eigen gelederen op onbegrip. Gevreesd moet worden dat de bijbelse noties inzake de verhouding van man en vrouw in bevindelijk gereformeerde kring steeds meer wegzakken. Ook in andere opzichten moet je soms constateren dat er een vervaging van grenzen plaats vindt. Zo moest het SGP-hoofdbestuur op het laatste nippertje een hooggeplaatste kandidaat van de lijst voor de Tweede-Kamerverkiezingen afhalen, omdat hij als burgemeester op zondagmorgen de mis had bijgewoond. Al ging hij daar ambtshalve heen, het zou toch duidelijk zou moeten zijn dat het bijwonen van deze "vervloekte afgoderij" voor een SGP-burgemeester geen gerechtvaardigde zondagsarbeid is. En als hij dan vervolgens verklaart dat de preek van de pastoor zo in onze kerken gehouden zou kunnen worden, dan rijst de vraag of men nog weet welke eisen er gesteld moeten worden aan een bijbels verantwoorde preek. Het heeft niet zoveel zin om over de uitslag van de verkiezingen te speculeren. Oude partijbindingen zijn de laatste jaren massaal aan slijtage onderhevig. Veel kiezers weten tot kort voor de verkiezingsdag niet of ze wel gaan stemmen en waarop ze zullen stemmen. Velen laten hun keuze vooral bepalen door de waan van de dag en door het vlotte en aansprekende imago van een politicus, zoals hen dat met name via de tv gepresenteerd wordt. Vandaar dat partijen soms fors winnen, om bij de volgende verkiezingen weer veel te verliezen.

Mensen die leven bij het Woord van God zouden zich daar niet door moeten laten leiden. Veeleer moet onze vraag zijn waar de bijbelse lijn in de politiek, zoals onze gereformeerde vaderen die in de belijdenis onder woorden gebracht hebben, thans te vinden is. Dan komen we toch bij de SGP uit, ook al is dat maar een kleine partij.


Met onze macht is het niets gedaan zei Luther al. Dat geldt zeker ook in onze Nederlandse situatie. Als we dit alles overzien, moet dan onze bede niet zijn "Behoud o HEERE, want de goedertierene ontbreekt, want de getrouwen zijn weinig geworden onder de mensenkinderen" (Psalm 12:2).

Apeldoorn, C.S.L. Janse

Bron: De Saambinder, via Digibron.nl na te lezen.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Marck
Berichten: 1424
Lid geworden op: 02 mar 2019, 10:26

Re: Voorlopers ChristenUnie

Bericht door Marck »

John Galt schreef:
Ronaldus schreef:Mijn eerste kennismaking met christelijke politiek was bij de RPJO. De eerste naam voor de jongerenorganisatie van de RPF. Paul Blokhuis en Andre Rouvoet waren toen beiden actief daarin. Ikzelf werd daarin ook actief rond 1988.
Zowel RPF als RPJO hadden duidelijk nog de 3 Formulieren als grondslag. Ook de Reformatorische Wijsbegeerte had grote invloed.
Ook de GPJC, de jongeren van het GPV onderschreven de formulieren. Denk aan de inbreng van Verburgh.
Hoe anders is het nu. Naast reformatorischen, gereformeerden zijn ook volop evangelischen en roomskatholieken lid en actief binnen de ChristenUnie.
Is dat een goede zaak of niet?
De ChristenUnie is een politieke partij. Zij wil politiek bedrijven vanuit de Bijbel en laat zich daarbij inspireren door de belijdenisgeschriften en enige andere documenten. Daarbij is er uitdrukkelijk plaats voor christenen uit andere stromingen dan de reformatorische. Ik juich dat laatste als CU-lid van harte toe. In de politiek liggen er andere strijdpunten dan kerkelijk. Ook in de prolifebeweging zie je dat er een hartelijke samenwerking is tussen b.v. protestanten en rooms-katholieken.

Ben ik overal blij mee wat er in de partij wordt gezegd en gedaan? Nee. Maar ik heb vertrouwen in iemand als Gert Jan Segers, in wie ik een authentiek christen zie. Het geflirt binnen de SGP met FvD en aanverwante clubs uit het buitenland zie ik overigens ook niet zitten.
Sorry. Door afwezigheid pas een jaar later reactie. Bedankt voor je mening! Ik weet dat er tegenwoordig velen binnen de CU zo denken. Maar het ging ook bij de voorlopers toendertijd niet om kerkelijke strijdpunten maar om een reformatorische en gereformeerde visie op politiek en samenleving. Die waren goed doordacht. Dat is breder dan een herkenning op een aantal politieke en/of ethische thema's. Die duidelijk herkenbare fundamentele visie op politiek en samenleving heeft de CU nu een stuk minder dan voorheen. Daarvoor is de input namelijk te breed geworden.
Plaats reactie