@Erasmiaan:
Pardon?
Hoe kom je op het gekke idee dat Rooms-Katholieken Christus niet als de enige zaligmaker zien?
Rechter en Zaligmaker
Wij geloven, dat Maria, altijd maagd, de moeder is van het vlees geworden Woord, onze God en Zaligmaker Jezus Christus. 11 12 Door deze unieke uitverkiezing is zij, om de verdiensten van haar Zoon, in de hoogste graad deelachtig geworden aan de verlossing: 13 van iedere smet van erfzonde gevrijwaard 14 en meer dan welk ander schepsel overstelpt met genadegaven. 15
Ten hemelopgenomen en verheerlijkt
14
Wegens haar nauwe, onverbrekelijke banden met de geheimen van menswording en verlossing 16 is de heilige Maagd, de onbevlekte, aan het einde van haar aardse leven met lichaam en ziel in de hemelse heerlijkheid opgenomen 17 en gelijkvormig geworden aan haar verrezen Zoon: voorafspiegeling van wat eens alle rechtvaardigen ten deel zal vallen.
Moeder van de Kerk
15
En wij geloven, dat de heilige moeder van God, tweede Eva, moeder van de Kerk, 18 19 20 in de hemel nog steeds haar moederlijke taak vervult voor ieder lid van Christus' lichaam: nog steeds werkt ze mee aan het ontkiemen en groeien van het goddelijk leven in de ziel van alle gelovigen.
En als het gaat om de repeterende breuk van de Reformatie:
RECONCILIATIO ET PAENITENTIA
Over de verzoening en boete in de zending van de Kerk in deze tijd
Over VERZOENING EN BEKERING spreken, betekent: de mannen en vrouwen die in deze tijd leven er toe opwekken opnieuw aandacht te schenken aan de woorden waarmee onze Zaligmaker en Meester, Jezus Christus, Zijn prediking begonnen is, en deze in eigentijdse taal om te zetten: „Bekeert u en gelooft in het evangelie” (Mc. 1, 15), dat is: aanvaardt de blijde boodschap van de liefde, van de aanneming tot kinderen van God, en derhalve van de broederlijkheid.
(...)
Die pastorale dialoog met het oog op verzoening blijft ook vandaag de dag op allerlei terreinen en in verschillende gradaties één van de belangrijkste taken van de Kerk.
Op de eerste plaats zet zij zich in voor een oecumenische dialoog, dat wil zeggen: voor een dialoog tussen kerken en kerkelijke gemeenschappen die zich beroepen op het geloof in Christus, de Zoon van God en de enige Zaligmaker, en voor een dialoog met de andere gemeenschappen van mensen die God zoeken en naar gemeenschap met Hem verlangen.
Maar aan zo'n dialoog met de andere kerken moet, wil hij geloofwaardig en vruchtbaar zijn, een oprechte poging ten grondslag liggen om binnen de eigen katholieke Kerk voortdurend en steeds weer opnieuw de dialoog tot stand te brengen. Deze katholieke Kerk is zich ervan bewust dat zij krachtens haar aard het sacrament van een alomvattende liefdesgemeenschap 6 is; maar zij heeft ook weet van de spanningen in haarzelf, die oorzaken van verdeeldheid dreigen te worden.
Het lijkt me dat van enige bekering en verzoening van protestantse zijde ook wel sprake mag zijn, in ieder geval voor wat betreft de vorige schrijver.
mat 5:14-16) zul jij vast ook uit principe blanco stemmen. Tóch? 
