Jongeren en kerk

[jvdg]

„Verleid jongere tot kerk”

UTRECHT – Verleid jongeren tot deelname aan de kerk, vindt dr. Wiel Smeets. Dat kan door middel van een bezoek aan een klooster, een gesprek met een gelovige of het laten zien van een film.

De leider van een adviesbureau voor spiritualiteit sprak gisteren in de Geertekerk in Utrecht de oecumenelezing ”De kerk als ongelooflijke verleiding” uit. De lezing, die vooral ouderen trok, werd georganiseerd door de Raad van Kerken.

Smeets (1963) groeide op in een streng rooms-katholiek gezin in Zuid-Limburg. Hij ging verplicht naar de kerk, wat de liefde tot de kerkgang niet bevorderde. Eenmaal in de kerk vond hij de diensten best interessant. Aan de dogma’s van de kerk kon hij moeilijk wennen, maar des te meer werd hij gegrepen door de mystiek. Daarom gaat het in de kerk ten diepste, aldus Smeets, om de relatie met God en de ervaring van Gods aanwezigheid. Daarvoor wil hij jongeren interesseren.

Om dit te bereiken is volgens hem de visie van de vroege kerkvaders goed bruikbaar: de mystagogische catechese. Daarbij is het de bedoeling jongeren bij de hand te nemen en hen door ervaring tot een relatie met God te brengen. „Het is net als met de liefde. Je bent niet geïnteresseerd in wat een deskundige te zeggen heeft over de liefde, totdat je zelf verliefd wordt. Dan wil je er meer over horen van iemand met ervaring.

Dat gaat niet alleen op voor de liefde tussen mensen maar ook voor de liefde tussen God en de mens.”

Smeets wil aansluiten bij het „vage gevoel” van randkerkelijke of niet-kerkelijke jongeren voor een hogere macht. „Bij veel jongeren is ontvankelijkheid voor de werkelijkheid van God aanwezig, maar ze moeten dit wel te weten komen.”

De oud-studentenpastor wil jongeren verleiden tot deelname aan de kerk. Hij mikt bijvoorbeeld op het bezoeken van een klooster om daar de sfeer te proeven. „Een jongen uit Zwolle zei na een bezoek aan een klooster: „Ik dacht dat God Iemand was met een lange baard. Nu denk ik dat ik ook een gelovige ben.”

Vanaf dat punt kan die persoon misschien worden overgehaald verder te komen.

Ds. K. van der Kamp, secretaris van de Raad van Kerken, deelde mee dat de Raad onlangs een onderzoekje gehouden heeft onder jongeren. Een conclusie uit het onderzoek is dat jongeren de verlegenheid voorbij zijn. „Ze pleiten voor duidelijkheid, voor een focus en voor een geestelijke die niet alleen pastor is maar ook leraar.”

De Raad wil plaatselijke kerken helpen bij het organiseren van zogeheten kerkennachten. Die krijgen steeds meer de allure van de vroegere kerkendagen, aldus ds. Van der Kamp.

BRON: REFDAG

Wat denken jullie, zijn dit verleidingen die jongeren weer bij de kerk zal brengen?

[Democritus]

„Verleid jongere tot kerk”

UTRECHT – Verleid jongeren tot deelname aan de kerk, vindt dr. Wiel Smeets. Dat kan door middel van een bezoek aan een klooster, een gesprek met een gelovige of het laten zien van een film.

De leider van een adviesbureau voor spiritualiteit sprak gisteren in de Geertekerk in Utrecht de oecumenelezing ”De kerk als ongelooflijke verleiding” uit. De lezing, die vooral ouderen trok, werd georganiseerd door de Raad van Kerken.

Smeets (1963) groeide op in een streng rooms-katholiek gezin in Zuid-Limburg. Hij ging verplicht naar de kerk, wat de liefde tot de kerkgang niet bevorderde. Eenmaal in de kerk vond hij de diensten best interessant. Aan de dogma’s van de kerk kon hij moeilijk wennen, maar des te meer werd hij gegrepen door de mystiek. Daarom gaat het in de kerk ten diepste, aldus Smeets, om de relatie met God en de ervaring van Gods aanwezigheid. Daarvoor wil hij jongeren interesseren.

Om dit te bereiken is volgens hem de visie van de vroege kerkvaders goed bruikbaar: de mystagogische catechese. Daarbij is het de bedoeling jongeren bij de hand te nemen en hen door ervaring tot een relatie met God te brengen. „Het is net als met de liefde. Je bent niet geïnteresseerd in wat een deskundige te zeggen heeft over de liefde, totdat je zelf verliefd wordt. Dan wil je er meer over horen van iemand met ervaring.

Dat gaat niet alleen op voor de liefde tussen mensen maar ook voor de liefde tussen God en de mens.”

Smeets wil aansluiten bij het „vage gevoel” van randkerkelijke of niet-kerkelijke jongeren voor een hogere macht. „Bij veel jongeren is ontvankelijkheid voor de werkelijkheid van God aanwezig, maar ze moeten dit wel te weten komen.”

De oud-studentenpastor wil jongeren verleiden tot deelname aan de kerk. Hij mikt bijvoorbeeld op het bezoeken van een klooster om daar de sfeer te proeven. „Een jongen uit Zwolle zei na een bezoek aan een klooster: „Ik dacht dat God Iemand was met een lange baard. Nu denk ik dat ik ook een gelovige ben.”

Vanaf dat punt kan die persoon misschien worden overgehaald verder te komen.

Ds. K. van der Kamp, secretaris van de Raad van Kerken, deelde mee dat de Raad onlangs een onderzoekje gehouden heeft onder jongeren. Een conclusie uit het onderzoek is dat jongeren de verlegenheid voorbij zijn. „Ze pleiten voor duidelijkheid, voor een focus en voor een geestelijke die niet alleen pastor is maar ook leraar.”

De Raad wil plaatselijke kerken helpen bij het organiseren van zogeheten kerkennachten. Die krijgen steeds meer de allure van de vroegere kerkendagen, aldus ds. Van der Kamp.

BRON: REFDAG

Wat denken jullie, zijn dit verleidingen die jongeren weer bij de kerk zal brengen?

Ik denk wel dat het gesprek er mee op gang kan komen. We moeten niet vergeten dat we in een tijd leven waarin het geloof in een bestaan van een god geen vanzelfsprekendheid meer is. Dit i.t.t. zeg 60 jaar terug. Dus het kan wel een begin zijn om mensen aan het denken te zetten.

Maar uiteindelijk zal alleen het Woord het doen. Prediking van Wet en Evangelie. Anders wordt het niets meer dan een modegevoel, reli consumeren etc.

[albion]

„Verleid jongere tot kerk”

UTRECHT – Verleid jongeren tot deelname aan de kerk, vindt dr. Wiel Smeets. Dat kan door middel van een bezoek aan een klooster, een gesprek met een gelovige of het laten zien van een film.

De leider van een adviesbureau voor spiritualiteit sprak gisteren in de Geertekerk in Utrecht de oecumenelezing ”De kerk als ongelooflijke verleiding” uit. De lezing, die vooral ouderen trok, werd georganiseerd door de Raad van Kerken.

Smeets (1963) groeide op in een streng rooms-katholiek gezin in Zuid-Limburg. Hij ging verplicht naar de kerk, wat de liefde tot de kerkgang niet bevorderde. Eenmaal in de kerk vond hij de diensten best interessant. Aan de dogma’s van de kerk kon hij moeilijk wennen, maar des te meer werd hij gegrepen door de mystiek. Daarom gaat het in de kerk ten diepste, aldus Smeets, om de relatie met God en de ervaring van Gods aanwezigheid. Daarvoor wil hij jongeren interesseren.

Om dit te bereiken is volgens hem de visie van de vroege kerkvaders goed bruikbaar: de mystagogische catechese. Daarbij is het de bedoeling jongeren bij de hand te nemen en hen door ervaring tot een relatie met God te brengen. „Het is net als met de liefde. Je bent niet geïnteresseerd in wat een deskundige te zeggen heeft over de liefde, totdat je zelf verliefd wordt. Dan wil je er meer over horen van iemand met ervaring.

Dat gaat niet alleen op voor de liefde tussen mensen maar ook voor de liefde tussen God en de mens.”

Smeets wil aansluiten bij het „vage gevoel” van randkerkelijke of niet-kerkelijke jongeren voor een hogere macht. „Bij veel jongeren is ontvankelijkheid voor de werkelijkheid van God aanwezig, maar ze moeten dit wel te weten komen.”

De oud-studentenpastor wil jongeren verleiden tot deelname aan de kerk. Hij mikt bijvoorbeeld op het bezoeken van een klooster om daar de sfeer te proeven. „Een jongen uit Zwolle zei na een bezoek aan een klooster: „Ik dacht dat God Iemand was met een lange baard. Nu denk ik dat ik ook een gelovige ben.”

Vanaf dat punt kan die persoon misschien worden overgehaald verder te komen.

Ds. K. van der Kamp, secretaris van de Raad van Kerken, deelde mee dat de Raad onlangs een onderzoekje gehouden heeft onder jongeren. Een conclusie uit het onderzoek is dat jongeren de verlegenheid voorbij zijn. „Ze pleiten voor duidelijkheid, voor een focus en voor een geestelijke die niet alleen pastor is maar ook leraar.”

De Raad wil plaatselijke kerken helpen bij het organiseren van zogeheten kerkennachten. Die krijgen steeds meer de allure van de vroegere kerkendagen, aldus ds. Van der Kamp.

BRON: REFDAG

Wat denken jullie, zijn dit verleidingen die jongeren weer bij de kerk zal brengen?

Ik denk wel dat het gesprek er mee op gang kan komen. We moeten niet vergeten dat we in een tijd leven waarin het geloof in een bestaan van een god geen vanzelfsprekendheid meer is. Dit i.t.t. zeg 60 jaar terug. Dus het kan wel een begin zijn om mensen aan het denken te zetten.

Maar uiteindelijk zal alleen het Woord het doen. Prediking van Wet en Evangelie. Anders wordt het niets meer dan een modegevoel, reli consumeren etc.

vanochtend in het rd gelezen dat er nu reclame op bussen komen waarop staat dat god waarschijlijk niet bestaat etc.. en ze dit van Engeland hebben overgenomen.... Het is een proef van 4 maanden

[Afgewezen]

Moet iedere keer die lap tekst meegenomen wworden bij het quoten?

[albion]

Moet iedere keer die lap tekst meegenomen wworden bij het quoten?

Nee, liever niet. Sorry, dat ik het wel gedaan heb.

[Marnix]

Wat jongeren willen is volgens mij:

1. Een eerlijke, duidelijke, heldere boodschap. Je mag je kwa taal best aanpassen aan jongeren, zolang je maar zegt waar het op staat. Geen gedraai, geen mooi gepraat zonder inhoud.

2. Gemeente-zijn. Jongeren houden er niet van om zondag bij elkaar te zitten, terwijl er verder totaal geen band is. Jongeren willen eenheid. Rivaliteit in de kerk, tweestrijd etc. wordt absoluut niet gewaardeerd.

[Mara]

Op refdag las ik dit artikel:
Welk geschrift werd opgesteld in het jaar 325? „De geloofsbelijdenis van IKEA.” Wat zijn de Drie Formulieren van Enigheid? „Geloof, hoop en liefde.”

Als godsdienstdocente op het Hoornbeeck College in Rotterdam verbaast Elline de Wilde (26) zich regelmatig over de geringe kennis van de gereformeerde leer bij haar leerlingen. Onderzoek bevestigt deze ervaring. Veel mbo-jongeren begrijpen weinig van de preek en dreigen in de kerk tussen wal en schip te raken.

De Wilde deed voor haar masterstudie Bijbelwetenschappen aan de Universiteit Utrecht in 2012 onderzoek naar de identiteitsontwikkeling van reformatorische jongeren tussen de 16 en de 20 jaar en de rol die kerk, school en gezin daarin spelen. De titel van haar scriptie luidt: ”Ik heb u nodig”. „Jongeren hebben identificatiefiguren nodig. Die zijn belangrijk voor hun identiteitsontwikkeling. Een predikant zei tegen een meisje dat hij haar ordinair vond. Vervolgens ging het meisje niet meer naar catechisatie. Als een identificatiefiguur een jongere teleurstelt, kan dat dus grote gevolgen hebben.”

De docente, lid van de gereformeerde gemeente in Boskoop, deed onderzoek onder 350 leerlingen van het Hoornbeeck College in Rotterdam naar hun identiteitsvorming. Daaruit bleek dat de samenhang tussen kerk, school en gezin te wensen overlaat. Liggingsverschillen en levensbeschouwelijke conflicten drijven de reformatorische zuil uiteen en zorgen voor verwarring bij jongeren. „Een voorbeeld: In de kerk leest een jongere uit de Herziene Statenvertaling, thuis uit Het Boek, en op school uit de Statenvertaling. Als een medeleerling zegt dat de Herziene Staten­vertaling een list van de satan is, leidt dit bij hem tot een innerlijk conflict.”

Volgens De Wilde is het van belang dat opvoeders jongeren een attitude aanleren om met die diversiteit in eigen kring om te gaan. „De accentsverschillen blijven bestaan, maar het is de vraag hoe we ermee omgaan.”

Uit haar onderzoek blijkt dat veel mbo’ers weinig van de prediking begrijpen. Belangrijkste oorzaak is het moeilijke taal­gebruik. „Predikanten veronderstellen veel begrippen en termen als bekend, maar dat blijkt niet zo te zijn. Ruim een derde zegt dat de voordracht van een predikant hen verhindert de preek te begrijpen. Catechese ervaren jongeren vaak als „dogmatisch, oninteressant, niet-actueel, te onpersoonlijk.””

Vmbo-leerlingen en mbo’ers krijgen minder aandacht binnen de kerk dan studerenden aan het hoger of wetenschappelijk onderwijs, concludeert De Wilde. „Voor de laatsten zijn er deputaatschappen en studentenverenigingen. De grote groep lager opgeleiden dreigt over het hoofd gezien te worden. Mbo’ers moeten met weinig bagage tijdens hun stages aan de slag in vaak seculiere instellingen. Dat gaat me aan het hart.”

Wat moet er gebeuren?

„Kerk, school en gezin moeten meer gebruikmaken van elkaars expertise. Mijn onderzoek laat zien dat jongeren van de Protestantse Kerk positiever over catechisatie zijn dan die van de (Oud) Gereformeerde Gemeenten (in Nederland). Predikanten van die kerkverbanden zouden eens kunnen informeren bij hun PKN-collega’s waar dat aan ligt.

Het Hoornbeeck College heeft sinds 2010 een kenniscentrum opgericht om kerk, school en gezin ondersteuning aan te bieden bij vragen met betrekking tot de reformatorische geloofs­opvoeding. Tot nu toe wordt daar weinig gebruik van gemaakt.”

U pleit voor een dynamische reformatorische traditie.

„Kerk, school en gezin zouden zich kritisch moeten afvragen welke aanpassingen zij willen doorvoeren om de reformatorische traditie te kunnen waar­borgen, zonder tekort te doen aan de inhoud. Ik denk daarbij niet aan grote veranderingen, maar meer aan het wegnemen van barrières bij jongeren, zoals een taalkundige herziening van de Drie Formulieren van Enigheid, en overige formulieren en ge­beden; concrete, begrijpelijke en beeldende prediking; persoonlijke gesprekjes met de catechisanten; het aandragen van onderwerpen door de catechisanten; gemeente­avonden voor studerende mbo’ers.”

Dit is het zoveelste onderzoek over jongeren. Bent u niet bang dat het in de la verdwijnt?

„Ik zou graag willen dat mijn onderzoek een hervorming teweegbrengt, maar realiseer me dat dat een illusie is. Ik hoop dat er probleembesef ontstaat, want ik ben ervan overtuigd dat er wat moet gebeuren. De reformatorische traditie staat op het spel. De huidige generatie jongeren heeft geen idee meer wat die inhoudt en wat de waarde ervan is.

Ik lig daar weleens wakker van. Hoe kunnen ze Bijbelse normen en waarden overdragen als ze zelf geen weet hebben van de inhoud? Ik hoop dat mijn onderzoek toonaangevende leiders uit diverse kerkverbanden aanzet tot een gesprek. Om met Gods hulp en met elkaar de reformatorische traditie levend te houden.”
=====================
Als er iets is wat bestreden wordt door velen op de diverse fora, is het wel traditie.
Mensen die de oude waarden trachten vast te houden, maar een groeiend aantal die het bestrijdt.
Of toch niet?

[DDD]

Nee hoor. Maar een traditie die geen enkele verandering kent is dood. Tradities -het maakt niet uit van welke soort en van welk belang- hebben alleen overlevingskans als ze zich aanpassen aan de omstandigheden.

[Dodo]

Gaat het artikel niet meer over communicatie en manieren van kennis-overdracht, dan over tradities?
Ik vind het een interessant stuk overigens.

[helma]

Als ik het stuk goed begrijp maakt ze zich meer zorgen over het gebrek aan kénnis dan over het gebrek aan tradities.
Of lees ik dan verkeerd?

[Mara]

Beide, er staan ook voorbeelden in hoe iets mis kan gaan. (Predikant tegen het meisje, ordinair, bijv.)
Heeft dit meisje dan lange tenen, mag de dominee dit niet zeggen?
Wat moet je in zo'n geval doen en laten?
Maar ook de kennis ontbreekt, ik zie dat bij mijn eigen kinderen.
Ze kennen de oudvaders niet, ondanks dat we boeken in de kast hebben staan.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik de boeken van mijn vader ook pas op latere leeftijd, boven de 40, ben gaan lezen.

[Dodo]

Natuurlijk mag de dominee dat niet zeggen! Dat is zo'n lelijke veroordeling, en erg op de persoon. Hij mag zeggen dat hij bepaald gedrag niet goed vindt ( maar ook dat is een mijnenveld) maar je mag nooit tegen een jong iemand zeggen dat ze ordinair is.

[DDD]

@Dodo: Precies. Dat is echt niet in aangenaamheid, en met zout besprengd. Dat is meer in de categorie zoutzuur.



Het gaat erover dat tradities (bijvoorbeeld lange en onbegrijpelijke preken) de overdracht van geloofskennis in de weg kan staan.

Dat verklaart misschien ook dat bijvoorbeeld op de Veluwe relatief veel kerkgangers zich niets aantrekken van wat er op zondag verteld wordt. Dat bleek een paar jaar geleden uit een onderzoek, als ik het me goed herinner. Waar dat precies over ging weet ik niet meer.

[Afgewezen]

Wat denk je van een uitdrukking als 'de goederen van het genadeverbond'? Daar kunnen jongeren soms niks mee (historisch).

Toch denk ik dat het met innerlijk conflict wel meevalt als ze buitenshuis wat anders horen, want wat je ouders zeggen, legt vaak toch het meeste gewicht in de schaal. Die anderen hebben dan gewoon ongelijk. Punt!

[helma]

Als een predikant zoiets tegen een meisje zegt kan dat wel averechts werken ja. De manier waarop iets gezegd wordt kan veel uitmaken.
Ik ken ook jongeren die niet meer bij opa en oma op bezoek gaan omdat ze altijd wat aanmerken op hun kleding. Als dat altijd het eerste (en soms het enige) is wat ze horen dan stoot dat af.