caprice schreef:Dus de predikant moet zich aanpassen, dat is de boodschap van veel reacties. Jammer dat deze amtsdragers als eerste en enige in de schoenen geschoven krijgen dat de jeugd het niet begrijpt. Het is mogelijk dat dit aan de orde is, maar een veel grotere oorzaak van het ontbreken van kennis in onze dagen, is dat de ouders verzuimen om hun kinderen de goddelijke waarheden in te scherpen. Daarom is de onkunde zo groot.
Wat zijn moeilijke preken? Die preken waarin (teveel) Hebreeuws, Grieks en Latijn gebruikt wordt. Waarom was vader Smytegelt zo geliefd? Omdat hij zo recht was, voor het volk. Die preekjes zijn niet moeilijk. Dan heb je de predikanten in onze tijd. Die preken eerder zo eenvoudig als Smytegelt, dan zo geleerd dat er veel Hebreeuws, Grieks en Latijn bij gehaald worden.
En als die preken wel moeilijk gevonden worden, schort het het meest aan de ouders. De preken moeten in de eerste plaats niet op het niveau van het kind gebracht worden, maar het kennisniveau van het kind moet op het niveau van de preek gebracht worden.
Er rust dus blijvend een verantwoordelijke taak op de schouders van vader en moeder, om hun kinderen te onderwijzen in de Christelijke leer, zoals zij ook beloofd hebben toen het teken en zegel van de Heilige Doop aan hunne kinderen bediend is.
Mijn volk gaat verloren omdat het geen kennis heeft.
Dat houdt dus in dat we de kinderen eerst bij moeten brengen dat wij Gods beeld, bestaande in ware kennis, gerechtigheid en heiligheid missen moeten door onze diepe val. Het is dus onze eigen schuld dat wij die kennis kwijt zijn geraakt, en er niet alleen verstandelijk, maar ook door genade die kennis weer hersteld mag worden door de bearbeidingen van Gods Geest in onze harten.
Voor zover dat gaat om geloofsonderwijs ben ik het daar mee eens. Maar de vraag lijkt soms: Moeten de ouders hun kinderen onderwijzen in de christelijke leer of in kerklatijn (of een andere kerk-geheimtaal)? Men mag van de predikant toch gewoon verwachten dat hij het evangelie brengt in Nederlands? Alleen voor zaken en begrippen die zich niet zomaar laten omschrijven zijn aparte bewoordingen noodzakelijk. Dat zijn er nog steeds aardig wat, en daar ligt een taak voor ouders en, afgeleid van de taak van de ouders, en indien van toepassing, voor school, catechese, zondagschool, vereniging e.d.
Van een dominee mag worden verwacht dat hij zijn boodschap zo brengt dat die door zijn hoorders zoveel mogelijk begrepen wordt. Dat is zijn roeping - en het is zijn beroep. Het is belangrijk, daar goed op te letten, en niet alleen voor de jeugd. Let maar eens op: er zijn genoeg begrippen die bij volwassen hoorders het ene oor in gaan en het andere oor uit, omdat ze denken dat ze die begrippen kennen. Terwijl ze ondertussen niet beseffen wat ze echt inhouden, en er soms gewoon de verkeerde voorstelling bij hebben.
