De kleine lettertjes van het Evangelie

[huisman]

Systeem: in de refokerken wordt je verstikt door allerlei termen die je moet weten, anders is zelfs veel in de prediking niet te volgen.

Als jij zo denkt over refokerken wat doe jij dan op een refoforum? Door steeds alle refokerken, preken, predikanten en hoorders zo op één hoop te gooien begrijp je toch wel dat niemand je serieus neemt?

Als je in de refokerken blijkbaar bedrogen wordt waar moet ik volgens jou dan heen om het Evangelie te horen?

Ik generaliseer natuurlijk, is niet aan te ontkomen bij dit onderwerp, en heb het voornamelijk over kerken aan de refo-rechterkant zoals ik reeds eerder ergens gezegd heb. Er zijn vele refokerken waar de prediking anders is. Maar wat wil je? Dat ik een lijst maak van alle kerken met een correcte prediking of wil je een lijst met predikanten?

Generaliseren is in jouw geval nog een eufemisme. Wat ik wil? Dat je niet honderden kerkelijke gemeenten, predikanten en gemeenteleden vals beschuldigd. Want dat doe je als je jouw vermeende dwalingen op de ‘refokerken’ legt.

Wat jij doet is PVV-achtig. Door verkeerd gedrag van bv een Marokkaans boefje te zeggen dat alle Marokkanen dieven zijn. Zo zet je makkelijk hele bevolkingsgroepen weg.
Jouw postings zijn vaak net zo populistisch getint door je beschuldigingen zo algemeen te maken.

[Ad Anker]

1. Een ontkennen dat er binnen onze kerken op plaatsen een bedekt evangelie gepredikt wordt;

Ik ontken dat niet. De prediking is gebrekkig. Ik las net een preek van Calvijn. Tja, dat was prediking. De dringende nodiging, de totale verlorenheid en Gods verkiezend welbehagen.

2. Een verschil van interpretatie hoe genade aangeboden moet worden;

Dat is een gesprek van alle tijden. Daar geef ik niet zo om. Erskine is hier langsgekomen. Onderschrijf ik hartelijk, heb tegelijkertijd veel affiniteit met de leer in de GGiN.

3. Een te vuur en zwaard verdedigen van eigen kerkverband omdat dat misschien wel in de verdachtenhoek zit;

Nou, in het kerkverband waarin ik verkeer is veel mis. Je zult het mij niet horen verdedigen. Is er wel een kerkverband verdedigd hier?

4: Een versimpeling van de discussie tussen: Voor ds. vd Brink = fout = ontkennen van een eenzijdig Godswerk tegenover het afbranden van ds. vd Brink = goed = liefhebber van de oude waarheid.

Die klopt. Ds. vd Brink kan vwb toon en inhoud zeker niet op mijn sympathie rekenen. Dat wordt versterkt door bijdragen hier van bijv. DDD en Cyrillus.

[pierre27]

Het bijzondere is dat de punten van Posthoorn voor mij glashelder zijn.
Een beredeneren van de diepe verborgenheid van het zalig worden om niet kom je hier veel tegen. Je leest en ziet dat het wonder van de bovennatuurlijke wedergeboorte, de openbaring van Christus als een eenzijdig werk van God wordt gemarginaliseerd in een oproep om te geloven. Alsof het vanuit ons moet komen. Dat is een eeuwige vergissing! En met de opmerking die nogal eens gemaakt wordt: ja, je gaat zelf geloven en achteraf zie je dat de Heilige Geest dat deed. Dat zal waar zijn. Maar Gods kind leert twee dingen: dat hij een doodsvijand is van vrije genade en dat het grote licht uit Jesaja 9:1 een eenzijdig geschenk van de hemel is, omdat vers 5 er op volgt.

Klopt hoor Ad, maar volgens mij is ook diens beschrijving van het geloof een beschrijving van een wondergeloof, dit lees je wel meer alhier. Ik val Posthoorn in haar opmerking hierboven bij.

[Cyrillus]

Als je na jarenlang onderwijs zelf niet gelooft, hoe wil je dan het geloof aanbevelen bij andere mensen? Hoe wil je dan nog de Bijbel uitleggen? Zoiets van: ja sorry, misschien ben ik niet uitverkoren, maar jij misschien wel. Probeer het maar? Als ik niet zou geloven dan zou ik Romeinen 3 dus niet uitleggen.

Dus als ik vraag: waar haal jij je kennis vandaan?, geef jij als antwoord dat je niet gelooft?

Of begrijp ik het nu niet? Mijn vraag is: waar haal jij je kennis uit?

En hoe leg jij Romeinen 3 uit aan je onkerkelijke buurman?

Even tussendoor: als je veelvuldige arbeid niet meer zo roept als eerder, kan je misschien het verzoek van Maanenschijn honoreren.

Ik haal mijn kennis in de eerste plaats uit de Bijbel, daarna uit de Bijbel, daarna uit de Bijbel en daarna uit literatuur die voorhanden is, studiemateriaal, reformatoren, en zelfs oudvaders. Maar aan een onkerkelijke buurman begin ik met de Bijbel uit te leggen, te beginnen bij het begin. En ik geef hem het advies de Bijbel te lezen. Dat is het Woord van God. Daarna zal ik hem wat adviezen geven over eventuele literatuur. maar mijn ervaring is dat wie begint met de literatuur voorop te stellen, niet meer zelf nadenkt. En dus alleen maar napraat. Wat staat er nu echt in de Bijbel, daar gaat het om.

[Cyrillus]

Als je na jarenlang onderwijs zelf niet gelooft, hoe wil je dan het geloof aanbevelen bij andere mensen? Hoe wil je dan nog de Bijbel uitleggen? Zoiets van: ja sorry, misschien ben ik niet uitverkoren, maar jij misschien wel. Probeer het maar? Als ik niet zou geloven dan zou ik Romeinen 3 dus niet uitleggen.

Dus als ik vraag: waar haal jij je kennis vandaan?, geef jij als antwoord dat je niet gelooft?

Of begrijp ik het nu niet? Mijn vraag is: waar haal jij je kennis uit?

En hoe leg jij Romeinen 3 uit aan je onkerkelijke buurman?

Even tussendoor: als je veelvuldige arbeid niet meer zo roept als eerder, kan je misschien het verzoek van Maanenschijn honoreren.

Welk verzoek van Manenschijn bedoel je precies? Heb ik iets gemist?

[Valcke]

Geen kennis heeft? Jarenlange catechisatie en vele oudvaders verder en dan nog geen kennis genoeg? Je schetst precies wat ik zeg. Als dat zo is, kun je de oudvaders toch beter weggooien? Als het niet tot geloof leidt, wat heb je er dan aan? En interessant dat je geloof gemakkelijk vindt als je de oudvaders overboord gooit. Mag het geloof van jou niet gemakkelijk zijn? Moet het moeilijk zijn? En nee, ik heb geen kritiek zoals de Farizeeërs. Ik wil het niet moeilijker maken dan het is, integendeel. De Farizeeers echter maakten hun eigen wetten. Zij hadden ook kleine lettertjes zeg maar.

Cyrillus, het klinkt - om eerlijk te zijn - allemaal zo plat, er klinkt niets door van enige doorleving (al wil ik daar natuurlijk voorzichtig in zijn). Niets klinkt er van een ondervonden strijd (het is immers: 'Strijd om in te gaan door de enge poort'). Niets van de moeilijkheden die iemand als "Christen" ondervond toen hij de stad Verderf verliet met een pak op zijn rug. Niets van enige overtuiging van zonde en ongeloof. Dan vrees ik dat er ook niets is van het ware toe-eigenende en zaligmakende geloof van zondag 7. Niets van de trekkende en onweerstaanbare kracht van de Heilige Geest. Niets van het grote wonder van de wedergeboorte, wat niets anders is dan een leven uit de doden. Ik wil niet oordelen over het hart. Echter: je bijdragen zijn grenzeloos oppervlakkig. Daar kan ik mij onmogelijk bij thuis voelen.

[GerefGemeente-lid]

Wat ik hier zie is dat velen:

1. de doodsstaat van de mens onderschatten;
2. een verkeerd idee hebben van het werk van de Heilige Geest;
3. een geloof promoten dat de krachten van de natuur niet teboven gaat.

1. Er wordt maar gezegd en geroepen dat je Jezus moet aannemen en dat je een reddingsboei moet vastgrijpen, maar dat we dood zijn en dood liggen in zonde en misdaden, daar hoor ik de voorstanders van de redenatie van dr. Van den Brink nergens over. Er moet ook gewezen worden dat we dood zijn.
2. Het werk van Gods Geest moet worden toegepast in het hart. Dat gaat in een weg van bukken en buigen onder Gods recht. Als ik daarop wat door probeer te vragen krijg je als tegenreactie: 'Ja, maar dat mag geen houding geven van lijdelijkheid, alsof God het nog eens mocht komen te doen.' Nee! Dat mag zeker niet! Maar zonder de toepassing van Gods Geest aan het hart blijft het een verstandelijk beredeneren! En als we daar niet van weten, is het maar armzalig.
3. Je moet maar geloven, en dan komt het goed. Dat is de lijfspreuk van velen, ook hier op het forum. Maar ondertussen hebben we wel een ziel voor de eeuwigheid. Waar is de beleving van de dichter van Psalm 139 gebleven? Kennen we daar nog iets van? Of hebben we ons geloof altijd op zak en is het dagelijks de beleving: Halleluja, prijst de Heere?

[GerefGemeente-lid]

Welk verzoek van Manenschijn bedoel je precies? Heb ik iets gemist?

Dat was aan mij gericht. Zie boven.

Ik wacht wel nog op een verzoek.

[Ad Anker]

Klopt hoor Ad, maar volgens mij is ook diens beschrijving van het geloof een beschrijving van een wondergeloof, dit lees je wel meer alhier. Ik val Posthoorn in haar opmerking hierboven bij.

Wat bedoel je precies?

[Maanenschijn]

Jaja. Had een bakkie komen doen man.

Zie mail.

[pierre27]

Klopt hoor Ad, maar volgens mij is ook diens beschrijving van het geloof een beschrijving van een wondergeloof, dit lees je wel meer alhier. Ik val Posthoorn in haar opmerking hierboven bij.

Wat bedoel je precies?

De beschrijving van het geloof neergezet/beschreven door Cyrillus komt bij mij over als de beschrijving van het wondergeloof mede opgetekend in de gelijkenis van de zaaier. Ik voel vervreemding als ik zijn reacties lees rondom de prediking in de refokerken.

[Tiberius]

Wat ik hier zie is dat velen:

1. de doodsstaat van de mens onderschatten;
2. een verkeerd idee hebben van het werk van de Heilige Geest;
3. een geloof promoten dat de krachten van de natuur niet teboven gaat.

1. Er wordt maar gezegd en geroepen dat je Jezus moet aannemen en dat je een reddingsboei moet vastgrijpen, maar dat we dood zijn en dood liggen in zonde en misdaden, daar hoor ik de voorstanders van de redenatie van dr. Van den Brink nergens over. Er moet ook gewezen worden dat we dood zijn.

Bedankt voor je uitgebreide antwoord!

Ik ben niet zozeer een 'voorstander van de redenatie van dr. Van den Brink', maar volgens mij zegt niemand dat.
Ik in ieder geval niet; ik zeg juist dat de kracht van het evangelie is dat doden zullen horen en dat een prediker zo moet preken (zie ook mijn verwijzing naar het uitvoerige citaat van Spurgeon, door Jongere geplaatst).

2. Het werk van Gods Geest moet worden toegepast in het hart. Dat gaat in een weg van bukken en buigen onder Gods recht. Als ik daarop wat door probeer te vragen krijg je als tegenreactie: 'Ja, maar dat mag geen houding geven van lijdelijkheid, alsof God het nog eens mocht komen te doen.' Nee! Dat mag zeker niet! Maar zonder de toepassing van Gods Geest aan het hart blijft het een verstandelijk beredeneren! En als we daar niet van weten, is het maar armzalig.

Dat zit je mis; ik denk eerder dat Posthoorn dan dit soort reacties van jou bedoelt.
Want niet het werk van de Geest moet worden toegepast, maar de Geest past het werk van Christus toe.
Of ontkend wordt dat dit gaat in een weg van bukken en buigen onder Gods recht heb ik trouwens niet gelezen (maar het is een wijdlopig topic, het kan zijn dat ik wat gemist heb).

3. Je moet maar geloven, en dan komt het goed. Dat is de lijfspreuk van velen, ook hier op het forum. Maar ondertussen hebben we wel een ziel voor de eeuwigheid. Waar is de beleving van de dichter van Psalm 139 gebleven? Kennen we daar nog iets van? Of hebben we ons geloof altijd op zak en is het dagelijks de beleving: Halleluja, prijst de Heere?

Ook dat kan ik nergens lezen.
En wat bedoel je precies met de beleving van de dichter van Psalm 139?
En wie bedoel je precies met 'we' in de zinnen 'Kennen we daar nog iets van? Of hebben we ons geloof altijd op zak?'

Ik vind het ingewikkeld om dit een serieuze concretisering van de punten van Posthoorn te zien.

[Tiberius]

Klopt hoor Ad, maar volgens mij is ook diens beschrijving van het geloof een beschrijving van een wondergeloof, dit lees je wel meer alhier. Ik val Posthoorn in haar opmerking hierboven bij.

Wat bedoel je precies?

De beschrijving van het geloof neergezet/beschreven door Cyrillus komt bij mij over als de beschrijving van het wondergeloof mede opgetekend in de gelijkenis van de zaaier.

Wat bedoel je precies met de beschrijving van 'het wondergeloof mede opgetekend in de gelijkenis van de zaaier'?

[Cyrillus]

Geen kennis heeft? Jarenlange catechisatie en vele oudvaders verder en dan nog geen kennis genoeg? Je schetst precies wat ik zeg. Als dat zo is, kun je de oudvaders toch beter weggooien? Als het niet tot geloof leidt, wat heb je er dan aan? En interessant dat je geloof gemakkelijk vindt als je de oudvaders overboord gooit. Mag het geloof van jou niet gemakkelijk zijn? Moet het moeilijk zijn? En nee, ik heb geen kritiek zoals de Farizeeërs. Ik wil het niet moeilijker maken dan het is, integendeel. De Farizeeers echter maakten hun eigen wetten. Zij hadden ook kleine lettertjes zeg maar.

Cyrillus, het klinkt - om eerlijk te zijn - allemaal zo plat, er klinkt niets door van enige doorleving (al wil ik daar natuurlijk voorzichtig in zijn). Niets klinkt er van een ondervonden strijd (het is immers: 'Strijd om in te gaan door de enge poort'). Niets van de moeilijkheden die iemand als "Christen" ondervond toen hij de stad Verderf verliet met een pak op zijn rug. Niets van enige overtuiging van zonde en ongeloof. Dan vrees ik dat er ook niets is van het ware toe-eigenende en zaligmakende geloof van zondag 7. Niets van de trekkende en onweerstaanbare kracht van de Heilige Geest. Niets van het grote wonder van de wedergeboorte, wat niets anders is dan een leven uit de doden. Ik wil niet oordelen over het hart. Echter: je bijdragen zijn grenzeloos oppervlakkig. Daar kan ik mij onmogelijk bij thuis voelen.

Ik vraag ook niet om je thuis te voelen bij mij. Ik ben hier niet om mijn geloof te etaleren. Of mijn kennis van de oudvaders. Of van de reformatoren. Nee, er zijn mensen die naar een refo kerk gaan en die niet tot geloof komen omdat zij tegengehouden worden door mensen. Velen herkennen dat. Voor hen wil ik opkomen, en ja met alle 'lek en gebrek' om maar eens een gemeenplaats te gebruiken. We moeten ons kapot schamen dat wij hen niet helpen.

[Valcke]

Nee, er zijn mensen die naar een refo kerk gaan en die niet tot geloof komen omdat zij tegengehouden worden door mensen.

En jij kunt vaststellen dat dit de oorzaak is? Wanneer die mensen er niet waren, waren ze dus tot geloof gekomen?