DDD schreef:@Hollander:
Dat gemeenteleden zich niet geaccepteerd voelen in een kerk waarin mensen buiten hun gemeente voor hen beslissen dat vrouwen geen ambtsdrager mogen zijn. Ik kan mij voorstellen dat je als kerkenraad in zo'n gemeente denkt: we voeren hier nu al 25 jaar discussies over, en het schiet niet op. Laten wij maar een besluit nemen. Als de landelijke kerk zover niet is, dan zien ze daar maar verder.
Wat een postmoderne redenering. Als dit inderdaad het meerderheidsgevoelen is, dan is er sprake van een groot geestelijk probleem. Op grond van Schriftonderzoek heeft de meerdere kerkelijke vergadering, in dit geval de GS, uitgesproken dat alleen mannen in de bijzondere ambten kunnen dienen. Daartegen zijn bezwaren in gebracht, maar die zijn verworpen. In die breedste kerkelijke vergadering is al het ambtelijke gezag samengebracht. Daarin was dus ook de gemeente Nieuwegein vertegenwoordigd, zelfs als er geen ambtsdrager uit Nieuwegein afgevaardigd was. Vrijwillige deelname aan een kerkverband betekent ook dat je je houdt aan datgene wat gezamenlijk is afgesproken, ongeacht of je als plaatselijke gemeente daar anders instaat. De stap die Nieuwegein nu zet, getuigt van kerkelijke hoogmoed: wij weten het beter, wij lezen de Schrift beter dan de broeders (en zusters) uit ons kerkverband. Daarnaast is het een stuk kerkelijk onfatsoen: net voor de zomer is over deze kwestie uitvoerig gesproken op de classis. Daarin is het voorgenomen besluit van Nieuwegein afgewezen en is de kerkenraad op te dragen dit te heroverwegen. dat is kerkelijke taal voor: van tafel halen. Voorts heeft men de kerkenraad in overweging gegeven om te wachten op de uitspraken van de GS, waar dit dossier ter tafel ligt. Door nu gewoon vrouwen te bevestigen, worden werkelijk allerlei fatsoennormen overschreden. Daar hebben we een mooi woord voor: obstructie.
Natuurlijk is er ruimte voor verschillen; die liggen bij de middelmatige zaken. Maar zaken die de uitleg van de Schrift en de belijdenis van de kerk raken, zijn geen middelmatige zaken, maar altijd het hart van een kerkverband.
DDD schreef:De meerdere vergadering is immers niet een hogere vergadering. De kerkenraad is primair verantwoordelijk voor een goed functionerende gemeente, waarin ieder schaap van de kudde zich thuis voelt.
De plaatselijke gemeente is zelfstandig en primair verantwoordelijk. Maar de conclusie die je verbindt aan de uitdrukking 'meerdere vergadering' is onjuist. Door je aan te sluiten bij een kerkverband, spreek je tegelijk ook uit dat je je houdt aan besluiten die meerdere vergaderingen nemen. Daarin wordt het gezag van de plaatselijke kerkenraad samengebracht met het gezag van andere plaatselijke kerkenraden. Zo werkt dat binnen een gezin ook. En trouwens ook in een plaatselijke gemeente.
Kunnen kerkorde of kerkelijke uitspraken niet gewijzigd worden? Ja, zeker wel! Ook daar is een route voor afgesproken: de kerkelijke weg. Verschillende gemeenten gaan die weg nu ook: ze stellen aan de GS voor om de mogelijkheid te bieden aan samenwerkingsgemeenten om de ambten open te stellen voor vrouwen.
De crux zit 'm natuurlijk in het zinnetje dat men de kerkelijke weg niet vertrouwt. De vraag is dan, waarom je als gemeente dan toch zó graag wel bij dat kerkverband wilt behoren, waarover je wantrouwen koestert.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
