Synode GGiN(jaarloos)

[Piet Puk]

Nou waren die gesprekken met de GG zo constructief. Maar daar zaten ongetwijfeld geen Refoforummers bij!

Hahaha Piet :humhihi
Maar dit was precies een punt, als ik het goed las, waarop de gesprekken wel geëindigd waren. Ik dacht...laat ik nog eens een poging wagen :langue

Heel bewonderenswaardig. Maar ik kan me enkele jaren terug een afgevaardigde herinneren die aangaf(in eigen bewoordingen) 'Kap met die gesprekken, het levert toch niks op'. Ik luister altijd graag naar die persoon. Heerlijk nuchter.

[DDD]

Ik ben het inhoudelijk met Jantje eens. Ik vind het zelfs twijfelachtig of mensen die beweren dat in de bijbel geen beloften staan voor ongelovigen zich nog wel binnen de grenzen van het christendom bewegen. Maar dat laat onverlet dat een citaat van ds. C. Harinck zonder specifiek beroep op ds. G.H. Kersten niet zoveel zegt over de opvatting van de laatste. En daar ging toch echt het gesprek over.

[Simon0612]

Nou waren die gesprekken met de GG zo constructief. Maar daar zaten ongetwijfeld geen Refoforummers bij!

Hahaha Piet
Maar dit was precies een punt, als ik het goed las, waarop de gesprekken wel geëindigd waren. Ik dacht...laat ik nog eens een poging wagen

Heel bewonderenswaardig. Maar ik kan me enkele jaren terug een afgevaardigde herinneren die aangaf(in eigen bewoordingen) 'Kap met die gesprekken, het levert toch niks op'. Ik luister altijd graag naar die persoon. Heerlijk nuchter.

Ja misschien heeft hij gelijk. Tegelijkertijd geeft het wel een besef van de gaven die ds. Kersten had om al die mensen bij elkaar te brengen bij de oprichting van de GG. Maar ik hou het ook voor gezien wat betreft deze discussie.

[Jantje]

Dan ben ik dus benieuwd naar die andere geschriften.

Ds. M. Golverdingen schrijft daarover in 'Vernieuwing en verwarring'. Op de classisvergadering van 1 juni 1948 te Barneveld, is het tot een verzoening gekomen tussen ds. Kersten en ds. Kok: Ds. Kersten: De uitwendige roeping komt tot allen die het Woord horen. Zij roept tot bekering; zij nodigt tot de zaligheid; zij biedt verloren zondaren Christus aan. God zelf nodigt daardoor de zondaar en Hij zendt Zijn knechten, die met heilige ernst en getrouwheid, alsof God door hen bade, bidden van Christuswege: Laat u met God verzoenen! (2 Korinthe 5 vers 20). De uitwendige roeping is niet licht te achten. Zij is Gods boodschap aan ons. Dat zij geen vrucht draagt ter zaligheid, daarvan is de schuld niet in het Evangelie, noch in God. Die door het Evangelie roept en zelfs die Hij roept verscheidene gaven mededeelt, maar in degenen die geroepen zijn. Het zal eigen schuld zijn, zo het woord niet tot onze bekering dient. De uitwendige roeping is op zich zelf niet zaligmakend. Zal het geloof door het Woord gewrocht worden, dan moet de Heilige Geest dat Woord vruchtbaar stellen. De Heere zoekt Zijn eer, ook door de prediking van het Woord. Hij zal verheerlijkt worden in degenen die verloren gaan, zowel als in degenen die behouden worden. Zo zegt Paulus in beide een goede reuke Christi te zijn. Dezen wel een reuk des doods ten dode maar genen een reuk des levens ten leven. (2 Korinthe 2 vers 15 en 16). Welnu de Heere beoogt de verheerlijking Zijner deugden in de aanbieding aan allen, tot wie Hij Zijn Woord zendt en die Hij nodigt en roept. Zijn aanbieding is waarachtig en zal voeren tot de verheerlijking Zijner gerechtigheid, zowel als van Zijn barmhartigheid, want niemand zal God de schuld kunnen geven, als hij onder het Woord verloren gaat; dat is alleen vrucht van de hardheid en verharding zijns harten. De inwendige roeping is noodzakelijk, zal het Woord vrucht dragen en het geloof er door worden gewrocht. De uiterlijke aanrading heeft geen kracht om onze harde harten te verbreken. Dat vermag alleen God de Heilige Geest. Hij paart zich aan het gepredikte Woord en doet het in de ziel ingaan die vernieuwend en verbrijzelend. Met deze verklaring omtrent de aanbieding van het Evangelie gaat ds. Kok ten volle accoord en vraagt ds. Kersten of dit vermeld mag worden in de notulen, hetwelk bevestigd wordt. Tot blijdschap van de vergadering beantwoordt ds. Kok aan al het bovengenoemde, hetwelk hem was voorgelegd, in bevredigende zin door terug te nemen de door hem verbreide stellingen, waarover hij was aangeklaagd.

Ik hoop dat je toch ook nog op mijn laatste reactie wil reageren.

[Jantje]

Maar dat laat onverlet

Leuke woordspeling...

@Bezorgd, deze kunnen we ook wel noteren voor de Refoforum van het Jaar-uitdrukking.

[Leon]

Sorry dat ik het zeg, maar ik vind het allemaal dogmatisch geneuzel. Dat staat mij soms zo tegen. Ik mis zo vaak het wonder van genade. ‘Hierin is immers wat wonders’ Joh 9:30. Het wordt er allemaal zo koud en kil van. Van nature zijn wij mensen van de logica, (verbroken) werkverbond zit in ons bloed. Als - dan. Dat is ons beperkte menselijk denken. Maar het genadeverbond is van een totaal andere orde, Goddelijk denken en dus wonderlijk. Ik zal - opdat gij. Dat kunnen wij mensen nooit kloppend krijgen, maar met alle dogma’s proberen we het wat van ‘s mensen zijde te verwoorden. Ik denk soms de dogma’s zijn goed tegen dwaling, maar het heeft ook zijn scheuringen teweeggebracht. En daarnaast wordt het er zo beredenerend van in plaats van dat het verootmoedigd en klein maakt voor God, die de mens nog heeft willen vasthouden opdat er een volk zalig wordt.

[gallio]

Ds. Kersten zegt wél dat de verbondsbeloften alleen voor Gods kinderen gelden, maar ook (en dat staat niet zozeer in de geciteerde preek, maar wel in andere geschriften), dat de Evangeliebeloften ook gelden voor een ieder die het hoort

Heeft ds GH Kersten sowieso verschil gemaakt tussen verbondsbeloften en evangeliebeloften? Ik dacht dat die opsplitsing van veel recentere datum was.

[Valcke]

Ds. Kersten zegt wél dat de verbondsbeloften alleen voor Gods kinderen gelden, maar ook (en dat staat niet zozeer in de geciteerde preek, maar wel in andere geschriften), dat de Evangeliebeloften ook gelden voor een ieder die het hoort

Heeft ds GH Kersten sowieso verschil gemaakt tussen verbondsbeloften en evangeliebeloften? Ik dacht dat die opsplitsing van veel recentere datum was.

Dat klopt. Dat onderscheid is achteraf ‘bedacht’, na de kwestie ds. Kok. Zoals ook erkend is door ds C. Harinck.

Het onderscheid is ook onjuist: alle beloften van het verbond der genade worden in het Evangelie door de prediking voorgesteld en aangeboden, zoals onder meer de Erskine’s uitdrukkelijk geleerd hebben. Wel hebben de hoorders van het Evangelie een tweeërlei relatie tot de beloften, een recht van bezit (de gelovigen) en een recht van aanneming (zij die uitwendig geroepen worden).

Overigens vind ik de hele discussie in dit topic volstrekt ongepast. De hele discussie dient mi van dit synodetopic afgesplitst te worden. Het heeft er immers niets mee te maken.

[Jforum]

Hoe kan de Heere een belofte geven aan een onbekeerde mens zonder deze te vervullen? Dan zou God niet trouw zijn dat Hij doet wat Hij beloofd en moet er nog een voorwaarde aan vooraf gaan dat de mens eerst moet geloven en dan zal God Zijn belofte pas gaan vervullen. Hoe is dit te rijmen?
Daarom zie ik beloften niet als beloften voor iedereen maar wel dat wat in de beloften staat, Zijn wil is en aanbied aan iedereen (ook onbekeerden!) en het wordt een beloften aan allen die in Christus Jezus zijn, dan zijn alle beloften ja en amen!
Of dan niemand zalig kan worden als de beloften niet voor onbekeerden zijn? Jawel, als men in Christus Jezus is dan heeft men alle beloften! En Christus Jezus staat Zelf voor in dat men in Christus Jezus komt, gewerkt door Woord en Geest. Daar heeft Hij geen beloften voor nodig. Men mag wel pleitten: dit is Uw wil/ U bied het ook aan aan mij, geef Gij het geloof in U zodat ik met U in verbond komt (en daarmee met alle beloften die Hij ook op Zijn tijd en wijze zal vervullen)

Ps: ik heb ook niet gezegd dat dit hetgeen is dat ds GH Kerrsten leert, dat is een conclusie die in een van de bovenstaande berichten getrokken werd.

[Herman]

Hoe kan de Heere een belofte geven aan een onbekeerde mens zonder deze te vervullen? .

DL 3/4 paragraaf 8 en 9, m.v.g. Herman

[Valcke]

(In reactie op JForum) De beloften van het genadeverbond zijn de weldaden van Christus. En diezelfde beloften ofwel weldaden worden in het Evangelie aangeboden. Ze worden ook in de doop verzegeld. Maar het ongeloof verwerpt Christus en zijn weldaden.

Velen laten zich misleiden door het woord beloften. Dit woord belofte betekent dat God een belovend God is in Christus. Wanneer een mens in Christus is, dan bezit hij daadwerkelijk deze beloften. Buiten Christus bezit hij geen enkele weldaad of belofte. Maar door het Evangelie worden hem deze beloften wel aangeboden. De redeneerfout die vele maken is dat zij het aanbieden van de belofte vereenzelvigen met de gedachte dat daarmee iets aan de persoon beloofd wordt. Maar dat is niet zo. Alleen wanneer de aangeboden Christus door het geloof is aangenomen, gelden die persoon de beloften. Er is geen enkele belofte voor een mens buiten Christus.

[johannes]

Bedankt Herman
Wat is het toch goed verwoord in de DL
waarom blijft dit toch altijd weer verschil geven?
Het moet allemaal kloppend gemaakt worden en dat heeft Leon het mooi verwoord.

[Jforum]

(In reactie op JForum) De beloften van het genadeverbond zijn de weldaden van Christus. En diezelfde beloften ofwel weldaden worden in het Evangelie aangeboden. Ze worden ook in de doop verzegeld. Maar het ongeloof verwerpt Christus en zijn weldaden.

Velen laten zich misleiden door het woord beloften. Dit woord belofte betekent dat God een belovend God is in Christus. Wanneer een mens in Christus is, dan bezit hij daadwerkelijk deze beloften. Buiten Christus bezit hij geen enkele weldaad of belofte. Maar door het Evangelie worden hem deze beloften wel aangeboden. De redeneerfout die vele maken is dat zij het aanbieden van de belofte vereenzelvigen met de gedachte dat daarmee iets aan de persoon beloofd wordt. Maar dat is niet zo. Alleen wanneer de aangeboden Christus door het geloof is aangenomen, gelden die persoon de beloften. Er is geen enkele belofte voor een mens buiten Christus.

Zoals je het omschrijft ben ik het er mee eens. De betekenis van het woord belofte betekent in onze taal iets toezeggen en schuldig is het ook waar te maken. Daarom maak ik een onderscheid tussen Zijn wil voor iedereen en beloften voor diegenen aan wie Hij de belofte vervuld. Ik vind het nog wel een verschil tussen dat de beloften ook voor de onbekeerden zijn of dat ze hem aangeboden worden dat men die ook voor hem/haar is als men in Christus Jezus zijn. En alleen in die weg en niet rechtstreeks voor de onbekeerden

[Bezorgd]

Hoe kan de Heere een belofte geven aan een onbekeerde mens zonder deze te vervullen? Dan zou God niet trouw zijn dat Hij doet wat Hij beloofd en moet er nog een voorwaarde aan vooraf gaan dat de mens eerst moet geloven en dan zal God Zijn belofte pas gaan vervullen. Hoe is dit te rijmen?
Daarom zie ik beloften niet als beloften voor iedereen maar wel dat wat in de beloften staat, Zijn wil is en aanbied aan iedereen (ook onbekeerden!) en het wordt een beloften aan allen die in Christus Jezus zijn, dan zijn alle beloften ja en amen!
Of dan niemand zalig kan worden als de beloften niet voor onbekeerden zijn? Jawel, als men in Christus Jezus is dan heeft men alle beloften! En Christus Jezus staat Zelf voor in dat men in Christus Jezus komt, gewerkt door Woord en Geest. Daar heeft Hij geen beloften voor nodig. Men mag wel pleitten: dit is Uw wil/ U bied het ook aan aan mij, geef Gij het geloof in U zodat ik met U in verbond komt (en daarmee met alle beloften die Hij ook op Zijn tijd en wijze zal vervullen)

Ps: ik heb ook niet gezegd dat dit hetgeen is dat ds GH Kerrsten leert, dat is een conclusie die in een van de bovenstaande berichten getrokken werd.

Is dit niet gewoon een scholastische redenatie?
Misschien moeten we de in onze ogen schijnbare tegenstrijdigheden gewoon eerbiedig laten staan.

[Jforum]

Hoe kan de Heere een belofte geven aan een onbekeerde mens zonder deze te vervullen? .

DL 3/4 paragraaf 8 en 9, m.v.g. Herman

Hierin gaat her over dat Hij iedereen roept en Zijn wil bekend maakt en dat Hij Zijn beloften zou vervullen die tot Hem komen en geloven. Christus is de enige Weg om tot God te komen en in Hem belooft Hij dat Hij de beloftes zou vervullen. En als men tot Hem komt en gelooft, is men een kind van God. Hij belooft dus aan Zijn kind dat Hij Zijn beloften zou vervullen en niet aan diegene die niet tot Hem komen en in Hem geloven, dan bied Hij ze alleen aan zonder het te zullen vervullen wat toch het woord belofte betekend (iedergeval in onze taal)