Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2019

[Lilian1975]

Ik snap de vraag van Ambtenaar en ejvl wel. Blijkbaar vinden we bepaalde bijbelgedeelten nu belangrijker dan andere. De vraag is hoe dat komt. Hier moet toch een eerlijk gesprek over gevoerd kunnen worden zonder dat bepaalde waarheden gerelativeerd hoeven te worden.

De vragen zijn m.i. legitiem maar niet in de context van deze discussie.
Deze discussie is doordrenkt van de tijdgeest, het postmodernisme. https://nl.wikipedia.org/wiki/Postmodernisme

Postmodernisten proberen hun gedachten niet te verfijnen met betrekking tot vragen als: wat is goed of fout, juist of onjuist, goed of kwaad? Zij geloven niet dat er een absolute waarheid bestaat. Een postmodernist ziet de wereld buiten zichzelf als een dwalende wereld; de waarheden van andere mensen kunnen niet onderscheiden worden van dwalingen. Daarom heeft niemand het gezag om de waarheid te definiëren of om zijn ideeën over morele concepten als goed en fout aan anderen op te dringen.

Door deze zelfrationalisatie van het universum en de wereld stellen zij zich in hun moreel relativisme op als tegenstanders van de Goddelijke openbaring. Velen kiezen ervoor om te geloven in naturalisme en evolutie in plaats van God en creationisme.

Geheel correct. Een eerlijk gesprek is alleen mogelijk als het moreel en cultureel relativisme geen rol speelt en er een oprechte begeerte is om te onderzoeken wat Gods Woord over bepaalde kwesties zegt. Juist dit relativisme is echter bepalend in de kwestie van de vrouw in het ambt.

En op dit forum is in elk geval DDD een aanhanger van dit relativisme. Bij Ambtenaar en mogelijk ejvl (zie zijn laatste post) zie ik daar helaas ook trekken van. Zolang dit relativisme een rol speelt, kunnen we een serieuze studie over wat de Bijbel leert in bepaalde kwesties - en wat dit voor ons betekent - wel vergeten.

Daar ben ik het ook mee eens.
Alleen vraag ik mij af of iedereen die vraagt of bevraagt over de vrouw in het ambt dat altijd niet doet vanuitde oprechte begeerte etc. Er klinkt een behoorlijk vooroordeel in. Want Daarnaast zijn vele inmiddels opgevoed en gewend vanuit het emancipatie denken etc. En staat hun denken wel haaks op de Bijbel maar niet altijd bewust. Overigens ook ik moet vaak gecorrigeerd worden door de Schrift hoor. Ik denk dat velen, ook in onze gezindte, niet beseffen hoezeer ze daardoor beïnvloed zijn. En hoe het al gewoon is. Ik merk dat ook bij onze kinderen. Waar wij vroeger vanzelf al aanvoelde het verschil, is dat nu echt niet meer zo vanzelfsprekend. Met alle gevolgen van dien met het denken over huwelijk, verhouding man en vrouw etc. En daarom dus dat gesprek niet negeren hier op het forum. Laat maar zien en horen wat de bijbelse verhoudingen zijn. Als zelfs de CGK dat niet uit de weg gaat, waarom wij dan wel op het forum? En ja, ook op dit forum zijn er die bewust of onbewust dat gereformeerd denken loslaten. Blijven porren...Maar het is wel wat een deelvan jongeren horen. Door het gesprek uit de weg te gaan. De zaken niet te benoemen laat je die groep ahw in de kou staan. Daaraast leer ik zelf er ook weer van. Want waarop en van waaruit worden bepaalde standpunten geventileerd. Hoe kan ik dat herkennen. Enz. En welk antwoord geef je daarop vanuit de Schrift. Hoe verwoord je het als je allebei een verschillende "taal" spreekt. Al is het maar om deze tijd te verstaan. En ja, er zullen er zijn die hun standpunt vooralsnog niet wijzigen. Maar die kunnen onbewust en ongewild dienen om jou en mij het Bijbels tegengeluid te laten horen. Mits wij de ander beleefd blijven benaderen in dat gesprek. Anders geeft dat zo'n smet op het goede, dat het niet meer serieus genomen zal worden. En lukt dat niet? Brengt het het verkeerde in je naar boven? Ga er dan niet op in.
Ik weet niet of het een goede vergelijking is. Maar in de tijd van Jezus waren er die de opstanding uit de dood ontkende. Toch onderwees Hij hen. En ging hen niet uit de weg. Was hun belijden ook niet een vorm van Schriftkritiek?
Ergens een gesprek over aangaan betekent niet dat je erin meegaat. Maar KAN als doel hebben de ander terug te brengen naar het Woord. Het vleesgeworden Woord had ook die mensen op het oog.

[ZWP]

Het is niet "veranderen of toevoegen" maar altijd terug! Terug naar de Schrift. De reformatie ging terug naar het geopenbaarde Woord. De nadere Reformatie accentueerde daarbij de levensheiliging en ging ook hierin terug naar het Woord. Reformeren is "Terug naar de Schrift".

v.w.b.t de voorbeelden (spreken in de gemeente, handoplegging) kan men willen reformeren, terug naar de Schrift. En laat daar de discussie vooral over gevoerd worden.
Voor de vrouw in het ambt lijkt mij een beroep op "terug naar het Woord" onmogelijk. Om die reden zijn deze onderwerpen niet te vergelijken m.i.

Als je het hebt over de drie formulieren van eenheid: die zijn niet veranderd, ook niet op het punt van Israël. En gaan die veranderen wat betreft de genoemde onderwerpen? De praktijk is toch vaak: 'wat afwijkt van de gereformeerde belijdenis is niet goed', ipv 'wat afwijkt van het Woord is niet goed'. Maar dit gaat inderdaad niet op m.b.t. vrouw in het ambt mijns inziens.

[Valcke]

Het is niet "veranderen of toevoegen" maar altijd terug! Terug naar de Schrift. De reformatie ging terug naar het geopenbaarde Woord. De nadere Reformatie accentueerde daarbij de levensheiliging en ging ook hierin terug naar het Woord. Reformeren is "Terug naar de Schrift".

v.w.b.t de voorbeelden (spreken in de gemeente, handoplegging) kan men willen reformeren, terug naar de Schrift. En laat daar de discussie vooral over gevoerd worden.
Voor de vrouw in het ambt lijkt mij een beroep op "terug naar het Woord" onmogelijk. Om die reden zijn deze onderwerpen niet te vergelijken m.i.

Als je het hebt over de drie formulieren van eenheid: die zijn niet veranderd, ook niet op het punt van Israël. En gaan die veranderen wat betreft de genoemde onderwerpen? De praktijk is toch vaak: 'wat afwijkt van de gereformeerde belijdenis is niet goed', ipv 'wat afwijkt van het Woord is niet goed'. Maar dit gaat inderdaad niet op m.b.t. vrouw in het ambt mijns inziens.

Zolang op grond van de Schrift niet gebleken is dat de gereformeerde belijdenissen ergens in dwalen, is het maar goed dat die zo gebleven zijn.

Mi is de discussie echter in een ander spoor gekomen. In dit topic moeten we hier niet mee doorgaan mi.

[Posthoorn]

@Valcke, helemaal consequent ben je niet. De vervangingstheologie verliest sterk terrein en ook art. 36 van de NGB staat zwaar onderdruk. De gereformeerde leerstellingen zijn dus niet in beton gegoten. En wellicht zijn er wel meer punten uit de zogenaamde aloude waarheid waar men tegenwoordig wat genuanceerder over denkt.

Het is waar dat we onder invloed van de 'tijdgeest' de Bijbel op bepaalde punten anders zijn gaan lezen. De vraag is echter: waar leg je de grens? De Bijbel doet geen uitspraken over de slavernij en over de vraag of vrouwen invloed mogen hebben op de landsregering. Daarom was het mogelijk dat standpunten daarover veranderden, zonder dat de Schrift geweld werd aangedaan. Maar er zijn ook onderwerpen waarover wél keiharde uitspraken in de Bijbel staan, en dat dus (ook) in het NT: over homoseksualiteit, over de vrouw in het ambt en over de hoofdbedekking van de vrouw.
Wat het laatste betreft, zou je je zelfs kunnen voorstellen dat we terug moeten naar hoofdbedekking voor een vrouw als ze bidt en Bijbelleest e.d. Al vind ik dat persoonlijk niet uitvoerbaar, maar dat zegt meer over mij dan over de geldigheid van de Bijbelse regel.
Samengevat: zodra de Bijbel ergens een duidelijke uitspraak over doet, kunnen we daar niet achter terug (het verschil in bedelingen in aanmerking genomen).

[ejvl]

@Posthoorn
Zo gezien zul je dus ook voorstander (in elk geval geen tegenstander) zijn van de ziekenzalving en het bidden met opgeheven handen of iedere man die wat verteld tijdens een dienst?
Daar zijn denk ik niet direct tegenstanders van, echter wordt er wel een andere exegese aan gegeven terwijl het ook vrij letterlijk in de Bijbel staat.

[Jantje]

Zo lust ik er nog een paar.
Als ik meen op grond van de Schrift dat hertrouwen na echtscheiding nooit mag. En een ander meent dat het wel mag. Kan ik ook wel zeggen dat het Schriftgezag wordt aangetast. Het gaat tenslotte over iets wat God ingesteld heeft.
Of als er mensen zijn die menen dat er leven voor de wedergeboorte is en ik meen dat op grond van de Schrift daar geen sprake van is, wordt dan ook het Schriftgezag aangetast? In mijn optiek worden mensen dan voor de eeuwigheid bedrogen. En is het dan onschriftuurlijk gedrag of ketterij...? Of is het een verkeerde uitleg zonder kwade opzet?het ligt het in dit soort gedachte wisselingen meestal anders. En zoeken mensen meestal met elkaar naar wat de Schrift zegt? Het is wat anders als anderen willens en wetens de Schrift verdraaien.

Nee, dit gaat niet op. In geval van het toelaten van vrouwen tot het leer- en regeerambt weten de voorstanders dat de apostel Paulus precies het tegenovergestelde geleerd heeft en erkennen zij ook dat de apostel Paulus het tegenovergestelde geleerd heeft. Zij achten het alleen niet geldig voor onze tijd. Zij menen dat Gods instellingen mee-veranderen met de cultuur/tijd waarin wij leven.

In zo'n geval gaat het wel degelijk om het Schriftgezag. Deze opvatting strijdt in elk geval ook direct of indirect tegen onze belijdenis over het gezag van de Heilige Schrift, Nederlandse Geloofsbelijdenis, art. III en V.

Het is zelfs expliciet in strijd met de Westminster Confessie, waarin beleden wordt dat aan de Schrift "in geen enkele tijd ook maar iets toegevoegd moet worden, hetzij door nieuwe openbaringen van de Geest of tradities van mensen" (Westminster Confessie I.6). In plaats van "toegevoegd worden", kunnen we vanzelfsprekend ook lezen "afgedaan worden". En dat is wel wat nu gebeurt, met een beroep op veranderende tradities of cultuur. Wat de Westminster Confessie dus expliciet afwijst.

Ik ben het ermee eens. Dat vrouwen in het ambt niet naar de Schrift is. Maar dat is wat anders dan iemand van onschriftuurlijk gedrag beschuldigen. In andere discussies worden ook dingen aan de Schtift toegevoegd of afgedaan. Maar dan worden het nuanceverschillen genoemd.
Vrouwen in het ambt is in onze gezindte nu eenmasl makkelijker af te wijzen dan hertrouwen versus echtscheiding, spreken over wedergeboorte zonder persoonlijke vergeving van zonden kennen in onze kringen lijkt het wel. Hoewel sommige zaken direct tegen de woorden van Christus lijken in te gaan. Dan hoor ik niet zulke scherpe woorden.
En we zeggen dit ook niet overr Spurgeon. Ondanks dat ik grote moeite hebt met zijn doopopvatting. Zal ik hem blijven zien als een dienstknecht van God, die op dat punt de Schrift niet helder had. Maar ook jij en ik zijn blind voor bepaalde zaken.
Er is een verschil tussen zeggen dat iets niet naar de Schrift is of iemand van onschriftuurlijk gedrag beschuldigen. Daarmee zeg je iets over de persoon. ( m.i)
Verder ging het mij er vooral om de toon. Die hoezeer ik tegen vrouwen in het ambt ben, niet erg prettig vond overkomen. Als je dan ook bedenkt dat iemand vanuit een niet reformatorische leefomgeving schrijft waarin voor ons vanzelfsprekende zaken niet meer vanzelfsprekend zijn. Mag je best wel eerst samen wat dieper de Schrift ingaan, iemand bij de hand nemen. Ipv wegjagen door wat er gebeurde bij Dit ben ik, of wie het ook mag zijn. We zijn hier toch in gesprek als mensen, samen wandelend op weg naar de eeuwigheid? en niet als kerkelijke leiders die besluiten moeten nemen over leerstukken? Of zijn we hier met het doel elkaar weg te jagen?
Alleen aardig te doen als de ander ook aardig doet?

Allereerst: Ik weet echt niet welke "toon" jij bedoelt in dit kader en ook niet wie je bedoelt die uit een niet-reformatorische leefomgeving schrijft. Volgens mij hebben Jantje en ik het over de deelnemers aan dit forum! (N.B. Dit ging ook niet om de kwestie die momenteel in "Ik mis" besproken wordt.)

Verder: Wat mij betreft is er echt een groot verschil tussen de voorbeelden die jij noemt en het bepleiten van de mogelijkheid voor de "vrouw in het ambt". Zoals ik aangaf acht men in het laatste geval de woorden van de apostel Paulus als niet-gezaghebbend. Men erkent namelijk dat het er staat en dat het door de apostel zo bedoeld is, maar men legt het eenvoudig terzijde als niet meer geldend vanwege verschuivingen in de cultuur. Dan gaat het wel degelijk rechtstreeks om het Schriftgezag. Dat is echt iets heel anders dan de voorbeelden van verschillen in Schriftuitleg (zoals hertrouwen, wedergeboorte, Doop) die jij benoemt.

Wat mij betreft mag hier echt een grens getrokken worden op dit forum en ook wat betreft de leertucht. Deze opvatting kán gewoon niet voor hen die de gereformeerde religie belijden.

Lees nog eens deze reactie van @Valcke.

[Valcke]

Hoeft niet, hoor, van mij. Verdere discussie hierover voer ik liever niet in dit topic.

[DDD]

Geheel correct. Een eerlijk gesprek is alleen mogelijk als het moreel en cultureel relativisme geen rol speelt en er een oprechte begeerte is om te onderzoeken wat Gods Woord over bepaalde kwesties zegt. Juist dit relativisme is echter bepalend in de kwestie van de vrouw in het ambt.

En op dit forum is in elk geval DDD een aanhanger van dit relativisme. Bij Ambtenaar en mogelijk ejvl (zie zijn laatste post) zie ik daar helaas ook trekken van. Zolang dit relativisme een rol speelt, kunnen we een serieuze studie over wat de Bijbel leert in bepaalde kwesties - en wat dit voor ons betekent - wel vergeten.

Het heeft geen zin, want het is een vorm van framen, maar ik merk toch op dat ik in het geheel geen relativist ben.

Maar ik merk wel op dat in deze discussie, vooral in de afgelopen weken, een aantal christelijke noties uit Romeinen 14 ontbreken:

-elkaar aanvaarden als broeders en zusters, ook als de ander dingen doet die jij als bijzonder zondig beschouwt
-elkaar niet veroordelen
-Geen struikelblok voor elkaar zijn op de weg van het leven

Door de toon die hier soms aangeslagen wordt inzake het onderwerp van de vrouw in het ambt kan voor iemand met een wat meer wereldgelijkvormige visie heel gemakkelijk het laatste aan de orde zijn. Paulus is daar niet zachtzinnig over. Overigens geldt dit punt natuurlijk net zo goed andersom, maar daar zit hier de discussie niet.

Het begrip 'serieuze studie' is al evenzeer misleidend, omdat het het wezenlijke kernpunt miskent dat er altijd in de uitleg keuzes aan de orde zijn. Mensen die dat ontkennen, bedriegen niet alleen anderen, maar ook zichzelf.

Ik ben het deels met Posthoorn eens, althans, ik vind het een goed uitgangspunt. Maar ook dat uitgangspunt is niet consequent te hanteren en dat gebeurt dus ook niet.

Met alle grote woorden van Valcke heeft hij nog geen verklaring voor de vele wijzigingen in opvattingen. Natuurlijk is het juist dat er een verschil is tussen opvattingen die rechtstreeks tegen expliciete uitspraken in de heilige schrift ingaan en opvattingen waarvoor dat niet geldt. Maar ook in de bijbel vinden wij periodes waarin gewoonten geaccepteerd werden die niet naar uitwijzen van het evangelie zijn. En er zijn óók allerlei bijbelse principes die wél voor de openstelling van de kerkelijke ambten voor de zusters der gemeente pleiten. De voorstelling van zaken dat men de bijbel terzijde schuift, is dus op zijn minst nogal eenzijdig. Men meent uiteraard dat algemene principes zoals dat in Christus er geen onderscheid is tussen man en vrouw gezien de huidige context een zwaarder gewicht moeten krijgen, en men beroept zich er daarbij op dat ook in de bijbel daarin een ontwikkeling te zien is.

[Jantje]

En er zijn óók allerlei bijbelse principes die wél voor de openstelling van de kerkelijke ambten voor de zusters der gemeente pleiten

Zou je deze bewering kunnen staven met Bijbelteksten, kanttekeningen en verklaringen van bijvoorbeeld Matthew Henry en/of Johannes Calvijn? Als dat jouw lukt (Ik heb deze teksten tot nu toe nog niet voorbij zien komen.), komen we misschien tot een meer inhoudelijke discussie.

[Valcke]

En er zijn óók allerlei bijbelse principes die wél voor de openstelling van de kerkelijke ambten voor de zusters der gemeente pleiten

Zou je deze bewering kunnen staven met Bijbelteksten, kanttekeningen en verklaringen van bijvoorbeeld Matthew Henry en/of Johannes Calvijn? Als dat jouw lukt (Ik heb deze teksten tot nu toe nog niet voorbij zien komen.), komen we misschien tot een meer inhoudelijke discussie.

Ik stel voor - wanneer DDD daarop ingaat - om dat in dit topic te doen met de titel "Niet-zwijgende vrouwen":

https://www.refoforum.nl/forum/viewtopi ... de+vrouwen

Daar ia namelijk al veel geschreven over de besluiten in de GKV en de door de GKV gehanteerde argumenten om de vrouw in het ambt toe te laten.

[DDD]

Het punt dat ik wil maken is niet deze discussie. Het gaat in mijn bijdragen om de manier waarop het gesprek gevoerd wordt en welke bijbelse noties daarbij aan de orde zijn, ook in dingen waarvan de broeders en zusters onderling menen dat zij zondigen. Het ging daarin niet om zomaar een middelmatige zaak, althans, daarover verschilden de meningen, net als in dit geval.

En Jantje kan de voornaamste argumenten vinden in het cgk-rapport Man/Vrouw.

[Jantje]

Ik wil graag visies die op de Bijbel zijn gebaseerd. Zolang als jij daar niet mee over de brug komt, kan ik niet begrip opbrengen voor jouw verwijt aan het adres van de tegenstanders, als het gaat om de toon van deze discussie. Het komt er in feite gewoon op neer dat je helemaal geen enkel Bijbels argument hebt. Anders had je dat, inclusief kanttekeningen, verklaringen van Matthew Henry en Johannes Calvijn, allang en breed in dit draadje vermeld. Het feit dat je dat tot op heden niet doet, of dat je, zoals nu, verwijst naar een rapport, wat volgens mij het tegendeel bewijst, zegt mij meer dan genoeg.

Schokkend!

[Valcke]

Geheel correct. Een eerlijk gesprek is alleen mogelijk als het moreel en cultureel relativisme geen rol speelt en er een oprechte begeerte is om te onderzoeken wat Gods Woord over bepaalde kwesties zegt. Juist dit relativisme is echter bepalend in de kwestie van de vrouw in het ambt.

En op dit forum is in elk geval DDD een aanhanger van dit relativisme. Bij Ambtenaar en mogelijk ejvl (zie zijn laatste post) zie ik daar helaas ook trekken van. Zolang dit relativisme een rol speelt, kunnen we een serieuze studie over wat de Bijbel leert in bepaalde kwesties - en wat dit voor ons betekent - wel vergeten.

Het heeft geen zin, want het is een vorm van framen, maar ik merk toch op dat ik in het geheel geen relativist ben.

Hieronder enkele van je zeer recente uitspraken (en zo zijn er nog wel meer). Ik noem dat toch echt een moreel en cultureel relativisme:

Voor iedereen die welwillend kijkt, is het evident dat er sprake is van tot op zekere hoogte arbitraire keuzes. Als het gaat om (…) homoseksualiteit en om slavernij, maar ook als het gaat om de maatschappelijke en kerkelijke positie van de vrouw.

En daarom blijf ik erbij dat voor beide standpunten iets te zeggen is, maar dat het niet juist is om de meer wereldgelijkvormige stroming zomaar ondermijning van het schriftgezag te verwijten. Het kan ook zijn dat hun denken zich gewoon wat sneller ontwikkelt dan in andere delen van de gereformeerde gezindte.

Niemand van hen heeft mij nog ooit bevredigend kunnen uitleggen waarom christenen zich bij nader inzien wel moesten aanpassen in veel andere al genoemde kwesties, maar niet in deze. In alle gevallen deed men een beroep op het schriftgezag. En omdat het niet zo eenvoudig is om duidelijk te maken waarom je de ene uitdrukkelijke opdracht vanuit de bijbel (zoals over de ziekenzalving) niet letterlijk zou moeten nemen en omdat de bijbel zelf laat zien dat God zich in veel opzichten aanpast aan de geldende cultuur, denk aan de vele vrouwen van Salomo en aan nog zo veel andere ethische onderwerpen meer, vind ik dat grote woorden niet deugen.

Moreel en cultureel relativisme of niet?

Met alle grote woorden van Valcke heeft hij nog geen verklaring voor de vele wijzigingen in opvattingen. Natuurlijk is het juist dat er een verschil is tussen opvattingen die rechtstreeks tegen expliciete uitspraken in de heilige schrift ingaan en opvattingen waarvoor dat niet geldt. Maar ook in de bijbel vinden wij periodes waarin gewoonten geaccepteerd werden die niet naar uitwijzen van het evangelie zijn.

Vermoedelijk bedoel je het bekende rijtje: slavernij, gehandicapten, polygamie. Of heb je nog meer?
En over welke grote woorden heb je het eigenlijk?

En er zijn óók allerlei bijbelse principes die wél voor de openstelling van de kerkelijke ambten voor de zusters der gemeente pleiten. De voorstelling van zaken dat men de bijbel terzijde schuift, is dus op zijn minst nogal eenzijdig. Men meent uiteraard dat algemene principes zoals dat in Christus er geen onderscheid is tussen man en vrouw gezien de huidige context een zwaarder gewicht moeten krijgen, en men beroept zich er daarbij op dat ook in de bijbel daarin een ontwikkeling te zien is.

- Zie het topic 'Niet-zwijgende vrouwen" waar diverse van deze argumenten weerlegd zijn.
- Overigens geldt hier wat dr. Douma vandaag in het RD zo duidelijk opmerkt dat men eerst "zwicht voor de tegenwoordige wereld" en dat men het daarna probeert theologisch goed te praten. En dat zegt hij juist over de kwesties "vrouw in het ambt" en "homoseksualiteit (praktiserend)". En dat is precies wat er gebeurt en wat ik ook bij jou waarneem.

[DDD]

Ik wil graag visies die op de Bijbel zijn gebaseerd. Zolang als jij daar niet mee over de brug komt, kan ik niet begrip opbrengen voor jouw verwijt aan het adres van de tegenstanders, als het gaat om de toon van deze discussie. Het komt er in feite gewoon op neer dat je helemaal geen enkel Bijbels argument hebt. Anders had je dat, inclusief kanttekeningen, verklaringen van Matthew Henry en Johannes Calvijn, allang en breed in dit draadje vermeld. Het feit dat je dat tot op heden niet doet, of dat je, zoals nu, verwijst naar een rapport, wat volgens mij het tegendeel bewijst, zegt mij meer dan genoeg.

Schokkend!

Ik heb zo ongeveer heel Romeinen 14 geciteerd. Dus dat is onjuist. Alleen valt het je niet op, omdat je dit hoofstuk kennelijk niet zo op je netvlies hebt.

Er is niet één rapport. Er zijn twee rapporten, een meerderheids- en een minderheidsrapport. Nog zo iets. Ik praat ook wel eens mee over dingen waar ik niet zoveel verstand van heb, maar dit had je toch wel mogen weten inmiddels.

[DDD]

Ik ben het met prof. Douma eens. Het komt nogal eens voor dat seculiere denkers voorop lopen. Dat is een heel ernstige zaak, als je het achteraf bekijkt.

Vooraf lijkt het echter een kwestie van verminderde rechtzinnigheid om mee te gaan in een nieuwere opvatting.

Het staat jou vrij om de geciteerde opvattingen relativistisch te noemen. Volgens mij zijn deze opvattingen voluit gereformeerd, gereformeerder dan biblicisme. Ik vind de consequenties die jij verbindt aan andere standpunten biblicistisch.

Ik ben tégen slavernij en onderdrukking van vrouwen. En tegen de doodstraf. Daar is niets relativistisch aan.