Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2019

[NorahLinde]

Ter overdenking: https://www.rd.nl/opinie/the-passion-en ... -1.1560957
Ik plaats dit artikel bewust hier. Mochten we er allemaal ons voordeel maar mee doen.

Overigens moet ik de toch wel enigszins trieste conclusie doen dat de verwikkelingen in de Christelijk Gereformeerde Kerk reeds op 2 april jl. het oude record van het aantal bezoekers, en dat was op 14 november 2017 toen de kerkscheuring in Kruiningen een feit werd, hebben overschreden.

Even een note:
Het zijn de ChristelijkE Gereformeerde KerkEN.

[FlyingEagle]

Ik snap de vraag van Ambtenaar en ejvl wel. Blijkbaar vinden we bepaalde bijbelgedeelten nu belangrijker dan andere. De vraag is hoe dat komt. Hier moet toch een eerlijk gesprek over gevoerd kunnen worden zonder dat bepaalde waarheden gerelativeerd hoeven te worden.

[Mara]

Even een note:
Het zijn de ChristelijkE Gereformeerde KerkEN.

Hoe vaak die E niet vergeten wordt, ook door CGKers zelf.

[Wim Anker]

Ik snap de vraag van Ambtenaar en ejvl wel. Blijkbaar vinden we bepaalde bijbelgedeelten nu belangrijker dan andere. De vraag is hoe dat komt. Hier moet toch een eerlijk gesprek over gevoerd kunnen worden zonder dat bepaalde waarheden gerelativeerd hoeven te worden.

De vragen zijn m.i. legitiem maar niet in de context van deze discussie.
Deze discussie is doordrenkt van de tijdgeest, het postmodernisme. https://nl.wikipedia.org/wiki/Postmodernisme

Postmodernisten proberen hun gedachten niet te verfijnen met betrekking tot vragen als: wat is goed of fout, juist of onjuist, goed of kwaad? Zij geloven niet dat er een absolute waarheid bestaat. Een postmodernist ziet de wereld buiten zichzelf als een dwalende wereld; de waarheden van andere mensen kunnen niet onderscheiden worden van dwalingen. Daarom heeft niemand het gezag om de waarheid te definiëren of om zijn ideeën over morele concepten als goed en fout aan anderen op te dringen.

Door deze zelfrationalisatie van het universum en de wereld stellen zij zich in hun moreel relativisme op als tegenstanders van de Goddelijke openbaring. Velen kiezen ervoor om te geloven in naturalisme en evolutie in plaats van God en creationisme.

[Tiberius]

Ik snap de vraag van Ambtenaar en ejvl wel. Blijkbaar vinden we bepaalde bijbelgedeelten nu belangrijker dan andere. De vraag is hoe dat komt. Hier moet toch een eerlijk gesprek over gevoerd kunnen worden zonder dat bepaalde waarheden gerelativeerd hoeven te worden.

Dat zijn de vakgebieden Exegese en Hermeneutiek. Wat betekende de tekst voor de oorspronkelijke lezers in de oorspronkelijke situatie; en wat betekent het voor ons en nu. Het antwoord op de laatste vraag wordt bepaald door de hermeneutische sleutel.

[Valcke]

Alles wordt van stal gehaald om het vrouwenstandpunt te relativeren: slavernij, ziekenzalving, polygamie en nu ook de broek.

In plaats van te onderzoeken wat de Schrift ons werkelijk leert, vlucht men in ethisch relativisme waarin geen geldige morele of ethische waarden meer aanvaard worden, omdat deze beschouwd worden als cultureel bepaald, historisch relatief of persoonsgebonden.

Toch moet er iets of iemand zijn die bepaald wat wel of niet cultureel, historisch of relatief bepaald is toch?
Waarom wordt er aan een bepaalde tekst wel een andere exegese gehangen ten opzichte van de letterlijke betekenis en aan weer een andere tekst niet?
1 Tim 2:8, het bidden met opgeheven handen. Dat wordt nu niet meer gedaan. Waarom wordt daar wel een andere betekenis aan gegeven en aan de tekst die een paar verzen verder staat aangaande het zwijgen van de vrouw, niet?
Of 1 Korinthe 14:26-40 over dat iedereen zou mogen spreken, dat wordt nu anders gedaan, prima overigens, maar is dus niet een letterlijke overname aangaande voorschriften, er hangt een andere uitleg aan.

Nu zei je eerder al dat er voor de vrouw in het ambt geen andere exegese aanwezig is behalve dat het niet meer van deze tijd is, maar het gaat mij erom, wie bepaald dan wat wel of niet letterlijk is, wat wel of niet kan en mag veranderen, waar geen andere exegese voor mogelijk is en waarvoor wel?

Wie zegt dat het bidden met opgeheven handen niet meer van toepassing is in deze tijd?

Idem dat de profetische samenkomsten conform 1 Kor. 14 dat niet meer zijn? Tijdens de reformatie vonden deze samenkomsten in sommige gemeenten plaats (waarbij iedere man mocht spreken) en in sommige Schotse kerken nog steeds.

Ik schakel deze Bijbelgedeelten niet uit. Ook nu geldt dat de kerk behoort te zijn: gereformeerd en gereformeerd wordende (!). Wanneer er nu dingen niet goed zijn naar Gods Woord, dan geldt dat we moeten verlangen naar verbetering en zuivering.

[ejvl]

Wie zegt dat het bidden met opgeheven handen niet meer van toepassing is in deze tijd?

Idem dat de profetische samenkomsten conform 1 Kor. 14 dat niet meer zijn? Tijdens de reformatie vonden deze samenkomsten in sommige gemeenten plaats (waarbij iedere man mocht spreken) en in sommige Schotse kerken nog steeds.

Ik schakel deze Bijbelgedeelten niet uit. Ook nu geldt dat de kerk behoort te zijn: gereformeerd en gereformeerd wordende (!). Wanneer er nu dingen niet goed zijn naar Gods Woord, dan geldt dat we moeten verlangen naar verbetering en zuivering.

Het gaat mij er niet om of het nog wel of niet gebeurd maar om het feit dat er verschillende exegeses zijn op verschillende teksten.
Oftewel om vanuit de term Hermeneutiek van @Tiberius te spreken:
Er zijn blijkbaar essentiële en accidentele claims. Zou het niet denkbaar zijn wat voor de een essentieel is, voor de ander accidenteel is?
In onze kerken wordt de vrouw in het ambt als essentieel gezien, daar ben ik het overigens helemaal mee eens.

Is de Hermeneutische sleutel "flexibel"? Veranderd deze of kan deze veranderen?

[Valcke]

Ik snap de vraag van Ambtenaar en ejvl wel. Blijkbaar vinden we bepaalde bijbelgedeelten nu belangrijker dan andere. De vraag is hoe dat komt. Hier moet toch een eerlijk gesprek over gevoerd kunnen worden zonder dat bepaalde waarheden gerelativeerd hoeven te worden.

De vragen zijn m.i. legitiem maar niet in de context van deze discussie.
Deze discussie is doordrenkt van de tijdgeest, het postmodernisme. https://nl.wikipedia.org/wiki/Postmodernisme

Postmodernisten proberen hun gedachten niet te verfijnen met betrekking tot vragen als: wat is goed of fout, juist of onjuist, goed of kwaad? Zij geloven niet dat er een absolute waarheid bestaat. Een postmodernist ziet de wereld buiten zichzelf als een dwalende wereld; de waarheden van andere mensen kunnen niet onderscheiden worden van dwalingen. Daarom heeft niemand het gezag om de waarheid te definiëren of om zijn ideeën over morele concepten als goed en fout aan anderen op te dringen.

Door deze zelfrationalisatie van het universum en de wereld stellen zij zich in hun moreel relativisme op als tegenstanders van de Goddelijke openbaring. Velen kiezen ervoor om te geloven in naturalisme en evolutie in plaats van God en creationisme.

Geheel correct. Een eerlijk gesprek is alleen mogelijk als het moreel en cultureel relativisme geen rol speelt en er een oprechte begeerte is om te onderzoeken wat Gods Woord over bepaalde kwesties zegt. Juist dit relativisme is echter bepalend in de kwestie van de vrouw in het ambt.

En op dit forum is in elk geval DDD een aanhanger van dit relativisme. Bij Ambtenaar en mogelijk ejvl (zie zijn laatste post) zie ik daar helaas ook trekken van. Zolang dit relativisme een rol speelt, kunnen we een serieuze studie over wat de Bijbel leert in bepaalde kwesties - en wat dit voor ons betekent - wel vergeten.

[ejvl]

Bij Ambtenaar en mogelijk ejvl (zie zijn laatste post) zie ik daar helaas ook trekken van. Zolang dit relativisme een rol speelt, kunnen we een serieuze studie over wat de Bijbel leert in bepaalde kwesties - en wat dit voor ons betekent - wel vergeten.

In elk geval zal ik nooit claimen de oprechte waarheid te bezitten of te leren, tevens dat de kerk waartoe ik behoor de enige absolute waarheid heeft en leert als het gaat om alle zaken. Uiteraard wel als het gaat om de essentiële waarden, maar daar ligt nu net het vraagstuk, wat zijn essentiële waarden? Voor mij persoonlijk zijn deze wel duidelijk overigens.

Het probleem is dat zogenoemde absolute en essentiële waarden uit het verleden, heden ten dage toch niet zo absoluut en essentieel blijken te zijn simpelweg omdat deze nu volledig ingeburgerd zijn. Dat betekent dat de claim als essentieel zijnde te makkelijk wordt gegeven of de Hermeneutische sleutel flexibel is.
Een andere oplossing zie ik niet maar ik leer graag bij.

[Valcke]

Ejvl: als het uitgangspunt is: Reformata et reformanda, gereformeerd en gereformeerd wordende, dan is er altijd de mogelijkheid dat de kerk tot hernieuwde inzichten komt en/of dat de praktijk verder in overeenstemming wordt gebracht met Gods Woord. Dat is nu juist het vertrekpunt van de Nadere Reformatie. En daar sta ik van harte achter. In die zin is er dus flexibiliteit, als je dat woord wilt gebruiken.

Ik ben echter zeer huiverig om te spreken van een veranderende hermeneutiek of van essentiële en niet-essentiële zaken. Dat riekt mi te veel naar het relativisme.

[ejvl]

Ejvl: als het uitgangspunt is: Reformata et reformanda, gereformeerd en gereformeerd wordende, dan is er altijd de mogelijkheid dat de kerk tot hernieuwde inzichten komt en/of dat de praktijk verder in overeenstemming wordt gebracht met Gods Woord. Dat is nu juist het vertrekpunt van de Nadere Reformatie. En daar sta ik van harte achter. In die zin is er dus flexibiliteit, als je dat woord wilt gebruiken.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Vrouwen in het ambt toelaten is dan inderdaad een aantasting van het schriftgezag met onze huidige gereformeerdheid (ik weet even zo snel geen ander woord).

[ZWP]

Ejvl: als het uitgangspunt is: Reformata et reformanda, gereformeerd en gereformeerd wordende, dan is er altijd de mogelijkheid dat de kerk tot hernieuwde inzichten komt en/of dat de praktijk verder in overeenstemming wordt gebracht met Gods Woord. Dat is nu juist het vertrekpunt van de Nadere Reformatie. En daar sta ik van harte achter. In die zin is er dus flexibiliteit, als je dat woord wilt gebruiken.
.

Kun je een voorbeeld geven van zulke 'flexibiliteit'? Wat is er sinds de reformatie nog veranderd en/of toegevoegd aan de gereformeerde belijdenis? M.a.w. werkt dit mechanisme in de praktijk?

[Wim Anker]

Ejvl: als het uitgangspunt is: Reformata et reformanda, gereformeerd en gereformeerd wordende, dan is er altijd de mogelijkheid dat de kerk tot hernieuwde inzichten komt en/of dat de praktijk verder in overeenstemming wordt gebracht met Gods Woord. Dat is nu juist het vertrekpunt van de Nadere Reformatie. En daar sta ik van harte achter. In die zin is er dus flexibiliteit, als je dat woord wilt gebruiken.
.

Kun je een voorbeeld geven van zulke 'flexibiliteit'? Wat is er sinds de reformatie nog veranderd en/of toegevoegd aan de gereformeerde belijdenis? M.a.w. werkt dit mechanisme in de praktijk?

Het is niet "veranderen of toevoegen" maar altijd terug! Terug naar de Schrift. De reformatie ging terug naar het geopenbaarde Woord. De nadere Reformatie accentueerde daarbij de levensheiliging en ging ook hierin terug naar het Woord. Reformeren is "Terug naar de Schrift".

v.w.b.t de voorbeelden (spreken in de gemeente, handoplegging) kan men willen reformeren, terug naar de Schrift. En laat daar de discussie vooral over gevoerd worden.
Voor de vrouw in het ambt lijkt mij een beroep op "terug naar het Woord" onmogelijk. Om die reden zijn deze onderwerpen niet te vergelijken m.i.

[Valcke]

Ejvl: als het uitgangspunt is: Reformata et reformanda, gereformeerd en gereformeerd wordende, dan is er altijd de mogelijkheid dat de kerk tot hernieuwde inzichten komt en/of dat de praktijk verder in overeenstemming wordt gebracht met Gods Woord. Dat is nu juist het vertrekpunt van de Nadere Reformatie. En daar sta ik van harte achter. In die zin is er dus flexibiliteit, als je dat woord wilt gebruiken.
.

Kun je een voorbeeld geven van zulke 'flexibiliteit'? Wat is er sinds de reformatie nog veranderd en/of toegevoegd aan de gereformeerde belijdenis? M.a.w. werkt dit mechanisme in de praktijk?

Nee, dat werkt niet in de praktijk. En dat was ook juist de strijd in de Nadere Reformatie. En daarna is het alleen maar minder geworden.

Op enkele punten zie ik dit overigens wel enigermate, bv ten aanzien van de verwachte bekering van het joodse volk en de erkenning van de zondag als dag des Heeren (wat inmiddels natuurlijk weer zwaar onder druk staat). Dat zijn ontwikkelingen ná het midden van de 16e eeuw. En ook de Dordtse Synode en Westminster zijn te zien als ontwikkelingen sinds de Reformatie.

[Valcke]

Ejvl: als het uitgangspunt is: Reformata et reformanda, gereformeerd en gereformeerd wordende, dan is er altijd de mogelijkheid dat de kerk tot hernieuwde inzichten komt en/of dat de praktijk verder in overeenstemming wordt gebracht met Gods Woord. Dat is nu juist het vertrekpunt van de Nadere Reformatie. En daar sta ik van harte achter. In die zin is er dus flexibiliteit, als je dat woord wilt gebruiken.
.

Kun je een voorbeeld geven van zulke 'flexibiliteit'? Wat is er sinds de reformatie nog veranderd en/of toegevoegd aan de gereformeerde belijdenis? M.a.w. werkt dit mechanisme in de praktijk?

Het is niet "veranderen of toevoegen" maar altijd terug! Terug naar de Schrift. De reformatie ging terug naar het geopenbaarde Woord. De nadere Reformatie accentueerde daarbij de levensheiliging en ging ook hierin terug naar het Woord. Reformeren is "Terug naar de Schrift".

v.w.b.t de voorbeelden (spreken in de gemeente, handoplegging) kan men willen reformeren, terug naar de Schrift. En laat daar de discussie vooral over gevoerd worden.
Voor de vrouw in het ambt lijkt mij een beroep op "terug naar het Woord" onmogelijk. Om die reden zijn deze onderwerpen niet te vergelijken m.i.

Ook hiermee ben ik het geheel eens!