Het halveren van een gemeente is een groepsproces. Gemeenteleden voelen zich niet gehoord of onveilig en vertrekken dan, en brengen andere mensen op een idee. Of mensen vinden dat het nodig is om te protesteren tegen de gang van zaken. Het is natuurlijk vaak ook een druppel die de emmer doet overlopen.
Je vraagt of een kerkenraad de controle kwijt is als de classis ingrijpt. Dat is het geval. Zo werkt het gereformeerd kerkrecht. Dat is toch geen nieuws? Het gaat in zo'n geval niet eens om de prediking, maar wel bijvoorbeeld om wie er in de kerkenraad mogen en wat er wel en niet gebeurt in een kerk.
Ik ben het met je eens dat dit los staat van de prediking.
Dat een kerkenraad de controle kwijt is, is precies het probleem. Dat heb ik uitvoerig toegelicht. En daarom begrijp ik de laatste conclusie niet. Het gaat er niet om dat het andersom misschien niet ook heel ingewikkeld zou zijn, maar dat is alleen niet aan de orde.Roeline schreef: -"Een consulent die het voor elkaar krijgt dat een buurgemeente krimpt". Wat een macht wordt de consulent hier toegedicht. Is in dit geval de kerkenraad de controle niet kwijt? En is er bij gemeenteleden de bereidwilligheid om rechtse prediking los te zien van (eventueel onverstandige) beleidvoering? Als dit (de absurd dikke vinger in de pap van de rechtse consulent) waar is (ik wil je geloven) denk ik dat een rechtse prediking verwart wordt met onverstandig beleid.
-Wat je verder schrijft over falende kerkenraden en classes: dat zal waar zijn. Dat geloof ik. Maar dat is toch geen reden om te zeggen: bepaalde gemeenten hebben een probleem omdat een predikant ter linkerzijde niet meer beroepbaar is? Zijn linkerpredikanten almachtige verlossers die al die tekortkomingen van classes en kerkenraden WEL kunnen overbruggen itt rechtse predikanten? Dat is niet waar en snijdt geen hout.
Als kerkenraad en dominee op één lijn zitten, is er veel minder gedoe waarin de classis kan roeren. Dat is toch een eenvoudig te begrijpen feit? Daar hoeft een dominee geen almachtige verlosser voor te zijn.
Ik denk dat wij het qua benadering nog best wel eens zijn, maar ik geloof oprecht dat je de feiten en omstandigheden niet voldoende meeweegt en op die manier een onrealistisch beeld hebt. Je kunt de ledentallen in gemeenten als Zoetermeer en Vlaardingen (om recentere voorbeelden vanwege de pijnlijkheid maar niet uitdrukkelijk te benoemen) zo controleren.